Ιωάννης Καλομοίρης και Κώστας Σπέρας : Δύο περιπτώσεις με εντελώς αποκλίνουσα μεταχείριση από τον σταλινολενινιστικό μηχανισμό του ζαχαριαδικού Κ.Κ.Ε. (Η προδοτική επιστολή Καλομοίρη της 29/8/1941 και το Κ.Κ.Ε.).
"Έλα βαρώνε Μυνχάουζεν KillKiss, μην νομίζεις ότι το ζήτημα Σπέρα τελείωσε.
Είπαμε ότι τα στοιχεία που προσκόμισες είναι αξιόλογα και χρήζουν διερεύνησης και επιβεβαίωσης.
Δεν μοιάζουν να είναι χαλκευμένα, ούτε φαίνεται να υπάρχει κάποια ετεροπροσωπεία, όπως στην περίπτωση των δύο εξαδέλφων Κωνσταντίνων Δεσποτόπουλων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ψαχτούν. Και θα ψαχτούν.
Και φυσικά πρέπει να ερευνηθεί το είδος της σχέσης του Σπέρα με το κόμμα του Γεώργιου Μερκούρη, όπως επίσης και το πότε έφυγε από εκεί - αν ποτέ εντάχθηκε κομματικά -, διότι έφυγε, αφού ο Άγις Στίνας, επί δικτατορίας Μεταξά τον βρήκε με θέσεις οι οποίες ήσαν κοντά στις παλαιές αναρχοσυνδικαλιστικές του θέσεις, προφανώς επηρεασμένος και από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.
Από εκεί και πέρα, ο Κώστας Σπέρας, αν προσχώρησε για κάποιο χρονικό διάστημα, στο φασιστικό κόμμα του Γεώργιου Μερκούρη, προφανώς το έπραξε αυτό, λόγω της ανελέητης κόντρας του με τον σταλινολενινστικό ολοκληρωτικό μηχανισμό και λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας της εποχής της δεκαετίας του '30, όπου ο φασισμός παρουσίαζε ένα φιλεργατικό πρόσωπο και σοσιαλιστικές επαγγελίες.
Από την ανελέητη κόντρα του με τον ολοκληρωτικό λενινιστικό μηχανισμό, οδηγήθηκε στο να προσεγγίσει τον εκκολαπτόμενο ολοκληρωτικό μηχανισμό των εθνικοσοσιαλιστών και φυσικά, όσο και αν αυτό έχει τις εξηγήσεις του, είναι κατακριτέο, διότι έπρεπε να αντιληφθεί ότι και το έτερο σκέλος της ομοζυγίας του ολοκληρωτισμού της δεκαετίας του '30 (εθνικοσοσιαλισμός) ήταν το ίδιο επικίνδυνο και το ίδιο κακό, όπως και το πρώτο σκέλος αυτής της ολοκληρωτικής ομοζυγίας, που ενσάρκωνε ο λενινιστικός μηχανισμός, εναντίον του οποίου ο ίδιος ο Σπέρας είχε δώσει λυσσαλέες μάχες, πρώτα από ελευθεριακές γνήσια επαναστατικές θέσεις και στην συνέχεια στην διαδρομή του χρόνου από ολοένα και συντηρητικοποιούμενες θέσεις.
Αυτό που έπραξε (και στο μέτρο που το έπραξε) είναι, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, κατακριτέο και από εκεί και πέρα είναι διερευνητέο το τι συνέβη και κατά την διάρκεια της σχέσης του με το κόμμα του Μερκούρη και μετά από αυτήν.
Κάποια στιγμή ο Κώστας Σπέρας πρέπει να το κατάλαβε αυτό και γι' αυτό πρέπει να διέκοψε τις σχέσεις του με το κόμμα του Γεώργιου Μερκούρη και όπως, μέχρι τώρα, προκύπτει δεν συνεργάστηκε με τους ναζί κατά την διάρκεια της Κατοχής.
Αλλά το να μου το παίζεις βαρώνε μου .... υπερασπιστής του αντιναζιστικού χαρακτήρα του σταλινολενινιστικού μηχανισμού, όπως αυτός ενσαρκωνόταν την εποχή της Κατοχής από το Κ.Κ.Ε. είναι κάτι που πάει πολύ και αγγίζει τα όρια του κωμικού.
Ο σταλινολενινιστικός μηχανισμός του Κ.Κ.Ε. δεν είχε κανένα κόμπλεξ με το ναζιστικό παρελθόν του οιουδήποτε. Και αυτό που λέω δεν έχει να κάνει με το ''σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ'', ούτε με την στάση της Κομμουνιστικής Διεθνούς, απέναντι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τον Ιούνιο του 1941, οπότε ο Χίτλερ επιτέθηκε στην ''Ε.Σ.Σ.Δ.''.
Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο σταλινολενινιστικός μηχανισμός (και εδώ δεν μιλάμε για ένα μεμονωμένο πρόσωπο σαν τον Σπέρα, αλλά για έναν ολοκληρωμένο πολιτικό σχηματισμό) αποδέχτηκε και αγκάλιασε, τοποθετώντας τους σε περίοπτη θέση, μέσα στο ΕΑΜ, ανθρώπους με αποδειγμένο ναζιστικό παρελθόν και ενεργή δράση, κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι οποίοι μάλιστα ήσαν συνεργάτες της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου και τσιράκια του Μουσσολίνι, με τον οποίον είχαν και άμεσες επαφές και επιστολογραφία.
Για δες, λοιπόν, πιο πάνω και μην μου το παίζεις τόσο ένθερμος .... αντιναζιστής, αφού ο απεχθής και ολοκληρωτικός σταλινολενινιστικός μηχανισμός, τον οποίον υπερασπίζεσαι στήριξε τέτοιους ανθρώπους, τοποθετώντας τους επικεφαλής των εργατικών οργανώσεων του ΕΑΜ (δηλαδή του ΕΕΑΜ - του Εργατικού ΕΑΜ), γνωρίζοντας πλήρως το φασιστικό - εκείνη την εποχή - παρόν τους και την σχέση τους με την κατοχική κυβέρνηση (η οποία τους είχε τοποθετήσει, ως επικεφαλής της Γ.Σ.Ε.Ε.) και τον Μουσσολίνι, στον οποίον και απευθύνονταν, ως φασίστες και του οποίου ζητούσαν την αρωγή... καρφώνοντας του κατοχικό υπουργό Εργασίας Αντώνιο Λιβιεράτο, χωρίς όλα αυτά να ενοχλήσουν την ηγεσία του Κ.Κ.Ε. ούτε στο παραμικρό.
Ας απολαύσουμε την παραπάνω επιστολή προς τον Μπενίτο Μουσσολίνι, της 29/8/1941, την οποία υπογράφει - πρώτος και καλύτερος - ο ηγέτης του Εργατικού ΕΑΜ ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ιωάννης Καλομοίρης.
Φυσικά, ξέρω ότι γνωρίζεις το παραπάνω ντοκουμέντο και την εμετική και κατάπτυστη επιστολή του εκλεκτού της ζαχαριαδοσταλινικής ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. (Σιάντος, Θέος, Μπαρτζιώτας, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης κλπ), αλλά παίρνεις την πόζα του υπερασπιστή ενός .... αντιναζιστικού κινήματος, για το οποίο στην πραγματικότητα (την δεκαετία του '40) ο αντιναζισμός δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια ευκαιριακή σημαία, η οποία χρησιμοποιήθηκε, μόνο και μόνο, λόγω της επίθεσης της Γερμανίας, κατά της ''Ε.Σ.Σ.Δ.''. (Αν είχε επιτεθεί η Βρετανία κατά της ''Ε.Σ.Σ.Δ.'' εκεί να δεις πως ο ναζισμός θα παρουσιαζόταν ως .... προοδευτική δύναμη!)
Γι' αυτό και μην μου παριστάνεις τον αντιναζιστή, ούτε και να μας παρουσιάζεις, ως αντιφασιστική, την σταλινοζαχαριαδική ηγεσία του Κ.Κ.Ε., προκειμένου να μας παρουσιάσεις, ως εθνικοσοσιαλιστή τον Κώστα Σπέρα, ο οποίος στην Κατοχή δεν είχε καμμία φιλοκατοχική δραστηριότητα, ούτε έγραψε επιστολές στον Μουσολίνι, λέγοντας ότι τον εκφράζει η φασιστική ιδεολογία, κάτι που έπραξε ο εκλεκτός της ζαχαριαδικής ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. Ιωάννης Καλομοίρης, που τοποθετήθηκε στην περίοπτη θέση του ηγέτη του Εργατικού Ε.Α.Μ., αμέσως μόλις ο Μουσσολίνι δεν έστερξε να τον κρατήσει επικεφαλής των διορισμένων από την κατοχική κυβέρνηση συνδικάτων.
(Φυσικά αν ο Σπέρας είχε δώσει γην και ύδωρ στους σταλινικούς, κατά την διάρκεια της Κατοχής, τότε αυτός θα έπαιρνε μια ανάλογη περίοπτη θέση στο Εργατικό ΕΑΜ - και ας λέει ο Karhergr ότι ήταν απαξιωμένος. Μεγαλύτερη απαξίωση δεν υπήρξε, από αυτήν του Καλομοίρη, με τον διορισμό του, τον Απρίλιο του 1941, ως επικεφαλής στα κατοχικά συνδικάτα, αλλά, παρά αυτήν την έσχατη απαξίωση, βρέθηκε, αμέσως μετά, επικεφαλής του Εργατικού ΕΑΜ!).
Γι' αυτό, αλλού αυτά, βαρώνε μου!"
(Άρθρο μου, της 23/7/2009, με τίτλο : "Η υπόθεση θέλει περισσότερο ψάξιμο. (Σπέρας και Καλομοίρης : Δύο αποκλίνουσες περιπτώσεις. Οι μουσσολινικές περιπέτειες του ηγέτη του Εργατικού ΕΑΜ!)", στο θέμα, που άνοιξε το σταλινικό "ΜΕΤΩΠΟ (παρα)ΙΣΤΟΡΙΑΣ", στο Indy.gr με τίτλο : "Για τον Κώστα Σπέρα" http://indy.gr/library/gia-ton-ksta-spera-1 . Το άρθρο αυτό το αναδημοσίευσα στο "PETROUPOLIS
FORUMS" στο αφιέρωμά μου : ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ:ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ '44 ΣΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ '46-'49. Δείτε, ειδικότερα, το δημοσίευμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?p=8278&mforum=pfor#8278 στις 23/7/2009).
Δείτε, επίσης και τα δημοσιεύματά μου, της 1/8/2009, στο θέμα : ‘‘Η αρθρογραφία του Κ. Σπέρα σε φιλοφασιστική εφημερίδα’’ και με τίτλο δημοσιεύματος : ''11/1943 : Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΣ'' http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1060902 , αλλά και στο μπλογκ μου, με τίτλο : ‘‘Υπόθεση Κώστα Σπέρα : Ο καπετάν – Περικλής αποκαλύπτει τις πλαστογραφίες των σταλινικών για την δήθεν κατάσχεση του ''αρχείου του ΕΔΕΣ'' τον 11/1943'' http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/08/houliaraskarhergr.html , όπου καταρρίφθηκε η αρχική πλαστή εκδοχή των Karhergr και Killkiss, περί συνεργασίας του Κώστα Σπέρα, με τον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα. Η εκδοχή αυτή στηριζόταν σε προφανώς μαγειρεμένα (σε σταλινικά κιβδηλοποιεία της εποχής της δεκαετίας του 1940) "ντοκουμέντα", τα οποία υποτίθεται ότι είχαν βρεθεί από τον ΕΛΑΣ, γεγονός το οποίο διαψεύστηκε από τις όποιες πηγές στις οποίες έγινε παραπομπή. Δείτε στο μπλογκ μου και το θέμα : "ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΕΡΑΣ: Ο πρώην αναρχοσυνδικαλιστής που ηττήθηκε & δολοφονήθηκε από τον λενινοσταλινικό μηχανισμό - Μία συζήτηση στο ''ATHENS INDYMEDIA''" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/04/athens-indymedia.html .
Και φυσικά, δεν έχουμε τελειώσει, διότι την υπόθεση αυτή της υποτιθέμενης συνεργασίας του Κώστα Σπέρα, με το κόμμα του Μερκούρη, εξακολουθώ να την ερευνώ, περιμένοντας κάποια στοιχεία, τα οποία, μόλις τα έχω, θα τα δημοσιοποιήσω...
FORUMS" στο αφιέρωμά μου : ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ:ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ '44 ΣΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ '46-'49. Δείτε, ειδικότερα, το δημοσίευμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?p=8278&mforum=pfor#8278 στις 23/7/2009).
Δείτε, επίσης και τα δημοσιεύματά μου, της 1/8/2009, στο θέμα : ‘‘Η αρθρογραφία του Κ. Σπέρα σε φιλοφασιστική εφημερίδα’’ και με τίτλο δημοσιεύματος : ''11/1943 : Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΣ'' http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1060902 , αλλά και στο μπλογκ μου, με τίτλο : ‘‘Υπόθεση Κώστα Σπέρα : Ο καπετάν – Περικλής αποκαλύπτει τις πλαστογραφίες των σταλινικών για την δήθεν κατάσχεση του ''αρχείου του ΕΔΕΣ'' τον 11/1943'' http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/08/houliaraskarhergr.html , όπου καταρρίφθηκε η αρχική πλαστή εκδοχή των Karhergr και Killkiss, περί συνεργασίας του Κώστα Σπέρα, με τον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα. Η εκδοχή αυτή στηριζόταν σε προφανώς μαγειρεμένα (σε σταλινικά κιβδηλοποιεία της εποχής της δεκαετίας του 1940) "ντοκουμέντα", τα οποία υποτίθεται ότι είχαν βρεθεί από τον ΕΛΑΣ, γεγονός το οποίο διαψεύστηκε από τις όποιες πηγές στις οποίες έγινε παραπομπή. Δείτε στο μπλογκ μου και το θέμα : "ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΕΡΑΣ: Ο πρώην αναρχοσυνδικαλιστής που ηττήθηκε & δολοφονήθηκε από τον λενινοσταλινικό μηχανισμό - Μία συζήτηση στο ''ATHENS INDYMEDIA''" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/04/athens-indymedia.html .
Και φυσικά, δεν έχουμε τελειώσει, διότι την υπόθεση αυτή της υποτιθέμενης συνεργασίας του Κώστα Σπέρα, με το κόμμα του Μερκούρη, εξακολουθώ να την ερευνώ, περιμένοντας κάποια στοιχεία, τα οποία, μόλις τα έχω, θα τα δημοσιοποιήσω...
Σχόλια