Υπόθεση Novartis : Υπό το φως των στοιχείων του F.B.I., αυτό που προκύπτει είναι ότι ουδείς, από τους εμπλεκόμενους Έλληνες πολιτικούς, στις δωροδοκίες της εταιρείας, είναι καθαρός. (Ο Ιωάννης Αγγελής, έστω και αν δεν το επιθυμεί, καίει το πολιτικό σύστημα).

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής είπε αρκετά, στην προανακριτική επιτροπή της βουλής. Πολλά, από αυτά, φαίνονται αληθή. Βέβαια, υπάρχουν και κάποια σημαντικά σκοτεινά σημεία, όσον αφορά την περίπτωση του Δημήτρη Αβραμόπουλου, τα οποία αφορούν την στάση του ίδιου του αντεισαγγελέα, σχετικά, με την μη παραλαβή του τραπεζικού λογαριασμού του πρώην υπουργού Υγείας της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, με την μαζική αγορά των εμβολίων, κατά του ιού I1N1. Θα δούμε...






Η υπόθεση Novartis αποτελεί ένα ζήτημα, το οποίο παρακολουθώ, με ιδιαίτερη προσοχή και έχει μια πολύ σημαντική προτεραιότητα, στα θέματα της αρθρογραφίας, που εκτίθενται, σε αυτό, εδώ, το μπλογκ. Αυτό συμβαίνει και θα εξακολουθήσει να συμβαίνει, διότι, απλούστατα, αυτή η εμβληματική υπόθεση, που αφορά την ελληνική πολιτική και οικονομική διαφθορά, περιγράφει και υποδεικνύει, με άμεσο και πολύ χαρακτηριστικό τρόπο, τον συστημικό χαρακτήρα αυτής της διαφθοράς, η οποία δεν αποτελεί ένα πάρεργο, το οποίο εκτελείται, στο περιθώριο του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού.

Αυτός ο συστημικός χαρακτήρας της σύγχρονης διαφθοράς, στο οικονομικό και στο πολιτικό σύστημα, την προσδιορίζει, ως ζωτικό παράγοντα της οικονομικής και της πολιτικής ζωής. Και φυσικά, αυτός ο συστημικός χαρακτήρας της πολιτικής και της οικονομικής διαφθοράς, πηγάζει από την καπιταλιστική γραφειοκρατία των μεγάλων εταιρειών, τους διάφορους εταιρικούς ομίλους και τις αντίστοιχες επιχειρήσεις, που χρηματοδοτούν και με αυτόν τον τρόπο, υπαλληλοποιούν το πολιτικό προσωπικό. 

Ο σύγχρονος γραφειοκρατικός καπιταλισμός - στην χώρα μας και στον πλανήτη ολόκληρο - δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, εάν η πολιτικοοικονομική διαφθορά δεν είχε συστημικό χαρακτήρα.

Αυτή είναι η απλή και ανεπιτήδευτη αλήθεια.

Η υπόθεση Novartis, σε όλες τις διαστάσεις της, αναδεικνύει την αλήθεια αυτή και ως εκ τούτου, η ενασχόλησή μου, με αυτήν, σε όλες τις φάσεις, που θα ακολουθήσουν, μέχρι την τελική, που το θέμα αυτό θα κουκουλωθεί - με τις όποιες "απώλειες", σε επίπεδο προσώπων, εάν και εφ' όσον αυτές υπάρξουν -, πρόκειται να είναι αδιάλειπτη και λεπτομερής.

Ύστερα από αυτές τις παραδοχές, ερχόμαστε, τώρα, να δούμε το περιεχόμενο της κατάθεσης του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή, στην προανακριτική επιτροπή της βουλής, η οποία, προφανώς και σαφέστατα, δημιουργήθηκε, από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με την επικουρία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, για να συγκαλύψει τις βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες των εμπλεκόμενων πολιτικών των δύο αυτών κομμάτων, στις δωροδοκίες που έκανε η Novartis και οι οποίες έγιναν, τουλάχιστον, κατά την περίοδο των κυβερνήσεων των Κώστα Καραμανλή, ΓΑΠ, Λουκά Παπαδήμου, καθώς και την εποχή, που ο, τότε, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτης Πικραμμένος ήταν υπηρεσιακός πρωθυπουργός της κυβέρνησης, που διεξήγαγε τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012.

Δεν πρόκειται να μείνω, σε όσα, από την μία, ή την άλλη πλευρά, μονομερώς, οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι περιγράφουν τα λεχθέντα, από τον Ιωάννη Αγγελή και τα οποία, σαφέστατα, παρανόμως, διαρρέουν οι βουλευτές, που μετέχουν στην προανακριτική επιτροπή της βουλής.

Οι βουλευτές, βέβαια, ως πολιτικά πρόσωπα, κάνουν την γνωστή βρώμικη δουλειά τους, αλλά, επί της ουσίας, πρέπει να πω ότι παρανομούν ασύστολα, παραβιάζοντας (τουλάχιστον) το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, περί παραβάσεως καθήκοντος, διότι, στην προανακριτική (προκαταρκτική) επιτροπή της βουλής, στην οποία μετέχουν, λειτουργούν, ως δικαστικά όργανα, σε μια δικαστική διαδικασία, της οποίας οι συνεδριάσεις και το περιεχόμενό της - οι καταθέσεις των μαρτύρων -, διεξάγονται, υπό το καθεστώς της υποχρέωσης, για απόλυτη μυστικότητα. Και αυτή την μυστικότητα της διαδικασίας και των λαμβανόμενων καταθέσεων οι μετέχοντες βουλευτές, όχι, μόνο, δεν την τηρούν, αλλά και την παραβιάζουν, ασύστολα.

(Δεν θα περίμενε κανείς διαφορετική συμπεριφορά, από αυτό το άθλιο πολιτικό σύστημα. Εδώ, δεν έχει σεβαστεί, τόσο και τόσα, την διαδικασία της Ποινικής Δικονομίας θα σεβαστεί; Ούτε, στα αστεία).

Αντίγραφα μερικών σελίδων της, από 7/1/2019, αναφοράς του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή, προς την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου. Τα όσα εκεί γράφονται είναι χαρακτηριστικά της έκτασης της διαφθοράς, που διαπερνά το ελληνικό πολιτικό σύστημα...






Από όλα όσα είπε, στην προανακριτική (προκαταρκτική) επιτροπή της βουλής, χθες, ο Ιωάννης Αγγελής, τρία πράγματα έχουν ουσιαστική αξία. Ας τα δούμε :

1) Υπάρχουν ευθύνες πολιτικών προσώπων (για την ακρίβεια, απαντώντας σε συγκεκριμένη ερώτηση, είπε ότι "Ναι, μπορεί να υπάρχουν. Ψάξτε").

 Ο Ιωάννης Αγγελής τόνισε, μάλιστα, ότι "μόνο το 10% της υπόθεσης Novartis είναι, πάνω από το νερό. Το 90% είναι, κάτω από το νερό και δεν φαίνεται. Ψάξτε, κάτω από το νερό. Όσο ψάχνετε και βάζετε το χέρι, κάτω από το νερό, θα βρίσκετε το 90%".


2) Παράνομα, αρχειοθετήθηκαν οι υποθέσεις της δωροδοκίας των επτά Ελλήνων πολιτικών, από την Novartis.

 Ο Ιωάννης Αγγελής κατηγόρησε την Ελένη Τουλουπάκη και είπε, μάλιστα, ότι "πρέπει να δούμε ποιες υποθέσεις πήγαν, παράνομα, στο αρχείο. Όλες οι αρχειοθετήσεις της εισαγγελίας Διαφθοράς είναι παράτυπες. Οι υποθέσεις, που έχουν πάει στο αρχείο, δεν έχουν ελεγχθεί, από κανέναν, παρά μόνο, από την Εισαγγελέα Διαφθοράς. Με άλλα λόγια, ο παπάς ευλογά τα γένια του".


 3) Περίμεναν έγκριση από τον Αλέξη Τσίπρα, για την απομάκρυνση της Τουλουπάκη. Μια έγκριση, που ουδέποτε ήλθε.

Ο Ιωάννης Αγγελής είπε ότι "ο κ. Καλογήρου συμφώνησε, με την αποπομπή Τουλουπάκη, αλλά μας είπε ότι, πρώτα, πρέπει να πάρει την έγκριση του “από επάνω”. Ποιός είναι ο από πάνω; Ο, τότε, πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας .... Ο Τζανακόπουλος διαβεβαίωνε τον πρωθυπουργό, πως μια τέτοια αποπομπή θα ήταν καταστροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ .... Περιμέναμε έγκριση, από τον Τσίπρα, για την αποπομπή της Τουλουπάκη, που ποτέ δεν ήρθε. Η Παπασπύρου μας είπε ότι ο πρωθυπουργός είναι, σε δίλημμα : Να ακούσει τον Ρασπούτιν και την στρατηγική των διώξεων και να κερδίσει τις εκλογές, ή να διώξει την Τουλουπάκη; ....  Η αντικατάσταση της Τουλουπάκη τέθηκε, στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Δεν το έκανε, ποτέ, ο Τσίπρας, γιατί στην κυβέρνηση, υπήρχαν δύο γραμμές : Μία του Ρασπούτιν, που έλεγε ότι, με αυτή την τακτική, να στηρίζουμε, δηλαδή, την Τουλουπάκη και με το σκάνδαλο, με πολιτικούς θα πάρουμε, επιπλέον, 3%. Η δεύτερη γραμμή ήταν του Καλογήρου, που έλεγε ότι θα καταστραφούμε".

Επίσης, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ανέφερε ότι "η κυρία Παπασπύρου, μετά την ανανέωση της θητείας της κ. Τουλουπάκη, είπε : αντί να διώξει ο Τσίπρας την Τουλουπάκη, θα διώξει τον Ρασπούτιν, στον επόμενο ανασχηματισμό. Όλοι ξέραμε ποιος είναι ο Ρασπούτιν". (Υπεννόησε ότι ο "Ρασπούτιν", είναι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, αλλά δεν τον κατονόμασε, ευθέως) και συνέχισε : "Εγώ, ποτέ και πουθενά, δεν έχω κατονομάσει τον Παπαγγελόπουλο, ως Ρασπούτιν ..... Εγώ τον ξέρω, ως Ρασπούτιν. Δεν λέω το όνομά του, όμως, παρά το γεγονός ότι το ξέρω, γιατί δεν εμπιστεύομαι την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Το όνομα, όμως, το ξέρει η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Εγώ έχω σηκώσει μεγάλο βάρος, σε αυτή την υπόθεση, άλλο βαρύτερο δεν μπορώ να σηκώσω. Να σηκώσουν ο καθένας το βάρος, που του αναλογεί. ..... Εγώ δεν θα βγάλω το φίδι, από την τρύπα. Υπήρχε εποπτεύουσα, πάνω από εμένα, η, τότε, εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου. Καλέστε την να σας να το πει και εκείνη και τον, τότε, υπουργό Δικαιοσύνης τον κ. Καλογήρου. Και να έρθω εγώ να το επιβεβαιώσω. Είναι μία βρώμικη υπόθεση, με πολιτικές και δικαστικές διαστάσεις".



Μέχρι εδώ, ο Ιωάννης Αγγελής λέει την αλήθεια. Δεν περιγράφει ανύπαρκτα περιστατικά. Βέβαια, λέει - και δεν λέει - αυτά, που τον συμφέρουν, αλλά αυτά, που λέει, είναι συμβατά, με την πραγματικότητα.


Κατ' αρχήν, η ανάμειξη των πολιτικών, στην υπόθεση των δωροδοκιών της Novartis είναι δεδομένη και ομολογείται, από τον ίδιο τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στην υπόθεση του τραπεζικού λογαρισμού του Δημήτρη Αβραμόπουλου και την τροφοδοσία, μέσω αυτού του λογαριασμού, στον οποίο έμπαιναν χρήματα, από την Novartis, των εξόδων των σπουδών του υιού του πρώην υπουργού, στις Η.Π.Α. Τα παραπάνω αποσπάσματα, από την αναφορά της 7/1/2019, που υπέβαλε ο Ιωάννης Αγγελής στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, είναι χαρακτηριστικά, ενώ και στην χθεσινή του κατάθεση, ο αντεισαγγελέας επιβεβαίωσε τα όσα γράφει, σε αυτή την αναφορά.

 Από εκεί και πέρα, ο Ιωάννης Αγγελής μπλέκει, κάπως, τα πράγματα, σχετικά, με την ανάμειξη των πολιτικών, στις δωροδοκίες της Novartis, αλλά, στην συνέχεια - πιεζόμενος, ίσως - τα ξεμπλέκει, μόνος του, αναφερόμενος, σε μια συνάντησή του, με τον, εν Ελλάδι, υπεύθυνο του F.B.I.

Ας δούμε το τί λέει για αυτή την συνάντηση : 


"Ο εκπρόσωπος του FBI μου είπε ότι δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ευθύνες πολιτικών προσώπων. ..... Ρώτησα τον εκπρόσωπο του FBI : "τότε γιατί μας στείλατε δύο έγγραφα και μας λέτε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πληροφορίες σας κατά πολιτικών;". Ο εκπρόσωπος του FBI μου είπε "αυτοί, από την Αμερική, γνωρίζουν. Εγώ δεν ξέρω κάτι, επί της ουσίας, για το αν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών προσώπων".  

Τέλος ο Ιωάννης Αγγελής προσέθεσε ότι την συγκεκριμένη πληροφορία (ότι δεν εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα) είχε δώσει και ο Αμερικάνος πρέσβης Τζ. Πάϊατ στους τότε υπουργούς Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Κοντονή και Μιχάλη Καλογήρου. Είπε, μάλιστα, ότι τα ονόματα των επτά πολιτικών προσώπων στην έκθεση του F.B.I. μπήκαν, μετά από σχετικό αίτημα, που κατέθεσε η εισαγγελία, κατά της διαφθοράς.


Κατά δεύτερο λόγο, όντως, η τοποθέτηση, στο αρχείο, από τους εισαγγελείς κατά της διαφθοράς, των υποθέσεων της δωροδοκίας των πολιτικών (Αντώνης Σαμαράς, Παναγιώτης Πικραμμένος, Βαγγέλης Βενιζέλος, Μάριος Σαλμάς, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Γιάννης Στουρνάρας και Δημήτρης Αβραμόπουλος), είναι μια, εντελώς, προβληματική ενέργεια και ίσως, είναι και καθοδηγούμενη, στον βαθμό, που η ανάκριση συνεχίζεται και ίσως, υπάρξουν και στοιχεία, τα οποία δεν υπάρχουν, τώρα, στην δικογραφία.

Άλλωστε και τα, ήδη, υπάρχοντα στοιχεία (οι μαρτυρικές καταθέσεις και όσα γεγονότα αυτές περιγράφουν) δεν αξιολογούνται, ως ψευδή, από τους εισαγγελείς. Θα πει, βέβαια, κάποιος ότι η τοποθέτηση, στο αρχείο, των υποθέσεων αυτών δείχνει ότι οι εισαγγελείς κρίνουν, ως ασθενείς τις καταθέσεις αυτές, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Για παράδειγμα, εάν λάβουμε υπόψη, το σκεπτικό με το οποίο τέθηκε στο αρχείο η υπόθεση δωροδοκίας του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, βλέπουμε ότι οι εισαγγελείς δεν αμφισβητούν την αλήθεια των μαρτυρικών καταθέσεων. Μάλιστα, τις επικαλούνται, προκειμένου να τεκμηριώσουν τα όσα συνέβησαν, στο Μέγαρο Μαξίμου, πριν την συνάντηση του, τότε, πρωθυπουργού, με τον CEO της Novartis ΕΛΛΑΣ Κωνσταντίνο Φρουζή.

Ας δούμε το σκεπτικό, με το οποίο η Ελένη Τουλουπάκη στοιχειοθετεί την αρχειοθέτηση της υπόθεσης δωροδοκίας του Αντώνη Σαμαρά : 

"Από τα ανωτέρω στοιχεία σαφώς προκύπτει ότι η εταιρεία Novartis και ο Κων/νος Φρουζής προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να προσεγγίσουν την τότε Κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους και πιο συγκεκριμένα μεταξύ άλλων, την ικανοποίηση των οικονομικών τους συμφερόντων και ειδικότερα αναφορικά με την αποζημίωση των φαρμάκων της Novartis έναντι των λοιπών φαρμακοβιομηχανιών, καθώς και την ταχύτερη και κατ’ εξαίρεση αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου προς τη Novartis.

Πιο συγκεκριμένα από τις καταθέσεις της μάρτυρος Κελέση προέκυψαν ενδείξεις περί του ότι κλείστηκε ραντεβού του Κωνσταντίνου Φρουζή με τον τότε Πρωθυπουργό μέσω της γραμματείας του πρωθυπουργικού γραφείου, ότι ο Κωνσταντίνος Φρουζής εισήλθε στο Μέγαρο Μαξίμου με το αυτοκίνητό του και ότι έφυγε από τα γραφεία της εταιρείας στη Μεταμόρφωση Αττικής, προκειμένου να μεταβεί στο ραντεβού, έχοντας τοποθετήσει μια τσάντα με χρήματα στον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου του.

Ωστόσο, επειδή η άμεση αντίληψη της μάρτυρος δεν καλύπτει χρονικά τυχόν συμφωνία παράδοσης χρημάτων ή άλλου ανταλλάγματος ή και τυχόν τέτοια παράδοση, δεδομένου ότι η μάρτυρας κατέθεσε ότι δεν ήταν παρούσα στο ραντεβού, καθώς και με το δεδομένο ότι από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προέκυψε με ποιον συναντήθηκε τελικά ο Φρουζής στο Μέγαρο Μαξίμου, ούτε προέκυψε η τελική τύχη των χρημάτων, δηλαδή αν τελικά παραδόθηκαν, σε ποιον και για ποια ακριβώς αιτία, καθόσον, μάλιστα, ο Φρουζής δεν έδωσε καμία σχετικά ενημέρωση σε κανέναν για το ραντεβού αυτό, πριν ή μετά, δεν δύναται να θεμελιωθούν ενδείξεις περί του ότι ο Α. Σαμαράς συμφώνησε, ζήτησε ή έλαβε χρήματα ή οποιοδήποτε άλλο οικονομικό αντάλλαγμα προκειμένου με συγκεκριμένες υπηρεσιακές ενέργειές του να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Novartis".



Με αυτά τα δεδομένα, έτσι όπως περιγράφονται, στην πρόταση της Ελένης Τουλουπάκη, δεν δικαιολογείται η τοποθέτηση της υπόθεσης, στο αρχείο. Αυτό, που έπρεπε να γίνει, είναι η παραμονή της υπόθεσης, σε εκκρεμότητα και η περαιτέρω διερεύνησή της, προς εντοπισμό του τί απέγιναν τα χρήματα, που πήρε ο Φρουζής και τα οποία πήγε στο Μέγαρο Μαξίμου, για να τα δώσει, στον Σαμαρά.

Ο Ιωάννης Αγγελής, λοιπόν, έχει δίκιο. Αφού οι καταθέσεις των μαρτύρων δεν αξιολογήθηκαν, ως ψευδείς, οι υποθέσεις των επτά πολιτικών δεν έπρεπε να αρχειοθετηθούν. Και φυσικά, πρέπει να ανασυρθούν, από το αρχείο.

Κατά τρίτο λόγο, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, δεν σφάλλει, ισχυριζόμενος όσα ισχυρίζεται, για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που τους ενδιέφερε, στην όλη υπόθεση, ήταν η μεγιστοποίηση του πολιτικού οφέλους, που μπορούσαν να αποκομίσουν. Και αυτό συνεχίζουν να πράττουν, χωρίς αυτή η διαπίστωση να αθωώνει τους λαδωμένους αντιπάλους τους. 

Τέλος, ο Ιωάννης Αγγελής, ορθότατα, περιγράφει τα μαύρα χάλια στα οποία βρίσκεται αυτό που αποκαλείται "Δικαιοσύνη", ή όποια ευρίσκεται μέσω της ηγεσίας της, κάτω από την άμεση επιρροή της, εκάστοτε, κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος. 


Αλλά δεν έχει σε όλα δίκιο ο Ιωάννης Αγγελής, αφού ομολόγησε, στην προανακριτική επιτροπή της βουλής ότι στην συνάντηση της Βιέννης, με εκπροσώπους των αμερικανικών αρχών, αυτοί του ανέφεραν λογαριασμό Έλληνα πολιτικού (πρόκειται, για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο), στην Ελβετία, αν και  είπε ότι δεν του τον έδωσαν και του είπαν πως είναι δική του δουλειά να ψάξει να τον βρει.

Βέβαια, έχει κυκλοφορήσει, εδώ και πολύ καιρό, ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, σε εκείνη την συνάντηση, δεν παρέλαβε, έστω και ατύπως, τον τραπεζικό λογαρισμό του Αβραμόπουλου, παραπέμποντας τους Αμερικανούς, στο ευρωπαϊκό σύστημα Eurojust, κάτι που καθιστά την συμπεριφορά του αυτή ύποπτη, διότι, ως εισαγγελέας μπορούσε να παραλάβει το παραδιδόμενο στοιχείο, χωρίς κανένα πρόβλημα νομικής φύσεως. 

Το τί έχει συμβεί κάποια στιγμή θα το μάθουμε.

Αυτό που φαίνεται και αυτό, που προκύπτει, από τα δεδομένα, είναι ότι, ουσιαστικά, ουδείς, από τους εμπλεκόμενους, στις δωροδοκίες της Novartis, πολιτικούς είναι καθαρός.

Βέβαια, η υπόθεση θα συγκαλυφθεί. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα.

Κάθε άλλο.