Κανένα δάκρυ, για την Βασιλική Θάνου. Πώς και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ την πάτησε, λόγω της προχειρότητας της ηγεσίας του και της βλακείας των συμβούλων της. (Οι "ευρωπαϊκές" οδηγίες, η εσωτερική ελληνική νομοθεσία και η ιεραρχία, που τις διέπει).

Η, καταφανώς, εσπευσμένη απομάκρυνση της Βασιλικής Θάνου, όπως και άλλων μελών, από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, με την διαπιστωτική πράξη του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη, που στηρίχθηκε στο άρθρο 101 του Ν. 4623/2019, που ψηφίστηκε, άρον-άρον, την περασμένη εβδομάδα, από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας και η οποία απομάκρυνση σήκωσε μεγάλο θόρυβο, για την τυπική και ουσιαστική νομιμότητά της, είναι που θα μας απασχολήσει, στο σημερινό δημοσίευμα.

Η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρώην, πλέον, πρόεδρος της "ανεξάρτητης αρχής" της Επιτροπής Ανταγωνισμού (η οποία διετέλεσε, κατά την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών της 20/9/2015 και υπηρεσιακή πρωθυπουργός) δεν αφήνει την απομάκρυνσή της να περάσει, χωρίς αντίδραση. Προσφεύγει, στο ελληνικό δικαστικό σύστημα (αυτό, που αποκαλείται, ως "Δικαιοσύνη"), με σκοπό να ακυρώσει την διαπιστωτική πράξη της απομάκρυνσή της και αν χρειασθεί, θα καταφύγει, όπως έχει δικαίωμα και στο ευρωενωσιακό δικαστικό σύστημα, εφ' όσον οι εντόπιοι δικαστές δεν την δικαιώσουν. 

Το τί θα αποφασίσουν τα δικαστήρια είναι κάτι, που θα το δούμε, όμως, (παρά το γεγονός ότι η εσπευσμένη απομάκρυνση της Βασιλικής Θάνου, από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, που έχει σαφή πολιτική και οικονομική σκοπιμότητα, αφού, πιθανότατα, η νέα συντηρητική κυβέρνηση ενεργεί έτσι, προκειμένου να προστατεύσει το πραγματικό ολιγοπώλιο, που έχει στήσει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, στον χώρο του Τύπου, επί του οποίου η Επιτροπή Ανταγωνισμού, υπό την Βασιλική Θάνου, έχει έτοιμο ένα καταδικαστικό πόρισμα), μπαίνοντας, στην ουσία της υπόθεσης, πρέπει να πούμε ότι οι βασικές αιτιάσεις, που προβάλλει η Βασιλική Θάνου, στερούνται πραγματικού περιεχομένου, είναι αβάσιμες και ως εκ τούτου, δεν χρειάζονται δάκρυα, για την απομάκρυνσή της. 

Το όλο ζήτημα της, με νόμο, απομάκρυνσης της προέδου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, έχει ένα, καθαρά, πολιτικό περιεχόμενο και εντάσσεται, στα πλαίσια της κλασικής κομματικής διαμάχης. Το γιατί συμβαίνει, μόνον αυτό και τίποτε περισσότερο, ή λιγότερο, το πολύ κοινό δεν μπορεί να το αντιληφθεί, αφού αποτελεί ένα κλασικό θέμα, που αφορά την αντιπαράθεση, ανάμεσα στο αποκαλούμενο εσωτερικό ελληνικό δίκαιο και στο αποκαλούμενο, ως δίκαιο των "Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων" και την ιεράρχισή τους, στα πλαίσια του κομφουζιονιστικού και λαβυρινθώδους νομικού καθεστώτος, που έχει δημιουργηθεί, από την εποχή, που δημιουργήθηκε η ΕΟΚ, η οποία, το 1993, μετονομάσθηκε (ψευδεπιγράφως), σε Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η επιχειρηματολογία της Βασιλικής Θάνου και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά της, δια του άρθρου 101 του Ν. 4623/2019, απομάκρυνσής της, από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, στηρίζεται, κατά βάση, στην (αποκαλούμενη ως) Ευρωπαϊκή Οδηγία 2019/1 (άρθρο 4, παράγραφος 3), που παρουσιάζουμε, στην αρχή του παρόντος δημοσιεύματος και η οποία, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, αναφέρει ότι οι προϋποθέσεις της εκτέλεσης των καθηκόντων των μελών των εθνικών διοικητικών αρχών ανταγωνισμού πρέπει να ορίζονται, εκ των προτέρων, στην εθνική νομοθεσία, λαμβανομένης, υπόψιν, της ανάγκης να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική επιβολή.  

Υπάρχουν και άλλα νομικά επιχειρήματα, που προβάλλουν η Βασιλική Θάνου, αλλά και η πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Άννα Νάκου. Αυτά τα νομικά επιχειρήματα έχουν, ως εξής :

1) Παράβαση της υποχρέωσης σεβασμού της θητείας των μελών της εθνικής αρχής ανταγωνισμού μέχρι της λήξεώς της και μη πρόωρου τερματισμού της, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί επί αντίστοιχων υποθέσεων από το Δικαστήριο της ΕΕ.

2) Παράβαση της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας τους συνεπεία της πρόωρης λήξεως της προστατευόμενης θητείας τους ως μελών της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κατ’ ανεπίτρεπτη αναδρομικότητα του νόμου, καθώς και της αρχής της συνέχειας της λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών και της ορθολογικής οργάνωσής τους που επιτυγχάνεται με τη διασφάλιση του ενιαίου της θητείας των μελών της ανεξάρτητης αρχής.

3) Παράβαση της αρχής προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της αναλογικότητας, καθώς και των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της καλής νομοθετήσεως, διότι ο νομοθέτης παρέλειψε να θεσπίσει ειδική μεταβατική διάταξη για τα ήδη υπηρετούντα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, προκειμένου αυτά να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τη θητεία τους.

4) Έλλειψη γενικού, αφηρημένου και απρόσωπου χαρακτήρα της ρυθμίσεως.

5) Φωτογραφικός χαρακτήρας του θεσπισθέντος ασυμβιβάστου, με σκοπό την απομάκρυνση συγκεκριμένων, δυνάμενων ευχερώς να προσδιοριστούν ατομικώς, μελών από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.

6) Αντίθεση της ρυθμίσεως προς την αρχή της αναλογικότητας και προς την αρχή της ισότητας.

7) Μη τήρηση των διατάξεων του νόμου 3959/2011, γιατί δεν ζητήθηκε, αναφορικά με την επίμαχη τροποποίηση του ν. 3959/2011, η γνώμη της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Όμως, η μη τήρηση του περιεχομένου της κοινοτικής οδηγίας 2019/1 είναι το κύριο το βασικό επιχείρημα της Βασιλικής Θάνου, και της Άννας Νάκου, που προσέφυγαν, ήδη, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά της διαπιστωτικής πράξης του Άδωνι Γεωργιάδη και του ασυμβίβαστου, που όρισε το άρθρο 101 του Ν. 4623/2019. Εδώ, σε αυτήν την Οδηγία είναι, που στηρίζονται η Βασιλική Θάνου, και η πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Και εδώ βρίσκεται το μόνο αξιοπρόσεκτο νομικό επιχείρημα, που προβάλλουν οι απομακρυνθείσες.

Αλλά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όσο φαίνονται. Η Οδηγία αυτή, για να αποκτήσει ισχύ, ως κανόνας, που παράγει δίκαιο, στα πλαίσια της εσωτερικής ελληνικής έννομης τάξης, πρέπει να κυρωθεί, με νόμο, από την ελληνική βουλή. Και αυτό συμβαίνει, επειδή έτσι ορίζεται, από το άρθρο 28 του Συντάγματος της χώρας μας. 

Ας το δούμε :

Άρθρο 28 : (Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί).

 

1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών. 

3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Όπως προκύπτει, από την παράγραφο 1 του άρθρου 28 του Συντάγματος και όπως, παγίως, συμβαίνει, οι κοινοτικές οδηγίες, προκειμένου να ισχύσουν, στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας, πρέπει να ενσωματωθούν, σε αυτό. Και αυτό γίνεται, με την ψήφισή τους, από την ελληνική βουλή. Ως εκ τούτου, αυτόματη διαδικασία ενσωμάτωσης των κοινοτικών οδηγιών, στο ελληνικό σύστημα των κανόνων δικαίου δεν υφίσταται. Οι κοινοτικές οδηγίες ενωματώνονται, στο ελληνικό δικαιϊκό σύστημα, εάν και εφ' όσον και μόνον, όταν ψηφισθούν, από την βουλή της χώρας. Άλλως δεν ισχύουν. 

Οι ψηφισμένοι, από την βουλή, νόμοι υπερισχύουν των μη ψηφισμένων, από την βουλή, κοινοτικών οδηγιών. Αυτή είναι η νομική πραγματικότητα, όσον αφορά την ιεράρχιση των νομικών κανόνων του ελληνικού και του "ευρωπαϊκού" δικαίου. 

Όμως, η κοινοτική οδηγία 2019/1 δεν έχει ψηφισθεί, από την ελληνική βουλή. Η ελληνική πλευρά έχει αναλάβει την υποχρέωση να την ενσωματώσει, στο εσωτερικό ελληνικό δίκαιο, ακολουθώντας την διαδικασία της ψήφισής της, από την βουλή, μέχρι το 2021. Ως εκ τούτου, αυτή η κοινοτική οδηγία, που επικαλούνται η Βασιλική Θάνου και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει ισχύ, στο ελληνικό δικαιϊκό σύστημα και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα. 


Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την πάτησε. Διόρισε, τον Ιανουάριο του 2019, νομοτύπως, την ευνοουμένη του Βασιλική Θάνου (η οποία, μετά την λήξη της θητείας της, στο Άρειο Πάγο και την συνακόλουθη συνταξιοδότησή της, διορίστηκε, στο γραφείο του, τότε, πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ως νομικός σύμβουλος), στην προεδρία της "ανεξάρτητης αρχής" της Επιτροπής Ανταγωνισμού, με την σιγουριά ότι "δεν πρόκειται να την κουνήσει κανείς" - όπως, αμετροεπώς, είπε η ίδια -, αλλά δεν φρόντισε, ανοήτως, να κυρώσει την κοινοτική οδηγία 2019/1, με την ψήφισή της, από την απελθούσα βουλή, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε (έτσι όπως την είχε) την πλειοψηφία και μπορούσε να το πράξει.

Από εκεί και πέρα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που προέκυψε αυτοδύναμη, από τις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019 και η οποία, ομολογουμένως, ήλθε προετοιμασμένη και μελετημένη, αυτό, που είχε να πράξει, είναι αυτό, που έπραξε. Ψήφισε το άρθρο 101 του Ν. 4623/9-8-2019 (ΦΕΚ 134 Α) και απομάκρυνε όλους τους ανεπιθύμητους, από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ικανοποιώντας, παράλληλα και εκείνα τα συμφέροντα, που εξυπηρετούνται, από αυτή την πράξη.

Ας δούμε το τί προβλέπει το άρθρο αυτό :



Άρθρο 101
Τροποποίηση του ν. 3959/2011 (Α΄ 93)
περί προστασίας του ελευθέρου ανταγωνισμού

1.α) Η παράγραφος 7 του άρθρου 12 του ν. 3959/2011, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«7. Η ιδιότητα του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και του μέλους (τακτικού ή αναπληρωματικού) της Επιτροπής Ανταγωνισμού είναι ασυμβίβαστη με την οποιαδήποτε μορφής κατοχή θέσης ή ανάθεση καθηκόντων ή απόσπαση ή άλλως απασχόληση στο γραφείο του Πρωθυπουργού ή σε γραφείο της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού ή σε γραφείο μέλους της Κυβέρνησης ή σε πολιτικό γραφείο μέλους της Κυβέρνησης ή στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης ή σε γραφείο Γενικού ή Ειδικού Γραμματέα Υπουργείου, για μία πενταετία μετά τη λήξη της εν λόγω κατοχής θέσης ή της ανάθεσης ή
της απόσπασης ή της απασχόλησης αντιστοίχως, συμπεριλαμβανομένων της απόσπασης υπαλλήλου ή της κατοχής θέσης μετακλητού υπαλλήλου, συμβούλου, συνεργάτη ή έμμισθου / άμισθου προϊσταμένου σε ένα από τα ως άνω γραφεία ή στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Η ιδιότητα του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και του μέλους (τακτικού ή αναπληρωματικού) της Επιτροπής Ανταγωνισμού είναι ασυμβίβαστη με την εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι β΄ βαθμού συγγένεια ή συζυγική σχέση με πρόσωπο που είναι μέλος της Κυβέρνησης. Τα ασυμβίβαστα της παρούσας παραγράφου ισχύουν κατά το χρόνο διορισμού και καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας.
Η διαπίστωση ενός από τα ασυμβίβαστα της παρούσας παραγράφου συνεπάγεται την αυτοδίκαιη έκπτωση από τη θέση του Προέδρου, του Αντιπροέδρου ή του μέλους, αντίστοιχα, για την οποία εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου. Η παρούσα παράγραφος αρχίζει να ισχύει με τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως
και καταλαμβάνει και τα ήδη υπηρετούντα πρόσωπα, εφόσον στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου δεν είχε παρέλθει κατά τον χρόνο διορισμού τους πενταετία από τη λήξη της εν λόγω κατοχής θέσης ή της ανάθεσης ή της απόσπασης ή της απασχόλησης, ή εφόσον, στην περίπτωση του δευτέρου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, το ασυμβίβαστο υφίσταται κατά το χρόνο έναρξης ισχύος της. Τα ασυμβίβαστα της παρούσας παραγράφου δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση που για το υπηρετούν πρόσωπο διατυπώθηκε θετική γνώμη με πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων πέμπτων (4/5) της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής κατά τη διαδικασία διορισμού του».



Έτσι, η Βασιλική Θάνου και τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που κρίθηκαν, ως ανεπιθύμητα, από την νέα συντηρητική κυβέρνηση, πήγαν σπίτι τους. Τώρα, "μετά την απομάκρυνση, εκ του τάμειου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται". 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και να φωνάζει, άκρη δεν πρόκειται να βρει, διότι, από δική του βλακεία, η οποία προέκυψε, ως αποτέλεσμα του ερασιτεχνισμού της ηγετικής του ομάδας και των συμβούλων της, δεν φρόντισε να περάσει, από την βουλή και να ψηφίσει την κοινοτική διάταξη 2019/1, την οποία τώρα επικαλείται. Αν ήθελε (που ήθελε) να κατοχυρώσει την θέση της Βασιλικής Θάνου και των άλλων μελών, που παύθηκαν, στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, θα έπρεπε να ψηφίσει αυτή την κοινοτική οδηγία, πριν από τις βουλευτικές εκλογές.

Δεν το έπραξε. Και φυσικά, οι αντίπαλοί του εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία, που τους δόθηκε, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να απωλέσει την επιρροή του, στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και να μην μπορεί να κάνει, από θέση ισχύος, το πολιτικό του παιχνίδι, στον χώρο, που αυτή η Επιτροπή ελέγχει.

Φυσικά, δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα λυπηθεί, για αυτή την εξέλιξη. Κανένα δάκρυ, για την Βασιλική Θάνου και τους πολιτικούς της πάτρωνες.

Ας πρόσεχαν...