Ο διορισμός του Γιώργου Κουτρουμάνη προϊόν της εξουσιαστικής αντίληψης της σύγχρονης εργατικής αριστοκρατίας, ως κοινωνικής ομάδας χωριστών (από κοινωνιολογική άποψη) συμφερόντων από την τάξη, που υποτίθεται ότι αυτή η αριστοκρατία εκπροσωπεί.

Στο blog της Sibilla δημοσίευσα κάποιες σκόρπιες σκέψεις μου, γύρω από τις πρώτες εντυπώσεις μου για την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον ΓΑΠ.

Αναδημοσιεύω εδώ κάποιες σκέψεις μου γύρω από την παράδοση και παραλαβή στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον διορισμό του νεοεκλεγέντος βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην προέδρου της ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Κοινωνικής Πολιτικής) Γιώργου Κουτρουμάνη, ως υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Δείτε και το : http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/10/t_07.html , όπου στο κυρίως άρθρο γίνεται λόγος για την παρουσία ενός πρώην εργατοπατέρα στην τελετή παράδοσης και παραλαβής στο εν λόγω υπουργείο.

Το σχόλιό μου, γύρω από το εν λόγω άρθρο, έχει ως εξής:

Γιώργος Κουτρουμάνης - συνδικαλιστής, πρόεδρος της ΠΟΠΟΚΠ (μέχρι την υφυπουργοποίησή του).

''Μόνο, αγαπητή μου Sybilla, που αυτός ο ένας πρώην εργατοπατέρας, τον οποίον αναφέρεις και που παραβρέθηκε στην παράδοση και παραλαβή του νυν Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι ο νεοδιορισθείς από τον ΓΑΠ υφυπουργός Γιώργος Κουτρουμάνης (ο οποίος, σύν τοις άλλοις, ως υποστηρικτής του νέου πρωθυπουργού στην πριν δύο χρόνια αναμέτρηση για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, προφανώς παίζει τον ρόλο του ανθρώπου του ΓΑΠ που επιτηρεί τον υποστηρικτή του Ευάγγελου Βενιζέλου Ανδρέα Λοβέρδο)!




Ο πρώην συνδικαλιστής ηγέτης της ΠΟΠΟΚΠ Γιώργος Κουτρουμάνης, δυστυχώς, όπως και οι προηγούμενοι από αυτόν (Ροβέρτος Σπυρόπουλος, Λάμπρος Κανελλόπουλος, Χρήστος Πρωτόπαππας κλπ) χρησιμοποίησε τον συνδικαλισμό, για να κάνει πολιτική καρριέρα και να αναλάβει υπουργικό θώκο - πράξη που δείχνει τα βαθύτερα κίνητρα της συνδικαλιστικής του δράσης και ανέλιξης.


Το να μιλήσουμε για ταξική συνεργασία είναι κάτι το τετριμμένο και χωρίς ουσία, αφού και η ταξική συνεργασία δεν είναι εξ ορισμού εξοβελιστέα.


Το ουσιαστικότερο και παράλληλα χειρότερο, είναι το γεγονός ότι αυτή η συνδικαλιστική πρακτική δείχνει ότι το σώμα των συνδικαλιστών συμπεριφέρεται, σαν ένα κοινωνικό σώμα με τους δικούς του ιδιοτελείς σκοπούς (ο όρος ''ιδιοτελείς σκοποί'' χρησιμοποιείται με την ευρεία κοινωνιολογική του έννοια), οι οποίοι, συναρτώμενοι με την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας, αποσπώνται από τους σκοπούς και τους στόχους της τάξης, της οποίας τα συμφέροντα - υποτίθεται ότι - εκπροσωπούν και στην πορεία οι πρώην συνδικαλιστές (ως μέλη μιας αστικοποιημένης εργατικής αριστοκρατίας)ίστανται αντίθετα και ενάντια στα εργατικά συμφέροντα, αφού γίνονται εκπρόσωποι των ''συμφερόντων του κράτους'', κάτι που στην ουσία και στην πράξη σημαίνει ότι υπερασπίζονται τα συμφέροντα των καπιταλιστών και της τεχνοδομής (δηλαδή της γραφειοκρατίας των μεγάλων επιχειρήσεων), αφού μέσα στον σύγχρονο γραφειοκρατικό καπιταλισμό, το κράτος παραμένει ένα όργανο,μέσα από το οποίο περνάει η ιδεολογία και η πολιτική των ηγεμονευόντων κοινωνικών στρωμάτων της κοινωνίας μας.


Αυτός λοιπόν είναι ο πρώην εργατοπατέρας και γι' αυτό παραβρέθηκε σε αυτήν την τελετή.


Πολύ απλά, ο Γιώργος Κουτρουμάνης, ακολουθώντας μια παλιά εργατοπατερική τακτική, πήγε για να πάρει το νέο (υπουργικό) του πόστο, από το οποίο, ουσιαστικά θα υπηρετήσει τα συμφέροντα του συστήματος και - για να μην τον αδικούμε - τα ρεφορμιστικά συμφέροντα των εργαζομένων, αν, όσο και όπως αυτά μπορούν να εκφραστούν μέσα σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης.


Παρ' όλα αυτά, ας είναι καλορίζικος στο νέο του έργο, από το οποίο περισσότερο ενδιαφέρον θα είναι το όποιο μεταρρυθμιστικό έργο παράξει - αν παράξει ένα τέτοιο έργο...''