Μάρτιος - Απρίλιος 2025 : Η σημαντική κοινωνική απαξίωση των κομμάτων, που άσκησαν και ασκούν εξουσία, και τα προκύπτοντα αδιέξοδα, μέσα από μια δημοσκοπική έρευνα της “Public Issue”. Το φαινόμενο αυτό είναι σημαντικό, μεν, αλλά μη επαρκές, δε.
Η δημοσκοπική εταιρεία “Public Issue” του Γιάννη Μαυρή δημοσίευσε τις προηγούμενες ημέρες μια δημοσκοπική έρευνα, η οποία περιορίστηκε, σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα, το οποίο τέθηκε, σε όσους συμμετείχαν, ως εξής : «Τα κόμματα, που κυβερνούν, κατηγορούνται, συνεχώς, μεταξύ τους, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι όλα τα ίδια», ζητώντας την γνώμη των ερωτώμενων, για αυτή την άποψη.
Ουσιαστικά, δηλαδή, η “Public Issue”, ζήτησε την γνώμη τους, για τα κόμματα της διακυβέρνησης, τα οποία είναι τα γνωστά τρία κόμματα, που σχημάτισαν κυβερνήσεις, από το 1996, έως τώρα. Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και κατά την χρονική περίοδο 2015 - 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι απαντήσεις, που δόθηκαν, στην δημοσκοπική εταιρεία, είναι, άκρως, ενδιαφέρουσες, όπως προκύπτει, από τα, παραπάνω, δημοσκοπικά σχεδιάσματα - τις δημοσκοπικές πίτες - της “Public Issue”, αφού συμφωνούν, στην απόλυτη πλειοψηφία τους (κατά 53%), με την άποψη ότι τα κόμματα, που άσκησαν και που ασκούν κυβερνητική εξουσία, είναι τα ίδια, ανεξάρτητα, από τις κατηγορίες, που απευθύνουν μεταξύ τους και ως εκ τούτου, προκύπτει, αναπόδραστα, το συμπέρασμα ότι αυτό το 53% των ερωτηθέντων καταλήγει, στην διαπίστωση ότι τα κόμματα της διακυβέρνησης (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) κοροϊδεύουν την κοινωνία, αν και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι, από αυτούς, που απαντούν αποδεχόμενοι την άποψη αυτή, ψηφίζουν αυτά τα κόμματα.
Στο αρχικό βίντεο, που αναδημοσιεύω, στην παρούσα ανάρτηση, προβαίνω, σε μια λεπτομερειακή ανάλυση των αποτελεσμάτων και των δεδομένων, που προκύπτουν, από την ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση της “Public Issue”, το οποίο βίντεο προτρέπω τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, με προσοχή, διότι, πέραν αυτής της σημαντικής επισήμανσης, περιλαμβάνει και την καταγραφή των αδιεξόδων, που προκύπτουν, από την, εν λόγω, έρευνα της δημοσκοπικής εταιρείας, τα οποία υφίστανται, επειδή αυτό το απορριπτικό ποσοστό του 53% της ελληνικής κοινωνίας, απέναντι, στα κόμματα της διακυβέρνησης, είναι σημαντικό, αλλά είναι ανεπαρκές, ως αφετηρία, για την αναγκαία ριζοσπαστική αλλαγή, προκειμένου να αλλάξει η κακή κατάσταση, εντός της οποίας βρίσκεται η ελληνική κοινωνία.
Τα αδιέξοδα αυτά προκύπτουν, από τα υπόλοιπα στοιχεία της δημοσκόπησης και συγκεκριμένα, από το γεγονός ότι το 32% των ερωτωμένων έχει την γνώμη ότι τα πολιτικά κόμματα που άσκησαν και ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν είναι τα ίδια, αλλά έχουν διαφορές οι οποίες προφανώς εκλαμβάνονται ως σημαντικές ενώ το 13% των ερωτωμένων δεν εκφράζει γνώμη, επί του θέματος αυτού.
Υπό αυτές τις συνθήκες οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτό αθροιστικό ποσοστό του 45% των ερωτωμένων, που δεν επικροτούν την απορριπτική στάση, έναντι των κομμάτων, που άσκησαν και ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν μπορεί να αγνοηθεί, παρά το γεγονός ότι η σημαντική πλειοψηφία, δηλαδή το 53% των ερωτωμένων, εκφράζει, ανοιΚτά, την απορριπτική γνώμη τους, για τα κόμματα αυτά.
Δυστυχώς, ένα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο δεν είναι ασήμαντο, έστω και αν είναι μειοψηφικό, δεν είναι ώριμο να διαβεί τον Ρουβίκωνα και να κόψει τους δεσμούς του με τα κόμματα εξουσίας και πολύ περισσότερο με το σύνολο των κομμάτων, που συνθέτουν και συναποτελούν τον πολιτικό κόσμο της χώρας.
Δεν έχω σκοπό να συνεχίσω περισσότερο το παρόν δημοσίευμα, αφού αυτές οι επισημάνσεις, στις οποίες, εδώ, προβαίνω, είναι αρκετές και περιγράφουν την αντιφατική κατάσταση, μέσα στην οποία κινείται και βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, όσον αφορά τα κόμματα, που άσκησαν και ασκούν κυβερνητική εξουσία.
Τελειώνοντας, παραπέμπω, για μία, ακόμη, φορά τους αναγνώστες, στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, το οποίο χρειάζεται να παρακολουθήσουν για να σχηματίσουν μια πλήρη εικόνα, ως προς την σύνθετη, συγχυτική και περίεργη κατάσταση, που επικρατεί, στην ελληνική κοινωνία.
Σχόλια