19/6/2022 : Πρόεδρος ισχνής λαϊκής μειοψηφίας ο Emmanuel Macron, ενώ η γαλλική ενωμένη αριστερά του Jean-Luc Mélenchon, που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση δεν συμμάζεψε την αποχή και το ακροδεξιό RN της Marine Lepen παρουσίασε άνοδο.

 

Ο δεύτερος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών της περασμένης Κυριακής ήλθε, απλά, να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι ο Emmanuel Macron είναι ένας πρόεδρος ισχνής λαϊκής μειοψηφίας και μιας σχετικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η οποία οφείλεται, στο, ακραία, καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα στην Γαλλία. 

Το  πολιτικό κτύπημα, για τον πρόεδρο Macron, είναι πάρα πολύ ισχυρό και ουσιαστικά, τον καθιστά έναν πρόεδρο, ο οποίος είναι αμφίβολο, εάν μπορέσει να κρατήσει, εν ζωή, την παρούσα εθνοσυνέλευση, κατά την προσεχή πενταετία, μέχρι το 2027 ή αν θα αναγκαστεί να ξαναπροσφύγει, σε βουλευτικές εκλογές, σε ένα κάποιο χρονικό διάστημα, από σήμερα. 

Αυτό, που είναι σίγουρο, είναι ότι η μεταρρυθμιστική του ατζέντα πηγαίνει περίπατο. Με δεδομένο ότι δεν θα βρει συμμάχους, για να κυβερνήσει - αν και η πολιτική κρύβει πολλές εκπλήξεις και οι ρεπουμπλικάνοι δεν είναι αξιόπιστοι, ως προς τους ισχυρισμούς τους ότι θα παραμείνουν στην αντιπολίτευση -, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση, που θα σχηματιστεί, θα είναι μια κυβέρνηση μειοψηφίας, η οποία θα ψάχνει να περάσει, στην εθνοσυνέλευση, κατά περίπτωση, τα νομοσχέδια που, θα προωθεί, για να βρει συμπαράσταση, έτσι ώστε να μπορέσει να προχωρήσει το νομοθετικό της έργο. 

Αυτή η κατάσταση είναι αλήθεια ότι δεν θα μπορέσει να κρατήσει επί πολύ και ότι κάποια στιγμή οι ρεπουμπλικάνοι θα προσχωρήσουν, σε κυβερνητικό συνασπισμό, με το κόμμα του Emmanuel Macron, όμως και σε αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση, που θα σχηματιστεί - όταν σχηματιστεί - θα είναι αδύναμη, κοινωνικά και θα δυσκολευτεί πολύ να προχωρήσει οποιοδήποτε μίνιμουμ πρόγραμμα διακυβέρνησης συμφωνηθεί.

Έτσι, κατά το προσεχές χρονικό διάστημα, αυτό, που πρόκειται να συμβεί, είναι η πλήρης αποδυνάμωση του Γάλλου προέδρου, ο οποίος, όπως φαίνεται, δεν έχει ελπίδες οποιασδήποτε ανάταξης της πολιτικής του εικόνας και ως εκ τούτου, η προεδρία του πρόκειται να είναι οδυνηρή και καθαρά, μεταβατική μέχρις ότου βρεθεί - αν βρεθεί -, για την γαλλική ολιγαρχία, κάποια εναλλακτική λύση, η οποία, στην παρούσα φάση, δεν είναι ορατή.

Όσον αφορά την ενωμένη αριστερά, υπό τον Jean-Luc Mélenchon, μπορεί τα κατάφερε με 131 έδρες, έναντι 245 του κόμματος του Emmanuel Macron, να κατέκτησε την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά φαίνεται ότι εξάντλησε, στην παρούσα εκλογική φάση, την δυναμική της, αφού δεν μπόρεσε να συσπειρώσει ένα μεγάλο τμήμα των Γάλλων ψηφοφόρων, οι οποίοι στράφηκαν, στην αποχή και στο οποίο τμήμα η ενωμένη αριστερά θα μπορούσε να βρει μια ικανοποιητική δεξαμενή ψήφων, υπέρ της. 

Παρόλα αυτά, η δυναμική άνοδος της ενωμένης αριστεράς δεν μπορεί να αγνοηθεί και φυσικά, σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά, πλέον και σε επίπεδο κοινοβουλίου, πρόκειται να έχει ένα σημαντικό ακροατήριο και αν προβεί, στις κατάλληλες πολιτικές και κοινωνικές κινήσεις, θα μπορέσει να διεκδικήσει την πλειοψηφία, στο μέλλον, όποτε και αν γίνουν οι νέες βουλευτικές, ή, ακόμη και προεδρικές εκλογές, πριν την λήξη της πενταετούς θητείας και του προέδρου και της εθνοσυνέλευσης. Το τι μέλλει να συμβεί, βρίσκεται, κυριολεκτικά, στα χέρια της και οι δρόμοι, για την παραπέρα άνοδο της, ριζοσπαστικής αριστεράς, είναι ανοικτοί, αρκεί αυτή να μπορέσει να τους εξερευνήσει και να τους διαβεί. 

Από την άλλη πλευρά, το ακροδεξιό κόμμα της Marine Le Pen παρουσίασε μια σημαντική κοινοβουλευτική άνοδο, συγκεντρώνοντας 89 βουλευτές και φυσικά, η γαλλική ακροδεξιά θα έχει και αυτή, τον δικό της λόγο, στον χώρο της ευρύτερης δεξιάς, στον οποίο το μέλλον μπορεί να επιφυλάσσει καινούργιες ανατροπές, εις βάρος των ρεπουμπλικάνων, που έχουν κερδίσει 61 βουλευτικές έδρες, ιδίως, στην περίπτωση, που το κεντροδεξιό ρεπουμπλικανικό κόμμα συμμετάσχει, σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, με την παράταξη του Γάλλου προέδρου, ή εάν προτιμήσει να γίνει δεκανίκι της όποιας κυβέρνησης σχηματιστεί, στηρίζοντας, κατά περίπτωση, το νομοθετικό της έργο και τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες. 

Βέβαια, μέσα στο παρόν θολό και συνάμα, σκοτεινό τοπίο της γαλλικής πολιτικής σκηνής, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα μελλούμενα, αφού η πολιτική ρευστότητα, στην Γαλλία, πρόκειται να ενταθεί, μαζί με την δυσαρέσκεια, για την διακυβέρνηση της χώρας, την οποία φαίνεται ότι δεν αποδέχεται και θα συνεχίσει να απορρίπτει η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία της γαλλικής κοινωνίας και του εκλογικού σώματος. 

Αλλά όλα αυτά θα έχουν (και θα παρουσιαστεί) μεγάλο ενδιαφέρον και θα δοθούν πολλές ευκαιρίες, για να τα παρακολουθήσουμε, αφού είναι προφανές ότι θα προκύψουν σημαντικές, ή και μεγάλες, ή τεράστιες ανατροπές, στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό και κυρίως, στην γαλλική κοινωνία. 

Ελπίζω να είμαστε καλά, ώστε όλα αυτά, που πρόκειται να συμβούν, στην Γαλλία, θα μπορέσουμε να τα δούμε και να τα εξετάσουμε, στο προσεχές μέλλον.

Οψόμεθα…