Hillary Clinton vs Donald Trump : Μια πολύ κακή προεκλογική μάχη, που παραμένει αβέβαιη. (Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές, η αναγκαία διαπραγμάτευση για την ομαλή μετάβαση σε ένα νέο πλανητικό σύστημα ισορροπίας και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν).






Μπορεί ο γνωστός αμοραλιστής πολιτικός Bill Clinton, που συνελήφθη, επανειλημμένως να ψεύδεται και ο οποίος κατεξευτελίστηκε, δημοσίως, να επανέλθει, από την πίσω πόρτα, στον Λευκό Οίκο και στην αμερικανική πολιτική;

Ναι, εάν η Hillary Rodham Clinton κερδίσει τον Donald Trump, στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Και αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου απίθανη, αφού η μεγάλη πλειοψηφία της ελίτ, που συναπαρτίζει το βαθύ αμερικανικό κράτος και επιδιώκει την συνέχιση και την, παραπέρα, ενίσχυση της παγκόσμιας κυριαρχίας της, πέραν του Ατλαντικού, υπερδύναμης, υποστηρίζει, με νύχια και με δόντια, την επικράτηση της συζύγου του πρώην προέδρου των Η.Π.Α.

Βέβαια, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αμερικανικών και των δυτικών ΜΜΕ έχει εξαπολύσει μια επικοινωνιακή καταιγίδα, υπέρ της Hillary Clinton και θεωρεί, περίπου δεδομένη την άνετη επικράτησή της, επιδιώκοντας να μετατρέψει, σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία, την επιθυμία των αμερικανικών και των δυτικών ελίτ, που στηρίζουν την εκλογή της υποψήφιας των Δημοκρατικών, στην προεδρία των Η.Π.Α., η αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών δεν είναι μια τελειωμένη υπόθεση.


Poll
Trump
Clinton
Other
Undecided
Spread
ABCNews                                   
Oct 20 – Oct 22
874 Likely Voters
 
415332Clinton +12
IBD/TIPP                                   
Oct 17 – Oct 22
783 Likely Voters
4342510Trump +1


Η νίκη της Hillary Clinton, παρά τα όσα λέγονται και γράφονται δεν είναι δεδομένη. Κάθε άλλο. Προφανώς, η εκλογή της φαίνεται, επειδή παρουσιάζεται και εκλογικεύεται, με την βοήθεια των αμερικανικών και των δυτικών συστημικών ΜΜΕ, ως η περισσότερο πιθανή εξέλιξη, αλλά το τελικό αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών παραμένει ασαφές και αβέβαιο, όσο περνούν οι ημέρες και όσο πλησιάζει η 8η Νοεμβρίου.

Όπως φαίνεται, από τις τελευταίες κυλιόμενες δημοσκοπήσεις και με δεδομένο το γεγονός ότι δεν είναι δεδομένη, ούτε γνωστή η σύνθεση του αμερικανικού εκλογικού σώματος, που θα συμμετάσχει, στην εκλογική διαδικασία, αφού η πλειοψηφία των Αμερικανών ψηφοφόρων απέχει από τις εκλογές, ο δρόμος, που έχουν να διανύσουν, μέχρι την 8η Νοεμβρίου, οι δύο υποψήφιοι είναι μακρύς και αβέβαιος, αφού ο Donald Trump έχει αντέξει στα κτυπήματα, που έχει δεχθεί, από τον αρνητικό επικοινωνιακό καταιγισμό, τον οποίο έχει υποστεί.

Η Hillary Clinton έχει ένα - μικρότερο, ή μεγαλύτερο - προβάδισμα, αλλά αυτό είναι ασταθές και ως εκ τούτου, αβέβαιο, με δεδομένη την ιδιομορφία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οι οποίες είναι έμμεσες εκλογές, αφού οι ψηφοφόροι εκλέγουν, ανά ομοσπονδιακή πολιτεία, τους εκλέκτορες, οι οποίοι, στην συνέχεια θα εκλέξουν τον πρόεδρο, γεγονός, που σημαίνει ότι την προεδρική εκλογή μπορεί να κερδίσει και ένας υποψήφιος, ο οποίος θα δεν θα έχει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Στο αμερικανικό εκλογικό σύστημα αρκεί ο υποψήφιος πρόεδρος να έχει την πλειοψηφία των 270 μελών του ομοσπονδιακού σώματος των εκλεκτόρων, έστω και αν μειοψηφεί στο εκλογικό σώμα των ψηφοφόρων, που συμμετέχουν στην ψηφοφορία. Κάπως έτσι, άλλωστε, έχασε τις προεδρικές εκλογές του 2000 ο Al Gore, από τον George W. Bush.

Για το ότι ο προεκλογικός αγώνας αυτών των προεδρικών εκλογών είναι ο χειρότερος όλων όσων έχουμε παρακολουθήσει, εδώ και 45 χρόνια, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία. Το επίπεδο των επιχειρημάτων και των τακτικών, που ακολουθούν οι δύο υποψήφιοι και τα επιτελεία τους είναι, απίστευτα, χαμηλό. Και φυσικά, θα πέσει, ακόμη περισσότερο, όσο πλησιάζει η ημέρα της τελικής ψηφοφορίας. Αυτό είναι κάτι, που, δυστυχώς, θα το υποστούν οι Αμερικανοί πολίτες και όλοι οι υπόλοιποι, που ασχολούνται, με τις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου.

Όμως, η αλήθεια είναι ότι, πέρα και παρά το όποιο επίπεδο της προεκλογικής εκστρατείας, οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές δεν μπορούν να αγνοηθούν. Αφορούν την πορεία της ηγέτιδας δύναμης του πλανήτη και την πολιτική, που αυτή θα ακολουθήσει και ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον, για την εκλογή του Αμερικανού προέδρου, που θα διαδεχθεί τον απερχόμενο Barack Hussein Obama, είναι δεδομένο και απολύτως, φυσιολογικό, αφού οι αποφάσεις, που θα λάβει ο υποψήφιος, που θα εκλεγεί, θα έχουν άμεσες και μεγάλες επιπτώσεις, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου.

Τα τύμπανα ενός μεγάλου πολέμου, με την χρήση πυρηνικών οπλών, έχουν αρχίσει, εδώ και καιρό, να ηχούν και μια πιθανή εκλογή της Hillary Clinton είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει, στην διεξαγωγή του. Οι ελίτ, που συναπαρτίζουν το βαθύ αμερικανικό κράτος και στηρίζουν την εκλογή της Hillary Clinton δεν είναι διατεθειμένες να εγκαταλείψουν την ηγεμονική πολιτική της Ουάσινγκτων και δεν θα αφήσουν τις Η.Π.Α. να υποβαθμισθούν, σε μια δευτερεύουσα παγκόσμια δύναμη, ή να μοιραστούν την πλανητική κυριαρχία, με την Κίνα, την Ρωσία, ή οποιαδήποτε άλλη ανερχόμενη δύναμη.

Αυτή η εμμονή των αμερικανικών ελίτ, για την πλανητική πρωτοκαθεδρία είναι η πηγή των μεγαλύτερων κινδύνων, όσον αφορά τον σύγχρονο κόσμο. Η αμερικανική υπερδύναμη και η Δύση, ως σύνολο, πρέπει να παραδεχθούν το απλούστατο γεγονός ότι τα χρόνια της παγκόσμιας κυριαρχίας τους πλησιάζουν, στο τέρμα τους.

Αυτή την, προφανώς, δύσκολη, επίπονη και πολλές φορές δυσάρεστη - έως οδυνηρή - πραγματικότητα οι αμερικανικές και οι δυτικές ελίτ οφείλουν να την αποδεχθούν, προκειμένου να περάσουν, στην συνέχεια, στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης, με τις παρούσες και τις ανερχόμενες υπερδυνάμεις, η οποία διαπραγμάτευση πρέπει να οδηγήσει στην ομαλή μετάβαση, σε ένα καινούργιο πλανητικό σύστημα ισορροπίας, στο οποίο οι Η.Π.Α. και η Δύση δεν θα έχουν τον πρώτο και μοναδικό λόγο, ως προς την λήψη των αποφάσεων, που αφορούν τον πλανήτη και τα διεθνή προβλήματα, που προκύπτουν.

Σε αυτή την αναγκαία και μακρόσυρτη διαπραγματευτική διαδικασία, στην οποία πρέπει να εμπλακούν οι Η.Π.Α. και η Δύση, η τυχούσα εκλογή της Hillary Clinton, ως προέδρου της δύουσας και φθίνουσας αμερικανικής υπερδύναμης δεν θα είναι επιβοηθητική. Θα δυσκολεύσει πάρα πολύ την διαπραγματευτική διαδικασία, στην οποία αρνείται να εισέλθει, αν και στην πολιτική ουδέν αποκλείεται, αφού, έστω και δύσκολα, η τωρινή υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος μπορεί, ως πρόεδρος των Η.Π.Α. να αλλάξει πορεία και να πράξει αυτό που, τώρα, διακηρύσσει ότι δεν πρόκειται να πράξει.

Όμως, με δεδομένη την παρούσα κατάσταση των πραγμάτων και με, επίσης, δεδομένη την πρόσφατη ιστορία της Hillary Clinton, ως υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης του Barack Hussein Obama και το αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα έκανε κυριολεκτικά θάλασσα, στην Μέση Ανατολή (και όχι μόνο, αφού αυτή είναι η πραγματική "μητέρα" των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους), η ήττα της υποψήφιας του Δημοκρατικού Κόμματος είναι η προτιμότερη και ασφαλέστερη εξέλιξη, όσον αφορά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.

Σε κάθε περίπτωση, η Hillary Clinton, είναι προτιμότερο να ηττηθεί, τώρα, από το να εκλεγεί και στην συνέχεια, να περιμένουμε την μεταστροφή της πολιτικής της, κάτω από την πίεση της ανάγκης και της πραγματικότητας, που θα έχει να αντιμετωπίσει.

Και είναι προτιμότερη η τωρινή ήττα της Hillary Clinton, διότι,  εάν εκλεγεί, ως πρόεδρος των Η.Π.Α., κάτω από αυτές τις συνθήκες, που θα αντιμετωπίσει, η λήψη - από την ίδια και υπό την επήρεια του επιτελείου της - των εσφαλμένων αποφάσεων είναι πολύ πιθανή, με δεδομένο το ηγεμονικό και επιθετικό πολιτικό και οικονομικό υπόβαθρο της ιδίας, αλλά και των ελίτ, που την στηρίζουν.

Βέβαια, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, που θα προσέλθουν στις κάλπες, όταν τελειώσει όλο αυτό το αλλόκοτο και νοσηρό προεκλογικό περιβάλλον, θα έχουν τον τελικό λόγο. Ο δρόμος, που οι δύο υποψήφιοι έχουν να διαβούν, μέχρι την ψηφοφορία της 8ης Νοεμβρίου είναι δύσβατος, μακρύς και έως τώρα (αργότερα, βλέπουμε), παραμένει αβέβαιος.

Το τί θα προκύψει, ως αποτέλεσμα δεν μπορούμε να το επηρεάσουμε. Αν και αυτό θα μας επηρεάσει.

Το μόνο που μπορούμε να πράξουμε, είναι να παρακολουθούμε και να περιμένουμε, ελπίζοντας, στο μη χείρον...



 

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Γιατι δε λες κατι για την Αυστρία;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσιάζοντας, τμηματικά, το περιεχόμενο του σχεδιάσματος της μήνυσης, για τις παρανομίες, σχετικά, με την “ληστεία” των, υπερβαλλόντως, των ασφαλιστικών κατηγοριών ποσών, που κατέβαλαν οι “νέοι ασφαλισμένοι” και οι ασφαλισμένοι των λεγόμενων “νέων περιοχών” βενζινοπώλες και τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του e-ΕΦΚΑ, λόγω μη συμπλήρωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (1).

Άρθρο 16 Συντάγματος : Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια απαγορεύονται, χωρίς περιστροφές και “δια ροπάλου”, ενώ το άρθρο 28 του Συντάγματος, είναι άσχετο, με το θέμα. Μνήμες δικτατορίας του 1973, αστυνομοκρατία και συνταγματική εκτροπή και ανωμαλία φέρνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που κάνει τεράστια μαλακία, καταργώντας, κάθε, έστω και τυπική, έννοια της εθνικής κυριαρχίας, γι’ αυτό και τα δικαστήρια - παρά τις μπουρδολογίες του Βαγγέλη Βενιζέλου - οφείλουν να κρίνουν τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου, όταν ψηφιστεί, ως αντισυνταγματικές.

2/2024 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο : Κατεξευτελιστικό ψήφισμα καταδίκης του αυταρχικού καθεστώτος φυλαρχίας κράτους της υποσαχάριας Αφρικής του - κατά τους αφελείς χριστιανούς, εκφραστή των “Γωγ και Μαγώγ” - και κατά τον ορθό λόγο, δυνάμενου να αποκληθεί και ως «disordered» Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει αποθρασυνθεί και “έγινε ρόμπα”, για την ανυπαρξία κράτους δικαίου, την αστυνομοκρατία, την ανελευθερία των ΜΜΕ, την κατασκοπεία με το σύστημα “Predator”, τον έλεγχο της ΕΥΠ, από τον ίδιο και την ανισορροπία της κατανομής των εξουσιών, με τον κυβερνητικό έλεγχο, στο δικαστικό σύστημα. (Καιρός ήταν. Άργησε. Πολύ άργησε)…