17-18/2/2025 Διάλογος Ουάσινγκτων και Κρεμλίνου : Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο γκρινιάζουν, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Donald Trump κάνει διαχείριση της ήττας της Δύσης, στον πόλεμο και damage control. Γι’ αυτό και τους έθεσε 6 ερωτήματα και τους ζήτησε να καταθέσουν προτάσεις.

Καθώς αρχίζει, στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, ο αμερικανορωσικός διάλογος, για τον πόλεμο, στην Ουκρανία και με την Μόσχα να μην βιάζεται καθόλου να αρχίσει μια τέτοια συζήτηση, επειδή έχει την δική της ατζέντα θεμάτων, τα οποία πρόκειται να θέσει, στο τραπέζι των συνομιλιών, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες γκρινιάζουν, για το γεγονός ότι έχουν παραγκωνιστεί και δεν συμμετέχουν, στην όλη διαδικασία, ενώ τα θέματα, που θα συζητηθούν, τους αφορούν άμεσα. 

Βέβαια, το Λονδίνο, το Παρίσι, και το Βερολίνο, που είναι οι κυρίαρχοι παίκτες, στον ευρωπαϊκό χώρο, έχουν τις δικές τους βαριές ευθύνες, για το γεγονός της απαξίωσής τους, από τις δύο υπερδυνάμεις και κυρίως, από την Μόσχα, απαίτηση της οποίας είναι η μη συμμετοχή των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, στον αμερικανορώσικο διάλογο, όμως, παρά ταύτα, η αλήθεια του γεγονότος, που αφορά τον αποκλεισμό των λεγομένων “Eυρωπαίων”, από το τραπέζι διαλόγου, αποτελεί ένα ακόμη ηχηρότατο χαστούκι, το οποίο είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι αυτό, που αυτoαποκαλείται, πολιτικά, ως Ευρώπη, είναι, πρακτικά, αμελητέο, έως ανύπαρκτο και ως εκ τούτου, δεν λαμβάνεται υπόψη, ως σοβαρή πολιτική οντότητα. 

Aλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή και oι ανάγκες, όσον αφορά την Δύση, είναι άμεσες και επείγουσες, γεγονός, που υποχρεώνει την κυβέρνηση του Donald Τrump να υποχρεωθεί να διαχειριστεί την πραγματική ήττα του συνόλου του Δυτικού Κόσμου, στον ουκρανικό πόλεμο και να πραγματοποιήσει, μέσα πλαίσια του δυνατού, το απαραίτητο damage control, για να περισώσει όσα είναι δυνατόν να περισωθούν. Αυτή είναι η ρεαλιστική βάση των αμερικανορωσικών συζητήσεων, στο Ριάντ.

Η ωμή περιγραφή των πραγματικοτήτων, που υποχρέωσαν την Ουάσινγκτων να αλλάξει, ριζικά, την πολιτική της, απεικονίζονται, καταρχήν, με σκληρό τρόπο, από την αρχική εικόνα του νεαρού νεκρού Ουκρανού στρατιώτη, στο πεδίο της μάχης, στις 14 Φεβρουαρίου 2025 και κατά δεύτερο - και κυριότερο - λόγο, από την γεωπολιτική και οικονομική διάσταση αυτού του πολέμου, που καταγράφεται, στην απεικόνιση της έκτασης του αμερικανικού και του κινεζικού εμπορίου, στον πλανήτη, εντός μιας 25ετούς περιόδου και την δραματική συρρίκνωση του αμερικανικού εμπορίου, στον κόσμο, από το 2000, έως το 2024. 

Αυτή η φρενήρης και καταιγιστική άνοδος της Κίνας, στο status της οικονομικής και, οσονούπω, και η κυριαρχία της κινεζικής παραγωγής, σε όλο τον κόσμο, που καθιστά το Πεκίνο πρωταγωνιστή, στο παγκόσμιο εμπόριο, είναι οι αιτίες αυτής της απότομης αλλαγής πορείας της κυβέρνησης του Donald Trump και του τμήματος της αμερικανικής ελίτ, που υποστήριξε τον εκλεγέντα πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Ο Donald Trump και το επιτελείο του έχουν αντιληφθεί, πλήρως, ότι ο πραγματικός αντίπαλος της Ουάσινγκτων είναι το Πεκίνο και όχι η Μόσχα. Γι’ αυτό και μέσα από την έναρξη του διαλόγου, για τον ουκρανικό πόλεμο, αλλά και για τις ισορροπίες, στην ευρωπαϊκή ήπειρο, οι ΗΠΑ προσπαθούν να συνεταιριστούν, με με την Ρωσία, προκειμένου να μπορέσουν να ενισχύσουν τον Δυτικό Κόσμο και βεβαίως, κυριότατα, την δική τους στάση, απέναντι, σε αυτόν τον σκληρό ανταγωνιστή, ο οποίος μετασχηματίζεται, γοργά, και σε μια στρατιωτική υπερδύναμη, η οποία, εφόσον δεν αναχαιτιστεί, με άλλα μέσα - δηλαδή με πόλεμο - εάν αφεθεί, χωρίς να αντιμετωπισθεί, αυτό που θα συμβεί, πολύ απλά, κατά την δεκαετία του 2030, είναι ότι δεν θα είναι δυνατόν, για την Ουάσινγκτων και τον Δυτικό Κόσμο, να ανταγωνισθούν το Πεκίνο και έτσι, αναγκαστικά και εύκολα, η Κινα θα αναλάβει τον ρόλο του πρωταγωνιστή, στις παγκόσμιες εξελίξεις. 

Αυτή πιστεύω ότι είναι και η σοβαρότερη αιτία της ριζικής αλλαγής της νέας αμερικανικής ηγεσίας, απέναντι, στην Μόσχα και στον ρωσοουκρανικό πόλεμο. Η βάση αυτή της αλλαγής πολιτικής είναι, απολύτως, στερεή και φυσικά, είναι ρεαλιστική.

Στο αρχικό βίντεο της παρούσας δημοσίευσης, περιγράφω, εκτεταμένα, και την παρούσα κατάσταση και τα δεδομένα, που οδήγησαν, στην έναρξη του διαλόγου, ανάμεσα, στην Ουάσινγκτων και στο Κρεμλίνο, για τον ουκρανικό πόλεμο και θεωρώ ότι είναι απαραίτητο οι αναγνώστες να παρακολουθήσουν αυτό το βίντεο, για να ενημερωθούν, περαιτέρω, για τις εξελίξεις, που λαμβάνουν χώρα, δηλαδή τον διάλογο Ουάσινγκτων και Μόσχας, όπως και για τον ουκρανικό πόλεμο, ο οποίος, φυσικά, θα συνεχιστεί, για καιρό, ακόμη, αφού η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται. Η Ουάσινγκτων έχει λόγους να βιάζεται και ο κυριότερος είναι η πιθανή κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου, στον διεξαγόμενων πόλεμο, η συνέχιση του οποίου αποτέλεσε προαπαιτούμενο, για να για να λάβει μέρος η Μόσχα, σε αυτές τις διαβουλεύσεις.

Στα πλαίσια αυτά, η αμερικανική πλευρά ζήτησε, από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, να πάψουν να γκρινιάζουν και να παραπονούνται, για τον παραγκωνισμό τους, από τις διεξαγόμενες αμερικανορωσικές συνομιλίες και τις κάλεσε να καταθέσουν προτάσεις, επί των ζητημάτων, που τίθενται, στον αμερικανορωσικό διάλογο, κάτι, που είναι, απολύτως, ρεαλιστικό, στην παρούσα φάση, ενώ, παράλληλα, η Ουάσιγκτων τους έθεσε και και έξι συγκεκριμένα ερωτήματα, ως προς τα οποία τους ζήτησε να απαντήσουν επ’ αυτών, αν και ουσιαστικά, αυτά τα ερωτήματα εκθέτουν την πραγματική αδυναμία αυτού, που αυτοαποκαλείται “Ευρώπη” να αποτελέσει έναν συνομιλητή, ο οποίος να μπορεί να παίξει έναν ηγετικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ουσιαστικά, αυτά τα έξι ερωτήματα, που θέτουν οι Αμερικανοί, έχουν να κάνουν, με το τί μπορούν, σε πραγματικό ρεαλιστικό επίπεδο, να προσφέρουν, επί του πεδίου, σε στρατιωτικές δυνάμεις, πολεμικό υλικό και οικονομικά, χωρίς την αμερικανική στρατιωτική παρουσία, στην Ουκρανία. 

Η ωμή απάντηση, που υπάρχει, εκ των πραγμάτων, σε όλα αυτά τα ερωτήματα, είναι ότι οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε το αξιόλογο, χωρίς την αμερικανική προστασία και φυσικά, γίνεται αντιληπτό ότι αυτά τα έξι ερωτήματα τέθηκαν, ακριβώς, επειδή η Ουάσινγκτων θέλει να καταδείξει την πραγματική αδυναμία των ευρωπαϊκών κρατών να έχουν την τις απαραίτητες προϋποθέσεις, για να συμμετάσχουν, στον αμερικανορωσικό διάλογο. 

Δεν χρειάζεται να επεκτείνω το παρόν κείμενο, αφού και όσα εξέθεσα, παραπάνω και όσα περιέχονται, στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, είναι, απολύτως, κατατοπιστικά, για το τί συμβαίνει και σε ποιά κατεύθυνση οδηγούνται οι εξελίξεις, στο ουκρανικό μέτωπο και στις ισορροπίες της ευρωπαϊκής Ηπείρου. Άλλωστε, έτσι κι αλλιώς, οι εξελίξεις, οι οποίες θα πάρουν χρόνο, για να καταλήξουν κάπου, πρόκειται να δώσουν την ευκαιρία, για νέα δημοσιεύματα, τα οποία, φυσικά, θα γίνουν, στην ώρα τους. 

Υπομονή λοιπόν.