Βρετανία : Brexit, or Remain? Brexit, φυσικά. (Το βρετανικό πολιτικό σύστημα, στην πλειοψηφία του, επιθυμεί την παραμονή, στην "Ευρωπαϊκή Ένωση", όμως δεν μπορεί να την επιβάλει).

Παρακολουθώντας όλη αυτή την πολυκαιρισμένη σειρά των εξαντλητικών ψηφοφοριών, στην βουλή των κοινοτήτων, για το είδος της εξόδου της Βρετανίας, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση", αυτό, που καθίσταται σαφέστερο όλων, είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα του σκληρού πυρήνα του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος της χώρας αυτής θα ήθελε, εάν μπορούσε, να ακολουθήσει την πρακτική του ελληνικού πολιτικού συστήματος και να ανατρέψει την ειλημμένη απόφαση της πλειοψηφίας του βρετανικού εκλογικού σώματος. Δηλαδή να αποτρέψει το Brexit.

Δυστυχώς, για την πλειοψηφία των Βρετανών πολιτικών, όλοι αυτοί που αποτελούν την "ευρωπαϊστική" πολιτική και οικονομική ελίτ, όσο και να το θέλουν, δεν το μπορούν. Το Brexit δεν μπορεί να αποφευχθεί. 

Είναι σαφές ότι ζηλεύουν το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, που κατάφερε, πολύ εύκολα και ανώδυνα, να ανατρέψει την απόφαση του ελληνικού εκλογικού σώματος, μετά το ελληνικό δημοψήφισμα της 5/7/2015, αλλά δεν έχουν την δυνατότητα να ανατρέψουν το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος της 23/6/2016. Ο David Cameron έκανε την "στραβή" και αποφάσισε να προκηρύξει δημοψήφισμα, για την παραμονή, ή μη, της Βρετανίας, με ένα σαφές και καθαρό ερώτημα προς το εκλογικό σώμα, τασσόμενος κατά του Brexit και πιστεύοντας ότι θα κερδίσει το δημοψήφισμα αυτό, βάσει της συνηθισμένης επικοινωνιακής (δηλαδή προπαγανδιστικής) συλλογιστικής, που λέει ότι όποιος προκηρύσσει ένα δημοψήφισμα, καθορίζοντας και το σχετικό ερώτημα, το κερδίζει.

Τελικά, το έχασε και το Brexit υπερψηφίστηκε, από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, παρά το γεγονός ότι όλα τα παραδοσιακά κόμματα (με εσωτερικές αντιπαραθέσεις, περισσότερες, στους Συντηρητικούς και λιγότερες, στους Εργατικούς) στήριξαν το Remain. Βέβαια, αυτό συνέβη, διότι η βρετανική ελίτ διχάστηκε, απέναντι, σε αυτό το ζήτημα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το τελικό αποτέλεσμα, με την επικράτηση του Brexit, υπήρξε λιγότερο σοκαριστικό. Κάθε άλλο.

Το γιατί οι Βρετανοί "ευρωπαϊστές" πολιτικοί δεν μπορούν να πράξουν αυτό που θέλουν, προκύπτει από το παραπάνω γράφημα, το οποίο δείχνει, σαφώς, ότι η πλειοψηφία του βρετανικού εκλογικού σώματος συνεχίζει να επιθυμεί την έξοδο της Βρετανίας από την "Ευρωπαϊκή Ένωση", παρά την διαρκή προσπάθεια των "φιλοευρωπαϊκών" δυνάμεων της χώρας να διαστρέψουν αυτή την οχληρή, για την τις ίδιες, πραγματικότητα. 

Τελικά, παρά την παραπληροφόρηση και τον ορυμαγδό των προηγούμενων δημοσκοπήσεων, που εμφανίστηκαν και οι οποίες προσπαθούσαν να στηρίξουν τον ισχυρισμό των "ευρωπαϊστών" ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος έχει ... μετανοιώσει και επιθυμεί την παραμονή, στην "Ε.Ε.", οι ισορροπίες και ο συσχετισμός των εκατέρωθεν δυνάμεων, στο βρετανικό εκλογικό σώμα, δεν έχουν αλλάξει. 

Το Brexit παραμένει πλειοψηφικό, στην Βρετανία. Και μάλιστα, δεν μιλάμε, για ένα οποιοδήποτε Brexit. Μιλάμε, για το καθαρό Brexit. 

Η πλειοψηφία των Βρετανών επιθυμούν την έξοδο της χώρας τους, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση", χωρίς συμφωνία.

Αυτό που είναι το χειρότερο, για τους Βρετανούς πολιτικούς, που επιθυμούν την παραμονή, στην "Ε.Ε.", είναι ότι το βρετανικό εκλογικό σώμα, όχι, μόνο, εμμένει, στις πεποιθήσεις του, επί του θέματος, αλλά και ότι δεν είναι, ούτε αμνήμον, ούτε και απογοητευμένο, όπως υπήρξε το ελληνικό ελληνικό σώμα, κατά την διάρκεια του σοκαριστικού καλοκαιριού του 2015. Οποιαδήποτε απόπειρα του πολιτικού συστήματος της χώρας αυτής να αποτρέψει την έξοδο της Βρετανίας, από την (ψευδο)Ευρωπαϊκή Ένωση, θα βρει μπροστά της την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, γεγονός το οποίο θα σημάνει τον αφανισμό του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, με άγνωστες συνέπειες, οι οποίες, όμως, θα είναι βαρύτατες.

Φυσικά, οι Βρετανοί πολιτικοί έχουν γνώση αυτής της σκληρής πραγματικότητας και ως εκ τούτου, δεν είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν την θέση τους, για χάρη καμμίας "Ευρωπαϊκής Ένωσης" και όπως φαίνεται, θα προωθήσουν, μετά από όλη αυτή την βασανιστική διαδικασία των ενδεικτικών ψηφοφοριών, στην βουλή των κοινοτήτων, την έξοδο από την "Ε.Ε.", πιθανότατα, στην βάση μιας τροποποιημένης συμφωνίας, με τους "ευρωενωσιακούς", την οποία θα δούμε το επόμενο χρονικό διάστημα, το οποίο δεν πρέπει να είναι μεγάλο.

Με δεδομένο το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μελών της βουλής των κοινοτήτων είναι - ακόμη και χωρίς να το ομολογεί -, υπέρ της παραμονής της Βρετανίας, στην "Ε.Ε.", αυτή η εξέλιξη δεν θα είναι κακή. Οι Tories της Theresa May και οι Labours του Jeremy Corbyn βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, με τους πρώτους να κινδυνεύουν να διασπαστούν και τους δεύτερους να βλέπουν την παραδοσιακή εργατική τάξη να μην τους ακολουθεί, στις ντροπαλές "ευρωπαϊστικές" προτιμήσεις τους. Ως εκ τούτου, είναι φυσικό επακόλουθο να κοιτάξουν να προωθήσουν έναν συμβιβασμό, ο οποίος θα οδηγήσει σε μια ομαλή έξοδο της χώρας τους, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση".

Εάν αυτό δεν συμβεί, το μόνο, που μένει, σε όλους αυτούς, είναι αυτό, που οι ίδιοι θέλουν να αποφύγουν, την ίδια στιγμή, που η πλειοψηφία της βρετανικής κοινωνίας (δηλαδή, για να είμαστε ακριβείς, των κοινωνιών της Βρετανίας) επιθυμεί το αντίθετο, από αυτό που εκείνοι επιθυμούν. Η Βρετανία θα φύγει, από την "Ε.Ε.", με άτακτο τρόπο. Δηλαδή, χωρίς συμφωνία.

Αυτοί που είναι, κυριολεκτικά, για γέλια και για καζούρα, είναι οι "ευρωενωσιακοί", οι οποίοι, όλον αυτόν τον καιρό, σύρονται, από τα καμώματα της βουλής των κοινοτήτων και δεν ξέρουν τί να κάνουν, ενώ η Angela Merkel τρέχει, στην Ιρλανδία, προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση της χώρας αυτής να μην επιμείνει, στις θέσεις της, για το θέμα των συνόρων, ανάμεσα, στις δύο Ιρλανδίες. Πραγματικά, αυτοί οι τύποι έχουν μεγάλη πλάκα, με τα όσα πράττουν, αφού έχουν, ουκ ολίγες φορές, μετακινηθεί, από τις θέσεις τους, οι οποίες υποτίθεται ότι συνοψίζονταν, στο ότι η Βρετανία θα έπρεπε να δεχθεί την συμφωνία αποχώρησής της, από την "Ένωση", όπως είχε, αλλιώς θα έπρεπε να αποχωρήσει, ατάκτως.

Τελικά, πέρασε ο καιρός και οι "ευρωενωσιακοί" έκαναν πίσω και αφού έδωσαν τις όποιες "διευκρινήσεις", επί της συμφωνίας", τις οποίες η βουλή των κοινοτήτων απέρριψε, όπως έχει απορρίψει και την ίδια την συμφωνία, τώρα ζητούν ψήφιση της συμφωνίας και νέες συζητήσεις, επ' αυτής!

Με λίγα λόγια, πρόκειται, για γελοίους, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν τίποτε άλλο, εκτός από την δύναμη, μπροστά στην επίδειξη της οποίας γίνονται κυριολεκτικά όρνιθες (και μάλιστα, όχι του ... Αριστοφάνη). Στην περίπτωση της Ελλάδας, το έπαιξαν σκληροί και κέρδισαν έναν ψοφοδεή αντίπαλο. Τώρα, που οι Βρετανοί πολιτικοί τους φτύνουν, οι ¨ευρωενωσιακοί" κάνουν το κορόϊδο και καμώνονται ότι βρέχει.

Ως εκ τούτου, η βρετανο"ευρωενωσιακή" κωμωδία, όσο κρατήσει, ακόμη, πρόκειται να παραμείνει μια μεγάλη πηγή άφθονου γέλιου, με τα καμώματα τους.

Εδώ θα είμαστε να γελάσουμε.

Αλλά η όλη υπόθεση της βρετανικής εξόδου, από την ψευδένωση, εκτός από μια πηγή άφθονου γέλιου, είναι και η πολύ καλή αρχή για την "ευρωενωσιακή" καταστροφή. 

Το soft, ή το hard Brexit αποτελεί την εκκίνηση του ταξιδιού του δρομολογημένου τραίνου, με τερματικό σταθμό την διάλυση της "Ευρωπαϊκής Ένωσης". 

Αυτό το ταξίδι, προφανώς, θα είναι μακρύ, αφού η κατάρρευση της "Ε.Ε." εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, σε ρυθμούς slow motion και ως προς αυτό δεν μοιάζει, με την κατάρρευση, το 1991, της "Σοβιετικής Ένωσης" (αν και σε όλα τα άλλα μοιάζει, αλλά και οι χρονικές διαφορές, από την μία κατάρρευση, στην άλλη, έχουν την σημασία τους). Και σίγουρα, πρόκειται να είναι οδυνηρό, για τις ευρωελίτ. Θα είναι, όμως και απολαυστικό.

Εδώ θα είμαστε για να το απολαύσουμε...