1-8/2/2019 Δημοσκόπηση Kappa Research : Η αντισυστημική ψήφος είναι εδώ. (Συμφέρει την κυβέρνηση να διεξαγάγει τις βουλευτικές εκλογές, μαζύ με τις ευρωεκλογές);

Ο χορός των δημοσκοπήσεων, εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών (που πιθανόν είναι να συνοδευτούν από τις βουλευτικές εκλογές, αν και αυτό είναι, εξαιρετικά, αβέβαιο) έχει, ήδη, αρχίσει. Όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, οι δημοσκοπήσεις δεν γίνονται, στο κενό και δεν είναι αθώες. Οι δημοσκόποι θέλουν να ισχυρίζονται ότι αυτές είναι απλές φωτογραφίες μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Φυσικά, δεν είναι απλές φωτογραφίες. Και όταν είναι φωτωγραφίες, σημασία έχει η οπτική γωνία, από την οποία τραβιούνται, όπως επίσης, ακόμη, μεγαλύτερη σημασία έχει το retouche, το οποίο υφίστανται.

Ως εκ τούτου, οι δημοσκοπήσεις αποτελούν μέρος του προπαγανδιστικού μηχανισμού των διάφορων κομματικών επιτελείων και των μεγαλοσχημόνων "χορηγών" τους, που θέλουν να κατευθύνουν το εκλογικό σώμα, προς συγκεκριμένες επιλογές ψήφου, οι οποίες ενδυναμώνουν την κάλπη των υποστηριζόμενων κομμάτων και αποδυναμώνουν την κάλπη των αντιπάλων. Και φυσικά, αυτό συμβαίνει, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και όταν οι συγκεκριμένες δημοσκοπήσεις, που δημοσίως, παρουσιάζονται, τυχαίνει να καταγράφουν μια πραγματική κατάσταση, που επικρατεί, στις τάξεις των ψηφοφόρων.

Η δημοσκόπηση της Kappa Research, που παρουσιάζω, εδώ, πραγματοποιήθηκε, μέσα στον Φεβρουάριο (1-8/2/2019) εμφανίζει έναν, εξαιρετικά, ασθενή και ασταθή δικομματισμό, χωρίς ευοίωνο μέλλον, όπως, επίσης και μια μεγάλη δυναμική της λεγόμενης αντισυστημικής ψήφου, με αντίστοιχη δυναμική παρουσία των μικρών κομμάτων, όσον αφορά τις υποτιθέμενες, ως επικρατούσες τάσεις του ρευστού εκλογικού σώματος, για τις ευρωεκλογές.

Ως εκκίνηση αυτή η εικόνα είναι δυσμενής, για την Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορώ να πω, μάλιστα, ότι είναι πολύ δυσμενής, αφού η πρόθεση ψήφου, υπέρ αυτών των κομμάτων, όπως και η δυνητική επιρροή τους, έτσι όπως προκύπτει, από τους παραπάνω πίνακες εμφανίζεται, εξαιρετικά, ασθενής και έντονα προβληματική. 

Τα ποσοστά του 24,2% και 40%, για την Νέα Δημοκρατία και αντίστοιχα, 20,2% και 34%, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι συρρικνωμένα, ως προς την πρόθεση ψήφου και περιορισμένα, ως προς την δυναμική της εκλογικής τους επιρροής και της δυνατότητάς τους να αυξήσουν τις ψήφους και αντίστοιχα, τα ποσοστά τους, επί των τελικών αποτελεσμάτων της κάλπης της 26/5/2019.

Φυσικά και αυτή η δημοσκόπηση δεν είναι αθώα, έστω και αν υποθέσουμε ότι είναι μία, όσο το δυνατόν, ακριβής καταγραφή των τάσεων, που επικρατούν, στο εκλογικό σώμα. Δεν δημοσιεύεται τυχαία και δεν αφορά επιστημονικούς σκοπούς. Είναι μια πληρωμένη δημοσκόπηση, η οποία, πιθανότατα, έχει υποστεί το όποιο retouche χρειάστηκε να υποστεί και παρουσιάζεται, στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους στόχους εκείνων, που ενδιαφέρθηκαν και πλήρωσαν, για να πραγματοποιηθεί. Και επίσης φυσικά, αυτή η δημοσκόπηση είναι μια φωτογραφία της στιγμής, μέσα σε μια σειρά, σε ένα puzzle αντίστοιχων φωτογραφιών, που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί και έχουν μείνει στα γραφεία του επιτελείου, που τις έχουν παραγγείλει.

Με δεδομένο το γεγονός ότι αυτή η δημοσκόπηση δημοσιεύτηκε, στην εφημερίδα "Εθνος", η οποία πρόσκειται, στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προφανές ότι αυτή η δημοσιοποίηση εντάσσεται, στην προεκλογική εκστρατεία του κυβερνητικού κόμματος (και της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, η οποία, πλέον, λειτουργεί, ως μονοκομματική κυβέρνηση), η οποία προσπαθεί, τώρα που είναι αρχή, να προσγειώσει την κοινωνία, σε μια πραγματικότητα, η οποία υποτίθεται ότι λέει πως δεν υπάρχουν οι τεράστιες διαφορές, τις οποίες, κατά καιρούς και συχνότατα, παρουσιάζουν, μια σειρά από άλλες δημοσκοπικές εταιρείες, εδώ και περισσότερο από τρία χρόνια.

Ένα δεύτερο - και όχι ασήμαντο - μήνυμα, που θέλει να περάσει το εκλογικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι ευρωεκλογές είναι αυτές που θα διεξαχθούν τον Μάϊο και όχι οι εθνικές εκλογές. Βέβαια, το μήνυμα αυτό παραμένει αμφισβητήσιμο, αλλά, όπως θα αναφέρω παρακάτω, έχει μια λογική βάση, η οποία προκύπτει, από την ίδια την δυναμική της κατάστασης, που επικρατεί, στο εκλογικό σώμα, έτσι, όπως καταγράφεται και περιγράφεται, χωρίς περιστροφές, σε αυτή την δημοσκόπηση, για πρώτη φορά, έως τώρα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως, ακόμη να το σκέπτεται, αλλά φαίνεται ότι προσανατολίζεται, στο να μην διεξαγάγει βουλευτικές εκλογές, μαζύ με τις ευρωεκλογές και τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και να εξαντλήσει την θητεία της παρούσας βουλής. Η κοινή διεξαγωγή όλων αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων, ίσως να εκτιμάται (και κατά την γνώμη μου, εάν εκτιμάται, ορθώς, εκτιμάται) ότι θα λειτουργήσει, εις βάρος των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, στις βουλευτικές εκλογές. Ως εκ τούτου, εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, που φαίνεται να συμβαίνει, τότε, οι βουλευτικές εκλογές μπορούν να περιμένουν, για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, ή Οκτώβριο.

Αυτά είναι που σκέπτεται και αυτοί είναι οι στόχοι της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Με την δημοσκόπηση αυτή της Kappa Research, το εκλογικό επιτελείο της κυβέρνησης - ο Χριστόφορος Βερναρδάκης και ο Κώστας Πουλάκης - θέλει να καταρρίψει όλη αυτή την δημοσκοπική και την πολιτική φιλολογία, που έχει αναπτυχθεί, κατά την διάρκεια των προηγούμενων ετών και η οποία παρουσιάζει την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη να προηγείται, στις βουλευτικές εκλογές, με μεγάλη άνεση, από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τέτοιες διαφορές, οι οποίες υποτίθεται ότι φθάνουν, σε διψήφιους αριθμούς.

Η ευκαιρία των ευρωεκλογών, με την λεγόμενη χαλαρότητα της ψήφου, αλλά και με δεδομένη την έντονη αντισυστημική διάθεση του εκλογικού σώματος (αφού, παρά τα όσα λέγονται, οι αιτίες, για την αντισυστημική και αντικαθεστωτική ψήφο του πληθυσμού παραμένουν ενεργές), αλλά, προφανώς και οι καταγραφές, που προκύπτουν, από τις μετρήσεις της συγκεκριμένης δημοσκοπικής εταιρείας, δίνουν την δυνατότητα, στο εκλογικό επιτελείο του κυβερνώντος κόμματος, να εκκινήσει το δικό του προεκλογικό αφήγημα, με την κατάρριψη του επιχειρήματος της άνετης πρωτιάς και νίκης της Νέας Δημοκρατίας, αναδεικνύοντας ότι η απόσταση ανάμεσα στα δύο αυτά κόμματα, είναι σχετικά, μικρή και μάλιστα, σε επίπεδα τέτοια, που η απόσταση αυτή μπορεί να μικρύνει. Ακόμη, μάλιστα και να ανατραπεί - αν όχι στις ευρωεκλογές -, στις βουλευτικές εκλογές. Αρκεί, βέβαια, οι τελευταίες να γίνουν, μετά τις ευρωεκλογές.

Σε αυτή την καταγραφή της αντισυστημικής ψήφου, στις ευρωεκλογές, την οποία κάνει η Kappa Research, έχω την γνώμη ότι η εταιρεία δεν σφάλλει. Προσωπική μου πεποίθηση ήταν, πάντοτε, μετά την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών της 20/9/2015, ότι η αντισυστημική ψήφος ήταν παρούσα, αν και ανενεργή, αφού δεν καταγράφηκε, σε εκείνες τις εκλογές, λόγω της τεράστιας αποχής, από την ψηφοφορία, η οποία έφθασε, στο 43,43% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Όμως, η ανυπαρξία των απαραίτητων εναυσμάτων, όλα αυτά τα 4 χρόνια, που πέρασαν, έδωσε την δυνατότητα, στην κυβέρνηση, στο πολιτικό σύστημα και στους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς, να εμφανίσουν, ως εξανεμισμένη και ανύπαρκτη, την αντισυστημική ψήφο. 

Δεν είναι έτσι τα πράγματα. 

Η αντισυστημική ψήφος υπάρχει, αφού, όπως προανέφερα, οι αιτίες της ύπαρξής της ήσαν, είναι και θα παραμείνουν, επί μακρόν, ζωντανές.

Μπορεί, στην παρούσα φάση, η - με μέτρο - εμφάνισή της να εξυπηρετεί την εκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ (και προφανώς, την εξυπηρετεί), αλλά αυτό δεν αλλάζει τα πραγματικά δεδομένα, τα οποία υφίστανται, ανεξαρτήτως των όποιων προθέσεων και των σκοπιμοτήτων των διάφορων επιτελείων.

Έτσι, η συγκεκριμένη έρευνα, η οποία παρουσιάζει μια πρόθεση ψήφου, για τις ευρωεκλογές, που περιέχει ένα ποσοστό 18,3% ψηφοφόρων, που θα απέχουν, θα ψηφίσουν λευκό, ή άκυρο και που είναι αναποφάσιστοι (εκ των οποίων το 5,7% θα απέχουν από την ψηφοφορία, το 1,4% θα ψηφίσουν λευκό-άκυρο και το 11,2 είναι αναποφάσιστοι), έχει καταμετρήσει, παράλληλα, ότι το 40% των ψηφοφόρων προσανατολίζεται να ρίξει αντισυστημική ψήφο, στην κάλπη, έχει σημαντική απήχηση, στην πραγματική κατάσταση, που επικρατεί, στις τάξεις του ελληνικού εκλογικού σώματος.

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι αυτό το παρουσιαζόμενο, από την εταιρεία, ποσοστό των ψηφοφόρων, που κατευθύνονται, από προς την αντισυστημική ψήφο, είναι μεγαλύτερο, από το 40%. Υπό ομαλές συνθήκες (που πρέπει να ξέρουμε, όμως, ότι ουδέποτε θα υπάρξουν) και αφού ληφθεί υπόψη η διαπίστωση του δημοσκοπικού αναλυτή της εταιρείας, ότι τα πτωχά και πιεζόμενα από την οικονομική κρίση στρώματα της κοινωνίας, προσανατολίζονται, προς την αντισυστημική ψήφο, το πραγματικό ποσοστό της ψήφου αυτής αθροίζεται, στο 65% του εκλογικού σώματος και αντιστοιχίζεται, σε έναν πολύ σημαντικό βαθμό, με το ποσοστό και των αριθμό ψήφων, που συγκέντρωσε το ΟΧΙ, στο δημοψήφισμα της 5/7/2015. 

Όμως, ακόμη και αν ξεπεράσουμε, ως εικασία, αυτή την διαπίστωση, που κάνω και αν μείνουμε, στο 40% της αντισυστημικής ψήφου, που παρουσιάζει η δημοσκόπηση της Kappa Reasearch, η καταγραφόμενη  κατάσταση, για τα κόμματα του ελαφρού δικομματισμού, που ξεπήδησε, μετά τις διπλές βουλευτικές εκλογές του 2012, δεν είναι, καθόλου, ευχάριστη.

Αυτό που προκύπτει, μέσα από την προσεκτική εξέταση των δεδομένων της έρευνας (το 1/3 των ψηφοφόρων λένε ότι προτίθενται να ψηφίσουν κόμματα, που είναι κάτω από το όριο του 3%), είναι ότι η διασπορά της ψήφου, τα μικρά κόμματα και ο εκτεταμένος πολυκομματισμός, με σοβαρά, σοβαροφανή και φαιδρά κόμματα, έχουν μέλλον, στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Και αυτό θα συμβαίνει, όσο αυτή παραμένει να είναι ριγμένη στο βαθύ πηγάδι της ευρωζώνης και της συνακόλουθης μακρόσυρτης οικονομικής κρίσης, στην οποία η ελληνική κοινωνία έχει περιέλθει, μετά την χρεωκοπία του 2010.

Πράγματι, εάν εξετάσουμε το εύρος της δυνητικής ψήφου, σε συνδυασμό, με την πρόθεση ψήφου και την εμφανιζόμενη ως ευρύτερη αποχή των ψηφοφόρων, από τις ευρωεκλογές (7,1%, διότι εδώ περιλαμβάνεται και η άκυρη και η λευκή ψήφος, αφού αυτές δεν καταμετρώνται, στο τελικό αποτέλεσμα της κάλπης, όπως και με συμβαίνει και με αυτήν που καταγράφεται ως συμβατική αποχή) και της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, τα ποσοστά των δύο αυτών κομμάτων δεν φαίνεται να ανεβαίνουν πολύ, αφού η Ν.Δ. μόλις, θα καταφέρει να ανέβει, στο 26,03%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με την σειρά του, ανεβαίνει, με το στανιό, στο 21,63%, ελπίζοντας, σε μια οποιαδήποτε, παραπάνω άνοδο των ποσοστών τους, από την δεξαμενή του 11,2% αυτών, που, στην παρούσα δημοσκόπηση, δηλώνουν αναποφάσιστοι.

Δυστυχώς, όμως, για τα δύο κόμματα του ελαφρού δικομματισμού, οι τωρινοί αναποφάσιστοι, στην μεγίστη πλειοψηφία τους, δεν προβλέπεται να στραφούν προς αυτά. Ίσως, ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορέσει να πάρει κάτι τι, παραπάνω, από αυτήν την δεξαμενή των ψηφοφόρων, από ό,τι πάρει η Νέα Δημοκρατία. Αλλά και αυτό το κάτι παραπάνω θα είναι ελάχιστο και δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει, δραματικά, τα δεδομένα.  

Μάλιστα, εάν τολμήσω να κάνω μια προβολή αυτών των ποσοστών και να προβλέψω το πώς θα ψήφιζε το ίδιο εκλογικό σώμα - έτσι όπως αυτό απεικονίζεται στην δημοσκόπηση της Kappa Research, λαμβανομένης υπόψη της καταγραφής του ισχυρισμού των ερωτηθέντων ότι, σε ποσοστό 26%, προτίθενται, στις βουλευτικές εκλογές, να ψηφίσουν διαφορετικά, από ό,τι ψήφισαν, στις ευρωεκλογές -, εάν οι εκλογές ήσαν εθνικές και όχι ευρωεκλογές, τότε, τα πράγματα, για τα δύο κόμματα θα ήσαν, επίσης, άσχημα. Η Νέα Δημοκρατία, πιθανώς, θα έφθανε κάπου, στο 32,8% και ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανώς, κάπου, στο 27,2%.

Όμως, όλα αυτά είναι σχετικά. Πολύ σχετικά, διότι δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της αποχής, από τις κάλπες. Λέγεται, βέβαια, ότι η αποχή θα είναι μικρότερη από την αποχή τον βουλευτικών εκλογών της 20/9/2015, που έφθασε, όπως είπαμε, στο 43,43% (4.274.230 ψηφοφόροι). Λέγεται ότι θα φθάσει, στο επίπεδο των ευρωεκλογών της 25/5/2014, που έφθασε, στο 40,67% (4.072.198 ψηφοφόροι), ή και ότι και θα μικρύνει, λόγω των παράλληλων ψηφοφοριών, για τις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές.

Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Μπορεί. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αποχή θα είναι δυνατόν να περιορισθεί, λόγω της πρόθεσης, για αντισυστημική ψήφο, αλλά στις ευρωεκλογές είναι δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, δεδομένης της μεγάλης απογοήτευσης, που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, εξ αιτίας της πολλαπλής κοροϊδίας, που υπέστη, από τις ψευδείς υποσχέσεις των συριζαίων, με την προσχώρησή τους, στο μνημονιακό στρατόπεδο και από το αδιέξοδο των πολιτικών που ακολουθούν και προτείνουν η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, αφού και τα τρία αυτά μνημονιακά κόμματα, προτείνουν τα ίδια πράγματα και είναι διατεθειμένα να ακολουθήσουν την κλασική μνημονιακή πολιτική, που κατέστρεψε την ελληνική οικονομία. 

Όμως, η χρονική σύμπτωση των ευρωεκλογών, με τις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές, πιθανώς, θα φέρουν έναν κόσμο, στις κάλπες, λόγω του τοπικού ενδιαφέροντος και των πολλών υποψηφίων, των συγγενών, των φίλων και των γνωστών τους, που - υποτίθεται και αναμένεται ότι - θα κινητοποιηθούν, για τις τοπικές εκλογές. Έτσι, υποτίθεται και αναμένεται, επίσης, ότι θα ευνοηθεί και η προσέλευση των ψηφοφόρων, στις κάλπες των ευρωεκλογών.

Το ίδιο επιχείρημα - δηλαδή η μεγαλύτερη προσέλευση των ψηφοφόρων, στις κάλπες - προβάλλεται και για την διενέργεια των βουλευτικών εκλογών, μαζύ με τις ευρωεκλογές. Υποτίθεται και αναμένεται ότι αυτοί που θα ψηφίσουν, στις κάλπες των ευρωεκλογών και των περιφερειακών και των δημοτικών εκλογών, θα προσέλθουν, επ' ευκαιρία και αναγκαστικά και στις κάλπες, που θα αφορούν τις βουλευτικές εκλογές και οι οποίες θα είναι δίπλα, σε όλες τις άλλες.

Καλά όλα αυτά και μάλιστα έχουν μια αξιοπρόσεκτη βάση. Αλλά εδώ γεννάται ένα πολύ σημαντικό ερώτημα :

Συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ η προσέλευση των ψηφοφόρων, στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών, που είναι και οι κομβικές εκλογές, στην ελληνική πολιτική σκηνή, αφού αυτή η κάλπη αναδεικνύει την κυβέρνηση;

Από όσα, μέχρι τώρα, είπαμε, γίνεται κατανοητό ότι δεν συμφέρει, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ η αυξημένη  προσέλευση των ψηφοφόρων, στην κάλπη. Διότι αυτή η αυξημένη προσέλευση θα αφορά τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους, οι οποίοι, εάν προσέλθουν, στις κάλπες, δεν θα ψηφίσουν τα συστημικά κόμματα. Θα ρίξουν, στις κάλπες, αντισυστημικά ψηφοδέλτια και θα φέρουν, μέσα στο Κοινοβούλιο, δυνάμεις, οι οποίες θα είναι ανταγωνιστικές, στο κυβερνητικό κόμμα, όπως φαίνεται, από τον πίνακα με την δυνητική επιρροή των κομμάτων, στις ευρωεκλογές. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση να διεξαγάγει τις βουλευτικές εκλογές, στο τέλος της τετραετίας. 

Αξιοσημείωτη είναι η δυνητική επιρροή της Πλεύσης Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που δεν έχει τον δεμένο και υπαρκτό, στην ακτιβιστική κοινωνική δράση κομματικό μηχανισμό της κομμουνιστικής προέλευσης ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Αυτό το 17%, που λαμβάνει η Πλεύση Ελευθερίας, έναντι του 13% της ΛΑΕ, μαζί με το 1,2% (και παρά το 1,4% της ΛΑΕ, στην πρόθεση ψήφου, το οποίο, ως ποσοστό, είναι πολύ μικρό, σε σχέση με την δράση του κόμματος αυτού), δείχνει ότι, πέραν την ακτινοβολίας της αρχηγού του κόμματος, είναι και η μη προσήλωσή της σε αριστερούς, ή άλλης φύσεως δογματισμούς, στους οποίους έχει εγκλωβισθεί η ΛΑΕ, την ίδια στιγμή, που η κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει τρώσει βαθύτατα και έχει απαξιώσει την έννοια της αριστεράς, στην ελληνική κοινωνία. 

Επίσης, αξιοσημείωτη είναι και η δυνητική επιρροή του ΜΕΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη. Αυτό το 17%, που λαμβάνει το ΜΕΡΑ25 και το 1,1%, στην πρόθεση ψήφου, παρά την ουσιαστική ανυπαρξία δράσης αυτού του κόμματος, που τώρα έχει αρχίσει να συγκροτεί μηχανισμό και να κινητοποιείται, στην κοινωνία, προφανώς, οφείλεται, στον πρώην υπουργό Οικονομικών της "ηρωϊκής" περιόδου της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015. Οφείλεται, όμως και στο γεγονός ότι και αυτός δεν εγκλωβίστηκε, στα στενά πλαίσια της σταλινογενούς νοοτροπίας των παλαιών κνιτών και των μαοϊκών της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των λοιπών γκρουπούσκουλων της ελληνικής κομμουνιστικής αριστεράς.

Φυσικά, δεν μπορεί να μην σημειωθεί, ως αξιοπρόσεκτη και η δυνητική επιρροή της Ελληνικής Λύσης του Κυριάκου Βελόπουλου, αφού αυτό το 15%, στην δυνητική επιρροή και πολύ περισσότερο το 2,9%, στην πρόθεση ψήφου, δείχνει την πολύ μεγάλη δουλειά, που έχει κάνει ο Βελόπουλος, όχι, με έναν, παραδοσιακού τύπου, κομματικό μηχανισμό, αλλά με ένα εκτεταμένο δίκτυο εκπομπών τηλεπωλήσεων, που συνδυάζονται με πολιτικές αναλύσεις και διαφήμιση του κόμματός του και των εκδηλώσεών του, σε όλα, περίπου, τα περιφερειακά κανάλια της χώρας και το οποίο δίκτυο, πιθανώς, βοηθείται από ποικίλα και αλλότρια κέντρα.

Και για να μην εξαντληθούμε, στην περιπτωσιολογία όλων των μικρών κομμάτων, που έχουν μια κάποια σημαντική κομματική επιρροή, η οποία φθάνει, στο 8%, πρέπει να σημειώσω ότι όλα αυτά τα κόμματα (πολύ περισσότερο, μάλιστα ένα κάνουν τις απαραίτητες συνεργασίες) έχουν την πιθανότητα να εισέλθουν, στην ευρωβουλή. Όπως έχουν πολλές πιθανότητες να εισέλθουν και στο ελληνικό κοινοβούλιο. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, εάν υπάρξουν οι κατάλληλες συνεργασίες.

Όμως, η ουσία όλων όσων παρουσιάζονται, στην δημοσκόπηση, που εδώ εξετάζουμε, εντοπίζεται, στο μέγεθος της αποχής. Είναι προφανές ότι η αποχή δεν πρόκειται να είναι τόσο μικρή, όσο η Kappa Research την παρουσιάζει. Θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Και δυστυχώς, δεν θα αφορά, μόνο, τους αδιάφορους, τους θανόντες και εκείνους που λείπουν, στο εξωτερικό.

Η αποχή θα αφορά, κυρίως, τους απογοητευμένους και τους απελπισμένους, από όσα έχουν συμβεί, από τον Ιούλιο του 2015 και μετά, αφού το έγκλημα, που έχει διαπράξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο και έχει διασπείρει, σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας την πεποίθηση ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο από αυτά που γίνονται, υπό τις εντολές των ευρωθεσμών.

Αυτή η πεποίθηση δεν είναι σωστή. Είναι εσφαλμένη. Όμως, δεν αρκεί να το λέμε. Όσο κάποια ευάριθμα τμήματα της εντόπιας ελίτ δεν αποφασίζουν να στηρίξουν μια αντιμνημονιακή πολιτική και όσο ο αντιμνημονιακός χώρος δεν ομαδοποιείται και εξακολουθεί να αδυνατεί να εμπνεύσει την κοινωνία και να αναπτερώσει την χαμένη ελπίδα, η κατάσταση δεν θα αλλάξει. Αντίθετα, θα χειροτερεύσει.  

Ως εκ τούτου, η δημοσκόπηση της Kappa Research, ακόμη και αν δεν έχει υποστεί retouche, είναι προβληματική, ως προς αυτά, που παρουσιάζει. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ και για αυτήν την δημοσκόπηση, αλλά και για οποιανδήποτε άλλη.

Βέβαια, μέσα από την εξέταση των στοιχείων, που παρουσιάζει η συγκεκριμένη δημοσκόπηση, αφήνει ένα όχι ασήμαντο παράθυρο ευκαιρίας, για την ελπίδα.

Η αντισυστημική ψήφος, όπως, πάντα, πίστευα, ήταν, είναι και παραμένει εδώ.

Ως εκ τούτου, οι επερχόμενες εξελίξεις θα είναι ενδιαφέρουσες. Πολύ ενδιαφέρουσες.