Το e-mail Χαρδούβελη, η ενδιάμεση συμφωνία, για την παράταση της δανειακής σύμβασης, που κακώς υπογράφηκε, η λίστα Βαρουφάκη, ο Barack Obama και τα παθήματα του Wolfgang Schaueble, που βρήκε τον δάσκαλό του. (Μπορεί, προς το παρόν, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να απέφυγε να υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το υπογράψει).

Τελικά, αυτό, που, επί του παρόντος υπέγραψαν ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, ήταν η επέκταση της δανειακής σύμβασης, στην οποία στηρίχτηκε, το δεύτερο Μνημόνιο. Και φυσικά, έπραξαν, κακώς, που την υπέγραψαν. Αυτό, που έπρεπε να κάνουν, το έχω γράψει (δείτε το κείμενο μου, σε αυτό εδώ το μπλογκ : Τί πρέπει να κάνει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα; 1) Καταγγελία Μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. 2) Παραπομπές στο δικαστικό σύστημα. 3) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. 4) Έκδοση χρήματος, σε ευρώ και νέα χρηματόγραφα. 5) Νέες βουλευτικές εκλογές), πλην όμως, η νέα κυβέρνηση, που προέκυψε, από τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, προτίμησε να ακολουθήσει μια μη ριζοσπαστική διαχείριση της μακροχρόνιας ελληνικής κρίσης. Και φυσικά, η κυβέρνηση αυτή θα κριθεί, εκ του αποτελέσματος.

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κατάφερε, επί του παρόντος, να μην υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο, με τους ξένους τοκογλύφους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποφύγει, επί μακρόν, να το υπογράψει. Κάθε άλλο.

Εκ των πραγμάτων, στην πορεία του ερχόμενου τετράμηνου, θα υποχρεωθεί να πάρει θέση και να υπογράψει μια οριστική συμφωνία, αφού, προσωρινά, κατάφερε να υπογράψει μια θολή και ομιχλώδη "ενδιάμεση συμφωνία", με μια πρωτοφανή διαδικασία και με ένα, ομοίως, πρωτοφανές περιεχόμενο, για την παράταση του δανείου του δεύτερου Μνημονίου, τις δόσεις του οποίου, δανείου, πιθανότατα, δεν θα λάβει. (Εκτός εάν οδηγηθεί, ή επιλέξει την ρήξη)...

Διαβάζοντας το κείμενο της "ενδιάμεσης συμφωνίας" της 20/2/2015, που πήρε την μορφή ανακοινωθέντος, στο οποίο προέβη το Eurogroup [Το κείμενο του ανακοινωθέντος του Eurogroup της 20/2/2015 μπορείτε να το δείτε στο : Are we going back to drachma? Μια πρώτη αποτίμηση της "ενδιάμεσης συμφωνίας" (;) του Eurogroup της 20-2-2015 και οι αμερικανικοί περιορισμοί στις τρεις εκδοχές των γερμανικών σχεδιασμών, για την ευρωζώνη. (Η χρεωκοπία εντός ευρωζώνης, οι αυταπάτες για ένα χαλαρό "Μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο" και τα αδιέξοδα της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ)]  και την λίστα, που απέστειλε, στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, ο Γιάννης Βαρουφάκης, σε συνδυασμό, με το κείμενο του διαβόητου e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη, με πιάνουν τα γέλια, τα οποία καταλήγουν, στο να γίνονται τρανταχτά και ασταμάτητα, αφού, μέσα από αυτή την σύγκριση και την αντιπαραβολή, πιστοποιείται το τεράστιο μέγεθος της υποκρισίας των ευρωζωνιτών, όπως, επίσης και η απίστευτη έκταση της ηλιθιότητας όλων των κυβερνήσεων του τόπου μας, που διαχειρίστηκαν την ελληνική κρατική χρεωκοπία, από το 2010, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015.

Οι υπουργοί Οικονομικών, που πήραν μέρος, σε όλη αυτή την γελοιογραφική διαδικασία και οι κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης, που αποδέχτηκαν αυτήν την παρωδία των θεσμικών διαδικασιών της ευρωζώνης, αλλά και το ίδιο το κωμικό περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, αποδεικνύονται ότι είναι, για γέλια και για κλάματα. Και φυσικά, η θέση, που τους αξίζει, είναι ο κάλαθος των αχρήστων.

Πραγματικά, αν συγκρίνουμε τα παραπάνω κείμενα και δούμε τα πεπραγμένα όλων αυτών, θα διαπιστώσουμε, εύκολα και αβίαστα, ότι όλος αυτός ο ορυμαγδός των αλλεπάλληλων Μνημονίων, των "Μεσοπροθέσμων προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής", των μέτρων, των "μεταρρυθμίσεων", των επιθεωρήσεων, από την τρόϊκα των ξένων δανειστών, οι απειλές για τις "καταστροφικές" επιπτώσεις μιας επίσημης χρεωκοπίας του ελληνικού δημοσίου, αλλά και η έλευσή της, το 2012, όπως, επίσης και η συνέχιση του ίδιου μοτίβου, μέχρι τις πρόσφατες εκλογές, που, στο σύνολό τους, οδήγησαν το ελληνικό ΑΕΠ, στην κατακλυσμιαία καταβαράθρωσή του, σε επίπεδα, άνω του 25% και την ανεργία, στο 27%, ήσαν, άνευ αντικειμένου.

Ιδιαίτερα, η ηλιθιότητα, που επέδειξε, στους χειρισμούς, στους οποίους προέβη η δουλική κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, η οποία παρέδωσε το πνεύμα της, την στιγμή, που αντελήφθη ότι αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, ενώπιον του εκβιασμού της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ και της αποστέρησης, από την κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την οποία απειλή κράδαινε ο απίστευτος διαλυτής των πάντων ΓΑΠ, υπήρξε παροιμιώδης και προϊόν του απίστευτου ερασιτεχνισμού των στελεχών της. Βέβαια, αυτός ο ερασιτεχνισμός υπήρξε αποτέλεσμα της δουλικότητας, που επέδειξε η κυβέρνηση αυτή, απέναντι στην τρόϊκα των ξένων τοκογλύφων, την οποία πίστευε, μέχρι το τέλος, ότι θα μπορούσε να εξευμενίσει και να την πείσει να προχωρήσει, σε μια συμφωνία, αλλά έπεσε, τραγικά, έξω, στους υπολογισμούς της.

Αυτή η εξωπραγματική πίστη του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι θα μπορούσαν να πείσουν τους τροϊκανούς, στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης της τελικής φάσης των μέτρων του 2ου Μνημονίου, οδήγησε τους, τότε, συγκυβερνήτες, στο να συντάξουν, ως δική τους αντιπρόταση, στις απαιτήσεις της τρόικας, το e-mail Χαρδούβελη και τις λεπτομερείς δεσμεύσεις, που αυτό περιέχει, με αποτέλεσμα να υποστούν έναν, ακόμη, κατεξευτελισμό, ο οποίος, βέβαια, δεν ήταν ο πρώτος, που υπέστησαν, στα δυόμισυ χρόνια της εξουσίας τους.

Έτσι, αντιπαραβάλλοντας τις σαφείς, συγκεκριμένες, χρονικά και ποσοτικά, προσδιορισμένες και λεπτομερείς δεσμεύσεις, που αναλάμβανε η κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, τον Νοέμβριο του 2014, μέσα από το e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη και την περιεκτικότατη, ως προς την "δημιουργική ασάφειά" της, έκθεση ιδεών του Γιάννη Βαρουφάκη, η οποία, σκοπίμως, συντάχθηκε, για να συσκοτίσει και να γελοιοποιήσει την όλη διαδικασία, αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι το να περιφρονήσουμε, πλήρως και χωρίς καμμιά επιφύλαξη, τους δουλικούς πρώην συγκυβερνήτες του τόπου μας - στους οποίους, κάκιστα, επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αφού, εάν η χώρα μας ήταν μια, στοιχειωδώς, ευνομούμενη χώρα, θα έπρεπε να έχουν συλληφθεί, με την κατηγορία του διαρκούς εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας.

Ας θυμηθούμε το περιεχόμενο και τις λεπτομερείς, σαφείς, συγκεκριμένες και κοστολογημένες δεσμεύσεις, που περιλαμβάνονται στο e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη, για να γνωρίζουμε, για ποιο πράγμα μιλάμε και για να κάνουμε την απαραίτητη αποτίμησή του, ως ενός δουλόφρονος και κατάπτυστου κειμένου :

1) Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δεσμεύεται, χωρίς κανέναν όρο, για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% του ΑΕΠ το 2016. Στο πλαίσιο αυτό θα μειωθεί το ανώτατο όριο των δαπανών.

2) Μετά την ψήφιση του νέου προϋπολογισμού λήψη και νέων μέτρων, όπως η αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%.

3) Διεξαγωγή συζητήσεων, για κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων, που έχουν προταθεί, από τις αρχές, σε μόνιμη βάση, όπως αύξηση του φόρου, σε αλκοολούχα ποτά και προϊόντα καπνού, κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και ανατροπή της απόφασης, για μείωση 30% στην "εισφορά αλληλεγγύης".

4) Τροποποιήσεις στην ρύθμιση, για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, προς το Δημόσιο, που ψηφίστηκε στην βουλή, προκειμένου οι διατάξεις να ευθυγραμμιστούν, με τις δεσμεύσεις του προγράμματος, την διατήρηση της φορολογικής συνείδησης και την μείωση του δημοσιονομικού κόστους.

5) Περαιτέρω στελέχωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού και ειδικά, για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

6) Τροποποίηση των διαδικασιών αντιμετώπισης των μη εισπράξιμων οφειλών φόρου. Προωθείται η επιβολή κατάσχεσης ποσοστού, άνω του 25% για μισθούς και συντάξεις, άνω των 1.500 ευρώ, για τους οφειλέτες του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων.

7) Απλοποίηση του καθεστώτος ΦΠΑ. Δηλαδή μείωση των διαφορών, ή και ενοποίηση διαφορετικών συντελεστών ΦΠΑ (“narrow the VAT gap”). Αυτό θα είχε, ως αποτέλεσμα, ανατιμήσεις, που θα φθάνουν, ακόμη και το 18%, σε τρόφιμα, ηλεκτρικό ρεύμα, φάρμακα, εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών, βιβλία, εφημερίδες, εισιτήρια κινηματογράφου και θεάτρου και ακόμη μία μακρά σειρά υπηρεσιών και προϊόντων. Την κατάργηση των μειωμένων, κατά 30%, συντελεστών ΦΠΑ, που ισχύουν, στα νησιά του Αιγαίου. Την μείωση από 23% σε 19% ή 21% των συντελεστών ΦΠΑ, σε ένδυση, υπόδηση, τηλεπικοινωνίες, έπιπλα, οικοδομικά υλικά, αυτοκίνητα, τσιγάρα, ποτά, χαρτικά, απορρυπαντικά, κουρεία, κομμωτήρια, ινστιτούτα αδυνατίσματος και αισθητικής, γυμναστήρια, κ.λπ., με αποτέλεσμα μείωση τιμών, κατά 1,62%, έως 3,25%.

8) Επαναξιολόγηση των φορολογικών κινήτρων.

9) Συσχετισμός εισφορών και παροχών, σε όλα τα ταμεία (“… establishing close links between contributions and benefits in all funds”). Δηλαδή ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος» και στις κύριες συντάξεις, αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων του ΟΓΑ και επανεξέταση του συστήματος καταβολής του "ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος", της βασικής σύνταξης, για τους παλιούς και νέους ασφαλισμένους, λαμβάνοντας, υπόψη, το ύψος των μισθών.

10) Κατάργηση του ΕΚΑΣ από 1/1/2016, χωρίς να αποκλείεται αυτό να συμβεί και από το 2015, σε περίπτωση, που οι στόχοι του προγράμματος δεν επιτυγχάνονταν.

11) Ενοποίηση των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης (“unification of social security funds”). Ήδη, έχει προταθεί συγχώνευση όλων των Ταμείων στο ΙΚΑ, με τη δημιουργία ενός Δ.Σ., θέσπιση κοινών υπηρεσιών, έως τον Δεκέμβριο του 2015 και εναρμόνιση της βάσης των εισφορών, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016.

12) Σταδιακή κατάργηση πρόωρης συνταξιοδότησης (“gradual elimination of early retirement privileges”). Η τρόικα έχει ζητήσει κατάργηση όλων των ειδικών καθεστώτων που επιτρέπουν την πρόωρη συνταξιοδότηση, πριν από τα 62 έτη, με ιδιαίτερη επιμονή, στην αναμόρφωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και για τους εργαζόμενους, σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

13) Κατάργηση περιορισμών, στις αγορές, με άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και ενέργειας.

14) Επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων, σε σιδηρόδρομους, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες και αεροδρόμια.

15) Αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης.

16) Υιοθέτηση και περαιτέρω μέτρων, από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.

17) Ιδιωτικοποιήσεις, με τον στόχο, μόνο, για το 2014 να ήταν 1,5 δισ. €.

18) Διατήρηση των ονομαστικών συντάξεων, στο επίπεδο του 2015, για τα έτη 2016 και 2017.

19) Πιστοποίηση, μέσω διασταυρώσεων, των οικογενειακών παροχών, που καταβάλλονται, στους συνταξιούχους.

20) Απόσυρση της μείωσης της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης του 30%, για το 2015 και το 2016.

21) Επιβολή φόρου πολυτελείας.

22) Αύξηση των φόρων, σε καπνό και αλκοόλ.

23) Αύξηση, στα έσοδα κλινικών δοκιμών, με την μείωση της γραφειοκρατίας και την έλλειψη εναρμόνισης διοικητικών διαδικασιών (50 εκατ. €).

24) Αύξηση στα τέλη, που σχετίζονται, με τις αιτήσεις για την έκδοση πιστοποιητικών άδειας κυκλοφορίας, κατάργησης, ή τροποποίησης, για φάρμακα κ.λπ. (15 εκατ.).

25) Επιβολή τελών – τιμολογίου, για την υγειονομική περίθαλψη ξένων πολιτών (25 εκατομμύρια).

26) Πολιτιστική κληρονομιά: αύξηση εισιτηρίων, στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (93 εκατ. €).

27) Σύστημα ΦΠΑ στην λαχειοφόρο αγορά.


Αφού είδαμε το περιεχόμενο των επίσημων δεσμεύσεων της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, προς τους εκπροσώπους της τρόικας των ξένων δανειστών, μέσω του e-mail Χαρδούβελη, ας δούμε το κείμενο της λίστας, που έστειλε ο Γιάννης Βαρουφάκης, στους ευρωζωνίτες, σε αντιπαραβολή με τις δεσμεύσεις, που ανέλαβε η κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, μέσα από το e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη, για να συγκρίνουμε το περιεχόμενό τους και να γελάσουμε, με την καρδιά μας, με την κατάντια των απελθόντων συγκυβερνητών, αλλά και των κατάπτυστων ευρωζωνιτών, που αποδέχτηκαν την διακωμώδηση των ίδιων και των διαδικασιών τους, μέσα από αυτό το κείμενο, βαπτίζοντας, υπό την ασφυκτική πίεση της αμερικανικής διοίκησης, το κρέας, ψάρι : 


"Αγαπητέ Πρόεδρε του Eurogroup. Στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να παρουσιάσει στους θεσμούς, μέχρι τη Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015, μια πρώτη περιεκτική λίστα των σχεδιαζόμενων μεταρρυθμιστικών μέτρων που, η οποία θα εξειδικευτεί περαιτέρω και θα συμφωνηθεί μέχρι το τέλος του Απριλίου 2015.

Πέραν της κωδικοποίησης της μεταρρυθμιστικής της ατζέντας, σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο ελληνικό κοινοβούλιο, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να εργαστεί σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους και θεσμούς, καθώς και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και να αναλάβει δράσεις που ενισχύουν τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, εγγυώνται την οικονομική σταθερότητα και προωθούν την οικονομική ανάκαμψη.

Ακολουθεί η πρώτη περιεκτική λίστα των μεταρρυθμιστικών μέτρων, όπως την οραματίζεται η ελληνική κυβέρνηση. Είναι πρόθεσή να τις εφαρμόσουμε, βασιζόμενοι ταυτόχρονα στην τεχνική βοήθεια και χρηματοδότηση από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία

Ειλικρινώς,

Γιάνης Βαρουφάκης

Υπουργός Οικονομικών

Ελληνική Δημοκρατία".

Ι. Δημοσιονομική πολιτική

Φορολογική πολιτική – Η Ελλάδα δεσμεύεται για

• Mεταρρύθμιση της πολιτικής για τον ΦΠΑ, τη διαχείριση και την επιβολή του. Ιδιαίτερες προσπάθειες θα γίνουν για την βελτίωση της είσπραξης φόρων και την πάταξη φοροαποφυγής με πλήρη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική γύρω από τον ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί με τρόπο που θα μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική δικαιοσύνη και με στόχο τον περιορισμό των εξαιρέσεων και την εξάλειψη των παράλογων εκπτώσεων.

• Τροποποίηση της φορολογίας των συλλογικών επενδύσεων και του φόρου εισοδήματος των δαπανών οι οποίες θα ενσωματωθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος.

• Διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής με ταυτόχρονη κατάλυση της φορολογικής ασυλίας.

• Αποφασιστική επιβολή και βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τις τιμές μετάβασης

• Εργασία προς τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας επάνω στη φορολογική συμμόρφωση για να εξασφαλιστεί ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας, και ιδιαίτερα οι έχοντες, θα συνεισφέρουν δίκαια στην χρηματοδότηση της δημόσιας πολιτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, θα δημιουργηθεί, με τη βοήθεια των ευρωπαίων και των διεθνών εταίρων, μια υγιής βάση δεδομένων που θα βοηθά τις φορολογικέ αρχές στην εκτίμηση της εγκυρότητας των προηγούμενων φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος.

Δημοσιοοικονομική διαχείριση – Η Ελλάδα θα

• Υιοθετήσει τροποποιήσεις στον νόμο κατάρτισης του Προϋπολογισμού και θα λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών. Η εκτέλεση του προϋπολογισμού θα βελτιωθεί και διευκρινιστεί, όπως και ο έλεγχος και η κατανομή των αρμοδιοτήτων. Οι διαδικασίες πληρωμών θα εκμοντερνιστούν και θα επιταχυνθούν με την ταυτόχρονη παροχή ενός υψηλότερου βαθμού οικονομικής και δημοσιονομικής ευελιξίας καθώς και λογοδοσίας για τους ανεξάρτητους ή/και ρυθμιστικών φορέων.

• Εκπονήσει και εφαρμόσει μια στρατηγική σχετικά με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των επιστροφών φόρων και των συνταξιοδοτικών αξιώσεων.

• Εργαστεί για τη μετατροπή του ήδη ορισθέντος (αν και μέχρι σήμερα αδρανούς) Δημοσιονομικού Συμβουλίου σε μια πλήρως λειτουργική οντότητα.

Διαχείριση των εσόδων – η Ελλάδα θα εκσυγχρονίσει τις φορολογικές και τελωνειακές διοικήσεις που επωφελούνται από τη διαθέσιμη τεχνική βοήθεια. Για το σκοπό αυτό, η Ελλάδα θα:

• Ενισχύσει την ανοικτή και διαφανή διαδικασία με την οποία διορίζεται, παρακολουθείται σε σχέση με τις επιδόσεις του και αντικαθίσταται ο ενικός Γραμματέας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων

• Ενδυναμώσει την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), μέσω, αν χρειαστεί, περαιτέρω νομοθεσίας, από κάθε είδους παρεμβολή (πολιτική ή με άλλο τρόπο), ενώ εγγυάται την πλήρη λογοδοσία και τη διαφάνεια των δραστηριοτήτων της. Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση και η GSPR θα κάνει πλήρη χρήση της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.

• Εκπονήσει και να εφαρμόσουν μια στρατηγική σχετικά με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των επιστροφών φόρων και των συνταξιοδοτικών αξιώσεων.

•Στελεχώσει κατάλληλα, τόσο ποιοτικά όσο και προσωπικά, την ΓΓΔΕ, και ειδικά τους τομείς δημόσιας διοίκησης υψηλού πλούτου και μεγάλων οφειλετών και να διασφαλίσει ότι διαθέτει ισχυρές αρμοδιότητες καθώς και πόρους ερευνών/ διώξεων ώστε να στοχεύει αποτελεσματικά κατά της φοροδιαφυγής από και φορολογικών οφειλών. Να εξετάσει τέλος τα πλεονεκτήματα της ενσωμάτωσης του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ.

• Αυξήσει τους ελέγχους και τη συλλογή εσόδων επιδιώκοντας παράλληλα να ενσωματώσει τις λειτουργίες της κοινωνικής ασφάλισης και τις είσπραξης των εσόδων.

Δημόσια διαχείριση και διαφθορά η Ελλάδα θέλει να εκμοντερνίσει τη δημόσια διαχείριση - Ελλάδα δεσμεύεται να:

• Κάνει τον αγώνα κατά της διαφθοράς εθνική προτεραιότητα και να θέσει σε πλήρη λειτουργία το Εθνικό Σχέδιο κατά της Διαφθοράς.

• Στοχεύσει κατά του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων, να ελέγχει τις τιμές των εισαγόμενων αγαθών (προκειμένου να

• Μειώσει (α) τον αριθμό των υπουργείων (από 16 σε 10), (β) τον αριθμό των «ειδικών συμβούλων» της κυβέρνησης και (γ) τις πρόσθετες παροχές των υπουργών, των βουλευτών και ανώτατων αξιωματούχων (π.χ. αυτοκίνητα, τα έξοδα ταξιδίου, επιδόματα)

• Αυστηροποιήσει τη νομοθεσία που αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και περιλαμβάνει τα μέγιστα επίπεδα του δανεισμού από χρηματοπιστωτικά και άλλα ιδρύματα.

• Ενεργοποιήσει άμεσα την τρέχουσα (αν και αδρανή) νομοθεσία ρύθμισης των εσόδων των μέσων μαζικής ενημέρωσης (έντυπα και ηλεκτρονικά) διασφαλίζοντας (με κατάλληλα σχεδιασμένες δημοπρασίες) ότι θα πληρώνουν τις τιμές της αγοράς για τις συχνότητες, και απαγορεύοντας τη συνέχιση της λειτουργίας του μονίμως ζημιογόνων μέσα μαζικής ενημέρωσης (χωρίς μια διαφανή διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης)

• Προχωρήσει στη δημιουργία διαφανούς, ηλεκτρονικού και σε πραγματικό χρόνο θεσμικού πλαισίου για τις δημόσιες συμβάσεις / προμήθειες – αποκαθιστώντας την ΔΙΑΥΓΕΙΑ (ένα ηλεκτρονικό δημόσιο μητρώο των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τις δημόσιες συμβάσεις)

• Μεταρρυθμίσει το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα, με σκοπό την αποσυμπίεση της κατανομής των μισθών μέσω της βελτίωσης της παραγωγικότητας και των κατάλληλων πολιτικών προσλήψεων χωρίς μείωση των σημερινών κατώτατων μισθών, αλλά και τη διασφάλιση του ότι είναι ο μισθός στον δημόσιο τομέα δεν θα αυξηθεί.

• Εξορθολογίσει της παροχές μη μισθολογικού κόστους, να μειώσει τις συνολικές δαπάνες, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία του δημόσιου τομέα και σε συνέχεια τις καλές πρακτικές της ΕΕ

• Προωθήσει μέτρα για την: Βελτίωση των μηχανισμών πρόσληψης, ενθάρρυνση των αξιοκρατικών διορισμών προπονητών, αξιολογήσεις των υπαλλήλων με βάση την πραγματική αξιολόγηση, και θέσπιση δίκαιων διαδικασιών για τη μεγιστοποίηση της κινητικότητας των ανθρώπινων και άλλων πόρων εντός του δημόσιου τομέα

Δημόσιες δαπάνες - Οι ελληνικές Αρχές θα:

• Αναθεωρήσουν και ελέγξουν τις δαπάνες σε κάθε τομέα των δημόσιων δαπανών (για παράδειγμα: εκπαίδευση, άμυνα, μεταφορές, αυτοδιοίκηση, κοινωνική πρόνοια)

• Εργαστούν στην κατεύθυνση της δραστικής βελτίωσης της αποδοτικότητας των τμημάτων που διοικούνται από την κεντρική και την τοπική διακυβέρνηση επικεντρώνοντας στις διαδικασίες προϋπολογισμών, την αναδιάρθρωση της διοίκησης και την μετακίνηση μέσων που χρησιμοποιούνται με μη αποδοτικό τρόπο

• Προσδιορίσουν μέτρα εξοικονόμησης μέσω λεπτομερούς αναθεώρησης δαπανών σε κάθε Υπουργείο και εξορθολογισμού μη μισθολογικών και μη συνταξιοδοτικών δαπανών οι οποίες, επί του παρόντος, αντιστοιχούν σε ένα εντυπωσιακό 56% των συνολικών δημόσιων δαπανών

• Εισάγουν νομοθεσίες (επί του παρόντος σε μορφή προσχεδίων στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) για την αναθεώρηση των μη μισθολογικών δαπανών για επιδόματα σε όλο το φάσμα του Δημοσίου

• Υπολογίσουν τα επιδόματα με διασταυρωμένους ελέγχους εντός των σχετικών Αρχών και αρχείων (για παράδειγμα, μητρώο ΑΦΜ και μητρώο ΑΜΚΑ), ώστε να εντοπιστούν άτομα που τα εισπράττουν χωρίς να τα δικαιούνται

• Ελέγξουν τις δαπάνες Υγείας και θα βελτιώσουν τις πρόνοιες και την ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών, ταυτόχρονα με την εξασφάλιση της παροχής τους σε όλους. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση σκοπεύει να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις σε συνεργασίες με ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, μεταξύ τους και τον ΟΟΣΑ.

Μεταρρύθμιση κοινωνικής ασφάλισης - Η Ελλάδα δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος. Οι Αρχές θα:

• Συνεχίσουν να εργάζονται επάνω σε διοικητικά μέτρα για την ενοποίηση και επιτάχυνση των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των «παραθύρων» και των αντικινήτρων που έχουν οδηγήσει σε υπέρμετρη αύξηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων μέσω της οικονομίας και, ειδικότερα, στον τραπεζικό κλάδο και το Δημόσιο.

• Ενοποιήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία για εξοικονόμηση πόρων.

• Καταργήσουν τις επιβαρύνσεις «υπέρ τρίτων» με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.

• Θεσμοθετήσουν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και του εισοδήματος, θα τελειοποιήσουν το καθεστώς των επιδομάτων, θα ενισχύσουν τα κίνητρα για την δήλωση της αμοιβόμενης εργασίας και θα παρέχουν στοχευμένη υποστήριξη σε εργαζόμενους από 50 ως 65 ετών, μεταξύ άλλων μέσω ενός σχήματος Εγγυημένου Βασικού Εισοδήματος, με τρόπο ώστε να εξαφανίσουν την κοινωνική και πολιτική πίεση για πρόωρη συνταξιοδότηση που έχει εξουθενώσει τα ασφαλιστικά Ταμεία.

ΙΙ. Οικονομική Σταθερότητα

Η Ελλάδα δεσμεύεται να:

• Βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, τη νομοθεσία για τις αποπληρωμές οφειλών σε εφορίες φόρων και κ καθυστερημένων ασφαλιστικών εισφορών

• Ρυθμίσει τα σχήματα εφαρμογής με τρόπο που να βοηθά τον αποτελεσματικό διαχωρισμό μεταξύ (α) στρατηγικών χρεοκοπίας/μη πληρωμής και (β) αδυναμίας πληρωμής· θα στοχοποιήσουν τις περιπτώσεις της κατηγορίας (α) προσώπων και επιχειρήσεων, μέσω αστικών και ποινικών διαδικασιών (ειδικά σε ομάδες υψηλού εισοδήματος) και ταυτόχρονα θα παρέχουν σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις της κατηγορίας (β) όρους αποπληρωμής κατά τρόπο που θα επιτρέψει σε πιθανώς χρεοκοπημένες επιχειρήσεις να επιβιώσουν, θα αποτρέπει την κακή εκμετάλλευση πόρων, θα αποκλείει ηθικούς κινδύνους και θα ισχυροποιεί εκ νέου την κοινωνική υπευθυνότητα, μαζί με την κατάλληλη κουλτούρα αποπληρωμής

• Αποποινικοποίηση των οφειλετών χαμηλών εισοδημάτων με μικρές οφειλές

-Εντατικοποίηση των μεθόδων και διαδικασιών επιβολής του νόμη, συμπεριλαμβανομένου νομικού πλαισίου για την συλλογή μη καταβληθέντων φόρων και την αποτελεσματική εφαρμογή των μηχανισμών εφαρμογής της

Τραπεζικά και μη εξυπηρετούμενα δάνεια - Η Ελλάδα δεσμεύεται για:

• Λειτουργία των τραπεζών με θεμιτές εμπορικές/τραπεζικές αρχές

• Πλήρης αξιοποίηση του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας -σε συνεργασίά με τον SSM, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- διασφαλίζοντας ότι θα παίξει καλά τον καθοριστικό της ρόλο για την εξασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού τομέα και το δανεισμού σε εμπορική βάση και σε συμφωνία τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τρόπο που θα λαμβάνει πλήρως υπόψη την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση στην αγορά ακινήτων, τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τον αρνητικό αντίκτυπο στη δημοσιονομική θέση της χώρας.

• Συνεργασία με τις διοικήσεις και τους θεσμούς των τραπεζών ώστε να αποφύγει, στην προσεχή χρονική περίοδο πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας νοικοκυριών κάτω από ένα ορισμένο εισόδημα, καθώς και στρατηγική τιμωρία των παραβατών με στόχο: α) να διατηρηθεί η υποστήριξη προς το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης, β) αποτροπή περαιτέρω πτώσης των τιμών των ακινήτων (που επηρέασαν αρνητικά το χαρτοφυλάκιο των τραπεζών), γ) μείωση των δημοσιονομικών επιπτώσεων από την αύξηση των αστέγων και δ) προώθηση μίας ισχυρής κουλτούρας πληρωμής. Τα μέτρα θα ληφθούν για τη στήριξη των πιο ευάλωτων νοικοκυριών, που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.

• Ευθυγράμμιση της νομοθεσίας για τις εξωδικαστικές διευθετήσεις με τις ρυθμίσεις μετά την προσαρμογή τους ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος στα δημοσιονομικά και στη νοοτροπία πληρωμών, ενώ παράλληλα θα διευκολύνεται η αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών

• Εκσυγχρονισμός του πτωχευτικού δικαίου και διευθέτηση των εκκρεμμών υποθέσεων.

ΙΙΙ. Πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης

Ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων

Για την προσέλκυση επενδύσεων σε βασικούς τομείς και τη χρησιμοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων αποτελεσματικά οι ελληνικές αρχές:

• δεσμεύονται να μην ανακαλέσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη ολοκληρωθεί, όπου η διαδικασία υποβολής προσφορών έχει ήδη ξεκινήσει, η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία σύμφωνα με τον νόμο.

• η κυβέρνηση θα διασφαλίσει την παροχή βασικών δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών από τις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες- βιομηχανίες σύμφωνα με τους στόχους της εθνικής πολιτικής και σε συμφωνία με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

• επαναθεωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει με σκοπό την βελτίωση των όρων έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει τα μακροπρόθεσμα οφέλη του κράτους να παραγάγει έσοδα, να ενισχύσει τον ανταγωνισμό των τοπικών οικονομιών, να προωθήσει την εθνική οικονομική ανάκαμψη και να τονώσει προοπτικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.

• να υιοθετήσει από εδώ και στο εξής μία προσέγγιση κατά την οποία κάθε νέα περίπτωση (σ.σ. ιδιωτικοποιήσεις) θα εξετάζεται ξεχωριστά και αξιοκρατικά με έμφαση στις μακροχρόνιες υπενοικιάσεις και κοινοπραξίες (συνεργασίες ιδιωτικού –δημοσίου τομέα) και συμβόλαια που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα έσοδα της κυβέρνησης αλλά επίσης τα μελλοντικά επίπεδα ιδιωτικών επενδύσεων.

• να ενοποιήσει (το ΤΑΙΠΕΔ) με διάφορους οργανισμούς διαχείρισης δημόσιων περιουσιακών στοιχείων (που προς το παρόν βρίσκονται διασκορπισμένες στο δημόσιο τομέα) με σκοπό την ανάπτυξη της κρατικής περιουσίας και την ενδυνάμωση της αξίας τους μέσα από μικροοικονομικές μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις που αφορούν τα περιουσιακά δικαιώματα.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας - Η Ελλάδα δεσμεύεται να:

• επιτύχει τις καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές μέσα από την εργατική νομοθεσία μέσα από μία διαδικασία συνεννόησης με τους κοινωνικούς εταίρους ενώ την ίδια στιγμή θα επωφελείται από την τεχνογνωσία και την υφιστάμενη συνεισφορά του διεθνούς ινστιτούτου εργασία του ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.

• Επεκτείνει και αναπτύξει το υπάρχον σχήμα που παρέχει προσωρινή απασχόληση σε ανέργους, σε συμφωνία με τους εταίρους και όταν τα δημοσιονομικά περιθώρια το επιτρέψουν και να βελτιώσει τα προγράμματα στήριξης της ενεργούς αγοράς εργασίας με στόχο την αναβάθμιση των ικανοτήτων των μακροχρόνια ανέργων.

• Να υιοθετήσει μία νέα «έξυπνη» προσέγγιση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις που εξισορροπεί τις ανάγκες της ευελιξίας με το δίκαιο. Αυτή περιλαμβάνει τη φιλοδοξία να βελτιώσει και να αυξήσει εν ενθέτω χρόνο τον κατώτατο μισθό κατά τρόπο που διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Το εύρος και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς συμπεριλαμβανομένου και του Διεθνούς Ινστιτούτου Εργασίας, θα λάβει δε πλήρως υπόψη τις συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου οργανισμού για το κατά πόσον οι αλλαγές στους μισθούς συμβαδίζουν με τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον- Ως τμήμα της νέας μεταρρυθμιστικής ατζέντας η Ελλάδα παραμένει δεσμευμένη να:

• αφαιρέσει τα εμπόδια στον ανταγωνισμό με βάση την συμβολή (σ.σ..εργαλειοθήκη) του ΟΟΣΑ, ενδυναμώσει την ελληνική επιτροπή ανταγωνισμού, αναλάβει δράσεις ώστε να μειώσει τα διοικητικά βάρη και τα βάρη της γραφειοκρατίας σε συμφωνία με τη συμβολή του ΟΟΣΑ, συμπεριλαμβανομένης νομοθεσίας που απαγορεύει από δημόσιες υπηρεσίες να ζητούν (από πολίτες και επιχειρήσεις) έγγραφα που πιστοποιούν πληροφορίες που το κράτος έχει ήδη στην κατοχή του (είτε στην ίδια είτε σε άλλη υπηρεσία).

• Να κάνει καλύτερη διαχείριση γαιών συμπεριλαμβανομένων πολιτικών που σχετίζονται με τον χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση γης και την ολοκλήρωση ενός κατάλληλου κτηματολογίου.

• Να καταβάλει προσπάθειες για να άρει μη δικαιολογημένους και άνισους περιορισμούς σε κλειστά επαγγέλματα ως τμήμα μιας συνολικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση κεκαλυμμένων συμφερόντων.

• Να ευθυγραμμίσει την αγορά ηλεκτρικού και φυσικού αερίου με τις ευρωπαϊκές πρακτικές και νομοθεσία.

Μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος - Η ελληνική κυβέρνηση θα:

• βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων διαμέσου μεγαλύτερης εξειδίκευσης και σε αυτό το πλαίσιο υιοθετήσει έναν νέο αστικό κώδικα.

• Προωθήσει την ψηφιοποίηση του αστικού κώδικα και του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής και διαχείρισης του δικαστικού συστήματος.

Στατιστική υπηρεσία - Η ελληνική κυβέρνηση επαναβεβαιώσει την ετοιμότητά της να:

• τιμήσει πλήρως τη δέσμευση εμπιστοσύνης για τα στατιστικά στοιχεία και ειδικά την θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, διασφαλίζοντας οτι η ΕΛΣΤΑΤ έχει τους καταλλήλους πόρους για να εφαρμόσει το έργο της.

• Διασφαλίσει την διαφάνεια και την καταλληλότητα των διαδικασιών ορισμού προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ τον Σεπτέμβριο του 2015 σε συνεργασία με τη Eurostat

ΙV . Ανθρωπιστική κρίση

Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται για

• την αντιμετώπιση αναγκών που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας με στοχευμένα μέτρα όπως π.χ. τα κουπόνια τροφίμων

• να το κάνει με τρόπο που να είναι χρήσιμη για την αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης και την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας / της διαφθοράς (π.χ. την έκδοση του Πολίτη έξυπνη κάρτα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια ταυτότητα, στο σύστημα υγείας, καθώς και για την απόκτηση πρόσβαση στο πρόγραμμα κουπονιών τροφίμων, κλπ).

• αξιολόγηση του πιλοτικού συστήματος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος με σκοπό την επέκτασή του σε εθνικό επίπεδο.

• διαβεβαίωση ότι η καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν έχει καμία αρνητική δημοσιονομική επίπτωση.

Ύστερα, από αυτή την αντιπαραβολή των δύο κειμένων, των οποίων αρκεί η απλή ανάγνωση, για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε απλός παρατηρητής, περί τίνος πρόκειται, είναι χρήσιμο να εκφράσουμε την απαραίτητη και βαθύτατη περιφρόνησή μας, για τα στελέχη της κυβέρνησης των σαμαροβενιζέλων, για το ιταμό περιεχόμενο των δεσμεύσεων, τις οποίες ανέλαβαν και οι οποίες, εκτός από δουλικές υπήρξαν και καταστροφικές, για την ελληνική οικονομία, αφού, όπως αποδεικνύουν οι μεταγενέστερες και εντελώς, αοριστολόγες θέσεις, που περιέχονται στην λίστα του Γιάννη Βαρουφάκη, οι δεσμεύσεις αυτές, που περιγράφονται, στο e-mail Χαρδούβελη, ήταν δυνατό και εύκολο να μην αναληφθούν.

Όμως, με την ίδια και ακόμη, μεγαλύτερη περιφρόνηση, πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τους γελοίους ευρωζωνίτες - με πρώτον και "καλύτερο" τον Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, ο οποίος καταδέχτηκε να συμφωνήσει και να υπογράψει ένα αστείο κείμενο, σαν αυτό, το περιεχόμενο του οποίου, μάλιστα, αποκλήθηκε, σουρρεαλιστικώ τω τρόπω, "συμφωνία" -, οι οποίοι υποχρεώθηκαν, ως παραζαλισμένα κοτόπουλα, να προβούν, σε μια ανακοίνωση του Eurogroup, η οποία, όπως έχω γράψει, είναι ένα κείμενο χαμηλού πνευματικού επιπέδου, το οποίο απευθύνεται σε μικρά παιδιά και έχει όλα τα κουσούρια των ανακοινώσεων των ελληνικών φοιτητικών συλλόγων της δεκαετίας του 1980. Και οι οποίοι, στην συνέχεια, επίσης, υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν την λίστα, που, εσκεμμένα και εν πλήρη συνειδήσει, τους έστειλε ο Γιάννης Βαρουφάκης, ως μια ομιχλώδη και απερίγραπτα, περιπαικτική έκθεση ιδεών.

Ο Γιάννης Βαρουφάκης χαρακτήρισε, με το γνωστό ειρωνικό του στυλ, το οποίο φθάνει, στα όρια του ανοικτού χλευασμού, το κείμενο αυτό της "συμφωνίας", της 20/2/2015, του Eurogroup, ως διακατεχόμενο, από μια "δημιουργική ασάφεια", με την συναίνεση όλων των ευρωζωνιτών. Και φυσικά έχει απόλυτο δίκιο. Οι ευρωζωνίτες υποχρεώθηκαν να υπογράψουν αυτό το αστείο κείμενο, την ίδια στιγμή, που οι εκπρόσωποί τους, στην τρόϊκα, είχαν θεωρήσει, ως ελλιπές, το λεπτομερές περιεχόμενο του e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη.

Ο Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, ευρισκόμενος, σε μια διαρκή κατάσταση εκνευρισμού, εξ αιτίας του γεγονότος ότι έχει να κάνει, με έναν αντίπαλο, έναντι του οποίου, καταφανώς, υστερεί, τον οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, και ο οποίος τον εκθέτει, ανεπανόρθωτα, στα μάτια του γερμανικού, του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου κοινού, προσπάθησε, να διαψεύσει τα λεγόμενα του Βαρουφάκη, περί "δημιουργικής ασάφειας" της ενδιάμεσης συμφωνίας και της λίστας, που έστειλε στο Eurogroup ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών.

Έτσι, η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μαριάνε Κότε, αποπειράθηκε να διαψεύσει τον Βαρουφάκη, ισχυριζόμενη ότι δεν υπήρξε καμμία μυστική συνεννόηση στο Eurogroup, ούτε για τον κατάλογο των μεταρρυθμίσεων, ούτε για το πρωτογενές πλεόνασμα, για το οποίο είπε ότι, μόνο, για το 2015, το Eurogroup αποφάσισε να ληφθούν, υπόψη, οι οικονομικές περιστάσεις και ότι τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να τηρηθεί ο στόχος ενός πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξεως του 4,5% του ΑΕΠ, που είναι αναγκαίο, για την αποπληρωμή του χρέους έτσι ώστε, έως το 2022, να καταστεί βιώσιμο.

Φυσικά, ο σταθερά, είρων και χλευαστικός Γιάννης Βαρουφάκης δεν άφησε, χωρίς απάντηση, τους ισχυρισμούς του, ανεπανόρθωτα, εκτεθειμένου, στο γερμανικό κοινό, Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, για τις ανοησίες τις οποίες υπέγραψε και με μια επίσημη ανακοίνωση, παρέδωσε, στην χλεύη του κοινού, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών και την πανικόβλητη παρέα του.

Ας δούμε αυτή την ανακοίνωση, για να διασκεδάσουμε, με τα παθήματα του Σόϋμπλε, ο οποίος, στο πρόσωπο του Βαρουφάκη, βρήκε τον μάστορά του :

"Σχετικά με τα όσα λέγονται και γράφονται για τη δήλωση του Υπουργού Οικονομικών, περί «δημιουργικής ασάφειας» της απόφασης του Eurogroup και του καταλόγου μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης, επισημαίνεται ότι:

Τα δημοσιεύματα περί «δημιουργικής ασάφειας» ως «τέχνασμα» της ελληνικής κυβέρνησης για να παραπλανήσει τους εταίρους έρχονται σε πλήρη ρήξη με την πραγματικότητα καθώς και με το πνεύμα της πρόσφατης απόφασης του Eurogroup.

Ο όρος «δημιουργική ασάφεια», που επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση, περιγράφει, πιστά, το πνεύμα με το οποίο το Eurogroup, με την καθοριστική συμβολή του Προέδρου του, πέτυχε να υπερκεράσει τις πρότερες διαφορές ώστε να επιτευχθεί η συμφωνία παράτασης τεσσάρων μηνών της δανειακής σύμβασης της χώρας στην βάση προκαταρκτικού καταλόγου μεταρρυθμίσεων που συνέταξε η ελληνική κυβέρνηση με την συμβολή εταίρων και θεσμών.

Παραδείγματος χάριν, η φρασεολογία όσον αφορά τους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων (τόσο για το 2015 όσο και για μελλοντικά έτη) επιλέχθηκε προσεκτικά ώστε να σηματοδοτήσει την αναθεώρησή τους ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις, αλλά και στο πλαίσιο της επανεξέτασης του γενικότερου πλαισίου δημοσιονομικής πολιτικής για τα επόμενα έτη. Οι δηλώσεις ότι παραμένουν ανέπαφοι οι ίδιοι στόχοι με το παρελθόν (π.χ. 3% για το 2015 και 4,5% για το 2016 και επόμενα έτη) δεν συνάδουν ούτε με το πνεύμα ούτε και με το γράμμα της πρόσφατης απόφασης του Eurogroup".

Έχει βρει τον μπελά του ο Σόϋμπλε. Οι αποστομωτικές απαντήσεις, οι οποίες του απευθύνονται, από τον Γιάννη Βαρουφάκη και αφορούν τα όσα αυτός λέει, είναι καταιγιστικές, του δίδονται, πλέον, σωρηδόν και επί του συγκεκριμένου.






Ας δούμε το πώς "εκτέλεσε", εν ψυχρώ και χωρίς πολλές ευγένειες, την κυβέρνηση των Μέρκελ, Γκάμπριελ και Σόϋμπλε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, σε μια συνέντευξή του, στο CNN, στις 2 Φεβρουαρίου. Ενώ βρισκόταν, σε επίσημο ταξίδι, στην Ινδία, ο Ομπάμα, έδωσε συνέντευξη και (προφανώς) ζήτησε, από τον δημοσιογράφο να του υποβάλει ερώτηση, για την Ελλάδα και την οικονομική πολιτική της σαρωτικής λιτότητας, που επέβαλε η γερμανική κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια. Σκοπός του ήταν να υποδείξει δημόσια και κατηγορηματικά, στους ηγέτες των γερμανικών εδαφών της, εκεί, ευρισκόμενης αμερικανικής αποικίας, ότι η πολιτική τους, στο ελληνικό ζήτημα έχει παύσει να είναι ανεκτή, ότι δεν είναι, πλέον, αποδεκτή και ότι τα ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα της Δύσης απαιτούν να παύσει, χωρίς πολλές κουβέντες. Το μήνυμα ήταν σαφέστατο, ελήφθη, αμέσως, από τους αποδέκτες του και είχε, ως εξής : "Αυτό, που είναι αλήθεια, είναι ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιέζεις χώρες, που βρίσκονται, σε ύφεση. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης, προκείμενου αυτές οι χώρες να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, να μειώσουν κάποια από τα ελλείμματα τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ελληνική οικονομία βρισκόταν, σε επιτακτική ανάγκη μεταρρυθμίσεων, η συλλογή των φόρων, στην Ελλάδα, ήταν, διάσημα, τραγική. Νομίζω ότι, για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική, στην παγκόσμια αγορά, έπρεπε να δρομολογήσουν μια σειρά από αλλαγές. Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αυτές οι αλλαγές, αν το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών έχει πέσει, κατά 25%, αυτό δεν μπορεί να το αντέξει, ούτε η ελληνική κοινωνία, ούτε το πολιτικό σύστημα. Επομένως, η ελπίδα μου είναι ότι η Ελλάδα θα μείνει, στην ευρωζώνη, νομίζω ότι αυτό θα απαιτούσε συμβιβασμούς, από όλες τις πλευρές. Οταν η οικονομική κρίση, στην Ελλάδα, ενέσκηψε, πριν από μερικα χρόνια, εμείς είχαμε ενεργό ρόλο, στην προσπάθεια αντιμετώπισής της. Νομίζω ότι αναγνωρίζει η Γερμανία και άλλοι, ότι θα ήταν καλύτερο, για την Ελλάδα, να παραμείνει, στην ευρωζώνη, από το να βρεθεί, έξω, από αυτήν. Είναι μία κατάσταση, που, στις αγορές, δεν αρέσει. Γενικώς, όμως, με απασχολεί η ανάπτυξη, στην Ευρώπη, η δημοσιονομική πειθαρχία είναι σημαντική, οι διαρθρωτικές μεταρρύθμισες είναι απαραίτητες, σε πολλές από αυτές τις χώρες, αλλά αυτό, που μας δίδαξε η αμερικανική εμπειρία, είναι ότι ο καλύτερος τρόπος να μειώσεις τα ελλείμματα, είναι να αποκαταστάσεις την δημοσιονομική σταθερότητα, είναι να αναπτυχθείς και όταν έχεις μια οικονομία, σε ελεύθερη πτώση, πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης και όχι, απλώς, να γίνονται προσπάθειες πίεσης ενός πληθυσμού, που δεινοπαθεί, ολοένα και περισσότερο".



Στην πραγματικότητα, ο Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε και ο γερμανικός κυβερνητικός συνασπισμός έχουν, απέναντί τους, δυνάμεις, οι οποίες τους ξεπερνούν, κατά πολύ και τις οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν, όπως φάνηκε και στο παρασκήνιο των διαβουλεύσεων, που έγιναν, κατά την διάρκεια των διαδοχικών συνεδριάσεων του Eurogroup.

Και φυσικά, αυτές οι δυνάμεις έχουν να κάνουν, με τις αμερικανικές ελίτ και την κυβέρνηση των Η.Π.Α., οι οποίες στήριξαν τον Γιάννη Βαρουφάκη και τις ελληνικές θέσεις, υποχρεώνοντας την γερμανική κυβέρνηση και ειδικά, τον Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, σε μια άτακτη υποχώρηση, από τις σκληρές και άτεγκτες θέσεις του και σε μια ταπεινωτική ήττα, αποδεικνύοντας, για μία, ακόμη, φορά, το ποιος είναι το αφεντικό, στην όλη διαδικασία.

Και φυσικά το αφεντικό δεν είναι, ούτε η γερμανική ελίτ, ούτε ο Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, ούτε ο κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου. Το αφεντικό είναι οι Η.Π.Α. και η κυβέρνηση Ομπάμα, η οποία καθάρισε και επέβαλε την γελοιογραφική ανακοίνωση του Eurogroup, της 20/2/2015 και τις θέσεις της λίστας του Γιάννη Βαρουφάκη, παρά και ενάντια, στις γερμανικές μεμψιμοιρίες.

Με αυτά τα δεδομένα και με σαφή την θέση της αμερικανικής διοίκησης, για την παραμονή της Ελλάδας, στην ευρωζώνη, με τον τερματισμό της λιτότητας και την επαναφορά της αναπτυξιακής διαδικασίας, στην ευρωπαϊκή ήπειρο, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι η γερμανική ελίτ θα πρέπει να συμμετάσχει, στην στήριξη μιας νέας αναπτυξιακής πολιτικής, βάζοντας, βαθειά, το χέρι στην τσέπη, η γερμανική κυβέρνηση θορυβημένη, από όσα έρχονται, προσπαθεί να παρακάμψει την αμερικανική πίεση, απευθυνόμενη, στην νέα ελληνική κυβέρνηση, προσφέροντάς της, μια ασφαλή έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη.

Το δίδυμο Μέρκελ - Σόϋμπλε, χρησιμοποιώντας την ευρείας κυκλοφορίας λαϊκή εφημερίδα "Bild" και τον αρθρογράφο Κάϊ Ντίκμαν, ο οποίος έχει στενές σχέσεις, με το επιτελείο της Μέρκελ και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα, για μια συμφωνία, η οποία θα οδηγήσει, σε μια φιλική έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη. 

Σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε, στην "Bild" (φύλλο της της 28/2/2015) και είναι γραμμένο, στα ελληνικά, ο Ντίκμαν είναι σαφής και συγκεκριμένος, προτείνοντας την έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη.

"Η θέση της  εφημερίδας BILD είναι ξεκάθαρη : η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούργιο ξεκίνημα χωρίς το Ευρώ", λέει ο Ντίκμαν, ο οποίος, προφανώς, εκφράζει τις προθέσεις και την πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία, στην παρούσα φάση, δεν μπορεί να τοποθετηθεί, επισήμως και ανοικτά. Η αμερικανική αντίθεση, που εκφράστηκε, δημοσίως, αλλά και κατ' ιδίαν, στην Αγκέλα Μέρκελ, από τον πρόεδρο Ομπάμα, δεν επιτρέπει μια δημόσια τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης, υπέρ μιας ελληνικής εξόδου, από την ευρωζώνη.

Έτσι, η γερμανική κυβέρνηση υποχρεώνεται να ανοίξει μια διαβούλευση, γύρω από το θέμα αυτό, μέσω τρίτων. Και ο Ντίκμαν αποτελεί έναν τέτοιο αγγελιοφόρο και μεσολαβητή, ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει, ως λομπίστας και να διακινήσει και να πλασάρει μια τέτοια πρόταση, χωρίς να δεσμεύει και να εκθέτει την κυβέρνηση του Βερολίνου.

Όμως, οι γερμανικές προθέσεις είναι πολύ περισσότερο μακροπρόθεσμες και φυσικά, δεν εξαντλούνται, μόνο, σε μια ελληνική έξοδο, από την ευρωζώνη, η οποία βλέπουν ότι, πιθανότατα, θα παύσει να είναι ένας μηχανισμός άσκησης της σύγχρονης νεοαποικιακής πολιτικής των ελίτ, που διοικούν την Γερμανία.

Η ευρωζώνη είναι, πλέον, ακατάσχετα και μη αναστρέψιμα, υπερχρεωμένη, με ένα ημιθανές τραπεζικό σύστημα και αποτελεί ένα καταδικασμένο, σε αποτυχία, εγχείρημα, το οποίο δεν πρόκειται να καταστεί λειτουργικό, όσο παραμένει, στα πλαίσια μιας νομισματικής ένωσης, η οποία, όπως είναι φυσικό, έχει οδηγήσει τα περισσότερα κράτη, που συμμετέχουν, σε αυτήν, να είναι τόσο πολύ υπερχρεωμένα και μη ανταγωνιστικά, ώστε ούτε η διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των χρεών τους, δεν θα μπορούσε να τα διασώσει, παρά, μόνον, εάν αυτή η διαγραφή θα γινόταν, μαζύ με την επιστροφή τους, στα παλαιά εθνικά τους νομίσματα.

Ως εκ τούτου, η γερμανική πρόταση, για μια έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη, απαιτεί και μια παράλληλη συμφωνία, για την ολοσχερή εξάλειψη του ελληνικού δημόσιου χρέους. Σε διαφορετική περίπτωση, μια έξοδος της Ελλάδας, από την ευρωζώνη, η οποία θα άφηνε, το ελληνικό δημόσιο χρέος - έστω και κουρεμένο - να είναι εκφρασμένο σε ευρώ, θα ήταν, απλώς και μόνο, άνευ ουσίας. Θα ήταν, απολύτως, καταστροφική, για την ελληνική οικονομία, αφού το ελληνικό δημόσιο δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος αυτό.

Όμως, εάν η Γερμανία δεχθεί ένα δραστικό κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους, ως αντάλλαγμα, για μια συμφωνημένη έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη, θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, αφού και οι άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης θα απαιτήσουν μια ανάλογη μεταχείριση.

Αλλά κάτι τέτοιο θα οδηγήσει, σε μία πανευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους, την οποία έχει προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, και στην συμφωνημένη επιστροφή όλων των κρατών της ευρωζώνης, στα εθνικά τους νομίσματα. Αυτό, όμως, η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί να το επωμισθεί, ως πρόταση. Ακόμη και αν το επιθυμεί. Και είναι αλήθεια ότι, στην άκρη του μυαλού των γερμανικών ελίτ, μια τέτοια εξέλιξη ακούγεται, ως λογική, εάν τα πράγματα φθάσουν, στα άκρα και εφ' όσον θα είναι υποχρεωμένες, όχι μόνο, να επωμισθούν τα χρέη των άλλων κρατών της ευρωζώνης, αλλά και να συμβάλλουν, με τα δικά τους κεφάλαια, στην χρηματοδότηση της ανάπτυξης των οικονομιών των ελλειμματικών χωρών του ευρωπαϊκού νότου και όχι, μόνον, αυτών.

Δυστυχώς, για τις γερμανικές ελίτ, η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί, ακριβώς, αυτό, που δεν επιθυμούν αυτές. Έτσι,  η κυβέρνηση Ομπάμα επιδιώκει - και με την στήριξη των επιλογών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Γιάννη Βαρουφάκη εμπλέκεται, ενεργά - την άμεση γερμανική εμπλοκή, στην διαδικασία της επαναφοράς της ανάπτυξης, στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αυτό με δύο τρόπους :

α) Με την διαγραφή των δημοσίων χρεών των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, η οποία διαγραφή, ως διαδικασία θα είναι πολύ οδυνηρή, αφού θα απαιτήσει την ανακεφαλαιοποίηση του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, με τρισεκατομμύρια ευρώ και

β) Με την άμεση γερμανική συμμετοχή, στην χρηματοδότηση της επαναφοράς της αναπτυξιακής διαδικασίας, στη ευρωζώνη, με τον επαναπροσανατολισμό των συνολικών γερμανικών επενδύσεων - ή τουλάχιστον του μέγιστου τμήματος των επενδύσεων αυτών - και την ανακύκλωσή τους, εντός ευρωζώνης.


Οι γερμανικές ελίτ και η κυβέρνηση του Βερολίνου δεν μπορούν να αντέξουν καμμία από τις δύο λύσεις.

Και αν, ως έσχατη λύση, η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να αποδεχθεί, μια παραλλαγή του πρώτου σκέλους της λύσης, που θα συνδύαζε την μερική ή ολική διαγραφή των δημοσίων χρεών των άλλων χωρών της ευρωζώνης, μαζύ με την μερική πληρωμή τους (προκειμένου να περιορισθεί το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης της γερμανικής και της ευρωπαϊκής μπατιροτραπεζοκρατίας), είναι σίγουρο ότι, επ' ουδενί, δεν μπορεί, ως εκπρόσωπος των τεράστιων εξαγωγικών ελίτ της χώρας της, να αποδεχθεί τον περιορισμό του όγκου και της κερδοφορίας των γερμανικών εξαγωγών, μέσω της μετακύλισης και του αναπροσανατολισμού των εξωτερικών επενδύσεων της Γερμανίας, από τις χώρες, που βρίσκονται έξω από την ευρωζώνη, σε εκείνες της ευρωζώνης, αφού μια τέτοια μαζική διαδικασία απαιτεί και οδηγεί, σε μια τεράστια, σε μέγεθος, αναδιανομή του παραγόμενου ενδογερμανικού κοινωνικού προϊόντος, από την γερμανική οικονομία, προς τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Αυτή η διαδικασία δεν απαιτεί, μόνο, χρηματοδοτήσεις, μέσω του κοινοτικού προϋπολογισμού της Ε.Ε. (ο οποίος, όμως, δεν είναι μόνον της ευρωζώνης) κάπου 200 δισ. €, δηλαδή, περίπου, το 8% του γερμανικού ΑΕΠ, αλλά και αλλαγή των κατευθύνσεων των γερμανικών εξαγωγών, προς την ευρωζώνη, γεγονός, το οποίο θα δώσει ένα συντριπτικό κτύπημα στην τωρινή κερδοφορία των γερμανικών εξαγωγών, οι οποίες το 2013, ανήλθαν στα 1,14 τρισ. €, ενώ οι γερμανικές εισαγωγές έφθασαν, στα 0,94 τρισ. €, αφήνοντας ένα εμπορικό πλεόνασμα της τάξεως των 200 δισ. €, το οποίο όχι, μόνο, θα εξανεμισθεί, αλλά και ως μέγεθος, κρίνεται - και είναι - απολύτως, ανεπαρκές, για να επιτελέσει αυτό, το οποίο οι Αμερικανοί επιθυμούν, από την γερμανική κυβέρνηση να πράξει.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, οι γερμανικές ελίτ αισθάνονται ότι απειλούνται και φυσικά, τρέμουν, μπροστά, στο ενδεχόμενο να επωμισθούν τον ρόλο, που καλούνται, από την αμερικανική κυβέρνηση να αναλάβουν, μέσα στα πλαίσια του καταμερισμού των ευθυνών, εντός αυτού, το οποίο έχουμε συνηθίσει να αποκαλείται, ως Δύση και το οποίο, εντελώς, υπόρρητα και ψιθυριστά, η γερμανική κυβέρνηση θέλει να αμφισβητήσει, χωρίς να μπορεί να το πράξει, αφού τελεί, πάντοτε, κάτω από το αμερικανικό imperium, λόγω του ιδιότυπου κατοχικού καθεστώτος της 9ης Μαΐου 1945, που της έχει επιβληθεί, ως αποτέλεσμα της ήττας της Γερμανίας, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ως εκ τούτου, η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να προσπαθεί να παρακάμψει τις αμερικανικές αντιρρήσεις και να πείσει, με το καλό και με το άγριο, την ελληνική κυβέρνηση, για έναν, κατά το δυνατό, φιλικό διακανονισμό, ο οποίος θα οδηγεί την Ελλάδα, εκτός ευρωζώνης.

Αυτό δεν θα είναι, καθόλου, εύκολο, αφού ο Γιάννης Βαρουφάκης και ο James Galbraith - ο υιός του αξέχαστου John Kenneth Galbraith, που υπήρξε και ο πρώτος διοικητής της γερμανικής οικονομίας, ευθύς ως κατέρρευσε το ναζιστικό καθεστώς - δεν κινούνται, προς αυτήν την κατεύθυνση και επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας, στην ευρωζώνη, εντασσόμενοι, στο αμερικανικό σχέδιο, που επιθυμεί να υποχρεώσει την Γερμανία να αναλάβει οριστικές και αμετάκλητες δεσμεύσεις και άμεσες ηγετικές ευθύνες, στην ευρωζώνη και στην διαδικασία της επαναφοράς της ανάπτυξης, σε αυτήν, βάζοντας, βαθειά, το χέρι στην τσέπη.

Ως εκ τούτου, έχουν αρχίσει οι εκβιασμοί, με την πληρωμή των ελληνικών κρατικών ομολόγων και δανείων, που λήγουν, από τον Μάρτιο και μετά και τα οποία κατέχουν το Δ.Ν.Τ. και η Ε.Κ.Τ., με, εκατέρωθεν, απειλές, για το πιστωτικό γεγονός, που θα προκληθεί, εάν η ελληνική κυβέρνηση, δεν τα πληρώσει, στο σύνολό τους, ή κάποια, από αυτά.

Έτσι, στις 6 Μαρτίου το ελληνικό κράτος πρέπει να καταβάλει 1,526 δισ. €, στο Δ.Ν.Τ. και άλλα 2,911 δισ. €, μέχρι τον Ιούνιο.

Η Ε.Κ.Τ. και ο Μάριο Ντράγκι απειλούν ότι δεν θα επιτρέψουν την αύξηση, κατά 5 δισ. €, του ορίου χρηματοδότησης του ελληνικού δημοσίου, μέσω νέων εκδόσεων εντόκων γραμματίων, αλλά ούτε και μέσω του E.L.A., πιέζοντας, με την απειλή της δημιουργίας ενός πιστωτικού γεγονότος.

Φυσικά, ο Γιάννης Βαρουφάκης, που λέει ότι δεν υφίσταται πρόβλημα, για την πληρωμή των μισθών και των συντάξεων, που καταβάλλει το ελληνικό δημόσιο, απαντά, με την ίδια απειλή και λέει ότι θα "κόψει τον λαιμό του" και θα πληρώσει τα ποσά, που πρέπει, στο Δ.Ν.Τ., διαχωρίζοντας τις υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους, για τα ομόλογά του, που κατέχει η Ε.Κ.Τ., την πληρωμή των οποίων δεν εγγυάται, ζητώντας την επιστροφή 1,9 δισ. €, από τα κέρδη, που είχε η Ε.Κ.Τ., από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, τα οποία κέρδη, με διάφορες δικαιολογίες, ο Ντράγκι και οι κεντροτραπεζίτες αρνούνται να επιστρέψουν, ζητώντας την επιβολή διάφορων μέτρων, που προβλέπονται στο e-mail Χαρδούβελη, το οποίο, έτσι, οι ευρωζωνίτες θέλουν να επαναφέρουν, στο προσκήνιο.

Ο Βαρουφάκης λέει ότι δεν πιστεύει ότι οι ευρωζωνίτες θα αφήσουν να πραγματοποιηθεί μια ελληνική στάση πληρωμών, εντός ευρωζώνης, για λίγα δισ. €, αλλά δείχνει ότι είναι διατεθειμένος να προσφύγει, σε αυτήν, εάν η Ε.Κ.Τ. δεν δείξει την απαραίτητη ευελιξία. Και από ό,τι φαίνεται, θα το πράξει και είναι πιθανό να πλήξει, όχι μόνο τα ομόλογα, που κατέχει η Ε.Κ.Τ. αλλά και τα δάνεια του Δ.Ν.Τ., από το πρώτο Μνημόνιο, παρά τα όσα λέει, ακριβώς, επειδή, έτσι, θα πληγεί η ίδια η Ε.Κ.Τ., αφού είναι η κεντρική τράπεζα της Ελλάδας.

Εννοείται, βέβαια, ότι το πλήγμα, για τους δανειστές, θα είναι τεράστιο, ενώ μια μη πληρωμή, προς το Δ.Ν.Τ., δεν οδηγεί, άμεσα, σε παύση πληρωμών και πιστωτικό γεγονός, εάν δεν περάσει ένα δίμηνο, από την ημερομηνία καταβολής της δόσης του δανείου, όπως είχε γίνει και στην περίπτωση της Αργεντινής το 2003, όταν η χώρα αυτή αρνήθηκε να καταβάλει μια δόση 3 δισ. €.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, γίνεται, εύκολα, κατανοητό και είναι προφανές ότι είναι απαραίτητη η συνέχιση της συνεργασίας της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, με την αμερικανική κυβέρνηση (η οποία δεν είναι δεδομένη, εάν δεν προσεχθούν οι απαραίτητες ισορροπίες), αφού το αστείο είναι ότι μια χρεωκοπία, εντός ευρωζώνης, θα οδηγήσει και στην ακύρωση της δανειακής σύμβασης, με τους θεσμούς της ευρωζώνης - σύμφωνα, με τις προβλέψεις της ίδιας της σύμβασης - και ένα οικονομικό και θεσμικό αλαλούμ, το οποίο οι ευρωζωνίτες πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να το αντέξουν, αφού θα οδηγήσει, στην επαναφορά του ζητήματος της εξόδου της Ελλάδας, από την ευρωζώνη, την οποία έξοδο είναι πιθανό και να φέρει, ως αποτέλεσμα. 

Ο λόγος, για τον οποίο, οι ευρωζωνίτες δεν μπορούν να αντέξουν μια τέτοια εξέλιξη είναι απλός :  

Το ευρώ θα καταρρεύσει, μαζύ με την ευρωζώνη, αφού οι διάφοροι επενδυτές θα ρευστοποιήσουν τα όποια περιουσιακά τους στοιχεία, που βρίσκονται, μέσα στην ευρωζώνη και θα πλήξουν την παγκόσμια οικονομία, αφού η Ευρώπη συμμετέχει, κατά 1/5, στον συνολικό όγκο του παγκόσμιου εμπορίου.

Όμως, ακόμη και αν η ευρωζώνη δεν καταρρεύσει, στο σύνολό της, το ευρώ θα υποτιμηθεί και όλες οι χώρες, που συμμετέχουν, σε αυτήν, θα είναι ευάλωτες, αφού όλοι θα περιμένουν, τον επόμενο ... εξοδούχο. Ο οποίος, όσο και αν αργήσει να φανεί, στο τέλος θα έλθει.


Είπε κανείς ότι οι εξελίξεις δεν θα έχουν ενδιαφέρον;

Αν το είπε, σφάλλει. Και πολύ, μάλιστα.