Ελληνικό τραπεζικό σύστημα : Πάρτε τα λεφτά σας, πριν σας τα πάρουν! (Η ελληνική μπατιροτραπεζοκρατία και η κυβέρνηση ενώπιον των νέων αδιεξόδων και της επερχόμενης κατάρρευσης, οδηγούνται στην προσπάθεια αυτοαμνήστευσης της κυβερνώσας ελίτ, λόγω του φόβου της φυλακής).

Η "Νέα Ελλάδα" του προδότη του Αντωνάκη του πολιτευόμενου τριμηνίτη και του συνεταίρου του  - περί του Βαγγέλη του μπουχέσα, ο λόγος. Μια "Νέα Ελλάδα" της χρεωκοπίας, των πτωχεύσεων και της διαρπαγής της περιουσίας των πολιτιών της, προς χάρη των διεθνών τοκογλύφων και της σωτηρίας της κλινικά νεκρής ευρωζώνης. Αυτή είναι η Ελλάδα, που κτίζουν και την οποία θα ολοκληρώσουν, εάν τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το κατεδαφιστικό έργο τους... (Ένα πολύ καλό πρωτοσέλιδο σκίτσο  του Soloup, από "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" της 4/7/2013).




Πηγαίνοντας από το κακό στο χειρότερο, η κολοβωμένη - μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ - κυβέρνηση της συμφοράς, έχει σκοπό, όπως έχουμε πει, να ξηλώσει ολόκληρους τομείς του κράτους, προκειμένου να ικανοποιήσει τα βίτσια των τοκογλυφικών δανειστών της χώρας. Αυτά που συμβαίνουν, με την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας και των σχολικών φυλάκων, με την εκδίωξη χιλιάδων εκπαιδευτικών, αλλά και πολλών άλλων, που, με την μια ή την άλλη μορφή, υπηρετούν στον δημόσιο τομέα, είναι πολύ λίγα, μπροστά σε αυτά, που θα ακολουθήσουν.

Η κυβέρνηση των έντρομων δούλων, που υπακούουν, τυφλά, στα κελεύσματα της τρόϊκας των εκπροσώπων των δανειστών, προσπαθεί, με χίλιους δυό τρόπους, να ξεγελάσει τον Τόμσεν και την παρέα του, αλλά, όσο περνάει ο καιρός, τα περιθώριά της λιγοστεύουν και οδεύουν προς εκμηδένιση. Έτσι, έχοντας την ανάγκη, για την εκταμίευση των δόσεων, αλλά και εν όψει του νέου Μνημονίου, το οποίο θα συμφωνηθεί, μέσα στο 2014, δεν πρόκειται να φέρει, έστω και την ελάχιστη, αντίρρηση στις ντιρεκτίβες, που έρχονται από την γερμανική κυβέρνηση, από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και  από το Δ.Ν.Τ. Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι η πλήρης δυσλειτουργία του κράτους, ως κοινωνικού θεσμού και ως οικονομικού μηχανισμού εξισορρόπισης των ελληνικών μακροοικονομικών μεγεθών - κάτι που, ως προς το τελευταίο σκέλος, που αφορά την οικονομική λειτουργία του κράτους, ήδη συμβαίνει και φυσικά, θα ενταθεί, ακόμη περισσότερο.

Το αστείο και συνάμα τραγικό, είναι ότι οι δανειστές, έχοντας δεδομένη την κυβέρνηση των υποτακτικών τους, την έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, αφού, από τα 8,1 δισ. €, που αυτή ευελπιστούσε, να της εγκριθούν, έστω και τμηματικά, στο συμβούλιο της 9/7/2013, το Eurogroup αποφάσισε να εκταμιεύσει (πάντα τμηματικά) 6,8 δισ. €, ανάλογα με την εφαρμογή του προγράμματος. Έτσι, η Ελλάδα θα λάβει 4 δισ. €, εάν, έως το τέλος του Ιουλίου, προχωρήσει σε 12.500 απολύσεις, εάν προβεί σε φορολογικές μεταρρυθμίσεις και εάν περικόψει τις δαπάνες υγείας. Το Δ.Ν.Τ. θα δώσει 1,8 δισ. € και τον Οκτώβριο θα δοθεί και άλλο 1 δισ. €, εφόσον απολυθούν άλλοι 12.500 υπάλληλοι, συν ό,τι άλλο απαιτηθεί, επιπροσθέτως, έως τότε.

Όμως, αυτά που συμβαίνουν στην ευρύτερη λειτουργία του κράτους, ως κοινωνικοοικονομικού θεσμού, δεν είναι τα μόνα και μπορεί να ειπωθεί, βάσιμα, ότι δεν είναι και τα κυριότερα των καταστροφών, που πρόκειται να επέλθουν, αφού και η κρατική λειτουργία και η λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, θα επιδεινωθούν, από τις θυελλώδεις εξελίξεις, που θα λάβουν χώρα και οι οποίες θα οδηγήσουν, αναπόδραστα, στο νέο Μνημόνιο και στον παραπέρα ακροτηριασμό του ελληνικού δημοσίου και της ελληνικής οικονομίας.

Μία από τις καταστροφικές εξελίξεις, που θα λάβουν χώρα, είναι αυτή που αφορά τον, κλινικά, νεκρό τραπεζικό τομέα της χώρας, ο οποίος οδεύει, προς μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, αφού η μόλις λήξασα ανακεφαλαιοποίηση των 50 δισ. €, που επιβάρυνε το ελληνικό δημόσιο χρέος, εκτοξεύοντάς το στα ύψη των 360, με 380 δισ. €, καθώς και η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών, για να καλυφθεί το 10% της ανακεφαλαιοποίησης, είναι άνευ σημασίας και δεν επαρκούν ούτε για την τρέχουσα διαχείριση, αφού τα νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια δημιουργούν νέα ελλείμματα, τα οποία οι τράπεζες βρίσκονται σε αδυναμία να καλύψουν.

Η αιτία, βέβαια, δεν βρίσκεται μόνο στα νέα κόκκινα δάνεια. Στην πραγματικότητα, η ύπαρξη των νέων ληξιπρόθεσμων δανείων συνοδεύεται από την μείωση της καταθετικής βάσης των τραπεζών, αφού η συνέχιση της κρίσης οδηγεί σε ανάληψη μέρους των καταθέσεων, προκειμένου οι καταθέτες να διατηρήσουν το βιοτικό τους επίπεδο, το οποίο επιδεινώνει η κρίση, αλλά και σε φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, προκειμένου να προστατευθούν, από τις εγχώριες τραπεζικές χρεωκοπίες, αλλά και ένα κούρεμα των καταθέσεων, το οποίο θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο.

Με δεδομένο ότι το ύψος των καταθέσεων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μόλις που ξεπερνάει τα 145 δισ. €, δεν είναι καθόλου παράξενο, που η επόμενη ανακεφαλαιοποίηση της ελληνικής μπατιροτραπεζοκρατίας είναι, προ των πυλών, με σκοπό την ενίσχυση της ασθενούς χρηματικής της βάσης, η οποία θα αποσαρθρωθεί, εάν επιχειρηθεί και μια μεταφορά μέρους του κεφαλαίου των 50 δισ. €, που δόθηκαν, για την περαιωμένη ανακεφαλαιοποίηση, από το ελληνικό δημόσιο χρέος, στον EFSF, αφού και για την διαδικασία αυτή θα απαιτηθεί ένα πρόσθετο κούρεμα των καταθέσεων, το οποίο θα γίνει μεγαλύτερο, εάν επιχειρηθεί μια, ακόμα μεγαλύτερη αναδιάρθρωση/διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Αφού μιλάμε, για τα κόκκινα δάνεια, πρέπει να πούμε ότι ο όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων αγγίζει, εάν δεν ξεπερνάει, ήδη, τα 100 δισ. €. Στο πρώτο τρίμηνο του 2013, τα ληξιπρόθεσμα δάνεια, προς τις τράπεζες, ξεπέρασαν τα 63,5 δισ. €, ποσόν, το οποίο αντιστοιχεί στο 29% του συνόλου των δανειακών χορηγήσεων. Με λίγα λόγια, το ποσόν αυτό ξεπέρασε, κατά πολύ, το ποσόν των 50 δισ. €, της ανακεφαλαιοποίησης, που ακολούθησε, ενώ νέα ληξιπρόθεσμα δάνεια γεννιούνται, μετά την ανακεφαλαιοποίηση, τα οποία θα ξεπεράσουν τα 37 δισ. €, μέσα στο προσεχές τρίμηνο.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, τα συνολικά ποσά των ληξιπρόθεσμων δανείων θα πλησιάσουν το 50% του συνόλου των δανείων και θα το ξεπεράσουν. Έτσι με δάνεια της τάξης, περίπου, των 220 δισ. € και με μια πραγματική καταθετική βάση της τάξης των 145 δισ. €, που προανέφερα, η οποία μειώνεται, η ελληνική μπατιροτραπεζοκρατία βλέπει το μέλλον της να είναι πολύ σκοτεινό και φυσικά, θα κλείσει, ακόμη, περισσότερο την κάνουλα των δανειοδοτήσεων και της παροχής ρευστότητας στην αγορά, η οποία, άλλωστε, δεν είναι πρόθυμη να πάρει δάνεια, πέραν εκείνων, που θα εξυπηρετήσουν τα, ήδη, υπάρ€χοντα δάνεια και την τρέχουσα λειτουργία των επιχειρήσεων, εάν και όσο αυτές αντέχουν.

Παρ' όλ' αυτά, το χρηματοδοτικό κενό στην ιδιωτική οικονομία - ένα κενό το οποίο θα διευρυνθεί - αγγίζει τα 20 δισ. € και η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών οδήγησε, αντί στην αύξηση (ή τουλάχιστον, στην ανάσχεση της πτώσης της πιστωτικής επέκτασης), στην κατάρρευσή της, αφού, από την μείωση των 350 εκατομμυρίων ευρώ, που παρατηρήθηκε τον Μάρτιο του 2013, οδηγήθηκε, κατά το δίμηνο Απριλίου - Μαΐου 2013, σε μείωση, κατά 1,5 δισ. €.

Αυτό που έγινε είναι ότι η εντόπια μπατιροτραπεζοκρατία ανακύκλωσε τα 50 δισ. €, που πήρε από την ανακεφαλαιοποίηση, στο ευρωσύστημα, για να αποφύγει την επιδείνωση της θέσης της, μέσα από την εξάρτησή της από τον έκτακτο μηχανισμό ρευστότητας, που της παρέχει η Τρπάεζα της Ελλάδος, μέσω του ELA (κάπου περί τα 25 δισ. €) και τα υπόλοιπα, τα κράτησε, για τις τρέχουσες επισφάλειές της, εν όψει της μείωσης της καταθετικής της βάσης και της επίμονης παραμονής της βάσης αυτής ,σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, αλλά εξ αιτίας και των απαιτήσεων του ελληνικού δημοσίου, για χρηματοδότηση, μέσω του μηχανισμού των εντόκων γραμματίων, τα ποσά των οποίων, κατά ένα πολύ σημαντικό μέρος τους, δεν πρόκειται να επιστραφούν, αφού, κατά πάσαν πιθανότητα, θα κατασχεθούν, υπέρ του ελληνικού δημοσίου, για την μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Και φυσικά, κάτι τέτοιο θα σημάνει κούρεμα - δηλαδή κατάσχεση - των καταθέσεων.

Όμως, είτε η κατάσχεση των καταθέσεων, που βρίσκονται στην εγχώρια μπατιροτραπεζοκρατία είναι μονή (αφορώντας την ενίσχυση της χρηματικής βάσης των τραπεζών), είτε διπλή (συμπεριλαμβάνοντας και την μεταφορά μέρους των 50 δισ. €, που δόθηκαν για την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, από το ελληνικό δημόσιο χρέος στον EFSF, ή και ποσά μεγαλύτερα από τα 50 δισ. €, εάν επιχειρηθεί μεγαλύτερη ελάφρυνση του ελληνικού δημόσιου χρέους, παρα τους τωρινούς, περί του αντιθέτου, ισχυρισμούς των Μέρκελ - Σόϋμπλε - Βεστερβέλλε , οι οποίοι, όμως, παρά το προεκλογικό κλίμα, που επικρατεί στην Γερμανία, είναι πολύ περισσότερο αξιόπιστοι από τους εντόπιους υποτακτικούς τους, αφού οι Γερμανοί πολιτικοί είναι πολύ προσεκτικοί, σε όσα λένε στο γερμανικό εκλογικό σώμα, το οποίο δεν ξεχνά τις δεσμεύσεις της πολιτικής του ελίτ), οι επιπτώσεις της θα είναι σαρωτικές, για την πραγματική ελληνική οικονομία. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι θα συνεχισθεί η ανυπαρξία παροχής οποιασδήποτε ρευστότητας στην αγορά. Αυτό, μέσα στις παρούσες συνθήκες, είναι το λιγότερο, αφού τα επίπεδα της καταναλωτικής ζήτησης είναι τόσο καταβαραθρωμένα, που δεν επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να αναλάβουν οποιεσδήποτε επενδυτικές πρωτοβουλίες, αφού δεν υπάρχουν αγοραστές, για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους.

Το κυριότερο είναι ότι η κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων θα επεκταθεί σε ποσά καταθέσεων, κάτω των 100.000,00 €, αφού στο σύνολο των 145 δισ. €, στο οποίο φθάνουν οι τραπεζικές καταθέσεις στο εγχώριο σύστημα, μόνον τα 32 δισ. €, αφορούν ποσά, άνω των 100.000,00 €. Όλες οι άλλες καταθέσεις αφορούν μικρότερα ποσά. Το γιατί έχει συμβεί αυτό δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Οι Έλληνες καταθέτες, μετά όσα συνέβησαν στην Κύπρο και μετά την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup, με την οποία επισημοποιήθηκε το κούρεμα (το οποίο ισοδυναμεί με κατάσχεση) των καταθέσεων στην ευρωζώνη, όταν μια τράπεζα, ή ένα εθνικό τραπεζικό σύστημα, αντιμετωπίζει δυσκολίες, διέσπασαν τις καταθέσεις τους, σε ποσά, κάτω των 100.000,00 € προκειμένου να τα προστατεύσουν, από την μερική, ή ολική, κατάσχεσή τους - ή τουλάχιστον, έτσι νομίζουν.

Ως εκ τούτου, το κούρεμα των καταθέσεων των ελληνικών τραπεζών δεν θα μείνει στο όριο των άνω των 100.000,00 €, αφού το ποσόν, που θα πρέπει να καλυφθεί, δεν θα μπορέσει, ούτε κατά διάνοια, να καλυφθεί από την καταθετική βάση των 32 δισ. €. Για τον λόγο αυτόν, το κούρεμα, που θα έλθει τον ερχόμενο χειμώνα, ή και αργότερα, με όποια αιτία και αν γίνει, δεν θα περιοριστεί στις καταθέσεις, άνω των 100.000,00 €. Το κούρεμα θα επεκταθεί στο σύνολο των καταθέσεων, των οποίων η κατάσχεση θα γίνει, πάνω σε μια ποσοστιαία βάση, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της ανακεφαλαιοποίησης - είτε της παλαιάς, είτε της νέας, είτε και των δύο μαζύ.

Και φυσικά, το κούρεμα αυτό θα ρίξει την ελληνική οικονομία σε έναν ακόμη μεγαλύτερο φαύλο κύκλο κρίσης, αφού οι, ακόμη περισσότερο, κουτσουρεμένες καταθέσεις, θα λείψουν από την ελληνική οικονομία και την συντήρηση των, ήδη, ασθενών δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται σε αυτήν και της ευρύτερης καταναλωτικής ζήτησης, ενώ θα ανοίξει, ακόμη περισσότερο την κάνουλα της φυγής κεφαλαίων προς το εξωτερικό, είτε στον βορρά της ευρωζώνης, είτε σε άλλους προορισμούς, εκτός ευρωζώνης, οι οποίοι είναι πολύ περισσότερο ασφαλείς.

Ήδη, η τρόϊκα των δανειστών προβλέπει δημοσιονομικά κενά, για το 2013 και 2014, ίσα με το 0,5% του ΑΕΠ, για κάθε έτος. Δηλαδή με ένα ποσόν, το οποίο ισούται, με 1,8 δισ. €, για την διετία αυτή. Παράλληλα, υπολογίζει ότι το δημοσιονομικό κενό, για την διετία 2015 - 2016, θα φθάσει στο 2% του ΑΕΠ. Δηλαδή, ίσο, με ένα ποσόν το οποίο θα φθάσει στα 3,2 δισ. €.

Κατά πάσα πιθανότητα, η τρόϊκα σφάλλει. Τα κενά θα είναι πολύ μεγαλύτερα, αφού, ήδη, τον Ιούνιο που μας πέρασε, η υστέρηση των εσόδων ξεπέρασε τα 1,6 δισ. €, ενώ, μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι υπαρκτός, αφού η σώρευση των φορολογικών υποχρεώσεων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε εσωτερική στάση πληρωμών.

Αλλά και να μην σφάλλει στους υπολογισμούς της η τρόϊκα, τα 5 δισ. €, που λείπουν, είναι προφανές ότι θα καλυφθούν, με, επί πλέον, μέτρα λιτότητας, τα οποία θα προστεθούν στα, ήδη, αποφασισμένα και θα γονατίσουν, ακόμη περισσότερο, την ελληνική οικονομία, η οποία βλέπει τις εξαγωγές της να οπισθοδρομούν - ή στην καλύτερη περίπτωση να παραμένουν στάσιμες -, ενώ ο τουρισμός δεν αποδίδει τα αναμενόμενα και διατυμπανιζόμενα. Το σκληρό και ακριβό ευρώ, συνεχίζει να επιδεικνύει και εδώ την καταστροφική, για την ελληνική οικονομία, λειτουργία του.

Όμως, για την κυβέρνηση των προδοτών, τίποτε από όλα αυτά δεν κρίνεται ως άξιο προσοχής, εκτός από την προστασία των μελών της, καθώς και των υποτακτικών της, που πρωτοστάτησαν στην εξυπηρέτηση και στην προστασία των συμφερόντων των ξένων τοκογλυφικών δανειστών του ελληνικού δημοσίου.

Έτσι, με τον νόμο 4129/2013 (αρθρο 68, παραγρ. 3) η κυβέρνηση των στουρνοσαμαράδων απαλλάσσει τους υπουργούς, για κάθε ζημιά, που επήλθε στο Δημόσιο, ως συνέπεια της δράσης τους. Παράλληλα, με το άρθρο 12 του Ν. 4138/2013, οι στουρνοσαμάράδες απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη τα μέλη των υπό κρατικοποίηση εταιριών, που παρέχουν πληροφορίες, για την κατάστασή τους στο ΤΑΙΠΕΔ, ή σε εγκεκριμένα από αυτό πρόσωπα, καθώς και από τα μέλη του ίδιου του ΤΑΙΠΕΔ, για την γνωστοποίηση αυτών των πληροφοριών.

Η βρωμερή αυτή υπόθεση των προκαταβολικών και των εκ των υστέρων, απαλλαγών, από τις ευθύνες, τον καταλογισμό των οποίων βλέπουν ότι έρχεται, δεν σταματά εδώ. Με το άρθρο 31, παραγρ. 4 του Ν. 4141/2013, οι στουρνοσαμαράδες αναστέλλουν την ποινική δίωξη, για οφειλές των, υπό κρατικοποίηση, εταιριών προς το Δημόσιο, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η αναστολή της ποινικής δίωξης ισχύει, μέχρι την ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης και στην συνέχεια η ποινική δίωξη παύει, διότι, με τον νόμο αυτόν, αίρεται το αξιόποινο των πράξεων, ενώ η αστική ευθύνη, για την εξόφληση των οφειλών, παραμένει στην, υπό κρατικοποίηση, εταιρία, η οποία είναι και υπόχρεη για την εξόφλησή τους, με επιβάρυνση της περιουσίας της.

Οι στουρνοσαμαράδες, βέβαια, δεν μπορούσαν να αφήσουν, χωρίς κάλυψη και τους υποτακτικούς των κόμματων τους, τα οποία πήραν τεράστια θαλασσοδάνεια, από τις πτωχευμένες τράπεζες και τα οποία δάνεια δεν πρόκειται να εξυπηρετήσουν. Έτσι, με το άρθρο 78 του Ν. 4146/2013 ορίστηκε ότι δεν συνιστά απιστία, για τα ηγετικά και άλλα στελέχη των τραπεζών, που χορήγησαν δάνεια σε νομικά πρόσωπα δημοσίου, ή ιδιωτικού, δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Όπως, επίσης, δεν συνιστά απιστία η συμμετοχή των τραπεζών στο πρόγραμμα επαναγοράς των ομολόγων, καθώς και η συμμετοχή του Κοινού Κεφαλαίου των ασφαλιστικών ταμείων και των ΝΠΔΔ, στο πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του ελληνικού δημοσίου, που αποφάσισε η Τράπεζα της Ελλάδος και τα στελέχη της, των οποίων η καλύτερη ανταμοιβή, για τις "υπηρεσίες" αυτές είναι ένα κελλί, μαζύ με τους βαρυποινίτες των φυλακών Κορυδαλλού.

Μετά την ασυλία των μπατιροτραπεζιτών, οι στουρνοσαμαράδες νομιμοποίησαν και τις πράξεις των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στα οποία εξασφάλισαν το ακαταδίωκτο, για το γεγονός ότι παρείχαν, αφειδώς και με παραγγελία, γνωμοδοτήσεις, που αφορούν τα Μνημόνια, την ανταλλαγή ομολόγων, καθώς και όλες τις σχετικές πράξεις που σχετίζονται με το καθεστώς πεονίας, που επιβλήθηκε στην χώρα και τον πληθυσμό της. Ο σχετικός νόμος έχει ψηφιστεί, πριν μερικές ημέρες και εκκρεμεί η δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της ελληνικής αποικίας χρέους της ευρωζώνης.

Τώρα, μάλιστα, στο νέο νομοσχέδιο - σκούπα, με το οποίο διαλύουν ολόκληρες υπηρεσίες του δημοσίου και προβαίνουν σε μια νέα φοροεπιδρομή, φροντίζουν να προσθέσουν νέα διάταξη, με την οποία απαλλάσσουν, από κάθε αστική και ποινική ευθύνη, τα μέλη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, των οποίων οι πράξεις τεκμαίρονται ότι είναι επωφελείς και συμφέρουσες, για το ελληνικό δημόσιο!!!


Αυτά είναι που απασχολούν και καίνε την κυβέρνηση των στουρνοσαμαράδων και του μπουχέσα Βαγγέλη Βενιζέλου, όπως και τον, έως πρότινος, συνέταιρό τους Φώτη Κουβέλη (του οποίου οι ευθύνες, όπως και του συνόλου της ΔΗΜΑΡ, είναι βαρύτατες και απαράγραπτες), των κολλητών της και των ξένων τοκογλύφων. Όλα τα άλλα, τους είναι αδιάφορα, αφού προφανώς, αντιλαμβάνονται ότι πλησιάζει - αργά ή γρήγορα - το τέλος του παιχνιδιού και αυτό που επιθυμούν είναι το να αποφύγουν την τσιμπίδα του νόμου και την φυλακή.

Δεν πρέπει να αποφύγουν ούτε την τσιμπίδα του νόμου, ούτε τα κάτεργα. Και δεν θα αποφύγουν, ούτε την τσιμπίδα, ούτε την φυλακή, εάν η κυβέρνηση, που  θα διαδεχθεί, είτε αυτούς, είτε εκείνους, που, τυχόν, αναλάβουν την εξουσία, μετά από αυτούς - οποτεδήποτε και αν γίνει αυτό -, είναι σοβαρή και αποφασισμένη να τους στείλει πίσω από τα κάγκελα.

Αυτό, άλλωστε, είναι εκείνο που τους αξίζει...