Ο επιθανάτιος ρόγχος της ευρωζώνης, ο "ντροπαλός" νεοφιλελευθερισμός της σοσιαλδημοκρατίας, τα μεταρρυθμιστικά αδιέξοδα των Βαγγέλη Βενιζέλου και Χαρίδημου Τσούκα και η αναγκαιότητα για έναν Ευρωπαίο F. D. Roosevelt.

Ευάγγελος Βενιζέλος - Χαρίδημος Τσούκας : Βίοι παράλληλοι, μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις, που, όμως, καταλήγουν στην αδιέξοδη υπεράσπιση των πολιτικών, που εφαρμόζει η τρόϊκα, που εκπροσωπεί τους τοκογλυφικούς δανειστές της χώρας. Δύο μέλη της ελληνικής πνευματικής ελίτ, που βρίσκονται ενώπιον των αδιεξόδων, που δημιουργούν ο μακρόσυρτος και βασανιστικός επιθανάτιος ρόγχος της ευρωζώνης και ο θάνατος της σοσιαλδημοκρατίας, ως μεταρρυθμιστικού υποκειμένου. Η ανάγκη για την εύρεση ενός Ευρωπαίου Franklin Delano Roosevelt καθίσταται επιτακτική, αλλά...

"Προφανώς, η ευφυΐα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την σοφή κρίση. Η περίπτωση του αγαπητού Ευάγγελου είναι χαρακτηριστική, ως προς αυτή την διαπίστωση.


Ο Βαγγέλης είναι, προφανέστατα, ένας αμοραλιστής πολιτικός. Αλλά αυτό που θέλησα να καταδείξω είναι ότι έχει ένα σχέδιο, μια οδηγό παράσταση, που τον καθοδηγούν, ως προς τα όσα πράττει.


Και αυτό το σχέδιο και αυτή η οδηγός παράσταση αποτελούν την προσωπική του δικαιολογία (ή, ορθότερα, την αυτοδικαιολόγησή του), για τα όσα πράττει.


Δεν γνωρίζω, κύριε Τσούκα, αν έχετε μιλήσει μαζύ του, σε μια διαδικασία de profundis. Αν μιλούσατε, θα σας έλεγε ότι ο αμοραλισμός του είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, για να ασκήσει πολιτική, υπέρ των όσων πιστεύει, για την χώρα και την πορεία της στον σύγχρονο κόσμο.


Και φυσικά, θα σας έλεγε (και θα έλεγε την αλήθεια) ότι πιστεύει στις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού και στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, μια προοπτική, η οποία περνάει μέσα από την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, πάση θυσία.


Αυτό είναι το σχέδιο και αυτή είναι η οδηγός του παράσταση, για την χώρα. Και θα συμπλήρωνε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ότι αυτά είναι που κινητροδοτούν τον ίδιο, ως δρώντα πολιτικό ον και στην υπηρεσία αυτού του σχεδίου και αυτής της οδηγού παραστάσεως έχει τεθεί ο πολιτικός αμοραλισμός του, ο οποίος λειτουργεί, εν προκειμένω, σαν το "θείον ψεύδος" της πλατωνικής συλλογιστικής.


Όσον αφορά το σχέδιο (ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας) και την οδηγό παράσταση (σοσιαλδημοκρατία), αγαπητέ κύριε Χαρίδημε, δεν νομίζω ότι διαφωνείτε. Ως προς αυτά, νομίζω ότι ταυτίζεσθε. (Και αυτό δεν το προσάπτω, ως κατηγορία. Το αντίθετο, μάλιστα).


Αλλά, η γνώμη μου είναι ότι (αν και διαφωνείτε μεταξύ σας, ως προς την διαδικασία προσέγγισης) και σεις και ο Ευάγγελος Βενιζέλος δογματίζετε, διότι αρνείσθε να δείτε ότι η ζωή έχει πάρει άλλον δρόμο, ως προς την ευρωζώνη και ως προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Και ως εκ τούτου, δεν βγάζετε τα δέοντα διδάγματα από την καθημερινή εμπειρία.

Franklin Delano Roosevelt

Και αυτά τα διδάγματα είναι απλά :

 1) Η ευρωζώνη πεθαίνει, με έναν μακρόσυρτο, βασανιστικό και επίπονο επιθανάτιο ρόγχο. Ουσιαστικά είναι, ήδη, νεκρή και όσο και αν προσπαθούν, με σωληνάκια, να την κρατήσουν σε μια νεκροζώντανη κατάσταση, ως ζόμπυ, αυτή θα τελευτήσει τον βίο της, είτε διαλυόμενη στα εξ ων συνετέθη, είτε αντικαθιστάμενη, μακροπρόθεσμα και άκρως οδυνηρά, από μια ευρωπαϊκή κρατική ομοσπονδιακή δομή.


2) Μαζύ της νεκρή είναι και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η οποία έχει προσχωρήσει σε ένα νεότευκτο είδος νεοφιλελευθερισμού, που ντρέπεται να πει το όνομά του, τον σοσιαλνεοφιλελεύθερισμό, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο πρόβλημα, που αντιμετωπίζει, σήμερα, η ευρωπαϊκή ήπειρος να είναι η πλήρης ανυπαρξία ενός ουσιαστικού μεταρρυθμιστικού υποκειμένου, που θα δώσει μια νέα ώθηση στην παρηκμασμένη και εκτραπείσα ιδέα της ευρωπαϊκής ενότητας, μέσα από την έλευση ενός νέου και άκρως απαραίτητου Ευρωπαίου Franklin Delano Roosevelt.




(Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα, η οποία καλό και χρήσιμο είναι να αντιμετωπισθεί χωρίς δογματισμούς και προσκολλήσεις σε ιδέες και σχήματα που ανήκουν στο παρελθόν και δεν αντιστοιχούνται στις καταιγιστικές εξελίξεις, που προέκυψαν, μετά την έλευση της Μεγάλης Ύφεσης του 2008. Και η συνειδητοποίηση αυτή της πραγματικότητας είναι απαραίτητη, διότι μόνον αυτή η συνειδητοποίηση θα μπορούσε να είναι η αρχή, για την επιχείρηση που θα αποσκοπεί στην αλλαγή αυτής της κατάστασης).




Πάντα φιλικά και καλοπροαίρετα...






Τάσος Αναστασόπουλος"


Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε, ως σχόλιο ( http://htsoukas.blogspot.com/2012/04/blog-post.html?showComment=1334002609387#c4238678534484406304 ), στις 9/4/2012, στο άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα : "Φρόνηση, ευφυία και ο κ. Βενιζέλος"  http://htsoukas.blogspot.com/2012/04/blog-post.html , στο μπλογκ "Έναρθρη Κραυγή" και είναι συνέχεια του δημοσιεύμαστός μου στο παρόν μπλογκ, με τίτλο : "Το μετέωρο βήμα του Βαγγέλη Βενιζέλου από την σοσιαλδημοκρατική αναζήτηση, στον δογματικό σοσιαλνεοφιλελευθερισμό. (Ή ο Βαγγέλης Βενιζέλος και η κατάρρευση της ψευδο-ευρωπαϊστικής ιδεολογίας)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2012/04/v-venizelos-and-socialneoliberal-dogma.html .