Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για πρόεδρος του κράτους; Α, πα, πα, πα. (Όχι και πάλι, όχι)...
Την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, την υπερμνημονιακών πεποιθήσεων πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας - παλαιό στέλεχος, στα νειάτα της, της Ελληνικής Κομμουνιστικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΚΟΝ) "Ρήγας Φεραίος" και του "φιλοευρωπαϊστικού" Κ.Κ.Ε. (Εσωτερικού) του Λεωνίδα Κύρκου και στην συνέχεια, επιστήθεια φίλη του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου -, επέλεξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να προτείνει και φυσικά, να εκλέξει, ως διάδοχο του Προκόπη Παυλόπουλου, στην προεδρία του κράτους, με την άνετη πλειοψηφία των ψήφων, που διαθέτει η Νέα Δημοκρατία, στην βουλή, η οποία πλειοψηφία του είναι υπεραρκετή, για να προβεί σε αυτή την εκλογή, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος, που έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο, εξ αιτίας της βλακείας του Αλέξη Τσίπρα και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, να περιλάβουν στις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος και αυτές, που αφορούσαν την εκλογή του προέδρου του κράτους, προκειμένου να αποφεύγεται η ενδιάμεση προσφυγή, σε βουλευτικές εκλογές.
Όλον αυτόν τον καιρό, που είχε φουντώσει η προεδρολογία, το όνομα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου είχε ακουστεί, ως πιθανή επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν να είναι μέσα στις πρώτες επιλογές του. Τελικά, ο πρωθυπουργός κατέληξε, σε αυτήν, όχι χωρίς σκοπιμότητες και πολιτικούς υπολογισμούς, αν και επίσης, αλήθεια είναι ότι μπορούσε, άνετα, να την αγνοήσει.
Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει, στην άκρη, τους βαρώνους του κόμματός του, οι οποίοι (δηλαδή ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς) δεν μπορούν να έχουν καμμία επιρροή και κανέναν έλεγχο, στο τρέχον κυβερνητικό έργο, όπως και τους αντιπάλους του, στην αντιπολίτευση, ακόμη και εάν αυτοί αποφασίσουν, σήμερα, να ψηφίσουν την κυβερνητική υποψήφιο, για την προεδρία του κράτους, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία αποδέχτηκε, χωρίς επιφυλάξεις, την πρόταση του πρωθυπουργού και δεν απαίτησε (ούτε περίμενε) την συμφωνία κάποιου άλλου κόμματος - π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ, ή του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ -, για την υποψηφιότητα της.
(Βέβαια, με τους δικαστικούς, που αναλαμβάνουν την προεδρία του κράτους, τα πράγματα είναι περίεργα, όπως έχει δείξει η εμπειρία που έχουμε, με την εκλογή, τον Μάρτιο του 1985, του Χρήστου Σαρτζετάκη, ύστερα από σχετική πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία αποδέχτηκε και το ΚΚΕ του Χαρίλαου Φλωράκη, αφού ο πρώην αρεοπαγίτης, ουκ ολίγες φορές, στήλωσε τα πόδια πονοκεφαλιάζοντας την, τότε, κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, με δεδομένες τις ιδιοτροπίες των δικαστικών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είναι πολύ πιθανό να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Βέβαια ο πρόεδρος του κράτους είναι αποψιλωμένος από εξουσίες, αλλά, εάν και όταν θελήσει, μπορεί να προξενήσει τριβές και να φέρει πολλά προσκόμματα, στο κυβερνητικό έργο).
Με την επιλογή του αυτή, ο πρωθυπουργός είναι αλήθεια ότι στριμώχνει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον σύρει στο να αποδεχθεί την υποψηφιότητα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, αφού είναι ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του, αυτοί που, το 2018, την επέλεξαν και την τοποθέτησαν ως πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας και ως εκ τούτου, έχουν μια τεράστια δυσκολία, στο να αιτιολογήσουν την άρνησή τους να αποδεχθούν την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, επίσης, με την παραίτηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, από την θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, διευκολύνεται τα μέγιστα, αφού, στην θέση αυτή θα επιλέξει ένα πρόσωπο της αρεσκείας του.
Αλλά αυτά τα διαδικαστικά, που αφορούν το τρέχον πολιτικό παιχνίδι, δεν είναι αυτά, που έχουν σημασία. Σημασία έχει το ίδιο το πρόσωπο, που ο πρωθυπουργός επέλεξε και αυτό το πρόσωπο είναι που πρέπει να κριθεί.
Έτσι, με δεδομένα τα έργα και τις ημέρες της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ως δικαστού, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και στο Ειδικό Δικαστήριο του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η επιλογή της, ως επόμενης προέδρου του κράτους, είναι μια πολύ κακή επιλογή.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου είναι εκείνη, η οποία μαζύ με άλλους ανώτατους δικαστικούς, πρωταγωνίστησε, στην παρασυνταγματική νομιμοποίηση, από το Συμβούλιο της Επικρατείας και το λοιπό δικαστικό σύστημα της χώρας, του κατοχικού μνημονιακού καθεστώτος, το οποίο επιβλήθηκε, στην χώρα μας, μετά την ελληνική κρατική χρεωκοπία του Απριλίου του 2010, από τους ξένους δανειστές και το υποτακτικό, σε αυτούς πολιτικό προσωπικό.
Με δεδομένη την ευρωκομμουνιστική πολιτική παιδεία της και την μεταγενέστερη πολιτική προσκόλλησή της, στον Ευάγγελο Βενιζέλο και στο ΠΑΣΟΚ, αυτή η εξέλιξή της δεν αποτελεί κάποια έκπληξη. Είναι οργανική συνέχεια της πολιτικοϊδεολογικής και της ευρύτερης πνευματικής παιδείας της. Και φυσικά, η περαιτέρω, στην πράξη, συνέχιση της κατοχύρωσης της συνταγματοποίησης και της νομιμοποίησης αυτού του παραθεσμικού κατοχικού καθεστώτος, πρόκειται να αποτελεί τον κύριο σκοπό της προσεχούς, επί μία πενταετία, παρουσίας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στην προεδρία του κράτους.
Πέραν τούτων, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρουσιάζεται, από την κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ως μία δικαστής, η οποία έχει οικολογικές και περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Πράγματι, είναι να μειδιά κανείς, με αυτούς τους ωραιοποιητικούς ισχυρισμούς.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της αναλήθειας αυτών των ισχυρισμών και της υποκρισίας, που επιδεικνύεται, αρκεί να θυμηθούμε τα ολέθρια πεπραγμένα της δικαστού Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στην εμβληματική υπόθεση της περιβαλλοντικής καταστροφής, στις Σκουριές της Χαλκιδικής, από τις δραστηριότητες της καναδικής μεταλλευτικής εταιρείας "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ", με την πλήρη δικαίωση της εταιρείας.
Αλλά η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, συμμετείχε και στην σύνθεση του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 του Συντάγματος, περί ευθύνης υπουργών, το οποίο, το 2015, καταδίκασε τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, για την νόθευση της περιβόητης λίστας Lagarde, με την αφαίρεση, από αυτήν, των ονομάτων των δύο εξαδελφων του. Σε εκείνη την δίκη, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου είχε ψηφίσει, υπέρ της αθώωσης του καταδικασθέντος υπουργού, αν και ήταν ολοφάνερο ότι αυτός είχε διαπράξει το αδίκημα, για το οποίο δικαζόταν.
Αυτή είναι η απλή και ωμή πραγματικότητα, που αφορά την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Αυτή την απλή και ωμή αλήθεια πρόκειται να αντιμετωπίσουμε, αφού και με την επιλογή της σημερινής προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, για την πλήρωση της θέσης του προέδρου του κράτους, το μνημονιακό καθεστώς συνεχίζει την, σφοδρότατα, καταθλιπτική, αλλά και θριαμβευτική πορεία του.
Δυστυχώς.
Έτσι, ερχόμαστε να κλείσουμε το παρόν κείμενο, με την απλή επανάληψη του τίτλου του.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για πρόεδρος του κράτους; Α, πα, πα, πα. (Όχι και πάλι, όχι)...
Σχόλια
Κοιταξα το ιστολογιο σας, διοτι ημουν βεβαιος οτι θα εχετε "εσωτερικη πληροφορηση" για την τυπισσα.
Κσνενας δεν ξερει καλυτερα απο εσας προσωπα και πραγματα στο μικροκοσμο της φοιτητικης κομμουνιστικης Αριστερας τη δεκαετια του 1970.Ιδιως στη Νομικη.
Ωστε Ρηγας και ΕΚΟΝ και ΚΚΕ εσωτερικου το Κατερινάκι!
Πού διάολο τη βρηκε ο Κουλός......
Αλλα πειτε μας και αλλα για την τύπισσα αγαπητε. Ειμαι βεβαιος οτι ξερετε πολλα.Ψοφαω να ακοτσω. Σιγουρα γνωριζετε προσωπικα συμφοιτητες της και συντροφους της σε Ρηγα/ΕΚΟΝ/ ΚΚΕ εσωτερικου.
Και κατι ακομα. Μας ειπε ο Κούλης οτι ειναι "διακεκριμενη νομικος, εξαιρετη επιστημων, με κυρος στο εξωτερικο".
Απο που προκυπτει αυτο; Παντως οχι απο βιογραφικο-σπουδες-δημοσιευσεις.
Πρακτικα δεν εχει αλλο ακαδημαικο τιτλο πλην του πτυχιου Νομικης. Ουτε εχει καμμια αξιολογη συγγραφικη παρουσια στη Νομικη Επιστημη.Τα περι "κυρους στο εξωτερικο" ειναι γελοιοτητες. Ανοιξτε την ιστοσελιδα οποιουδηοοτε απο τα πολυ μεγακα δικηγορικα γραφεια της Αθηνας, και θα βρειτε αμετρητους νομικους καλυτερους της.
Αλλα ειμαι βεβαιος οτι ξερετε και αλλα πολλα, που δεν ειναι ευρέως γνωστα. Κανεις δεν ξερει οσο εσεις τον μικροκοσμο της φοιτητικης Αριστερας στη Νομικη εκεινης της εποχης.
Και ειναι βεβαιο οτι αφησε ιχνη, δεν περασε απαρατηρητη. Ηταν αλλωστε "οργανωμενη", και απο τη μετεπειτα συνδικαλιστικη δραση της συναγεται οτι θα ηταν μαλλον θορυβώδης.
Πείτε μας..............
Περισσότερα δεν ξερω, διότι κολλητοί δεν ήμασταν.
Θα γνωριζατε ομως καλα τον τροπο σκεψης, την νοοτροπια που υπηρχε σε αυτες τις περιπτωσεις.
Πώς σκεφτόταν αυτη και οι ομοιες της;
Γιατι ακολουθησε αυτον τον δρομο, γιατι εγινε "κομμουνιστρια"; (λεμε τωρα)
Ενταξει ηταν η μοδα τοτε, κατι σαν τα παντελονια καμπανα, αλλα αρκουσε αυτο;
-Ηταν η Επανάστασή της κοντρα στον αυστηρο μπαμπα, αυτον που θα την εσπρωχνε αργοτερα στη δικαστικη της σταδιοδρομια;
-Ήταν απο ενοχες επειδη προερχοταν απο προνομιουχο μεγαλοαστικη οικογενεια;
-Ηταν για να "δικτυωθει" στη Νομικη μεσω της πολιτικης;
-Ηταν συνειδητη ιδεολογικη επιλογη; Διαβασε Πουλαντζά και αρχειομαρξιστές, και ειπε "ω, τι ωραια και τι σωστα που τα λενε";
Ηταν κινητρο αναλογο με εκεινο των αρρένων συμφοιτητων τους, που γραφονταν στο Ρηγα για να σταυρωσουν γκομενα; (εδω που τα λεμε, δεν εσκιζε απο εμφανιση το Κατερινακι, απο οτι εχω δει στις παλαιες φωτογραφιες της)
Δεν έχει σημασία το γιατί έκανε αυτά, που έκανε, τότε. Σημασία έχει το τι έκανε μετά. Και το τι κάνει τώρα.
Τελικα αμα εχεις μπαμπά ανωτατο δικασατικο, θητεια στην "Ανανεωτικη" κομμουνιστικη Αριστερα, καταλληλες κομματικες διασυνδεσεις,και "σωστη" σταση σε σειρα δικαστικων υποθεσεων, πας πας πολυ ψηλα σε αυτη τη χωρα.
Τυπικά ναι, για ένα μικρό διάστημα δύο μηνών. Κανονικά, όχι. Ποτέ.
Μου φαινεται αρκετα περιεργο που συμπορευθηκατε με αυτους, ειδικα εσεις, εστω και "τυπικα", για "μικρο χρονικο διαστημα".
Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα τροτσκιστικό γκρουπούσκουλο, με αρχηγό τον μακαρίτη, πλέον, Δημήτρη Τούμπανη. Πιτσιρικάς, τότε και επειδή δεν με έπειθε το μοντέλο της "Σοβιετικής Ένωσης", αλλά ούτε και ο ευρωκομμουνισμός, φυσικά, οι αναζητήσεις μου στραφηκαν, πρόσκαιρα, προς τους τροτσκιστές, αφού ο Λέων Τρότσκυ είχε μιαν ενδιαφέρουσα ανάλυση, για την εκπτωτική πορεία του "σοβιετικού" καθεστώτος, μέσα από την γραφειοκρατικοποίησή του.
Παρέα, με ένα μεγαλύτερό μου, που τότε με επηρέαζε και με τον οποίο έχουμε μείνει πολύ καλοί φίλοι, πήγαμε στην οργάνωση αυτή (την "Κομμουνιστική Διεθνιστική Ένωση" - ΚΔΕ), η οποία ακολουθούσε την τακτική του "εισοδισμού", δηλαδή την ένταξη κάποιων μελών του κόμματος, σε άλλα μεγάλα κόμματα, προκειμένου να ασκήσει την πολιτική της επιρροή, στα μέλη του μεγάλου αυτού κόμματος και, είτε να επηρεάσει την πολιτική του γραμμή, είτε να αποσπάσει - εάν ήταν δυνατόν - ολόκληρες οργανώσεις βάσης, ή όσο περισσότερα μέλη μπορούσαν να αποσπασθούν, από το μεγάλο κόμμα.
Εκείνη την εποχή ο Τούμπανης, μόλις, μας είδε, μας είπε ότι πρέπει εμείς οι δύο να ενταχθούμε, στον "Ρήγα Φεραίο", με αυτούς τους στόχους, πράγμα το οποίο πράξαμε, βλακωδώς (κυριότερα, λόγω πολιτικής απειρίας).
Εννοείται ότι το εγχείρημα αυτό ήταν κωμικοτραγικό και απεδείκνυε την υφή αυτων των γκρουπούσκουλων, σαν την ΚΔΕ, η οποία ήθελε, ντε και καλά, να τραβήξει κόσμο, με κάθε μέσον, έστω και αν αυτό το μέσον, ήταν μια κίνηση απελπισίας. Και ήταν κίνηση απελπισίας, επειδή, εντάξει, οι τροτσκιστές έχουν ασκήσει, σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο, αυτή την πολιτική του εισοδισμού, σε μεγάλα κόμματα της αριστεράς, αλλά αυτό έχει γίνει από πεπειραμένα και γερά καταρτισμένα, στην πολιτική τακτική και στην ιδεολογία, στελέχη και όχι, από εντελώς νέους, μη καταρτισμένους και άπειρους, σαν και μας.
Γι' αυτό μπήκα, στον "Ρήγα". Και φυσικά, τα πράγματα έδειξαν, από την αρχή, τα αδιέξοδα του απονενοημένου αυτού πολιτικού εγχειρήματος. Οι άλλοι δεν ήσαν απονήρευτοι, μας πήραν γρήγορα είδηση και φυσικά, θωρακίστηκαν, κατεβάζοντας, μέχρι και στελέχη, από την υψηλή καθοδήγηση του Ρήγα και του ΚΚΕ (Εσωτερικού). Δεν μας έδιωξαν, επειδή και αυτοί είχαν ανάγκη, από μέλη, αλλά πήραν τα μέτρα τους και "αποστείρωσαν" τις όποιες επιρροές θα μπορούσαμε να τραβήξουμε,
Κάπως έτσι, σε ελάχιστους μήνες, πρώτος εγώ εγκατέλειψα το εγχείρημα και πήρα δρόμο, από τον Ρήγα και την ΚΔΕ. Και έπραξα, σωστά.
Ουσιαστικά, λοιπόν, δεν ήμουν, ποτέ, "Ρηγάς", ούτε ευρωκομμουνιστής. Λαϊκά, μιλώντας, πολιτική "αρπαχτή" μας έστειλαν - και εμείς πήγαμε - να κάνουμε και φυσικά, αποτύχαμε.
Και δεν μπορούσαμε να μην αποτύχουμε...
Καταπληκτικη ιστορια, με κανατε και γελασα αγαπητε!
Ωστε πηγατε στους "ευρωκομμουνιστες" ως "ποντικός" του τροτσκιστικού γκρουπούσκουλου!
Και ειχε τοση λειψανδρια το τσροτσκιστικο γκρουπούσκουλο, ωστε εστειλε εσας, ενα 19χρονο νεοσυλλεκτο, να βγαλετε τα καστανα απο τη φωτια; Kαι αυτοι στον Ρήγα ειχαν τετοια λειψανδρία, που ηθελαν να σας κρατησουν, αν και ψυλλιάστηκαν οτι ησασταν χαφιές και κατασκοπος του εχθρού;
Παντως για να κατεβηκαν στελεχη απο την "υψηλη καθοδηγηση" να παρουν στα χερια τους την κατασταση, μαλλον πρεπει να τους κανατε ανω κατω! :-)
Οχι και ασχημα, για εναν 19 χρονο νεοσυλλεκτο.
Αληθεια, με ποιόν ακριβως τροπο "θωρακιστηκαν" και "αποστειρωσαν τις επιρροες σας" ;
ΥΓ: Η τακτικη του "εισοδισμου" παντως ειχε σε βαθος χρονου τεραστια επιτυχια σε αλλα κομματα εξουσιας της Μεταπολιτευσης, αλλα και στα ΜΜΕ, αν και τα στελεχη την εφαρμοσαν για αλλους, πιο ιδιοτελεις σκοπους !
Αμ δε γινεται ετσι η στρατολογηση αγαπητε. Επρεπε να πιανετε φιλιες με τους υποψηφιους αποστατες, και μετα να τους πιανετε κατ' ιδιαν συζητησεις. Ετσι στρατολογουσε οι "ποντικοί" της CIA κατασκοπους στην KGB, και το αντιστροφο.
Δεν σας τα μαθανε αυτα στο τροστσικιστικο γκρουπουσκουλο; Σας στειλανε στο στομα του λυκου διχως την παραμικρη εκπαιδευση; Υποτιθεται οτι ακριβως λογω του τροτσκιστικου-επαναστατικου χαρακτηρα, θα επρεπε να ειναι μανούλες σε κατι τετοια. Αλλα απο οτι φαινεται ηταν ολο λογια, θεωριες, και φρου φρου και αρωματα, αλλα τελειως για τα πανηγυρια οταν ερχοταν η ωρα της πρακτικης δρασης.
Καλα ξκανατε και φυγατε λοιπον.