Η κυβέρνηση της νεοδημοκρατικής αριστεράς του Αντώνη Σαμαρά και ο Βασίλης Ράπανος οδηγούν την χώρα προς την καταστροφή. (Ο Φώτης Κουβέλης και ο πολιτικός αφανισμός της ΔΗΜΑΡ).

Ο αρθρογράφος - ο πάντοτε ιδεοληπτικά αφελής κ. Θανάσης Γεωργακόπουλος του οποίου το άρθρο με τίτλο : "«Προγραμματική συμφωνία βάθους» και «μνημόνιο ομαλότητας»" http://mhmadas.blogspot.com/2012/06/blog-post_21.html , που δημοσιεύτηκε στο "ΒΗΜΑ", μπορείτε να το δείτε αναδημοσιευμένο στο μπλογκ "Μη μαδάς τη μαργαρίτα", στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση - νομίζει ότι με την κυβέρνηση της (Νεο)Δημοκρατικής Αριστεράς του Αντώνη Σαμαρά, η χώρα σταμάτησε λίγους πόντους, πριν από τον γκρεμό. Φυσικά, σφάλλει.

Η χώρα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, εντός του γκρεμού, ήδη, από τον Απρίλιο του 2010 και συνεχίζει, ακάθεκτη, την πορεία της, προς τον πάτο και από εκεί στην έξοδο από το ευρώ και την ζώνη του.

Την διαχείριση αυτής της διαδικασίας εξόδου από το ευρώ και την ζώνη του είναι ευτύχημα ότι θα την αναλάβουν ο Αντώνης Σαμαράς και οι νεοδημοκρατικοί αριστεροί "ευρωπαϊστές" μας. (Οι τελευταίοι, πιθανότατα, θα λακίσουν λίγο πριν από το τέλος αυτής της πορείας, αλλά η ενέργειά τους αυτή δεν θα τους σώσει. Θα οδηγηθούν στην πλήρη πολιτική αφάνεια και στην κατάποσή τους από την μαύρη τρύπα της κρίσης, η οποία ήλθε ως φυσικό αποτέλεσμα της στρατηγικής ακρισίας, από την οποία διακατέχονται και η οποία συγκεκριμενοποιήθηκε, με την διαλυτική, για την χώρα μας, ένταξή της στην ευρωζώνη).

Εμείς οι υπόλοιποι δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να απολαύσουμε (και να υποστούμε) την εξέλιξη του πολιτικού δράματος και της κατακρήμνισης του (νεο)δημοκρατικού αριστερού κυβερνητικού σχήματος, που άρχισαν, με το καλημέρα, να λαμβάνουν χώρα στο πεδίο της ελληνικής κοινωνίας, αφού τα πρώτα σημάδια έντονης δυσφορίας άρχισαν να φαίνονται στην πολυπληθή πασοκογενή εκλογική βάση της ΔΗΜΑΡ του κ. Φώτη Κουβέλη και να εκφράζονται - αρκετά καθαρά, μάλιστα -, δια του στόματος του, εκ του ΠΑΣΟΚ προερχομένου, κ. Οδυσσέα Βουδούρη, ο οποίος, προφανώς, αντιλαμβάνεται ότι το μέγιστο τμήμα της εκλογικής βάσης του κόμματος (και των δικών του προσωπικών ψηφοφόρων, που μετακόμισαν από το ΠΑΣΟΚ στην ΔΗΜΑΡ) ουδόλως καλοβλέπει την φιλομνημονιακή κυβερνητική σύμπραξη, με την υποταγμένη στο Μνημόνιο δεξιά του Αντώνη Σαμαρά και την, εντελώς, θολή κυβερνητική διακήρυξη, η οποία ουδεμία - ή μια πολύ μακρινή - σχέση έχει με τις θέσεις, που διακήρυξε ότι θα διεκδικήσει, ως κυβερνητικό πρόγραμμα, ο κ. Φώτης Κουβέλης, ο οποίος, εκ των πραγμάτων, απώλεσε και το σημαντικό προσόν, που, έως τώρα, διέθετε και που οι περιστάσεις τον υποχρέωσαν να χάσει : Το πολιτικό του αισθητήριο, το οποίο του επέτρεπε να αποφεύγει τις (μεγάλες) κακοτοπιές.

       Βασίλης Ράπανος.

Ένα δείγμα για το γεγονός ότι η κυβέρνηση της νεοδημοκρατικής αριστεράς θα οδηγήσει την χώρα στην καταστροφή, αποτελεί και ο διορισμός του γνωστού σημιτικού μπατιροτραπεζίτη Βασίλη Ράπανου, ως υπουργού Οικονομικών. Το γεγονός ότι ο θλιβερός Ράπανος υπήρξε αντιστασιακός, κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ουδόλως αλλάζει την σημερινή πραγματικότητα, η οποία έχει να κάνει με το ότι, από εκείνη την εποχή, έχει κυλίσει πολύ νερό μέσα στο αυλάκι. Τόσο πολύ νερό, που ο τότε αντιστασιακός Ράπανος έχει, εδώ και πολλά χρόνια γίνει μέλος της εντόπιας μπατιροτραπεζοκρατίας και κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο ετών είναι ο φανατικότερος, εκ των υποστηρικτών του καταστροφικού, για τον τόπο Μνημονίου, καθώς και απολογητής της "αναγκαιότητας" να τεθεί η χώρα μας και ο πληθυσμός της κάτω από το καθεστώς της απόλυτης και της πιο στυγνής δικτατορίας του ευρωπαϊκού και του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, όντας, παράλληλα, μέλος της "διαπραγματευτικής" ομάδας του ΓΑΠ, που οδήγησε στα τωρινά καταστροφικά αποτελέσματα, ενώ έχει απειλήσει δημοσίως τον ελληνικό πληθυσμό, με το φάσμα της πείνας, εάν δεν υποταχθεί στο περιεχόμενο του Μνημονίου και αν επιλέξει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Το πρόβλημα, λοιπόν, με τον Ράπανο είναι ότι είναι ... Ράπανος!

(Και ο Ράπανος είναι ένας από τους καταστροφείς της ελληνικής οικονομίας και ένας από τους βασικούς υπεύθυνους, για τα σημερινά χάλια του τόπου, αφού ήταν μέλος της "εκσυγχρονιστικής" ομάδας του Κώστα Σημίτη, συμμετείχε σε όλες τις αποφάσεις που έλαβε αυτή η ομάδα την περίοδο 1996 - 2004, όντας, μάλιστα, κολλητός του μακαρίτη Θεόδωρου Καρατζά, ο οποίος υπήρξε μυστικός - και φυσικά μαύρος - ταμίας αυτής της ομάδας για λογαριασμό του Κώστα Σημίτη και του ΠΑΣΟΚ, όπως αποκάλυψε ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο οποίος χρηματοδοτούσε, μέσω του Καρατζά, το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Ο Βασίλης Ράπανος υπήρξε επιφανέστατο μέλος αυτής της ομάδας - μαζί με τον Γιάννη Στουρνάρα, τον Τάσο Γιαννίτση, τον μακαρίτη Νίκο Θέμελη, τον Θεόδωρο Τσουκάτο, τον Τάσο Μαντέλη, τον Γιάννο Παπαντωνίου, τον Λουκά Παπαδήμο κ.α. - και ευθύνεται άμεσα, με την συμμετοχή του σε όλες τις αποφάσεις εκείνης της ομάδας, που καθοδηγούσε, αφανώς, αλλά ουσιαστικά, το έργο των κυβερνήσεων του ολετήρα του τόπου Κώστα Σημίτη. Τα έργα και οι ημέρες του Ράπανου είναι γνωστά σε ένα ευρύ κύκλο ανθρώπων, που γνωρίζουν το τι γινόταν στο παρασκήνιο εκείνη την εποχή. Όπως και είναι γνωστό το "πλούσιο" έργο του, κατά την περίοδο 2009 -2012, σαν κολλητός και μυστικοσύμβουλος του βλακός ΓΑΠ, που οδήγησε την χώρα στην χρεωκοπία τον Απρίλιο του 2010 και στην υπαγωγή της στο Μνημόνιο, του οποίου ο Ράπανος είναι θερμός θιασώτης. Το έργο και οι ημέρες αυτού του σκοτεινού μπατιροτραπεζίτη - του ανθρώπου, που, επί των ημερών του, φαλίρισε η Εθνική Τράπεζα, της οποίας είναι ακόμα πρόεδρος, διορισμένος από τον ΓΑΠ - θα γίνει έλθει στην δημοσιότητα. Και τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος...).

Το πολιτικό τοπίο στην χώρα μας έχει, πλέον, αρχίσει να παρουσιάζει ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον. Θα είμαστε εδώ, για να το παρακολουθήσουμε, για να γελάσουμε και για να κλάψουμε, με όσα θα διαδραματισθούν, ενώ, οσονούπω, θα αρχίσει να γίνεται ορατή, ως ένα πρακτικά μετρήσιμο ενδεχόμενο και η πιθανότητα μιας συνταγματικής εκτροπής, η οποία θα υποδαυλισθεί από μια σειρά από κύκλους, οι οποίοι θα πρόσκεινται στους συντηρητικούς "ευρωπαϊστές" μας.

Οψόμεθα..