7/2024 δημοσκόπηση “Metron Analysis” : Υπέστησαν ανήκεστο βλάβη η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Αν και είναι νωρίς να το πούμε, ναι. Το 30,4%, που δίνει, στο αποδεκατισμένο, εκλογικά, κυβερνητικό κόμμα, ο Στράτος Φαναράς, δείχνει ότι η εκλογική αποτυχία των ευρωεκλογων δεν είναι ένα συγκυριακό, ή εφήμερο γεγονός, χωρίς συνέχεια. Αν και βέβαια, ο πρωθυπουργός παίζει, πλέον, μόνο, με εσωκομματικούς αντιπάλους, αφού η “κανονική” αντιπολίτευση εξακολουθεί να παραπαίει.

 

Τελικά, όπως φαίνεται, από την δημοσκόπηση της Μetron Analysis, που διεξήχθη, στις αρχές του τρέχοντος μηνός Ιουλίου 2024, η βλάβη, που υπέστη στις ευρωεκλογές, η Νέα Δημοκρατία είναι πολύ πιο σοβαρή από όσο φαινόταν εκείνες τις ημέρες.

Από ότι φαίνεται, το εκλογικό σώμα, που συμμετείχε, ή δεν συμμετείχε, στην εκλογική διαδικασία της 9ης Ιουνίου 2024, έχει πάρει τις αποφάσεις του, οι οποίες δεν είναι συγκυριακές και μάλιστα, είναι αποφάσεις, που εκφράστηκαν την ημέρα της ψηφοφορίας και δεν αφορούσαν τις ευρωεκλογές αλλά, ουσιαστικά, τις βουλευτικές εκλογές, εάν αυτές πραγματοποιούνταν την ίδια ημέρα, με τις ευρωεκλογές. 

Έτσι, πρέπει να δούμε και το ισχνό ποσοστό του 30,4%, που υπολογίζει, ως εκτίμηση ψήφου, η Metron Analysis, στην πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήγαγε και με την οποία απασχολούμαι, στο παρόν δημοσίευμα.

Με αυτά τα δεδομένα, η δημοσκόπηση αυτή καθιστά σαφές ότι, ασχέτως του γεγονότος ότι το κυβερνητικό κόμμα και ο πρωθυπουργός δεν έχουν και δεν αντιμετωπίζουν κανέναν εξωκομματικό αντίπαλο, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν υποστεί μια σοβαρότατη και κατ’ ουσίαν, ανήκεστο βλάβη, αφού, μέσα σε έναν χρόνο, από τους εκλογικούς περιπάτους των βουλευτικών εκλογών της 21/5/2023 (με ποσοστό 40,78%) και της 25/6/2023 (με ποσοστό 40,56%), τώρα, πλέον και ενώ οι αντίπαλοί τους βρίσκονται, σε μια χειρότερη φάση διάλυσης, σε σχέση, με πέρυσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία έχουν καταπέσει, σε ποσοστά, τα οποία κινούνται 10 μονάδες (!), χαμηλότερα, από πέρυσι, παρά την ανυπαρξία των άλλων κομμάτων.

Πράγματι, η κοινωνία θεωρεί  - και έχει δίκιο - ότι η πορεία της χώρας πάει, ακόμη χειρότερα και το πρωτοφανές, στην πενταετία της πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ότι το 65% των Ελλήνων θεωρεί ότι η χώρα κινείται προς εσφαλμένη κατεύθυνση και μόλις το 28% έχει την αντίθετη άποψη, αποτελώντας, όπως φαίνεται, την περιορισμένη, πλέον, εκλογική βάση του κυβερνητικού κόμματος, κάτι, που, μέσα στην πορεία του χρόνου των τριών ετών της παρούσας θητείας της βουλής και της διακυβέρνησης της χώρας, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, προφανώς, θα χειροτερεύσει, περιορίζοντας, ακόμη περισσότερο το μέγεθος ου εκλογικού ακροατηρίου του κυβερνητικού κόμματος και του πρωθυπουργού, ο οποίος, σιγά-σιγά, τίθεται, υπό αμφισβήτηση και, εν ευθέτω χρόνω, πρόκειται να τεθεί, υπό περιορισμούς και απαγορεύσεις, από την δεξιά συντηρητική πτέρυγα του κόμματος, την άτυπη ηγεσία του οποίου έχουν αναλάβει, πρώτος ο Αντώνης Σαμαράς και δευτερευόντως, αλλά όχι χωρίς ουσία και σημασία, ο Κώστας Καραμανλής, που έκαναν μια σοβαρή επίδειξη δύναμης, πριν λίγες ημέρες. 

Και αυτό, ως γεγονός, είναι λογικό, διότι, μέσα στις παρούσες συνθήκες της αποσάθρωσης της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης και της συνακόλουθης, σε slow motion, κατάρρευσης του κυβερνητικού κόμματος, με την επίμονη, παρατεταμένη και εξακολουθητική ακρίβεια, στην αγορά, να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας και όλα αυτά μαζί, με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δείχνουν ότι το κομματικό σύστημα έχει μπει, σε φάση όξυνσης και επιτάχυνσης της πολιτικής ρευστότητας και το οποίο οι ψηφοφόροι, στην πλειοψηφία τους, θεωρούν, όχι, μόνο, ως κακό, αλλά και ως άχρηστο και εχθρικό.

Έτσι, η κυριαρχία της ΝΔ είναι πλέον φθαρμένη σημαντικά, χωρίς τα δυο μεσαία κόμματα της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) να εισπράττουν την κυβερνητική φθορά, επειδή και τα δυο είναι, περίπου, απολύτως, αναξιόπιστα, όπως δείχνουν και τα ποσοστά, που συγκεντρώνει το κάθε ένα, από αυτά, στην εκτίμηση ψήφου της δημοσκοπικής εταιρείας του Στράτου Φαναρά (13,8%, ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, που δεν “τραβάει”, ως πολιτικός αρχηγός· αν και δεν είναι αυτό το πρόβλημα του κόμματος αυτού, αφού και με οποιονδήποτε άλλον πρόεδρο, η εκλογική του επίδοση, μπορεί να ήταν, κάπως, καλύτερη, αλλά θα ήταν, σαφώς, χειρότερη, από το 2023· και 12,9% το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος και αυτός είναι προβληματικός, ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά φαίνεται ότι είναι βάσιμη η πεποίθηση, που διαρρέει, προς τα έξω, το περιβάλλον του, ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, θα ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αποσπάσει την δεύτερη θέση, στην εκλογική κατάταξη των κομμάτων και θα καταστεί αξιωματική αντιπολίτευση, με όποιο μικρομεσαίο ποσοστό ψήφων καταφέρει να κερδίσει. Το ότι είναι πολύ πιθανό το ΠΑΣΟΚ να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, αποτελεί και δική μου εκτίμηση, αλλά το ότι θα είναι δεύτερο κόμμα, αυτό είναι μια άλλη υπόθεση, η οποία πρέπει να περιμένουμε, για να δούμε, το, αν πρόκειται να επαληθευτεί). 

Έτσι, η κυριαρχία της ΝΔ είναι, πλέον, φθαρμένη σημαντικά και έχει υποστεί, όπως προαναφέρω, ανήκεστη βλάβη, αφού, όλο και περισσότεροι, ψηφοφόροι αισθάνονται ότι η χώρα κινείται προς λανθασμένη κατεύθυνση, με την εξελισσόμενη μείωση όσων θεωρούν ότι κινείται, προς την σωστή. 

Στην εκτίμηση ψήφου, με το 30,4% (ως μέσον όρο) η ΝΔ υπερβαίνει το 28,31% των ευρωεκλογών, αλλά το χαμηλό όριο της εκτίμησης ψήφου, για το κυβερνητικό κόμμα, είναι ίδιο, με το ποσοστό των ευρωεκλογών. 

Όπως φαίνεται πλέον, τώρα, η Νέα Δημοκρατία έχει, ως εκλογικό ταβάνι το 30% - 32% και εφόσον παραμείνουν αυτά τα ποσοστά - που, σίγουρα, δεν πρόκειται να παραμείνουν - ουδείς μπορεί να κάνει λόγο, για κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, στις επόμενες εκλογές, αν είναι πολύ νωρίς, για να μιλήσουμε, για αυτές, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι, πλέον, εγκλωβισμένος και δεν μπορεί να έχει το στοιχείο του εκλογικού αιφνιδιασμού, απέναντι - κυρίως -, στους εσωκομματικούς του αντιπάλους, διότι, απλούστατα, τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του είναι, πλήρως, αποκαρδιωτικά.

Ως εκ τούτου, το μόνο, που του μένει, είναι να απολαύσει την κυβερνητική εξουσία, που κατέχει, για μια, περίπου, τριετία, μέχρι το 2027, έστω και αν υποχρεωθεί, στο να “τεθεί, υπό επιτροπεία”.

Και έως τότε, βλέπουμε…