Από την Αθήνα του 1896-1920-1960, στην Σμύρνη του 1900, στην Θεσσαλονίκη του 1902, στον Η.Σ. Μοναστηρακίου, με επιστρατευμένους και στην Ρόδο και την Κάρπαθο, το 1912, στο Φάληρο του 1924, στα «Καλουτάκια», το 1928, στην Ρένα Βλαχοπούλου, το 1930, στην Έλλη Λαμπέτη, το 1954-1958, στην Σαντορίνη, το 1956, στον Σκλαβενίτη το 1960-1975, στον Michel de Grece, το 1965, στην Τζένη Χειλουδάκη, την δεκαετία του 1990, στην Viridiana του Luis Buñuel, το 1961 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (66).

1920. Η Αθήνα, μέσα από μια βιντεοσκοπημένη κινηματογράφηση εκείνης της εποχής.



1896 Αθήνα. Η εκκίνηση του τελικού των 100 μέτρων, στην πρώτη Ολυμπιάδα.



1900 Σμύρνη.

Όχι η Νέα. Η παλαιά, η αυθεντική Σμύρνη, από την οποία έχουν μείνει, μόνον, οι μνήμες και τώρα, πλέον, τα ντοκουμέντα, για αυτήν.



1902 Θεσσαλονίκη. Το κτίριο της Οθωμανικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης Ιδαδιέ, η Ροτόντα και μέρος του εβραϊκού νεκροταφείου.

Το κτίριο αυτό, έγινε, αργότερα, κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ, στο εβραϊκό νεκροταφείο, μεταπολεμικά, αφού οι Γερμανοί αφάνισαν τον εβραϊκό πληθυσμό της πόλης, οικοδομήθηκαν τα υπόλοιπα κτίρια των Σχολών και των λοιπών Υπηρεσιών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.



1912. Ηλεκτρικός σταθμός Μοναστηρακίου.

Στρατιώτες, με στολές εποχής των βαλκανικών πολέμων, στον σταθμό περιμένουν, για επιβίβαση.



1912. Ρόδος. Η παραλία των Τριαντών.

Διακρίνεται το τζαμί της συνοικίας των Τουρκοκρητικών.



1912. Κάρπαθος. Η δημογεροντία και οι παπάδες του νησιού.

Μπροστά, οι πιτσιρικάδες.



1912. Κάρπαθος. Το λιμάνι των Πηγαδιών.



Το 1924. Φάληρο. Λεωφόρος Συγγρού.

Στο βάθος, αριστερά της λεωφόρου, διακρίνεται ο Λυκαβηττός και η Ακρόπολη και στην ευθεία, αχνοφαίνεται η Πεντέλη. 



1926. Μασσαλία. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος μαθητής, στο Saint Charles.



1928. Τα Καλουτάκια», σε διαφημιστική αφίσα, για την παράστασή τους, στου Αργυλλά, στην παραλία του Βόλου.

Τότε, η Άννα Καλουτά ήταν 10 χρόνων και η αδελφή της, η Μαρία ήταν 12 ετών, αλλά ήσαν, ήδη, πεπειραμένες ηθοποιοί, αφού έκαναν θραύση, στην Αθήνα. Η Άννα άρχισε, στο θέατρο Κοτοπούλη, σε ηλικία 4 ετών και η Μαρία, στα 10 της χρόνια!



1928 (κτίσμα). Σπίτι, στον Άγιο Παντελεήμονα Φλώρινας. 




22/7/1936. Η ολυμπιακή φλόγα, στην Αράχωβα, καθ’ οδόν, προς τους Δελφούς.



1936. Σκηνή, στους Δελφούς, από την ταινία “Ολυμπία” της Leni Riefenstahl, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.



1930 (αρχές δεκαετίας). Ρένα Βλαχοπούλου.



1930 (τέλη δεκαετίας). Ρένα Βλαχοπούλου.



  

1938. Ρόδος. Παλαιά πόλη. Η Πύλη d’ Ambois.

 



1947. Στέλλα Γκρέκα και Λάμπρος Κωνσταντάρας, στην κινηματογραφική ταινία «Μαρίνα».

Η ταινία αυτή, αν και σώζεται, στο αρχείο της «ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜΣ», δεν έχει παιχτεί, στην τηλεόραση.



1950. Παραλία Γλυφάδας.



1953. “TIME”. Γκεόργκι Μαξιμιλιάνοβιτς Μαλένκωφ (8/1/1902 - 11/1/1988).

Για ένα μικρό χρονικό διάστημα, από τον Μάρτιο, έως τον Σεπτέμβριο του 1953, υπήρξε Γενικός Γραμματέας του  ΚΚΣΕ.




1954. Η Έλλη Λαμπέτη και ο Μιχάλης Κακογιάννης ταξιδεύουν, για τις Κάννες.

Το ταξίδι τους έγινε, για την ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», που έλαβε μέρος, στο φεστιβάλ.



9/7/1956. Σαντορίνη. Ερείπια οικίας, μετά τον σεισμό.



1956 Σαντορίνη. Η πρώτη τρίκυκλη μοτοσυκλέτα, στο νησί.



1950 (δεκαετία). Χαυτεία. Τραμ, στην οδό Πανεπιστημίου, που έχει τροχιές ανόδου και καθόδου. 

Τα τραμ τα εξόντωσε, εκείνη την εποχή (1953 και μετά), ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως υπουργός Δημοσίων Έργων και ως πρωθυπουργός. Τα αποτελέσματα του εγκληματικού του έργου, υπέρ των αυτοκινήτων, υπήρξαν μοιραία, για το Λεκανοπέδιο.



1955 Αθήνα. Λούστρος, επί το έργον.



1958 Κάννες. Η Έλλη Λαμπέτη και ο Μιχάλης Νικολινάκος, στο φεστιβάλ.



1960 ΕΗΣ-ΗΣΑΠ. Σταθμός Κηφισιάς.



1960 (δεκαετία).



1965. Η έδρα της επιχείρησης.



1971. Το πρώτο κατάστημα, στην Λεωφόρο Κηφισού 80.



1971. Το δεύτερο κατάστημα, στην Κολοκυνθού.


1971. Το δεύτερο κατάστημα, στην Κολοκυνθού.



1975 Το τρίτο κατάστημα, στα Καμίνια.


Σούπερ Μάρκετ «Σκλαβενίτης».

Η ιστορία του Σκλαβενίτη.

Όταν, πριν από αρκετά χρόνια, ένας εκπρόσωπος γερμανικής ομάδας εμπειρογνωμόνων επισκέφθηκε την αλυσίδα Σκλαβενίτης και ενημερώθηκε ότι η, εν λόγω, εταιρεία, μολονότι διέθετε, τότε, μόλις, 36 καταστήματα - όλα στην Αττική -, είναι η πλέον κερδοφόρα ελληνική αλυσίδα τροφίμων, ξεστόμισε, με έκπληξη: «Αυτή η εταιρεία αποτελεί φαινόμενο». Όλα αυτά, για μια επιχείρηση, που δεν είχε διαφημιστεί, ποτέ, στην τηλεόραση και η οποία, σε πείσμα των παγκοσμιοποιημένων καιρών, αρνήθηκε, σθεναρά, να πουληθεί, σε πολυεθνικούς ομίλους.
Κάποτε, στην Λευκάδα…

Η ιστορία της οικογένειας Σκλαβενίτη διαδραματίζεται, στην Λευκάδα, στην δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα. Εκεί, ο Γεράσιμος Σκλαβενίτης, πατέρας τεσσάρων παιδιών, δραστηριοποιείται, εμπορικά, εισάγοντας ξύλο και εξάγοντας κρασί. Η εταιρεία του ήταν, άκρως, επιτυχημένη, τουλάχιστον, έως το 1936, όταν συνέβη ένα ατύχημα, σε μια μεγάλη παρτίδα εμπορευμάτων, που προοριζόταν για το εξωτερικό.
Η οικονομική ζημιά ήταν δυσβάσταχτη, όμως, σε μια εποχή, όπου η αποτυχία αποτελούσε στίγμα, για την προσωπικότητα κάποιου, θα ωχριούσε, μπροστά, στην ζημιά, που υπέστη η αξιοπιστία και η φήμη της οικογένειας. 

Η εγκατάσταση στην Αθήνα…

Αναγκασμένη, κατά κάποιο τρόπο, αλλά και αναζητώντας ένα νέο ξεκίνημα, η οικογένεια Σκλαβενίτη καταφθάνει, στην Αθήνα, όπου δυστυχώς, οι συνθήκες δεν είναι και οι, πλέον, κατάλληλες, λόγω του επικείμενου πολέμου.
Στην Κατοχή, η φτωχή οικογένεια θα δοκιμαστεί, σκληρά και θα λυγίσει, αφού και οι δύο γονείς λιμοκτονούν και χάνουν την ζωή τους. Τότε, ως προστάτης της οικογένειας αναλαμβάνει ο μεγαλύτερος γιος, ο 18χρονος Ιωάννης, ο οποίος κρατάει τα λογιστικά βιβλία, σε μια βιοτεχνία οικιακών σκευών. Στην βιοπάλη, θα μπει, σύντομα και ο μικρότερος αδερφός του, Σπύρος, που θα απασχοληθεί, σε εργοστάσιο σαπωνοποιίας, αλλά και στον Ερυθρό Σταυρό, ως φύλακας. 
Η πρώτη επιχειρηματική δραστηριότητα των δύο αδερφών συμπίπτει, με το τέλος του πολέμου, όταν αρχίζουν να διαθέτουν, στην Κεντρική Αγορά, κανναβούρι, κεχρί, καθώς και είδη πρώτης ανάγκης. Σύντομα, θα στραφούν, στο εμπόριο μπαχαρικών και ειδών μαναβικής, όπου θα γνωρίσουν τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο, με τον οποίον, το 1954, προχωρούν, στην σύσταση χονδρεμπορικής εταιρείας, της "Σκλαβενίτης & Σία", με αντικείμενο την πώληση τροφίμων και με έδρα τα Πετράλωνα.

Ιδρύεται η πρώτη εταιρεία τηλεφωνικών παραγγελιών…

Λίγα χρόνια, αργότερα, οι τρεις συνεργάτες αποφασίζουν να εκμεταλλευτούν ένα νέο μέσο, το τηλέφωνο, το οποίο είχε αρχίσει να "διεισδύει", στο μέσο ελληνικό νοικοκυριό. Πρωτοτυπούν, λοιπόν, ιδρύοντας, δίπλα στον Κηφισό, σε μια περιοχή, που, τότε, υπήρχαν μόνο χωράφια, την "ΤΥΛΕΞΥΠ", την πρώτη εταιρεία τηλεφωνικών παραγγελιών, στην Ελλάδα.
Χάρη, στις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές της, η πρώτη εταιρεία, τύπου delivery, στην Ελλάδα θα γινόταν γνωστή, σε όλο το λεκανοπέδιο και ουσιαστικά, θα αποτελούσε τον προάγγελο, για την ενασχόληση των τριών ανδρών, με τα σούπερ μάρκετ. 

Η οικογένεια μπαίνει, στον χώρο των σούπερ μάρκετ…

Ιδρύεται το πρώτο σούπερ μάρκετ της εταιρείας, το οποίο ήταν και το μεγαλύτερο, στην χώρα, με χώρους πώλησης, που έφθαναν τα 2.000 τ.μ.
Υιοθετώντας, ως σλόγκαν, το «τόσο φθηνά, όσο πουθενά», με έμφαση, στην εξυπηρέτηση και παρέχοντας άριστη ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών (λέγεται ότι οι εργαζόμενοι της εν λόγω αλυσίδας είναι οι, καλύτερα, αμειβόμενοι, στον κλάδο – αρκετοί, δε, θα έπαιρναν σύνταξη, από την εταιρεία), το νέο κατάστημα θα προσελκύσει ορδές πελατών, ενώ θα "ανοίξει την όρεξη" των ιδρυτών, που μέσα στα επόμενα χρόνια, θα ανοίξουν άλλα δύο καταστήματα, στο Περιστέρι και τα Καμίνια.
Όλα αυτά ωθούν και τον τρίτο αδερφό, που, έως τότε, είχε επιλέξει την καριέρα στρατιωτικού, τον Νάσο Σκλαβενίτη, να προσχωρήσει, στην εταιρεία - εν τέλει, "εκτός νυμφώνος" έμεινε, μόνο, η Θεοδώρα, το πρωτότοκο τέκνο, αφού τα χρόνια εκείνα δεν ήταν "πρέπον" - ιδιαίτερα, σε συντηρητικές οικογένειες - για μια γυναίκα, να ασχοληθεί, με τις επιχειρήσεις.
Έκτοτε, η ανάπτυξη είναι σταθερή, αφού, μέχρι το 1993, χρονιά θανάτου του Ιωάννη Σκλαβενίτη, θα ιδρυθούν, κυρίως, σε περιοχές, όπου, έως τότε, "βασίλευαν" τα μπακάλικα, 26 νέα καταστήματα – σήμερα, η εταιρεία διαθέτει 454 καταστήματα, απασχολεί περίπου 33.000 εργαζομένους και εξυπηρετεί καθημερινά 620.000 πελάτες. Παρά την συνειδητή απόφαση να μην επεκταθεί η αλυσίδα, εκτός Αττικής (κάτι που «άρθηκε», με την εξαγορά του δικτύου του χρεοκοπημένου Μαρινόπουλου), η κερδοφορία και οι πωλήσεις της παρέμεναν, όλα αυτά τα χρόνια (μέχρι το 2013 διέθετε 96 καταστήματα, όλα εντός Αττικής), σε εξαιρετικά, υψηλά επίπεδα, τραβώντας την προσοχή ξένων ομίλων, που, κατά καιρούς, έκαναν δελεαστικές προτάσεις.
Παροιμιώδης ήταν η λευκή επιταγή, που προσέφερε, το 1999, ο, τότε, μάνατζερ της Carrefour, για να εισπράξει την ευγενική απάντηση, από τον Σπύρο Σκλαβενίτη: «Μα, δεν καταλάβατε, δεν σκοπεύουμε να πουλήσουμε». Η αντίδραση του εκνευρισμένου μάνατζερ ήταν, άκρως, αλαζονική: «Σε πέντε χρόνια, θα αναγκαστείτε να πουλήσετε, αλλά με τους δικούς μας όρους». Μπορεί τα πέντε χρόνια να πέρασαν και ο Σπύρος Σκλαβενίτης, ο τελευταίος επιζών, εκ των ιδρυτών, να πέθανε το 2006, όμως τα τέσσερα παιδιά, του (δυστυχώς ένα από αυτά, ο Στέλιος, έφυγε, πρόωρα, από την ζωή, το 2018), που εξαγόρασαν τις μετοχές, από τους απογόνους των υπολοίπων ιδρυτών, εξακολουθούν να διακατέχονται από το ίδιο ακριβώς δόγμα : να παραμείνει η επιχείρηση ανεξάρτητη και ελληνική.



1963. Ο σταυρολεξομανής. (γελοιογραφία του Σ. Πολενάκη).



1963. Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Κούρκουλος, Τζένη Καρέζη.

Στο θεατρικό έργο «Ένα κουτό κορίτσι».




7/1/1965. Ο γάμος του πρίγκηπα Μιχαήλ, με την ζωγράφο Μαρίνα Καρέλλα, στα ανάκτορα των Αθηνών.

Κουμπάρος ήταν ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’. Ο Μιχαήλ (γνωστός, ως Michel de Grece) επέδειξε πλούσιο συγγραφικό έργο και πέθανε, πριν λίγες ημέρες, στις 28/7/2024, στην Αθήνα. Ήταν το μόνο μέλος της βασιλικής οικογένειας, που δεν έφυγε, από την Ελλάδα, ενώ γράφτηκε και στα δημοτολόγια του δήμου Αθηναίων, με το όνομα Μιχαήλ ντε Γκρες Είχε γεννηθεί, στις 7/1/1939, στην Ρώμη.


 

1965 Πειραιάς. Αποχαιρετισμός, στο καράβι για την Αυστραλία.



1968. Αχαρνές (Μενίδι).



1969. Γαρίτσα Κέρκυρας.



1973. Μάνος Κατράκης - Παντελής Ζερβός.

Στο θεατρικό έργο «Δον Κιχώτης».



1976. Χαλάνδρι. Λεωφόρος Κηφισίας και Βασιλέως Γεωργίου.

Το πλάνο είναι, μέσα από αυτοκίνητο, καθ' οδόν, επί της Λεωφόρου Κηφισίας, προς Κηφισιά, περίπου, στο ύψος “Σίδερα Χαλανδρίου”.
Αριστερά της Λεωφόρου, είναι η περιοχή Αγία Φιλοθέη και δεξιά το Χαλάνδρι.
Στο βάθος, το ψηλό κτίριο είναι το Νοσοκομείο «ΥΓΕΙΑ».



1977. Βασίλης Διαμαντόπουλος, Δέσπω Διαμαντίδου, Κάτια Δανδουλάκη, Γιάννης Ρίτσος, Πέτρος Φυσσούν.




1983. Πειραιάς. Ο Ηλεκτρικός.


 

1980 (δεκαετία). Ανδρέας Παπανδρέου και Λευτέρης Παπαδόπουλος.



1990 (δεκαετία). Η Τζένη Χειλουδάκη, με τον εισαγγελέα Γιώργο Σακελλαρόπουλο.



1990 (δεκαετία). Λεωφορείο γεμίζει, από το τέρμα Ελευσίνας.



1961 “Viridiana” : Ένας «βλάσφημος» μυστικός δείπνος, από τον Luis Buñuel.


27/7/2024. Η τελετή έναρξης της 33ης Ολυμπιάδας, στο Παρίσι, σκανδαλίζει, με την παρωδία του πίνακα του Leonardo da Vinci, με τον λεγόμενο «μυστικό δείπνο» του Ιησού, με τους μαθητές του.

Εγώ, πάντως, ως καλλιτεχνική έκφραση, δεν το βρίσκω αρνητικό, παρά μόνον, επειδή είναι εμπορευματικό.



2024. Η πίσω όψη των μεταλλίων της 33ης Ολυμπιάδας του Παρισιού.

Αριστερά, η Ακρόπολη, δεξιά ο πύργος του Eiffel, στην μέση η θέα Νίκη και στην βάση το Παναθηναϊκό Στάδιο.



31/7/2024, ώρα 14:00. Τα, παρανόμως, παρκαρισμένα οχήματα, στην Λεωφόρο Ελαίων, στο Ίλιον.

Σήμερα (31/7/2024 και ώρα 12:59), έλαβα την, παρακάτω, επιστολή :


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ Τ ΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 

ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ 

ΓΕΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Α' Τ ΜΗΜΑ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 

Δ/νση: ΤΣΑΛΑΒΟΥΤΑ 4 12131 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 

Αρμόδιος: Αρχ/κας ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ Δόμνα 

Τηλέφωνο: 2105788603, POL:1589640

e-mail: att.dytattikis@astynomia.gr

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ.: 3100/ 24/1559504

Γ.Φ./Ε.Φ. Θεματολογίου: (2516/11)

    ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ , 31/07/2024 

Ηλεκτρονική διακίνηση για τους αποδέκτες που είναι συνδεδεμένοι στο δίκτυο POL.

 ΠΡΟΣ: 1) ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ((tasos_anastassopoulos@hotmail.com)

 ΚΟΙΝ: 1) ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (dtroxat@astynomia.gr)

ΘΕΜΑ: «Απάντηση σε ηλεκτρονική επιστολή κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ Αναστασίου»

  ΣΧΕΤ: α) Υπ'αριθμό 3081/24/1430963 από11/07/2024 έγγραφο (Δ/ΝΣΗΤΡΟΧΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ/Τ.Σ.Ε.Ο.Δ.)

 β) Η από 02/07/2024 ηλεκτρονική επιστολή σας.

 Η.Φ.: 2516/11/24/100-η’

1. Η Υπηρεσία μας, ενεργεί ελέγχους για παράνομες σταθμεύσεις, στην ευρύτερη περιοχή εδαφικής μας αρμοδιότητας, μέσα στα πλαίσια των υπηρεσιακών δυνατοτήτων μας, σε συνδυασμό και με τις λοιπές ημερήσιες και ανελαστικές υποχρεώσεις, με εποχούμενες περιπολίες, επιβάλλοντας σε βάρος των παραβατών-υπαιτίων, τις από το νόμο προβλεπόμενες κυρώσεις, επιδιώκοντας την όσο το δυνατόν καλύτερη κυκλοφοριακή ευταξία – ευνομία και την αύξηση της οδικής ασφάλειας.

2. Ειδικότερα, δόθηκαν ανάλογες εντολές - οδηγίες στους εκτελούντες εξωτερική υπηρεσία Αστυνομικούς, ώστε να καταβληθεί προσπάθεια για τη διενέργεια τακτικών εποχούμενων περιπολιών στην οδό 25ης Μαρτίου και κατά μήκος αυτής στην Πετρούπολη Αττικής προκειμένου να εμπεδωθεί το αίσθημα εμφανούς αστυνόμευσης και να ελαχιστοποιηθούν τα παρατηρούμενα κυκλοφοριακά προβλήματα που μνημονεύετε στην επιστολή σας. Στο εν λόγω σημείο, διαπιστώθηκαν και βεβαιώθηκαν τροχονομικές παραβάσεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.).

3. Σε περίπτωση που στο μέλλον, ανακύψουν προβλήματα κι όπως αυτά μνημονεύονται στην καταγγελία σας, δύνασθε επίσης να απευθύνεστε τηλεφωνικώς, απευθείας στη Δ/νση Άμεσης Δράσης Αττικής (τηλ. 100), προκειμένου να εξεταστεί η δυνατότητα αποστολής σταθμού, ώστε στη συνέχεια ενεργήσει ανάλογα και επί θεμάτων αρμοδιότητας τροχαίας.

4. Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον γνωστοποίησης των καταγγελλομένων, στην προσπάθεια που καταβάλλεται, για την αύξηση της οδικής ασφάλειας και την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων.

5. Παρακαλούμε για την ενημέρωσή σας.

   ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ 

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, 31/07/2024 

Ο/Η ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

Α' Τ.Τ. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Β'

O ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΩΛΙΑΣΚΟΣ 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ


Υπήρξε, εκ μέρους μου, άμεση απάντηση, με νέα καταγγελία, ως ακολούθως :

ΘΕΜΑ : Οδός Ελαίων. Ιλιον. Άκρως, επικίνδυνα παρκαρισμένα οχήματα, στην Λεωφόρο Ελαίων.

Κυρίες και κύριοι

Έλαβα την σημερινή απάντηση σας, η οποία είναι, μερικώς, ικανοποιητική, αλλά, επί της ουσίας, όπως, εκ των συμφραζόμενων της επιστολής σας, προκύπτει, το πρόβλημα, που υπάρχει στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη, δεν επιλύεται. Το τοπικό αστυνομικό τμήμα που δεν πράττει τίποτε, ενώ όλα γίνονται, μπροστά στα μάτια του και προφανώς, τα αστυνομικά όργανα, που στέλνετε, με τις κλήσεις, τις οποίες λέτε ότι επιδίδονται, στα, παρανόμως, παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάνουν λειψή δουλειά, όχι επειδή οι άνθρωποι δεν το επιθυμούν, αλλά επειδή, εκ των πραγμάτων, το να στείλεις δύο αστυνομικούς, ή έστω και ένα μοναδικό συνεργείο, για να πατάξει την παρανομία, δεν είναι αρκετό. 

Σας έχω ξαναγράψει πολλές φορές ότι πρέπει να στείλετε οργανωμένα συνεργεία αστυνομικών υπαλλήλων, με τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου όχι, απλώς, να κόψουν κλήσεις, αλλά να αφαιρέσετε τα αυτοκίνητα, από τις θέσεις των παράνομων σταθμεύσεων, που έχουν καταλάβει, επί της Κεωφόρου. Γι' αυτό και θα σας παρακαλούσα να μου πείτε ποιά συγκεκριμένα μέτρα πήρατε, ποτέ έγιναν οι παρεμβάσεις και ποσών αστυνομικών οργάνων και με πιο αποτέλεσμα, διότι, στην δική μου αντίληψη, δεν έχει περιέλθει καμία αλλαγή, στην συμπεριφορά των παρανομούντων, η οποία -  το αντίθετο μάλιστα - έχει επιδεινωθεί, παρά το γεγονός ότι είναι καλοκαίρι, όπως σας έχω ξαναγράψει και αρκετοί έχουν φύγει, για διακοπές. 

Έρχομαι τώρα, στην σημερινή εμπειρία μου, στην Λεωφόρο Ελαιών στο Ίλιον, από το ύψος της Λεωφόρου Θηβών, μέχρι το ύψος της οδού Μακαρίου, όπου η κατάσταση με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα είναι άθλια Και όχι, μόνον, αυτό, αλλά είναι και άκρως, επικίνδυνη, για τα διερχόμενα αυτοκίνητα, τα οποία περνούν, τσίμα-τσίμα, το ένα δίπλα, στο άλλο, με κίνδυνο άμεσης σύγκρουσης, επειδή τα εκατέρωθεν της Λεωφόρου Ελαίων, παράνομα, παρκαρισμένα αυτοκίνητα κλείνουν, κυριολεκτικά, την οδό την Λεωφόρο Ελαιών, η οποία είναι στενή, εκ των πραγμάτων.

Για του λόγου το αληθές, δείτε το σημερινό βίντεο, που τραβήχτηκε το μεσημέρι καθώς περνούσα, από εκεί και πάρτε τα ενδεικνυόμενα μέτρα που πρέπει να πάρετε για να αποτρέψετε και να πατάξετε την παρανομία η οποία ιδιαίτερα στην περίπτωση της λεωφόρου ελαιών είναι θρασύτατη :

Έτσι έχει κατάσταση και στην Λεωφόρο Ελαιών, στο Ίλιον αλλά και στην Πετρούπολη· εκεί, μάλιστα, η κατάσταση είναι αθλιότερη, από αυτήν της Λεωφόρου 25ης Μαρτίου, την Πετρούπολη και αναμένω τις ενέργειες σας, για την πάταξη της παράνομης στάθμευσης, που και εκεί, έχει γίνει εύθυμο και δικαίωμα, εντός εισαγωγικών, των παρανομούντων, επειδή, απλούστατα, η αστυνομία είναι απούσα.

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αλλά αυτά, δυστυχώς, δεν επαρκούν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσιάζοντας, τμηματικά, το περιεχόμενο του σχεδιάσματος της μήνυσης, για τις παρανομίες, σχετικά, με την “ληστεία” των, υπερβαλλόντως, των ασφαλιστικών κατηγοριών ποσών, που κατέβαλαν οι “νέοι ασφαλισμένοι” και οι ασφαλισμένοι των λεγόμενων “νέων περιοχών” βενζινοπώλες και τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του e-ΕΦΚΑ, λόγω μη συμπλήρωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (1).

Οκτώβριος/Νοέμβριος 1917 : Η Οκτωβριανή εξέγερση, στην Ρωσία 106 χρόνια μετά. Έπρεπε να γίνει η αποφασισμένη, από τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους, εξέγερση των συμβουλίων εργατών και στρατιωτών, στην επαναστατημένη χώρα; Ανεπιφύλακτα, ναι. Το μειοψηφικό, κοινωνικά, κίνημα της πλειοψηφίας της αριθμητικά, ισχνής, αλλά ισχυρής ρωσικής εργατικής τάξης, έστω και υπό γραφειοκρατική καθοδήγηση, είναι, ιστορικά, ένα γεγονός πολύτιμο και προωθητικό, που άλλαξε, αλλάζει και θα αλλάζει τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας.

Η σκοτεινή πλευρά της Οκτωβριανής εξέγερσης του 1917, στην Ρωσία : Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς “Λένιν”, ο “Alexander Parvus”, ο Kaiser Wilhelm II’ και οι επωφελείς συμβιβασμοί, καθώς και οι, αμείλικτα, ωμές συνεργασίες, που απέδωσαν, μονόπλευρα, καρπούς, υπέρ του ψυχρού και ψύχραιμου ρεαλιστή ηγέτη των Μπολσεβίκων. (Και τους τα πήρε - των Γερμανών - και έκανε την δουλειά του και την πάτησαν)…