ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Το μέγεθος της ζημιάς, που διαπράχθηκε, εις βάρος της ελληνικής οικονομίας, από το ελληνικό αστικό και ριζοσπαστικοφανές νεοκομμουνιστικό ρεύμα της σύγχρονης εκδοχής της πολυχρονίσασας Νέας Αριστεράς , όπως αυτή εκφράστηκε και εξακολουθεί να εκφράζεται, από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τους ξένους τοκογλύφους δανειστές του ελληνικού Δημοσίου - τους ευρωθεσμούς και το ΔΝΤ - , είναι χαοτικής τάξεως και απεικονίζεται ανάγλυφα, στα παραπάνω στοιχεία, τα οποία προέρχονται, από τις υπηρεσίες της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" και τα οποία αφορούν το, κατά κεφαλήν ΑΕΠ των κρατών - μελών της "Ε.Ε.", στα χρόνια 2009, 2014 και 2019, μετρημένο, σε ποσοστά μονάδων αγοραστικής δύναμης, με βάση τον μέσο όρο 100 των 28 οικονομιών των χωρών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" (και όχι των 27 ετών, όπως εσφαλμένα, αναφέρει ο πίνακας, αφού, σε αυτόν περιλαμβάνεται και η Βρετανία, η οποία απόχώρησε, από την "Ε.Ε.", την 1/2/2020) . Έτσι, ενώ το 2009 (το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν

Ότι το παλαιό αστικό πολιτικό σύστημα τα έπαιρνε, από την Novartis , δεν χρειαζόταν να αποδειχθεί, από τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, τον οποίο υποχρεώθηκε να κάνει η πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία, με το αμερικανικό κράτος. Όμως, η πράξη της αυτή δεν είναι άνευ σημασίας, διότι, τώρα, πλέον, επισημοποιεί, με τις απαραίτητες σφραγίδες του αμερικανικού κράτους, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, το οποίο δίνει των, υπέρ πάντων, αγώνα, για να βγάλει τον εαυτό του "λάδι", στην πραγματικότητα, λαδώνονταν, από την Novartis και μάλιστα, κατά την περίοδο 2012 - 2015 (κυβερνήσεις Λουκά Παπαδήμου - Παναγιώτη Πικραμένου - Αντώνη Σαμαρά ) , που εφάρμοζαν το δεύτερο Μνημόνιο και οδηγούσαν, σε κατάρρευση την ελληνική οικονομία, καταληστεύοντας τον πληθυσμό της χώρας μας. Δεν ήταν τόσο πολύ διεθνές το σκάνδαλο της εταιρείας Novartis . Κατά συντριπτική πλειοψηφία, είναι ελληνικό, αφού, από το πρόστιμο των 345.000.000,00 δολλαρίων, το οποίο αποδέχτηκε να καταβάλει, στο αμερικανικό δη

Οι απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι Νίκου Παππά - Σάμπυ Μιωνή , που παρουσιάζονται, παραπάνω και ολοκληρώνονται, παρακάτω, έστω και αν έχει χρησιμοποιηθεί η κοπτορραπτική, όπως λέει ο πρώην υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ , είναι, απολύτως, αποκαλυπτικοί, για το περιβάλλον της θεσμικής σήψης, που διακατέχει το σύνολο του ελληνικού πολιτκού συστήματος. Πολύ περισσότερο, που ο Μιωνής ισχυρίζεται ότι υπάρχουν και άλλες μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του (με τον Παππά και άλλα μέλη του πολιτικού κόσμου) , τα κείμενα των οποίων θα δώσει ο ίδιος, στην δημοσιότητα, όταν (και αν) εκείνος θεωρήσει ότι κάτι τέτοιο θα του είναι χρήσιμο. Προφανώς, η Μοσάντ έχει κάνει καλά την δουλειά της... Η συνάντηση και η συνομιλία του Νίκου Παππά και του Σάμπυ Μιωνή πρόκειται να παρουσιασθεί, ως θέμα, στο παρόν δημοσίευμα. Αυτό το περιστατικό, που έφερε, στην δημοσιότητα ο συνομιλητής του, τότε, υπουργού της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα , έχει την δική του ιδιαίτερη σημασία και αξία, αφ

Δεν πρόλαβα να θυμηθώ (μόλις, στο προηγούμενο δημοσίευμα, σε αυτό εδώ το μπλογκ) το σκοτεινό παρελθόν του Αντωνάκη του Σαμαρά , έτσι όπως το περιγράφουν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η "Αικατερίνη Κελέση" - και νά'σου κι έρχεται, στην επιφάνεια, μια άλλη μίζα 2,6 εκατομμυρίων ευρώ, που μέσω του Σταύρου Παπασταύρου , του γνωστού κολλητού του πρώην πρωθυπουργού, λέγεται ότι (πιστεύεται ότι) κατέληξε, στις τσέπες του Αντώνη Σαμαρά , για να χρηματοδοτηθούν οι προεκλογικές ανάγκες της Νέας Δημοκρατίας , στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015. Αυτή η καταγγελία, που δεν διερευνήθηκε, από την βουλή, δηλαδή από τον φυσικό δικαστή του Αντώνη Σαμαρά , υπό την ιδιότητά του, ως πρωθυπουργού, προκύπτει, από μια παλιά κατάθεση της ελληνοελβετίδας μάρτυρος Αρτέμιδος Νιάρου , που εργάζεται σε ελβετική εταιρία ιδιωτικών ερευνών και ασχολήθηκε, με μια αγοραπωλησία ορυχείου νικελίου στην  Σλαβομακεδονία και η οποία μαρτυρική κατάθεση δόθηκε, τον Οκτώβριο του 2015,

Ο Αντωνάκης ο Σαμαράς , παρά τις επανειλημμένες πολιτικές σφαλιάρες, που έχει δεχθεί, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (ο οποίος, ούτε Επίτροπο στην Commission, τον έκανε, επικαλούμενος γελοιοποιητικές, για τον πρώην πρωθυπουργό, δικαιολογίες, ούτε στην προεδρία του κράτους τον προώθησε) , επιμένει να θέλει να το παίζει παράγοντας, στην εσωκομματική ζωή της Νέας Δημοκρατίας κα ι - ακόμη χειρότερα - , στα όσα αφορούν την κυβέρνηση, τα οποία, βεβαίως, βρίσκονται, στην αποκλειστική αρμοδιότητα του νυν πρωθυπουργού. Στην πραγματικότητα, έχει αντιληφθεί το δυσοίωνο μέλλον, που του επιφυλάσσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ευρεία οικογένειά του, εξ αιτίας της πολιτικής προδοσίας, που διέπραξε, τον Οκτώβριο του 1993, ανατρέποντας, με την δημιουργία του κόμματος της Πολιτικής Άνοιξης και με το σύστημα της σαλαμοποίησης, την κυβέρνηση του πατρός Κωνσταντίνου Μητσοτάκη , με τελευταία πράξη την ανεξαρτητοποίηση του, τότε, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Συμπιλίδη , που ο

Με δεδομένη την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ , προς τον γκρεμό και την πολιτική και προσωπική απαξίωση του Αλέξη Τσίπρα , ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να κάνει - και φυσικά, κάνει - ότι θέλει, ακριβώς, επειδή στερείται αντιπάλου (και αντιπάλων).  Μπορεί αυτό να μην είναι αρεστό και να στενοχωρεί πολλούς, αλλά αυτή είναι η αλήθεια, η άρνηση της οποίας, πέρα από αχρείαστη, είναι και άχρηστη, αφού, απλώς, αποτελεί έναν πολιτικό στρουθοκαμηλισμό, ο οποίος, φυσικά, οδηγεί, σε, άκρως, εσφαλμένα συμπεράσματα. Έτσι, ο πρωθυπουργός μπορεί, από τηλεοράσεως, να διαψεύδει τις πληροφορίες, που, προφανώς, ο ίδιος διακίνησε, για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του και στην συνέχεια, από την Ιερουσαλήμ, να τον προαναγγέλει και μετά, στην Αθήνα να τον αναβάλει, αφού διαπιστώνει και γνωρίζει, πολύ καλά, ότι αυτές οι διαδοχικές κινήσεις του δεν πρόκειται να τον βλάψουν, αφού ουδείς μπορεί, με πειστικό τρόπο, να του αντιπαρατεθεί, ενώ, από την άλλη πλευρά, δεν απασχολούν την κοινωνία, αφού αφορούν

6/2020 "Opinion Poll" : Το μόνο αξιοπαρατήρητο στοιχείο είναι η εμφανιζόμενη δυναμική του νέου κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη και η δημοσκοπική παρακμή της "Ελληνικής Λύσης" του Κυριάκου Βελόπουλου , γεγονός, το οποίο δεν αποτελεί έκπληξη. Όπως δεν αποτελεί έκπληξη η καταγραφή της αυξανόμενης δυναμικής της Νέας Δημοκρατίας , η οποία έχει καταφέρει το πρωτοφανές γεγονός της μεγάλης αύξησης της εκλογικής της επιρροής, μόλις 11 μήνες, μετά τις περασμένες βουλευτικές εκλογές, εάν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι το σχήμα καταγράφει, απλώς, την πρόθεση ψήφου του συγκεκριμένου δημοσκοπικού δείγματος του εκλογικού σώματος και όχι την πρόβλεψη της τελικής ψήφου του. Η χρονίζουσα απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ένα φαινόμενο, το οποίο εξηγείται, από το γεγονός ότι η εκλογική του ήττα είναι πολύ πρόσφατη, παρά το ότι ήττα αυτή υπήρξε, απρόσμενα - αλλά όχι ανεξήγητα - περιορισμένη, ως προς το προβλεπόμενο μέγεθός της, τις προηγηθείσες ημέρες των β

Εξετάζοντας την, κατά στάδια, εξελισσόμενη ελληνοτουρκική κρίση, στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο, είμαστε υποχρεωμένοι (με πρώτον, από όλους εμένα) να μιλήσουμε, για αυτά που έρχονται. Αυτό σημαίνει ότι είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο να προϊδούμε τα επερχόμενα γεγονότα και να μην φοβηθούμε ότι είναι πιθανό να διαψευστούμε. Οι πιθανότητες, για κάτι τέτοιο, άλλωστε, είναι μικρές, έως αμελητέες. Δυστυχώς, ή ευτυχώς, ανάλογα, με την θέση, που έχει πάρει, ή, που πρόκειται να πάρει ο οποιοσδήποτε, από εμάς, κατά την πορεία, που πρόκειται να ακολουθήσει η ελληνοτουρκική κρίση. Εκείνο, που οδηγεί, στην παρούσα όξυνση αυτής της παλαιάς και χρόνιας κρίσης, δεν είναι, απλώς, η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, της περιοχής. Αυτή η υπόθεση έρχεται, από το μακρινό παρελθόν - από το 1973 - και περιοδικά, έχει οδηγήσει, σε κρίσεις, στις σχέσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά, τώρα, αυτόν τον καιρό, είναι, που η κρίση αποκτά ένα ουσιαστικό και, ενεργώς, πραγματικό περιεχόμενο, επειδ