ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  Μαρία Πολυδούρη (Καλαμάτα 1/4/1902 - Αθήνα 29/4/1930). Σαν χθες, στις 29 Απριλίου 1930, τα ελληνικά γράμματα έχασαν, πολύ άδικα και πολύ νωρίς, την μεγάλη μελαγχολική ποιήτρια της δεκαετίας του 1920, την πασίγνωστη, πλέον, Μαρία Πολυδούρη, της οποίας φυσικά, η εργογραφία, η μεγάλη, η πολύτιμη φιλολογική και η τεράστια προσωπική αξία της, που υπήρξαν προχωρημένες και πολλές δεκαετίες μπροστά, από την εποχή και την σύντομη ζωή της, αναγνωρίστηκαν, με την πάροδο του χρόνου και αρκετά, μετά, από το άδοξο τέλος, που έδωσε η ίδια, στην ζωή της, εκείνη την ημέρα του Απριλίου, στην κλινική Χρηστομάνου, στα Πατήσια, όπου νοσηλευόταν, για την χρονίζουσα φυματίωση, από την οποία έπασχε, τουλάχιστον, από το 1928.  Είναι προφανές ότι, πέρα από τις σωματικές της δυνάμεις, που είχαν καταπέσει, από την φυματίωση, η οποία εκείνη την εποχή ήταν μια ανίατη και θανατηφόρα, στις πλείστες περιπτώσεις, ασθένεια, η Μαρία Πολυδούρη είχε χάσει και τις απαραίτητες ψυχικές αντοχές, για να αντισταθεί, στο μαρτύρ

Η έλευση της προεκλογικής περιόδου των βουλευτικών εκλογών της 21/5/2023, είναι μια περίοδος γκαλοπολογίας, όπως, άλλωστε, συμβαίνει, σε κάθε προεκλογική περίοδο, που αποτελεί την χαρά των δημοσκόπων και εντείνεται η προσπάθεια των πολιτικών κομμάτων, που ορέγονται την εξουσία (κυρίως, τα υποτιθέμενα, ως μεγάλα) να περάσουν την επικοινωνιακή τους πολιτική (δηλαδή την προπαγάνδα τους), στο εκλογικό σώμα, εντάσσοντας και επηρεάζοντας, κατά το δυνατό και τις δημοσκοπικές εταιρίες και τα προϊόντα τους, δηλαδή τις δημοσκοπικές έρευνες και τα αποτελέσματά τους, όσο τους επιτρέπουν οι οικονομικές και άλλες εξαρτήσεις των δημοσκόπων και όσο οι τελευταίοι, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, σέβονται τους εαυτούς τους και το επάγγελμά τους. Με λίγα λόγια, οι δημοσκοπήσεις, συνήθως, αποτελούν εργαλεία άσκησης πολιτικής επιρροής, μέσα από αμφιλεγόμενες, ως προς την όποια επιστημονικότητά τους, μετρήσεις της κοινής γνώμης και του εκλογικού σώματος, ακόμη και όταν αυτές οι μετρήσεις αποδεικνύοντα

  Αλήθεια, πώς κατάφερε να τα κάνει, τόσο γρήγορα, χάλια τα πράγματα, για τον εαυτό του και το κόμμα του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ δεν είχε και ενώ, ακόμη και τώρα, που έχουμε εισέλθει, στην επίσημη προεκλογική περίοδο, στερείται, από το να έχει έναν αξιόλογο αντίπαλο, απέναντι του; Πώς το κατόρθωσε αυτό (διότι, για κατόρθωμα, πρόκειται); Βέβαια, όπως θα δούμε, παρακάτω, οι φιλικοί του δημοσκόποι, προσπαθούν, τώρα, που άρχισε η κανονική προεκλογική περίοδος, για τις βουλευτικές εκλογές της 21/5/2023, προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν την ζημιωμένη εικόνα της Νέας Δημοκρατίας και του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά, πέραν τούτου, είναι, προφανώς, δεδομένο ότι το κυβερνητικό κόμμα θα παρουσιάσει μια κάποια λιγότερο, ή περισσότερο, μικρή και σημαίνουσα ανοδική τάση, αλλά η πικρή αλήθεια, για τον υπηρεσιακό, πλέον, πρωθυπουργό, είναι ότι “δεν τραβάει”. Παρά το γεγονός ότι, ιδιαίτερα, κατά τον τελευταίο χρόνο, ο απολογισμός πεπραγμένων της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη υπήρξε θετικός,

31/12/2020 : Έτσι, με αυτήν την υπηρεσιακή αναφορά μου, προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (τότε ήταν ο Γιάννης Βρούτσης), τον Αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη και τον Διοικητή του e-ΕΦΚΑ (τότε, ήταν ο Χρήστος Χάλαρης), ξεκίνησαν όλες οι πολλαπλές και ακατάπαυστες, μέχρι τώρα, καταγγελίες μου, για τις κριθείσες, ως παράνομες επικουρικές συνταξιοδοτήσεις των υπολογιζομένων, σε, περίπου, 300 βενζινοπώλες της ΣΤ’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης του τέως ΕΤΕΑΕΠ (και τώρα της Ε’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων του e-ΕΦΚΑ, ύστερα από την ένταξη, στις 1/3/2020, του ΕΤΕΑΕΠ, στον e-ΕΦΚΑ), που έχουν συνταξιοδοτηθεί δίχως να έχουν συμπληρώσει τα κριθέντα, ως ισχύοντα (εσφαλμένα, κατά την γνώμη μου) όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των 65 ετών ηλικίας συνταξιοδότησης, έως την 31/12/2012 και των 67 ετών ηλικίας συνταξιοδότησης, από 1/1/2013 και κατόπιν, έως και τώρα. Η αναφορά αυτή, της οποίας αναρτώ το παραπάνω απόσπασμα, τα λέει όλα, κατηγορώντας τις, έ

Ακόμη και αυτά τα ποσά του ΑΕΠ, σε τρέχουσες τιμές, που δίνει ο πίνακας, είναι μη πραγματικά, διότι τα σωστα μεγέθη, που πρέπει να απεικονίσει αφορά το ΑΕΠ, σε τιμές του κάθε προηγούμενου έτους. Έτσι, πχ, για το 2022, αυτή η τάξη μεγέθους του ελληνικού ΑΕΠ φθάνει, στα 192 δισεκ. € και όχι, στα 208 δισεκ. € και τούτο διότι, έτσι όπως παρουσιάζεται, στον πίνακα, το ποσόν των 208 δισεκ. € είναι μια ψευδής εικόνα διότι είναι ένα ποσόν πληθωρισμένου ΑΕΠ και αυτό προκύπτει, από την αντίστοιχη στήλη της ποσοστιαίας μεταβολής του ΑΕΠ, που, στον πίνακα αυτόν καταγράφεται, ως  14,51%, ενώ η πραγματική αποπληθωρισμένη μεγέθυνση του ΑΕΠ του 2022, σε τιμές του 2021, φθάνει, στα 5,9% και στο ποσόν των 192,393 δισεκ. €, εάν δεχθούμε ότι το μέγεθος του ΑΕΠ του 2021 καταγράφεται, σωστά (κάτι, που δεν νομίζω). Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι προϊόν επεξεργασίας των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, από τον διαδικτυακό φίλο μου Όθωνα Κουμαρέλλα. Την μακρά χρονική ακολουθία της ελληνικής οικονομικής κατακρήμνισης, από