ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Δεν του φαινόταν, αλλά ήταν καλό. Πολύ καλό. Βράδυ Παρασκευής 27/2/2015 πήγαμε, στο κέντρο "Μποέμισσα", στα Εξάρχεια και η αλήθεια είναι ότι περάσαμε πολύ ωραία, με την λαϊκή μουσική και τα διαχρονικά τραγούδια του τόπου μας, από τραγουδιστές, οι οποίοι μπορεί να μην είναι, ευρέως, γνωστοί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι πολύ καλοί στην δουλειά τους.    Πολύ καλό ήταν και το φαγητό, όπως και το άφθονο κρασί, που προσφέρθηκαν, με αποτέλεσμα να μείνουμε, για μεγάλο χρονικό διάστημα και να αποχωρήσουμε, κάπου, στις 2.00 μετά τα μεσάνυχτα.       Ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα, σε μια εποχή, που η αλήθεια είναι ότι η μεγίστη πλειοψηφία όλων μας δεν περνάει καλά. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι, οι οποίοι βρίσκονται σε μια θέση, η οποία είναι πολύ περισσότερο δύσκολη από την δική μας...

  Αν υπάρχει κάτι, που έχει ενδιαφέρον, σε όσα συνέβησαν, από την συγκρότηση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και την ενδιάμεση συμφωνία (;), που σχεδιάστηκε, στο Eurogroup 20/2/2015, αυτό έχει να κάνει, με τον εντοπισμό των πραγματικών επιδιώξεων των διαπραγματευόμενων πλευρών, οι οποίες επιδιώξεις, προφανώς, ήσαν διαφορετικές, από τις εμφανιζόμενες. Με αυτές τις πραγματικές επιδιώξεις των αντιπαρατιθέμενων θα ασχοληθώ, στο παρόν κείμενο, αφού, προηγουμένως, βέβαια, εντοπισθούν οι αντίπαλοι, στο παιχνίδι, που άρχισε, αμέσως, μετά τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, την άνετη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και την συγκρότηση της κυβέρνησης, με την συμμετοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου . Για το γεγονός ότι οι κύριοι αντίπαλοι, οι κατ' εξοχήν συγκρουόμενοι, ήσαν, η Ελλάδα, από την μια πλευρά και η Γερμανία, από την άλλη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Η ίδια η σύνθεση των τετράωρων, χωριστών και κατά μόνας, διαπραγματεύσεων, το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής 20/2/2015,