Από την θέα Ήρα του 250 πΧ, στον “Τάφο του Κερβέρου”, του 1ου αιώνα μΧ, στην Napoli, στον χριστιανό πατέρα της Φυσικής Isaac Newton, το 1704, στην βόρεια Εύβοια του 1816, στο Θησείο του 1890, στο Ηράκλειο Κρήτης, και την Θεσσαλονίκη, του 1900, στους Ασπραγγέλους, το 1955, στον ΠΑΟ, την δεκαετία του 1960, στην αποφυλάκιση των εξόριστων, στην Γιάρο, το 1974, στα, παρανόμως, παρκαρισμένα οχήματα, στην Λ. 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη, στις 26/7/2024 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (64).
250 πΧ. Προτομή της θεάς Ήρας, με ψηφιακή αποκατάσταση της αρχικής μορφής της.
1ος αιώνας μΧ (περίπου). Ο «Τάφος του Κερβέρου», στην περιοχή Giuglano της αρχαίας Νέαπολης (Napoli), στην Ιταλία.
Οι αρχαιολογικές έρευνες, για το υδραυλικό σύστημα των Φλεγραίων Πεδίων στην περιοχή Giugliano, ένα προάστιο της Νεάπολης (Napoli), αποκάλυψαν έναν ανέγγιχτο θαλαμοειδή τάφο, με νωπογραφίες, στις οροφές και στους τοίχους, σε άριστη κατάσταση.
Οι νωπογραφίες παριλαμβάνουν μυθολογικές μορφές και διακοσμητικά μοτίβα και διακοσμούν και τους τέσσερις τοίχους του τάφου. Βρίσκονται, σε τέλεια κατάσταση και εξακολουθούν να διατηρούν το λαμπερό τους χρώμα. Οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις χρονολογούν, τον τάφο, πριν από περίπου 2.000 χρόνια.
Ο τάφος βρέθηκε, σε γεωργική γη, κατά την διάρκεια μιας αρχαιολογικής έρευνας, για το υδρευτικό σύστημα των Φλεγραίων Πεδίων. Μια δοκιμαστική ανασκαφή αποκάλυψε την παρουσία πολυάριθμων αρχαίων ταφών, που καλύπτουν, τουλάχιστον, 400 χρόνια από την εποχή των Ρεπουμπλικανών, έως την Αυτοκρατορική εποχή. Στην άκρη της νεκρόπολης, οι αρχαιολόγοι βρήκαν έναν τοίχο opus incertum (τοιχοποιία, με διαφορετικά σχήματα και μεγέθη άκοπης πέτρας). Αποδείχτηκε ότι ήταν ο εμπρόσθιος τοίχος θαλαμοειδούς τάφου και όπως και το εσωτερικό, ήταν, επίσης, σε εξαιρετική κατάσταση, σφραγισμένος, με μια βαριά πλάκα, κατασκευασμένη από τούφα, πάνω από την τετράγωνη είσοδο. Η κορυφή του τάφου ήταν χαραγμένη, για να δημιουργήσει ένα άνοιγμα, που μπλοκαρίστηκε, με κεραμίδια, μόλις ολοκληρώθηκαν όλες οι εργασίες και τα ταφικά τελετουργικά.
Οι αρχαιολόγοι έφθασαν, στον θαλαμοειδή τάφο, αφαιρώντας τις πλάκες, που καλύπτουν το άνοιγμα της οροφής. Βρήκαν το περιεχόμενο, εντελώς, ανέγγιχτο και σε άψογη κατάσταση. Οι τοίχοι είναι ζωγραφισμένοι, με διακοσμητικά μοτίβα και μυθολογικές σκηνές. Η εντυπωσιακή τοιχογραφία, που έδωσε, στον τάφο, το όνομά του (ονομάστηκε ο "Τάφος του Κερβέρου") απεικονίζει, τον 12ο και πιο επικίνδυνο, από τους Άθλους του Ηρακλή : όταν κατέβηκε, στον Άδη, με οδηγό τον Ερμή, για να συλλάβει τον Κέρβερο, τον τρικέφαλο σκύλο. Στον μπροστινό τοίχο, απεικονίζονται οι Ιχθιοκένταυροι, ένα ζευγάρι θαλάσσιων θεοτήτων, που έχουν ανθρώπινο, άνω μέρος σώματος, τα μπροστινά πόδια, ενός αλόγου και τις μακριές, φιδίσιες ουρές, ενός ψαριού, που κρατούν, ανάμεσά τους, ένα clypeus (μια στρογγυλή ασπίδα), να κρατούν δύο Ερωτιδείς.
Μέσα στον τάφο, υπήρχαν, επίσης, τρεις ζωγραφισμένες κλίνες (βωμοί), για την φύλαξη αγγείων που χρησιμοποιούνταν για την σπονδή, και ακόμη πιο αξιοσημείωτο, οι ίδιοι οι νεκροί, τοποθετημένοι, σε νεκρικές κλίνες, δίπλα, σε πλούσια ταφικά κτερίσματα. Η ανασκαφή του θαλαμωτού τάφου βρίσκεται, σε εξέλιξη και οι αρχαιολόγοι σχεδιάζουν να ερευνήσουν και την μεγαλύτερη νεκρόπολη.
Για πρώτη, φορά μετά από 2.000 χρόνια, τα ανθρώπινα μάτια είδαν το περιεχόμενο της σφραγισμένης σαρκοφάγου, μέσα στον «Τάφο του Κερβέρου», τον διακοσμημένο με τοιχογραφίες θαλαμωτό τάφο, που βρέθηκε, πέρυσι, στο Giuglano, έξω, από την Napoli. Οι αρχαιολόγοι εισήγαγαν μια μικροκάμερα, σε ένα κενό της σαρκοφάγου, για να δουν και να φωτογραφίσουν το εσωτερικό της.
Βρήκαν ένα νεκρό σώμα, σε ύπτια θέση, καλυμμένο, με σάβανο. Το ύφασμα ήταν, σε καλή κατάσταση και διατηρήθηκε χάρη, στις μοναδικές συνθήκες της σφραγισμένης σαρκοφάγου και του σφραγισμένου θαλαμοειδούς τάφου. Τα κτερίσματα, που θάφτηκαν, γύρω από τον νεκρό, περιλαμβάνουν κεραμικά αγγεία, γύαλινα μυροδοχεία και στρεγκλίδες. Η προσοχή που δόθηκε, στην κατασκευή του τάφου, η ταφή στην σαρκοφάγο και τα κτερίσματα υποδηλώνουν ότι ο νεκρός ήταν σημαντική προσωπικότητα, σε τοπικό επίπεδο και επικεφαλής της οικογένειας, για την οποία κτίστηκε ο τάφος.
«Ο Τάφος του Κέρβερου συνεχίζει να παρέχει πολύτιμες πληροφορίες, για την περιοχή των Φλεγραίων, κοντά στο Liternum, διευρύνοντας την γνώση του παρελθόντος και προσφέροντας ευκαιρίες, για διεπιστημονική έρευνα», δήλωσε ο αρχαιολόγος Mariano Nuzzo.
 Λεπτομέρεια του εσωτερικού της σαρκοφάγου που ανασκάπτεται, με το σάβανο και μερικά ταφικά κτερίσματα. [Credit: Superintendency of Archaeology, Fine Arts, and Landscape for the metropolitan area of Naples] |
Δείγματα έχουν ληφθεί, από άλλους τάφους, στα νεκρικά κρεβάτια του μαυσωλείου και έχουν αναλυθεί, από διεπιστημονική ομάδα ερευνητών. Η ανάλυση της γύρης και η παρατήρηση, στο μικροσκόπιο, αποκάλυψαν την παρουσία του chenopodium, ενός γένους πολυετούς βοτάνου, γνωστού ως αγαθόφυτου και της αψιθιάς. Αυτά, πιθανότατα, εφαρμόζονταν, στα νεκρικά πτώματα σε κρέμες, για να βοηθήσουν, στην πρόληψη της αποσύνθεσης. Δείγματα, από τα ανθρώπινα λείψανα, υποβάλλονται σε ανάλυση DNA.
«Τους τελευταίους μήνες, οι εργαστηριακές αναλύσεις, που πραγματοποιήθηκαν, σε δείγματα, που ελήφθησαν, από τις ταφές και τα στρώματα απόθεσης, απέδωσαν σημαντικό αριθμό δεδομένων, σχετικά, με την μεταχείριση των σωμάτων και τις ταφικές τελετουργίες, που πραγματοποιήθηκαν, εμπλουτίζοντας, σημαντικά, την κατανόησή μας», δήλωσε η ερευνητική ομάδα.
Η είσοδος, στον Τάφο του Κερβέρου.
[Credit: Superintendency of Archaeology, Fine Arts, and Landscape for the metropolitan area of Naples].
Η συνέχιση της αρχαιολογικής έρευνας και της εργαστηριακής δειγματοληψίας και ανάλυσης, κατά τους επόμενους μήνες, θα αποφέρει πρόσθετα ενδιαφέροντα στοιχεία, όχι μόνο, από το υπόγειο, αλλά και από την γύρω νεκρόπολη. Τα δεδομένα αυτά θα είναι χρήσιμα, για την ανακατασκευή του ιστορικού και κοινωνικού πλαισίου μιας αρχαίας κοινότητας, που έχει, ακόμη, πολλά να αποκαλύψει.
Πορτραίτο του Isaac Newton, από τον Godfrey Kneller, το 1689.
1704. Ο χριστιανός φυσικός Sir Isaac Newton (4/1/1643 - 31/3/1727) προβλέπει ότι το τέλος του κόσμου, θα έλθει το 2060.
Είναι ο πατέρας της σύγχρονης φυσικής, ο εμπνευστής του πιάνου, των τραίνων, της λαιμητόμου και πολλών άλλων, αλλά έκανε λάθος. Στις σημειώσεις του, για τον υπολογισμό του τέλους του κόσμου, γράφει :
«Έτσι, ο χρόνος, οι καιροί και το μισό ενός χρόνου είναι 42 μήνες ή 1260 ημέρες ή τρία χρόνια και μισό, υπολογίζοντας δώδεκα μήνες σε έναν χρόνο και 30 ημέρες σε έναν μήνα…»
Και συνεχίζει :
«Και αφού οι ημέρες των βραχύβιων θηρίων τίθενται, για τα έτη των ζωντανών βασιλείων, η περίοδος των 1260 ημερών, αν χρονολογηθεί, από την πλήρη κατάκτηση των τριών βασιλέων το 800 μ.Χ., θα τελειώσει, το 2060 μ.Χ.. Μπορεί να τελειώσει, αργότερα, αλλά δεν βλέπω κανένα λόγο να τελειώσει, νωρίτερα».
Το σπίτι του Issac Newton, στο Cambridge.
Ο Isaac Newton ήταν χριστιανός και διαμόρφωσε τη θεωρία για το τέλος του κόσμου, με βάση το βιβλίο του Δανιήλ, το οποίο είναι η παλαιότερη διαθήκη της θρησκείας του και αναφέρει την Aποκάλυψη.
Μιλώντας, για το τί εννοούσε o Isaac Newton, ο επιμελητής του History of Yesterday, Andrei Tapalaga δήλωσε:
«Το «τέλος του κόσμου, στο οποίο αναφέρεται ο Newton, σε αυτήν την θεωρία, που βασίζεται, στο βιβλίο του Δανιήλ, είναι ότι, τότε, θα είναι, που ο Ιησούς θα επιστρέψει και θα φέρει την ειρήνη, σε αυτόν τον κόσμο, όντας ο κυβερνήτης για μια ολόκληρη χιλιετία. Ο Ιησούς θα κάψει όλους εκείνους, που έχουν διαφθείρει τον Χριστιανισμό, για το προσωπικό τους όφελος και θα μας διδάξει όλους να ζούμε αρμονικά. Όσοι του αντιτίθενται θα αντιμετωπίσουν την οργή του και όσοι τον αγκαλιάσουν θα βιώσουν την αγάπη του».
1816. Η βόρεια Εύβοια και τμήμα της Φθιώτιδας.
1890. Κάπου, στο Θησείο.
25/7/1893. Η Διώρυγα της Κορίνθου εγκαινιάζεται.
1900 (δεκαετία). Ηράκλειο Κρήτης. Αραστάς. Το εμπορικό κέντρο της πόλης, η οποίας, τότε, λεγόταν Μεγάλο Κάστρο.
Η καθημερινότητα εκείνης της εποχής ήταν γεμάτη, από χρώματα, αρώματα και ήχους, που συνδυάζονταν, για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό σκηνικό, με κυρίαρχη την ανατολίτικη αίσθηση.
Στο Μεϊντάνι, την σημερινή πλατεία Ελευθερίας, συναντούσες το τούρκικο σεμπίλι, την κρήνη, δηλαδή των τριών λιονταριών, που έδινε, στους περαστικούς, την δυνατότητα να δροσιστούν, με φρέσκο νερό. Η γωνία της σημερινής οδού 1821 και Ίδης, ήταν το σημείο συνάντησης, για πολλούς, προσθέτοντας μια αίσθηση κοινότητας και φιλοξενίας, στην πόλη.
Ακριβώς δίπλα, το Αραστά τζαμί, ή Αραστέ Τζαμισή, δέσποζε, με την επιβλητική του παρουσία. Το κτίσμα αυτό είχε ενδιαφέρουσα ιστορία, καθώς, αρχικά, ήταν ενετικός ορθόδοξος και καθολικός ναός αφιερωμένος, στην Παναγία του Φόρου, γνωστή και ως Madonnina. Με την οθωμανική κατάκτηση, ο ναός μετατράπηκε, σε τζαμί, αλλά διατήρησε την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά. Η αρχιτεκτονική του αναδείκνυε τα στοιχεία και των δύο θρησκειών, δημιουργώντας μια μοναδική σύνθεση, που αποτύπωνε την πολυπολιτισμική ταυτότητα του Ηρακλείου.
Η αγορά του Αραστά, που εκτεινόταν, γύρω από το τζαμί, ήταν το εμπορικό κέντρο της πόλης. Οι πάγκοι των εμπόρων ήταν γεμάτοι, με πολύχρωμα υφάσματα, μπαχαρικά και διάφορα προϊόντα που έφερναν άρωμα, από την Ανατολή. Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη, από τις φωνές των εμπόρων και των πελατών, που παζάρευαν και αντάλλασσαν αγαθά και ιστορίες. Τα αρώματα, από τα μπαχαρικά και τα φρέσκα τρόφιμα, που πωλούνταν, εκεί, αναμειγνύονταν στον αέρα, δημιουργώντας μια αίσθηση πλούτου και αφθονίας.
Το 1904, το Ηράκλειο ήταν μια πόλη, που συνδύαζε, αρμονικά, το παρελθόν, με το παρόν της. Οι δρόμοι και τα κτίσματα της πόλης αφηγούνταν ιστορίες, από τους αιώνες, που πέρασαν, ενώ οι άνθρωποι, που ζούσαν και εργάζονταν, εκεί, συνέχιζαν να διαμορφώνουν την ταυτότητά της. Οι εικόνες, το Αραστά τζαμί και η πολυσύχναστη αγορά του Αραστά, παραμένουν ζωντανές μνήμες μιας εποχής, που άφησε ανεξίτηλο σημάδι, στο Ηράκλειο.
Μια βόλτα στο Μεγάλο Κάστρο στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν μια εμπειρία που αναδείκνυε την πολυπολιτισμική πλούσια ιστορία της πόλης και τη συνεχή εξέλιξή της. Η πόλη, γεμάτη ζωή και κίνηση, ήταν ένας τόπος όπου η παράδοση και η νεωτερικότητα συνυπήρχαν αρμονικά, δημιουργώντας ένα μοναδικό μωσαϊκό πολιτισμών και ιστοριών.
(Φωτογραφία : Συλλογή Νίκου Φουκαράκη).
1900. (δεκαετία) Θεσσαλονίκη. Η τουρκική αγορά.
23/7/1912. Αθήνα. Υποδοχή του Ολυμπιονίκη Κωνσταντίνου Τσικλητήρα, στον σταθμό Πελοποννήσου.
Ο Τσικλητήρας βρίσκεται, στην μέση, (είναι ο ψηλότερος όλων) και, τότε, στην Στοκχόλμη, στο μήκος, άνευ φοράς, πήδησε 3,37 μέτρα και στο ύψος, άνευ φοράς 1,55 μέτρο. Τον υποδέχτηκαν πλήθη κόσμου, που δεν φαίνονται, στην φωτογραφία.
1914. Γεωργουτσάτες. Βόρειος Ήπειρος. Ένοπλο σώμα γυναικών.
1946. Λάμπρος Κωνσταντάρας - Μάνος Κατράκης.
Σκηνή, από την ταινία του Ηλία Περγαντή “ΚΑΤΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ”, που είναι και η πρώτη και τελευταία κινηματογραφική δουλειά του συγγραφέα Μ. Καραγάτση (πραγματικό ονοματεπώνυμο : Δημήτρης Ροδόπουλος).
1948. Ελλάδα.
1950. Αεροφωτογραφία του Ασκληπιείου, στην Κω.
Στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη “Κυριακάτικο ξύπνημα”.
1955. Ασπράγγελοι Ιωαννίνων.
1955. Πλανόδιος μανάβης.
Στην Ελλάδα, αλλά άγνωστο πού.
1955. Κάπου, στην Ελλάδα.
Άγνωστο πού.
1955. Σε παιδόπολη.
Άγνωστο ποιά και πού.
1957 Κόρινθος. Ford Perfect E93A.
11/6/1959. Παρέα καφενείου, στα Τρίκαλα Θεσσαλίας.
1960 Γαλάτσι. Η Λεωφόρος Βεΐκου.
Αριστερά, λίγο παρακάτω, είναι η οδός Τράλλεων.
1965 Αμπελόκηποι. Λεωφόρος Αλεξάνδρας.
1960 (δεκαετία). Παναθηναϊκός. Τότε, που έπαιζαν, με τις φανέλες, έξω, από τα σορτσάκια.
Κώστας Ελευθεράκης, Βασίλης Κωνσταντίνου, Άνθιμος Καψής.
25/7/1974. Πόρτο Ράφτης : Οι πρώτοι 44 πολιτικοί κρατούμενοι, στην Γιάρο, καταφθάνουν ελεύθεροι, στο λιμάνι, με το πλοίο «Σκίρων».
Μεταξύ αυτών, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο Νίκος Φελέκης, ο Σπύρος Χαλβατζής, ο Γιάννης Χοτζέας, ο Στέλιος Παππάς, ο Θανάσης Παπαρρήγας, ο Νίκος Κιάος, ο Νίκος Ψαρουδάκης, ο Παντελής Βούλγαρης ο Σταύρος Παράβας, ο Στάθης Παναγούλης, ο Νίκος Μανιός, ο Ανδρέας Νεφελούδης και άλλοι.
27/7/1974 Ξανακυκλοφορεί η εφημερίδα του Νίκου Ψαρουδάκη “Η Χριστιανική”.
23/6/2005. Η IC 20 αναχωρεί, από Πειραιά, για Κυπαρισσία.
5/4/2008. Ελάχιστα, πριν αποκοπεί το τμήμα Κόρινθος - Πάτρα, το ΜΑΝ διέρχεται, από το λιμάνι του Αιγαίου.
26/9/2009. Συρμοί STADLER του Οδοντωτού πραγματοποιούν διασταύρωση, στον σταθμό Τρικλιά Αχαΐας.
26/7/2024. Η παλαιστινιακή σημαία κυματίζει, στα μνημεία της Ουάσινγκτων, ενώ ο Μπενιαμίν Νετανιάχου απευθύνεται, ως επίσημος καλεσμένος, στο αμερικανικό κογκρέσο.
Εν τω μεταξύ, το Πεκίνο μεσολάβησε και πέτυχε συμφωνία, για τον σχηματισμό κυβέρνησης ενότητας όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων.
(Η γελοιογραφία είναι του Ινδού Παρές ΝΑΤ).
26/7/2024 Φουλ τα, παρανόμως, παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη…
Φυσικά, στάλθηκε νέα καταγγελία :
Σχόλια