2025 Η τραγική κατάπτωση της γεωπολιτικής αξίας του ελλαδικού χώρου, εξ αιτίας της ψοφοδεούς εντόπιας ολιγαρχίας και του πολιτικού της προσωπικού· εξαιρουμένου του KKE. (2).
Η γεωπολιτική αξία του “ελληνικού οικοπέδου”, σε συνέχεια του χθεσινού (4/1/2025) σχετικού δημοσιεύματος, με τίτλο : 2025. Ποιά είναι η τρέχουσα στρατηγική αξία της Ελλάδας, που έχει, πρακτικά, εκμηδενίσει η ψοφοδεής εντόπια ελίτ; (1), μονοπωλεί και σήμερα, το ενδιαφέρον μου, συνεχίζοντας να με απασχολεί, αφού το ζήτημα αυτό αποφεύγεται να τεθεί, σε δημόσιο διάλογο, εντός των πλαισίων μιας ρεαλιστικής προσέγγισης των υπαρχόντων δεδομένων και των υπαρχουσών ισορροπιών και συνθηκών.
Στο, παραπάνω, αρχικό βίντεο συνεχίζεται και εξειδικεύεται η ανάλυση των δεδομένων της μείωσης της γεωπολιτικής αξίας του ελλαδικού εδαφικού και θαλάσσιου χώρου, η οποία μείωση προκύπτει, πέραν από την, εξ αντικειμένου, κατάσταση που δημιουργήθηκε, με το τεράστιο γεωπολιτικό κενό, το οποίο προέκυψε, από την της “Σοβιετικής Ένωσης” και την προσχώρηση των χωρών του πρώην “υπαρκτού σοσιαλισμού”, στο δυτικό στρατόπεδο.
Με δεδομένο αυτό το τεράστιο γεωστρατηγικό κενό, η, πέραν αυτού του γεγονότος, κατάπτωση της γεωπολιτικής αξίας της ελληνικής επικράτειας καθίσταται αποτέλεσμα της συνέχισης της διαδικασίας της υποβάθμισης αυτής της γεωπολιτικής αξίας της χώρας, από την εντόπια ελίτ και το αστικό πολιτικό προσωπικό, που την υπηρετεί, είτε αυτό είναι της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς, με δεδομένη, πάντα, την εξαίρεση του ΚΚΕ το οποίο, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση, με την δουλική εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εντόπιας ολιγαρχίας.
Ορόσημο αυτής της διαδικασίας της, περαιτέρω, κατάπτωσης της γεωπολιτικής αξίας της χώρας αποτελεί η ταπεινωτική ήττα, που υπέστη η χώρα, στις 30 Ιανουαρίου 1996, οπότε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και των αδηφάγων και παμφάγων “εκσυγχρονιστών” του, αφού ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας την οδήγησαν στην μείωση της εδαφικής επικρατείας της χώρας και με την αποδοχή της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, επί των Ιμίων, από μια επίσημη τουρκική απαίτηση, επί των ορίων της ελληνικής επικράτειας και έτσι προέκυψε η πρώτη μείωση της ελληνικής επικράτειας, μετά τον Ιούλιο του 1924, με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης και την παραχώρηση της ανατολικής Θράκης και των νήσων της Ίμβρου και της Τενέδου στο νεοτουρκικό κράτος του Μουσταφά Κεμάλ Πασά.
Και φυσικά αυτή η, εφ’ όλης της ύλης, αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, με την επισημοποίηση της τουρκικής θεωρίας, περί της ύπαρξης “Γκρίζων Zωνών” ακαθόριστης κυριαρχίας, στο Αιγαίο που, βέβαια, ουδέποτε υπήρξαν τέτοιου είδους ζώνες, κατά το απώτερο παρελθόν, εκ μέρους της Άγκυρας κατέστησε σαφές το γεγονός της επιτάχυνσης της κατάπτωσης της γεωπολιτικής αξίας του ελληνικού εδαφικού και θαλάσσιου χώρου, αφού το ελληνικό κράτος, που αποδέχτηκε, δια της έμπρακτα, τον Ιανουάριο του 1996, αυτή την επισημοποιημένη αμφισβήτηση, είναι σαφές ότι, στην πραγματικότητα, δεν επιθυμεί και δεν έχει το σθένος να υπερασπιστεί την κυριαρχία του, επί του αρχιπελάγους του Αιγαίου, απέναντι στην βουλιμία των κυβερνώντων, στην Άγκυρα.
Δεν χρειάζεται να κουράσω άλλο το αναγνωστικό κοινό, το οποίο προτρέπω να παρακολουθήσει το αρχικό βίντεο του παρόντος άρθρου και να δει το χθεσινό άρθρο και να παρακολουθήσει και το χθεσινό βίντεο, που βρίσκεται, στην έναρξή του.
Άλλωστε, θα ακολουθήσει και τρίτο άρθρο, για το ίδιο θέμα. Δηλαδή, για την μείωση της γεωπολιτικής αξίας της ελληνικής επικράτειας, εξ αιτίας της ψοφοδεούς εντόπιας ελίτ και των φοβικής και δουλόφρονος στάσης της ολιγαρχίας των Αθηνών, απέναντι, στους κυβερνώντες, στην Άγκυρα.
Σχόλια