Ο ολέθριος Κώστας Σημίτης, από τον Ιανουάριο του 1996, στον Ιανουάριο του 2002, έως τον Ιανουάριο του 2025 και στο απώτερο μέλλον, επέφερε ένα βαρύτατο πλήγμα, στην γεωπολιτική αξία του ελληνικού εδαφικού και θαλάσσιου χώρου, οδηγώντας την χώρα, σε μια σαρωτική στρατηγική ήττα (3).

 

Ο χθεσινός (5/1/2025) θάνατος του τέως πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, για τον οποίο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κήρυξε τετραήμερο “εθνικό” - δηλαδή  κρατικό - πένθος, σημαδεύει μια ολόκληρη εποχή βαρύτατης ιστορικής παρακμής του σύγχρονου ελληνισμού και μιας ταχείας απαξίωσης της γεωπολιτικής αξίας της Ελλάδας, ως εδαφικού και θαλάσσιου χώρου, με έναρξη το ρεζιλίκι των Ιμίων και την, για πρώτη φορά, μετά από 72 χρόνια (με την Συνθήκη της Λωζάνης, που υπέγραψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τον Ιούλιο του 1924, παραδίδοντας, άνευ σοβαρού λόγου, στο νεαρό κεμαλικό τουρκικό κράτος, την Ίμβρο, την Τένεδο και την ανατολική Θράκη), μείωση του της ελληνικής επικράτειας, με την αποδοχή ότι οι βραχονησίδες αυτές, ενώ είναι τμήμα της, ο, τότε, πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αποδέχτηκε ότι αυτές οι βραχονησίδες, τα Ίμια, είναι απροσδιόριστής κρατικής κυριαρχίας, αποδεχόμενος έτσι, σιωπηρά και την, για πρώτη φορά, επίσημα διατυπωμένη θέση της Άγκυρας ότι υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιου είδους νησιά, διάσπαρτα, στον χώρο του Αιγαίου, που ανήκουν αποτελούν “γκρίζες ζώνες”, με απροσδιόριστη κρατική κυριαρχία.

Έτσι ξεκίνησε η έμπρακτη, πλέον, αμφισβήτηση της ελληνικής πρωτοκαθεδρίας στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, η οποία αμφισβήτηση, που προβάλλει η Άγκυρα, στις ημέρες μας, έχει φτάσει σε νέα επίπεδα απαξίωσης της στρατηγικής και της γεωπολιτικής αξίας του, υπό αμφισβήτηση, ευρισκόμενου ελληνικού θαλάσσιου και εδαφικού χώρου, με αποτέλεσμα την νέα αξίωση της Άγκυρας, η Αθήνα να είναι υποχρεωμένη να ζητεί την έγκριση της τουρκικής κυβέρνησης, για ο,τιδήποτε σχεδιάζει να πράξει, στο Αιγαίο και στις περιοχές εκείνες, που βρίσκονται, πέρα, από τα έξι ναυτικά μίλια της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης, στις ηπειρωτικές και τις νησιωτικές ακτές.

Αλλά, εκτός αυτού, ο Κώστας Σημίτης πραγματοποίησε την εκκίνηση της σαρωτικής κατάπτωσης της ελληνικής οικονομίας, αφού, η πολιτική του οδήγησε, σήμερα (το 2023), το τουρκικό ΑΕΠ έφθασε στα 2.936.000.000.000 δολάρια, ενώ το ελληνικό ΑΕΠ έχει καταρρεύσει, στα 375.780.000.000 δολάρια.

Η εντόπια ολιγαρχία, όμως, προτιμά να διασύρεται, αδιαφορώντας, για το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι, που ξέρουν, περί τίνος πρόκειται και καλύπτοντας τον χαμένο, τον Κώστα Σημίτη και την ένταξη της Ελλάδας, στο ευρώ και την ζώνη του, που υπήρξε μια σαρωτική στρατηγική ήττα, για την χώρα μας.

Άλλωστε, τα έχουμε πει : Το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 105% του ΑΕΠ, την 1/1/2002 και μετατρεπόμενο, από ένα, κατά 85%, δραχμικό χρέος, σε ένα χρέος, σε ευρώ, που λειτουργεί, ως ξένο νόμισμα, διότι δεν εκδίδεται, από το ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα να προκύψει, εν γνώσει του Κώστα Σημίτη, η άμεση αφανής χρεωκοπία, που έγινε εμφανής τον Απρίλιο του 2010, μέχρι τις ημέρες μας και έως, τουλάχιστον, το 2070 και ακόμη περισσότερο.‬

Έτσι οδηγηθήκαμε, μαζί με αυτήν την σαρωτική στρατηγική ήττα, στην τεράστια - στην ολέθρια - υποβάθμιση της γεωπολιτικής αξίας του ελληνικού εδαφικού και κυρίως, του θαλάσσιου χώρου.

Δεν χρειάζεται να προχωρήσω περισσότερο το παρόν κείμενο. Το αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος που τράβηξα, χθες 5 Ιανουαρίου 2025, είναι, ιστορικά, αναλυτικό και είναι (και καθίσταται) απαραίτητο οι αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, με ιδιαίτερη προσοχή.

Οι αναγνώστες θα αντλήσουν, στο αρχικό βίντεο - και στα υπόλοιπα -, έναν μεγάλο όγκο πληροφοριών, για όσα συνέβησαν, στην σημιτική εποχή και οδήγησαν στην τρέχουσα υποβάθμιση της γεωπολιτικής αξίας της χώρας μας. 

Όπως, επίσης, είναι πολύ χρήσιμο να παρακολουθήσει το αναγνωστικό κοινό, και όλα τα υπόλοιπα βίντεο τα οποία ανατρέχουν, περίπου, 30 χρόνια, στο παρελθόν και εκφράζουν όσα έχουν οδηγήσει την Ελλάδα, στην παρούσα κατάσταση, στην οποία έχει περιπέσει και στην οποία βρίσκεται. 

Δεν χρειάζονται περισσότερα.