Από την γενετική ποικιλομορφία του σημερινού τουρκικού/μικρασιατικού πληθυσμού (3000 πΧ, έως σήμερα), στην γενετική εξάπλωση των Σλάβων, στην Ακρόπολη (1869-2022), στο λιοντάρι των Εκβατάνων, το 324 πΧ, στην Via Appia και στην Via Egnatia (4ος πΧ-2 πΧ αιώνες), στον παγκόσμιο χάρτη του Ποσειδώνιου, τον 2ο αιώνα πΧ, στην Αθήνα (1835-1987), στην Θεσσαλονίκη (1890-2025), στον Francisco Ascaso της CNT, το1936, στον Παναθηναϊκό (1960-1971), στην Ευρώπη, που έμεινε πολύ πίσω, από τις ΗΠΑ (2008-2024), στην Marilyn Monroe (1962-2011), στην κατεψυγμένη Σιβηρία των -71,2 C, στην χιονισμένη παραλία της νήσου Χοκάιντο, στην Ιαπωνία, το 2024 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (126).

 

2/6/1971 Λονδίνο, στάδιο Wembley. Οι ομάδες του Παναθηναϊκού και του Ajax, εισέρχονται, στο τεραίν του γηπέδου.

3000 πΧ και μετέπειτα : Η γενετική πικοιλμορφία του σημερινού τουρκικού/μικρασιατικού πληθυσμού. 

Επεξηγήσεις :

Α) Στον τελευταίο πίνακα : OEC = Ανατολική και Κεντρική Ευρωπαϊκή καταγωγή. OCA = Καυκασιανή καταγωγή. ΟΜΕ = Ιρανική και αρχαιοσυριακή καταγωγή. EUR = Ευρωπαϊκή (από Βρρά και Νότο) καταγωγή. Roma = Ινδική (αθιγγανική) καταγωγή. Επίσης : Σαρδηνική καταγωγή και Τουρκμενική καταγωγή.

Β) Στον προτελευταίο και στον δεύτερο πίνακα, στις γενετικές απλοομάδες οι αυτόχθονες της Δυτικής Ασίας έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο, στην γονική δεξαμενή του σημερινού πληθυσμού της Τουρκίας. Μια ανάλυση επιμειξιών καθόρισε ότι οι Τούρκοι της Ανατολίας μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος της γενετικής τους κληρονομιάς με μη Τουρκικούς πληθυσμούς της περιοχής και ότι ο 12ος αιώνας υποδεικνύεται ως η περίοδος της επιμειξίας. Όμως, θύλακες με κυρίαρχη γενετική συσχέτιση, με την Κεντρική Ασία, βρέθηκε, σε άτομα των Αφσάρ, κοντά στην Άγκυρα.

8ος μΧ - 9ος μΧ αιώνες. Οι αρχές της γενετικής εξάπλωσης των Σλάβων, στους λοιπούς ευρωπαϊκούς πληθυσμούς.

1869 Η Ακρόπολη των Αθηνών.

1903 Η Ακρόπολη των Αθηνών, στο βάθος. Μπροστά κάτοικοι της Αθήνας, Δίπλα στον Ιλισό ποταμό και το Ολυμπιείο.

1903 μΧ. Ακρόπολη των Αθηνών. Σπάνια φωτογραφία, τραβηγμένη στην νότια κλιτύ του αρχαίου κτίσματος. Σε πρώτο πλάνο, οι δύο στύλοι, πάνω από το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου.

1907 Η Ακρόπολη των Αθηνών.

2022 Η Ακρόπολη των Αθηνών.

324 πΧ Εκβάτανα, Περσία. Το λιοντάρι της πόλης (νυν Χαμαντάν) σκαλίστηκε, με εντολή του Αλέξανδρου Α’ δεύτερου βασιλιά των αρχαίων Ελλήνων, προς τιμήν του επιστήθιου φίλου του Ηφαιστίωνα.

312 πΧ. Ιταλία. Η αρχαία ρωμαϊκή Via Appia (Αππία Οδός), που άρχισε να κατασκευάζεται από τον τιμητή Claudius Appius. Ξεκινούσε, από την Ρώμη, περνούσε την Καμπανία και κατέληγε, στο Βρινδήσιο.

135 πΧ - 51 πΧ. Ο παγκόσμιος χάρτης, σύμφωνα, με τις ιδέες του Ποσειδωνίου, που σχεδιάστηκε, το 1628, από τους χαρτογράφους Petrus Bertius και Melchior Tavernier.

Ο Ποσειδώνιος ο Ρόδιος, ή Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, ήταν Έλληνας, Αντιοχέας πολυμαθής Στωικός φιλόσοφος, αστρονόμος, γεωγράφος, πολιτικός, ιστορικός και διδάσκαλος. Θεωρήθηκε, από τους συγχρόνους του, ως ο πολυμαθέστερος άνθρωπος του κόσμου, για εκείνη την εποχή και αυτό φαίνεται, από το γεγονός  ότι ο χάρτης αυτός ήταν πολύ προχωρημένος, ως προς την πραγματική εικόνα, που χαρτογράφησε, εκείνα τα χρόνια.

2ος πΧ αιώνας. Η ρωμαϊκή επαρχία Ιλλυρία (Illyricum).

2ος αιώνας πΧ. Η αρχαία Εγνατία Οδός. Απομεινάρι της αρχαίας ρωμαϊκής οδού, πλησίον του σημερινού Σιδηρόκαστρου.

Πήρε το όνομα του Εgnatius (πιθανότατα, του Gnaeus Egnatius, ύπατου της Μακεδονίας), που την ξεκίνησε το 146 πΧ και έφθασε να έχει μήκος 1.120 χλμ. και πλάτος 6 μέτρα, συνδέοντας την κάτω Αδριατική, με το βόρειο Αιγαίο, έως την Ανατολική Θράκη. Ήταν συνέχεια της Αππίας οδού (Via Appia) στρωμένη, με μεγάλες πολυγωνικές λίθινες πλάκες, ή, με ένα μεγάλο στρώμα συμπιεσμένης άμμου. Είχε οδοδείκτες, εκ των οποίων έχουν βρεθεί σε έκταση 860 χλμ.

2ος αιώνας μΧ Ρώμη, Villa Cornovaglia. Οι τρεις χάριτες. Ρωμαϊκό γλυπτό, το οποίο είναι αντίγραφο ελληνικού γλυπτού του 2ου αιώνα πΧ, με αποκαταστάσεις της εποχής της Αναγέννησης.

5ος μΧ - 6ος μΧ αιώνες. Κοργιάτ Γκατ, Παλαιστίνη (Ισραήλ). Αρχαιολόγοι από την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ ανακάλυψαν μοναστήρι της πρώιμης βυζαντινής εποχής. Στο εσωτερικό του μοναστηριού, υπάρχει ένα μεγάλο ψηφιδωτό, με μια ελληνική επιγραφή, που γράφει: «ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ» (Δευτερονόμιο Ε').

5ος πΧ - 6ος πΧ αιώνες. Κύπρος. «ΦΗΡΙΑ ΚΑΛΗ». Το ΦΗΡΙΑ αποτελεί την αιολική μορφή του Θηρία. “Καλό κυνήγι”, λοιπόν.

1835 Αθήνα. Ιλισός. (Martinus Rorbye).

1860 (αρχές δεκαετίας). Αθήνα. Ο χώρος, που διαμορφώθηκε η Πλατεία Ομονοίας. Στο βάθος, τμήμα του πυκνού δάσους του Ελαιώνα των Αθηνών, εκεί, που, τώρα, βρίσκεται το Αιγάλεω.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε, από τον Λυκαβηττό.

1884. Αθήνα. Ο 25χρονος Κωστής Παλαμάς.

1890 Αθήνα. Ο Λυκαβηττός φωτογραφημένος, από την Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου.

1890 -1900 (δεκαετίες). Αθήνα. Παγοπώλης, σε κάρο, που το σέρνει ένα γαϊδουράκι.

1900. Αθήνα. Ο ποταμός Ιλισός, (ρέμα) και το Ολυμπιείο.

Στην απέναντι όχθη, είναι η σημερινή λεωφόρος Αρδηττού και η συνοικία του Μετς. Πάνω δεξιά, διακρίνεται ο μύλος του Αργυρίου.

1901 Αθήνα. Η οδός Σταδίου, με γαζίες, ακακίες, ποδήλατα, πεζούς και νεοκλασικά.

1890 (δεκαετία). Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Στην παραλία της πόλης.

1900 Οθωμανική Θεσσαλονίκη, Συκεές. Λήψη, από την Κυθήρων, με πλάτη, προς τον Πύργο Λαπαρδά. Μπροστά, το αδιαμόρφωτο ρήγμα της σημερινής Καραβαγγέλη.

1913 Θεσσαλονίκη. Η παραλιακή Λεωφόρος Νίκης, με το τραμ.

1916-1917 Θεσσαλονίκη. Οδός Στ. Βουτυρά.

1918 Θεσσαλονίκη. Οδός Σαχτούρη, στην συμβολή της, με την παλαιά οδό Σούτσου, νυν Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου.

5/1916. Γουμένισσα Κιλκίς. Η πλατεία της Γουμένισσας.

1920 (δεκαετία). Αθήνα, Χαυτεία. Οδοί Αιόλου και Σταδίου.

1920 Αθήνα. Αστικό λεωφορείο Πλατεία Κάνιγγος - Γκύζη.

1920 (κτίσμα δεκαετίας). Αθήνα. Η διώροφη κατοικία της ηθοποιού Κυβέλης.

Στα, μόλις, λίγα μέτρα του στενού, που είναι κάθετο, στην Μαυρομματαίων, δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ανάμεσα, σε κτήρια του μοντερνισμού, βρίσκεται αυτό το διώροφο κτήριο εκλεκτικιστικής τεχνοτροπίας, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Γεώργιου Θεοδωρίδη. Η δίφυλλη ξύλινη πόρτα, αλλά και τα παράθυρα του υπερυψωμένου ισογείου, έχουν τοξωτά υπέρθυρα, με ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία. Αυτό γαλάζιο σπίτι, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο.

1925-1926 Θεσσαλονίκη. Η οδός Βενιζέλου, σε πλήρη οικοδομική δραστηριότητα. Δεξιά, υπό κατασκευή το Μέγαρο Γκατένιο - Φλορεντίν, στην συμβολή, με την οδό Τσιμισκή και πριν, από αυτό, το κτήριο, που στεγάζει, σήμερα, το Εβραϊκό Μουσείο.

1929 Θεσσαλονίκη. Άποψη της παραλίας.

1930. Αθήνα, Πλατεία Αιγύπτου. Πατησίων και Λεωφόρος Αλεξάνδρας.

Ένα κάρο κατεβαίνει, προς την Πατησίων, στα δεξιά, ένα υδροφόρο οχήμα, υπάρχουν ράγες των τραμ, η περίφημη πισίνα και το Πεδίον του Άρεως είναι χωράφια, ακόμη.

1930 (περίπου). Θεσσαλονίκη. Η οδός Ερμού, δεξιά η στοά Καράσο και λίγο πιο κάτω, η αγορά Μοδιάνο.

1934 Μεταμόρφωση (Κουκουβάουνες). Στην οδό Φωτίου Γκινοσάτη, στο κέντρο του παλιού χωριού.

1936 Αθήνα, Βοτανικός. Το πρώτο εργοστάσιο της «ΕΒΓΑ», στην περιοχή.

1935-1938 Αθήνα. Οι περιοχές Γουδή - Ζωγράφου και πέριξ.

1936 Barcelona. O αναρχικός Francisco Ascaso της αναρχοσυνδικαλιστικής C.N.T., που σκοτώθηκε, στην πρώτη πολιορκία της πόλης, από τους πραξικοπηματίες του Francisco Franco, δεν είχε αυταπάτες· ή είχε πολλές…

«Κι εμείς; Είμαστε, ίσως, λίγο ανόητοι, αλλά ηλίθιοι δεν είμαστε. Μέχρι τώρα, συμπεριφερθήκαμε, στα εργοστάσια ήσυχα και φιλικά. Αυτό, όμως, θα αλλάξει. Θα συγκεντρωθούμε, στις αυλές των εργοστασίων και θα εκλέξουμε, με όσους δουλεύουν εκεί, επιτροπές παραγωγής. Και αν πρόκειται να κλείσουν τα εργοστάσια, θα τα απαλλοτριώσουμε και θα αναλάβουμε εμείς. Θα οργανώσουμε την παραγωγή καλύτερα και ασφαλέστερα, από τους καπιταλιστές. Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, είναι βάρος, για τις επιχειρήσεις. Η πολιτική νίκη είναι απάτη και αυταπάτη, αν δεν ακολουθεί η νίκη, στην οικονομία και στα εργοστάσια». Δίκιο είχε, αλλά…

12/6/1937 Αθήνα. Λεωφόρος Συγγρού.

1939 Χανιά. Η Κρητικοπούλα Ρουμπίνη Νικολακάκη, μέλος του Λυκείου Ελληνίδων Χανίων (photo Nelly’s).

11/1/1944. Πειραιάς. Η πόλη βομβαρδίζεται, από «συμμαχικά» αεροπλάνα. Γύρω, στους 5.500 νεκροί, εκ των οποίων … 8 Γερμανοί.

1950 Καισαριανή. Μπακάλικο.

1950 (αρχές δεκαετίας). Αθήνα. Άννα Κυριακού, Μίμης Φωτόπουλος, Αλέκα Κατσέλη.

Η Άννα Κυριακού ζει, όντας 96 ετών.

1950 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη, οδός Τσιμισκή. Το πολυκατάστημα «ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ».

1957 Αθήνα. Κοτόπουλα, στην οδό Αθηνάς και Σοφοκλέους.

1950 (αρχές δεκαετίας). Αθήνα, πλατεία Κολωνακίου. Η Τζένη Καρέζη, με την μητέρα της.

1965 Αθήνα. Η Τζένη Καρέζη.

1/1960 Αθήνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας. Ο “Τάφος του Ινδού”, το κλειστό γήπεδο του Παναθηναϊκού, έτοιμο, για την πρεμιέρα.

1960 (αρχές δεκαετίας) Αθήνα. Μοναστηράκι. Η Οδός Αδριανού. Ο ναός Αγίου Φιλίππου.

Το γωνιακό μαγαζί είναι του γνωστού παλαιοπώλη Σωκαρά. Τα κτήρια, δεξιά, σύντομα θα κατεδαφιστούν. Πίσω η είσοδος της Αρχαίας Αγοράς η Στοά του Αττάλου, τα Αναφιώτικα, και η Ακρόπολη.

13/7/1962 Will Rogers State, Beach of Santa Monica. ΗΠΑ. Η Marilyn Monroe, στην παραλία, λίγες ημέρες, πριν τον θάνατό της, στις 4/8/1962, στα 36 χρόνια της, στο Brentwood του Los Angeles, στην California.

25/10/1963. Λονδίνο. Οι “Rolling Stones”, φωτογραφίζονται ανήμερα της πρώτης τηλεοπτικής τους εμφάνισης.

1963 Αίγινα. Στο λιμάνι.

1965 Καρδίτσα. Η σταχομαζώχτρα.

1965 Χαλάνδρι, πλατεία Δούρου. Κοπάδι, από πρόβατα, ανεβαίνει την οδό Κολοκοτρώνη. Δεξιά, το γαλακτοπωλείο του Βάρσου.

1967 - 2018. Στο ίδιο μέρος, με την ίδια μηχανή, τα ίδια πρόσωπα, σε μια χρονική απόσταση 51 ετών· άγνωστο πού… 

1981 Αθήνα, Εθνικό Θέατρο. Η Ελένη Χατζηαργύρη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, στην «Λαίδη Μάκμπεθ».

1987 Αθήνα. Ο σταθμός και ένας συρμός του «Ηλεκτρικού», στο Μοναστηράκι.

1982 - 2025 Θεσσαλονίκη, Άνω Πόλη, Οδός Αχιλλέως 11, στο ίδιο σημείο, μετά από 43 χρόνια.

2011 Palm Springs, ΗΠΑ. Το άγαλμα “Forever Marylin”, του Seward Jonson, που έχει ύψος 7,9 μέτρα, απεικονίζει την Marilyn Monroe, στην σκηνή, με το σηκωμένο φόρεμα, στην ταινία του 1955 “The seven Year itch”.

To άγαλμα είχε περιπέτειες, αφού απομακρύνθηκε, το 2014, μεταφέρθηκε, στο Σικάγο, στην Αυστραλία και στο Κονέκτικατ. Τελικά, επανήλθε, στο Palm Springs.

2008 - 2024 Η “Ευρωπαϊκή Ένωση” βλέπει την πλάτη των ΗΠΑ. Το τρίτο τρίμηνο του 2024, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της αμερικανικής πολιτείας Μισισίπι ήταν 49.780 ευρώ, μόλις 1.524 ευρώ λιγότερο από το αντίστοιχο της Γερμανίας, που ήταν 51.304 ευρώ. Ακολουθούν η Δυτική Βιρτζίνια, το Άρκανσο, η Αλαμπάμα και η Νότια Καρολίνα - οι οποίες ξεπερνούν μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία.

Στο άλλο άκρο του φάσματος, το, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ της Νέας Υόρκης φτάνει τα 107.485 ευρώ και η Περιφέρεια της Κολούμπια (DC) προηγείται, με 246.523 ευρώ. Στην Ευρώπη, το, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ κυμαίνεται, από 15.773 ευρώ, στην Βουλγαρία, έως 125.043 ευρώ, στο Λουξεμβούργο. Ο μέσος όρος της “Ε.Ε.” είναι 40.060 €, έναντι του μέσου όρου των ΗΠΑ, που είναι 80.023 €. Μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης, η Γερμανία προηγείται, με 51.304 €, ακολουθούμενη από το Ηνωμένο Βασίλειο, με 48.441 €, την Γαλλία, με 44.365 €, την Ιταλία με 37.227 € και την Ισπανία, με 33.070 €. Το χάσμα μειώνεται, όταν προσαρμόζεται, με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (ΙΑΔ -PPP) - η οποία λαμβάνει υπόψη τις διαφορές στο κόστος ζωής. Ωστόσο, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να ξεπερνούν όλες τις χώρες της “Ε.Ε.” και το Ηνωμένο Βασίλειο, εκτός από το Λουξεμβούργο και την Ιρλανδία, οι οποίες θεωρούνται ακραίες περιπτώσεις, λόγω του μεγάλου αριθμού ξένων εργοδοτών  στο Λουξεμβούργο και των φορολογικών στρατηγικών των αμερικανικών πολυεθνικών, στην Ιρλανδία. Το ΑΕΠ μετράει την συνολική οικονομική παραγωγή μιας χώρας, ενώ η ΙΑΔ προσαρμόζει τις διαφορές τιμών, μεταξύ των χωρών, προσφέροντας μια σαφέστερη εικόνα του βιοτικού επιπέδου.

1910 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη. Ο αλευρόμυλος Αλλατίνη.

1950 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη. Η Εγνατία οδός και η Βενιζέλου.

2025 Θεσσαλονίκη, Νέα Παραλία. Μπροστά ο ναός Κύριλλου και Μεθόδιου.

1918 Ανθρακωρύχοι ανακαλύπτουν, βαθιά, μέσα στην στοά, ένα απολιθωμένο κούτσουρο δένδρου εγκλωβισμένο σε ένα στρώμα άνθρακα. Αυτή η διαδικασία απαιτεί πολλά εκατομμύρια έτη, για να πραγματοποιηθεί.

2024 Οϊμιακόν, Σιβηρία. Ρωσία. Το πιο κρύο κατοικημένο μέρος του πλανήτη, με θερμοκρασίες, κάτω των -63 C, που φθάνουν τους -71,2 C. Στην πόλη ζουν 500 κάτοικοι, ο χειμώνας φθάνει στους 9 μήνες, το φως του ήλιου κρατάει λίγες ώρες την ημέρα και το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες φθάνουν, στους 35 C, για μικρά χρονικά διαστήματα. Οι κάτοικοι τροφοδοτούνται, καλά, με θερμότητα, χάρη, στην μονάδα τηλεθέρμανσης, με την καύση άνθρακα και δεν κάθονται έξω, παρά, μόνον, έως 20 λεπτά.

Ακόμη χαμηλότερες θερμοκρασίες, καταγράφηκαν, στην Ανταρκτική και η επίσημη χαμηλότερη θερμοκρασία, στον πλανήτη μας, καταγράφηκε, στους -91 C, κοντά στον ορεινό όγκο της Ανταρκτικής.

2024 Χοκάιντο, Ιαπωνία. Χιονισμένη παραλία.

2024 Ρώμη. Tο Μνημείο του Vittoriano.

2025 Κωνσταντινούπολη. Η γέφυρα του Γαλατά.

14/1/2025 “Sapid”, Πετρούπολη.

1977 Σκίτσο του Φάνη Γιόση.