Από το Παλαιό Βασίλειο της αρχαίας Αιγύπτου (2686 πΧ - 2181 πΧ), στις περσικές μούμιες, από το 955 πΧ, στον Πυθέα τον Μασσαλιώτη (380 πΧ-310 πΧ), στους μαρμάρινους θρόνους, στον Ωρωπό, τον 1ο αιώνα πΧ, στην πολιτική κατάσταση, στον πλανήτη, το 23 μΧ, στους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, το 1071, πριν φθάσουν οι Ογούζοι Τούρκοι, στο Μετρό του Λονδίνου (1863-2022), στο “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” (1848-1945), στον Β. Ι. Λένιν (1919-1924), στην Αθήνα (1864-1994), στην εκτέλεση των ναζιστών Ούγγρων πρωθυπουργών, το 1946, στον αείμνηστο Μίμη Δομάζο (1967-1978), στην Θεσσαλονίκη (1885-1958), στην εξελικτική πορεία της παγκοσμιοποίησης (1870-2020), στην γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού (2019-2050), στον ίδιο υπάλληλο των τραίνων, στην “ΛΔ” της Κίνας, από το 1980 στο 2024 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (128).

955 πΧ. Περσία. Οι καλοδιατηρημένες μούμιες, που βρέθηκαν, το 1993, σε αλατωρυχείο και οι οποίες διατηρήθηκαν, λόγω του αλατιού.

2686 πΧ - 2181 πΧ. αρχαία Αίγυπτος. Είναι η περίοδος του Παλαιού Βασιλείου, το οποίο προηγήθηκε της Πρώτης Παρακμής. Οι Φαραώ εκείνης της εποχής εκτιμάνε πυραμίδες, κοντά, στα παλάτια του και η ενότητα της αρχαίας Αιγύπτου έφθασε, στα απώτατα όριά της. Η εποχή αυτή χαρακτηρίζεται, από την ραγδαία ανάπτυξη των τεχνών, της αρχιτεκτονικής, των κατασκευών, της γλυπτικής και της χαρακτικής.

2024 Μασσαλία. Το άγαλμα του Πυθέα του Μασσαλιώτη (380 πΧ - 310 πΧ), γεωγράφου, εμπόρου και εξερευνητή, που διέβη το Γιβραλταρ και ταξίδεψε, στην Βρετανία, στις βόρειες θάλασσες και έφθασε, σε ένα νησί, το οποίο ονόμασε Θούλη, η οποία, πιθανώς, είναι η σημερινή Ισλανδία και σε μια θαλάσσια περιοχή, όπου  ο αέρας αποτίθεται, σε πάγο, κοντά, στον Αρκτικό Κύκλο και στην Γροιλανδία.

Ο Πυθέας περιέγραψε τα ταξίδια του, στο βιβλίο του «Περί ωκεανού και γης περίοδος», του οποίου διασώζονται αποσπάσματα, από αναφορές άλλων συγγραφέων, κάποιοι, εκ των οποίων (ο Στραβωνας και ο Πολύβιος) αμφιβάλλουν, για το, εάν ο Πυθέας πραγματοποίησε το ταξίδι που περιγράφει. Δεν έχουν δίκιο, διότι οι περιγραφές του Έλληνα Μασσαλιώτη γεωγράφου και συγγραφέα αποδεικνύονται, ως συμβατές, με την πραγματικότητα, στις ακραίες βόρειες θάλασσες.

490-500 πΧ Ετρουρία, Ιταλία. Μελανόμορφο αγγείο, που απεικονίζει την σκηνή, όταν οι Τρώες βάζουν από το πεδίο της μάχης, τον αρχηγό τους Σαρπηδόνα, που τραυματίστηκε, από το δόρυ που του έριξε ο Τληπτόλεμος, στο γόνατο, τρυπώντας το μέχρι το κόκαλο.

170 πΧ. Το άγαλμα της Αθηνάς της Περγάμου, που ήταν, στην διάσημη Βιβλιοθήκη της πόλης. Τώρα βρίσκεται, στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.

1ος αιώνας πΧ. Ωρωπός. Μαρμάρινοι θρόνοι, στο Θέατρο Αμφιάρειου, που, στην αρχαία Ελλάδα, ήταν το μεγαλύτερο ιερό του χθόνιου θεού και ήρωα του Άργους Αμφιάραου. Το Αμφιάρειο ιδρύθηκε, στα τέλη του 5ου αιώνα πΧ, όταν ο Ωρωπός ήταν, στα χέρια των Αθηναίων. Ο Αμφιάραος ανήκε, στις θεότητες του κάτω κόσμου. Οι 5 μαρμάρινοι θρόνοι, στην ορχήστρα, χρησιμοποιούντο, από τους ιερείς.

23 μΧ. Η πολιτική κατάσταση, στον πλανήτη, περισσότερο, από 2000 χρόνια πριν.

 

1071 μΧ. Μικρά Ασία. Οι πληθυσμοί, στην περιοχή αυτή πριν έλθουν τα μογγολικής καταγωγής τουρκικά φύλα.

1455 (κατασκευή). Κωνσταντινούπολη. Το παζάρι καλύπτει έκταση 30700 τμ, διαθέτοντας, πάνω από 60 σκεπαστά δρομάκια και πάνω από 4000 καταστήματα, δεχόμενο, καθημερινά, σχεδόν, 400000 επισκέπτες, από όλο τον κόσμο.

1863 - 2022 Λονδίνο. Ο παλαιότερος σταθμός του Μετρό της πόλης, τότε και στην σύγχρονη εποχή.

1871 La Commune de Paris. (Σκίτσο).

1848 Λονδίνο. «Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο», Τα εξώφυλλα του βιβλίου των Karl Marx και Friedrich Engels, στην αρχική του έκδοση, στην γερμανική γλώσσα και στην γερμανική γλώσσα.

1921 και 1945 Αθήνα. «Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο». Τα εξώφυλλα του βιβλίου του Karl Marx και του Friedrich Engels, στις ελληνικές εκδόσεις και φυσικά, στην ελληνική γλώσσα.

1919 Μόσχα. Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ Λένιν βγάζει λόγο, σε συγκέντρωση.

1921 Μόσχα. Ο Β. Ι. Λένιν, με την γάτα του.

Ναντέζντα Κρούπσκαγια (26/2/1869 - 27/2/1939). Ήταν η σύζυγος του Β. Ι. Λένιν, από το 1898, όταν το τσαρικό καθεστώς τους υποχρέωσε να τελέσουν γάμο, με το ορθόδοξο χριστιανικό τυπικό, προκειμένου να τους επιτρέψουν να είναι μαζί, στην εξορία, στην Σιβηρία.

Οι φωτογραφίες της εκτείνονται, από την νεότητά της, στο τέλος της δεκαετίας του 1890, στην δεκαετία του 1900 και στα γεράματά της, στην δεκαετία του 1930.

1/2024 Μόσχα. Η “κηδεία” του Λένιν.

1864 (έναρξη λειτουργίας). Αθήνα, Πλάκα. Η παλαιά υπόγεια ταβέρνα «Ο Δαμίγος», που είναι, εν λειτουργία και σήμερα.

1872 Αθήνα. Δυο χρόνια, πριν το γκρέμισμα του πύργου της Ακρόπολης (1874), από τον Ερρίκο Σλήμαν και τρία χρόνια, μετά την κατασκευή του σιδηροδρόμου, που ένωσε τον Πειραιά, με την Κηφισιά (1869).

1891 Αθήνα. Στην Πύλη του Αδριανού, περνάει, μπροστά της ένας Γάλλος στρατιωτικός, με μπότες, που έχουν σπιρούνια.

1895 Αθήνα, οδός Πανεπιστημίου. Η ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1897. «Το Ρόδο του σκλαβοπάζαρου», στην ελληνιστική περίοδο. Εξαιρετικός ζωγραφικός πίνακας του Ισπανού José Jiménez Aranda. Η κοπέλα, που διατίθεται, προς πώληση, φέρει την σχετική επιγραφή, στα ελληνικά, που ήταν η lingua franca της εποχής, όπου, επίσης, αναγράφεται και η ηλικία της “ΙΗ”, δηλαδή 18 ετών, καθώς και το χρηματικό ποσόν, που πρέπει οι αγοραστές να πληρώσουν, ήτοι «ΜΝΑΣ Ω», δηλαδή 800. Ανωτέρω, μία μνα της αρχαίας αθηναϊκής κλασικής εποχής και μια μνα της ελληνιστικής περιόδου του Αντιόχου Δ’.

1905 Αθήνα. Έφιππος άνδρας, στους πρόποδες της Ακρόπολης.

1910 - 1915. Χανιά. Χαλικούτηδες (μαύροι Αφρικανοί), που ζούσαν, στο Κουμ Καπί, έξω από τα τείχη της πόλης. Τους έφεραν, οι Τούρκοι, το 1645, κατά την πολιορκία των Χανίων και μετέπειτα, οι Αιγύπτιοι, κατά την περίοδο της Αιγυπτιοκρατίας (1830 - 1840).

1910 (δεκαετία). Επιτυχημένο σκίτσο, για την συνεννόηση του Βερολίνου, με την Κωνσταντινούπολη.

1913 Αθήνα. Σπάνια φωτογραφία του Ιλισσού ποταμού, μετά από νεροποντή.

26/9/1915 Χαρτονόμισμα των 25 δραχμών της Τράπεζας Κρήτης.

1920 - 1929. Αθήνα. Η οδός Κολοκοτρώνη. Διακρίνεται το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, στην αρχική του θέση, απέναντι από το ξενοδοχείο ΙΛΙΟΝ ΠΑΛΑΣ. Επίσης, διακρίνονται διαβάτες και σταθμευμένα ιππήλατα αμαξάκια, στην άκρη του δρόμου.

10/1924 Αθήνα. Εγκαινιάστηκε μια νέα υπερσύγχρονη σχολικὴ μονάδα, στο τέρμα Πατησίων. Το 2017 ονομάστηκε «Λεόντιος Σχολή» και λειτουργεί, έως σήμερα.

1920 (δεκαετία). Χαϊδάρι. Δρομοκαΐτειο.

Άποψη της περιοχής, με φόντο την Αθήνα.

Ο δρόμος, που φαίνεται, είναι η Ιερά Οδός, δεξιά, είναι το μπαρουτάδικο, το σημερινό Άλσος, στο Αιγάλεω.

Το Δρομοκαΐτειο ιδρύθηκε, το 1887, με χρήματα, που είχε αφήσει, στην διαθήκη του, ο Ζώρζης Δρομοκαΐτης, το 1880, παίρνοντας το όνομά του, από τον Ζώρζη και την γυναίκα του Ταρσή : «Φρενοκομείο Ζώρζη και Ταρσής Δρομοκαΐτου». Το ύψος του ποσού το οποίο κληροδότησε ο Δρομοκαΐτης ήταν πεντακόσιες χιλιάδες γαλλικά φράγκα, τα οποία είχε καταθέσει, στην Τράπεζα της Ελλάδος και ζητούσε να γίνει Φρενοκομείο, όπου έκριναν οι εκτελεστές της διαθήκης του και φίλοι του Ιωάννης Χωρέμης και Εμμανουήλ Χαρίλαος και Μάρκος Ρενιέρης, Διοικητής της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Το 1887, δημιουργήθηκαν τέσσερα νοσηλευτικά τμήματα, τα οποία είχαν, στο σύνολό τους, 110 κλίνες. Για αρκετά χρόνια, το Δρομοκαΐτειο ήταν μια από τις ελάχιστες κρατικές υποδομές, στην Ελλάδα, για τις ψυχιατρικές ασθένειες, δεδομένου ότι ήταν το δεύτερο ψυχιατρικό ίδρυμα, μετά από αυτό της Κέρκυρας.

1938 Δραπετσώνα. Το κτήριο του “Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας «Νικόλαος Κανελλόπουλος»”. Υπήρξε το μοναδικό, στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή και λειτούργησε, στην βάση ευρωπαϊκών και αμερικανικών προδιαγραφών. 

Επειδή, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα, τότε, πιστευόταν ότι αυτό θα γινόταν και στον επόμενο πόλεμο. Για τον λόγο αυτόν ο ελληνικός στρατός είχε επενδύσει, στις μελέτες του Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας, όπως και στο γειτονικό εργοστάσιο Λιπασμάτων, για την παρασκευή χημικών όπλων.

1930 Λειψία, Γερμανία. Ο νεαρός Λεβ Νταβίντοβιτς Λάνταου αποστομώνει τον Άλμπερτ Αϊνστάιν.

1931 Πολωνία. Οι εθνότητες, που υπήρχαν, τότε, στα εδάφη αυτής της χώρας.

1944 Αθήνα. Πώληση ψωμιού, με το ζύγι, προφανώς, από μαυραγορίτη.

1944 Αθήνα, Πλατεία Συντάγματος. Μετά την απελευθέρωση και πριν τα Δεκεμβριανά, κόσμος, στην ουρά, για αγνώστους λόγους.

1946 Ιωάννινα. Ξυπόλυτα παιδιά βαδίζουν, στο χιόνι.

1946 Η Rita Hayworth και ο Glenn Ford, σε σκηνή της ταινίας “Gilda”.

1950 (δεκαετία). Αθήνα, οδός Πανεπιστημίου.

1956 Αθήνα, Πεδίον του Άρεως. Η οδός Μαυρομματαίων.

1964 Αθήνα. Η γέφυρα Κολοκυνθούς.

1870 - 2020. Η εξελικτική πορεία της παγκοσμιοποίησης, η οποία, από το 2010, για πρώτη φορά, από το 1950, βρίσκεται σε υποχώρηση.

2019 - 2050. Οι ηλικίες από τα 60 και πάνω, ως ποσοστό, στον παγκόσμιο πληθυσμό, αυξάνονται, ταχέως.

1885 Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Η περιοχή της Ροτόντας, από την νότια πλευρά της, με ορθωμένα πολλά, από τα ελληνιστικά, τα ρωμαϊκά και τα βυζαντινά τείχη και πίσω, μιναρέδες με τουρκομαχαλάδες.

1918 Θεσσαλονίκη. Άνω Πόλη.

1920 Θεσσαλονίκη. Η οδός Βενιζέλου.

1920 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη. 

1937 Θεσσαλονίκη. Η οδός Παύλου Μελά.

1940 Θεσσαλονίκη. Τότε, η θάλασσα ήταν πιο μέσα, στην παραλία και έφθανε, πίσω από το βασιλικό θέατρο.

 

1951 Θεσσαλονίκη. Το κτίριο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, υπό κατασκευή.

1958 Θεσσαλονίκη. Ο Λευκός Πύργος, το ΚΘΒΕ, που πλησιάζει, στο τέλος της οικοδόμησής του, ενώ, μετά την ταβέρνα του Μπούκη, δεξιά, έχει αρχίσει η διάνοιξη της οδού Τσιμισκή.

1967 Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ. Η Μελίνα Μερκούρη και ο Νίκος Κούρκουλος, στην μιούζικαλ θεατρική παράσταση «Ίλια ντάρλινγκ», σε σκηνοθεσία του Jo Dassin.

1980 Αθήνα. Ποντιακός χορός, στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

1982 Αθήνα. Η Σαπφώ Νοταρά και ο Μάνος Χατζηδάκης, στην θεατρική «Πορνογραφία».

Το ίδιο πράγμα είναι!;

2015-2019 Αθήνα. Όλα τα έκανε ο μπαγάσας ο Αλέξης Τσίπρας. 

Αυτονοήτως, λοιπόν, η απάντηση, στο προηγούμενο ερώτημα, είναι : ΝΑΙ.

1970 (αρχές δεκαετίας). Ο Μίμης Δομάζος και η Βίκυ Μοσχολιού.

Το 1966 και ενώ το σπίτι, που έχτιζαν, στον Λυκαβηττό, δεν ήταν, ακόμη, έτοιμο, ο Μίμης Δομάζος και η Βίκυ Μοσχολιού αποφασίζουν να παντρευτούν, στην Μητρόπολη Αθηνών. Μεσολάβησε, όμως, το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.

Ο γάμος ήταν προγραμματισμένος, για τον Μάιο του 1967, όμως, το βαρύ πολιτικό κλίμα τους έβαλε, σε σκέψεις να τον επισπεύσουν, καθώς η το δικτατορικό καθεστώς θα απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και η Βίκυ Μοσχολιού αναρωτιόταν «και εγώ, πώς θα παντρευτώ;».

Ο γάμος έγινε, τελικά, την 1η Μαΐου 1967 και ήταν μυθικός. Το ζευγάρι είχε προβλέψει να παραγγείλει, περίπου, 7000 μπομπονιέρες, που είχαν, πάνω τους, κεντημένο το τριφύλλι του Παναθηναϊκού και ένα κλειδί του Σολ, όμως, ο κόσμος που συνέρρευσε, έξω από την Μητρόπολη, ξεπερνούσε τις 30.000 ανθρώπους.

Μάλιστα, ο κόσμος ήταν τόσος, που η Μοσχολιού και ο Δομάζος, παραλίγο να μην συναντηθούν, ποτέ. Επιστρατεύτηκε ένας παλαιστής, φίλος του ζευγαριού, ώστε να ανοίξει δρόμο, μέσα στον κόσμο, ώστε το ζευγάρι να καταφέρει να φτάσει, στην Μητρόπολη. Πάνω, στον «χαμό», πάντως, η τραγουδίστρια έχασε την βέρα της· κάτι, που θεωρήθηκε, από τους προληπτικούς – όσο και από την ίδια –, κακός οιωνός, για την σχέση. Κάποιος, πάντως, βρήκε, τελικά, την βέρα και την επέστρεψε, στον κάτοχο της.

Ο κόσμος ήταν εκστασιασμένος, με τον γάμο του ζευγαριού, τόσο, που κρέμονταν, σαν «τσαμπιά», από την εκκλησία, για να δουν το ζευγάρι. Ο ενθουσιασμός ήταν τέτοιος, που οι καλεσμένοι – ακάλεστοι προξένησαν ζημιές, στην Μητρόπολη, τις οποίες, το ζεύγος κάλυψε, με 15.000 δρχ.

Τελικά, αφού έκαναν δύο κόρες, χώρισαν, το 1978.

12/1978 Αθήνα, γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ο Φέρεντς Πούσκας και ο 37χρονος Μίμης Δομάζος, όταν είχε μετεγγραφεί, στην ΑΕΚ.

1973 Αθήνα. Ο Μίμης Δομάζος και ο Αντώνης  Αντωνιάδης τσουγκρίζουν τα πασχαλινά αυγά τους. Στην μέση ο Juan Ramon Veron. Πάνω, στην ίδια ευρύτερη ασπρόμαυρη φωτογραφία και ο Χάρης Γραμμός.

2/6/1971 Λονδίνο, Wembley. O Μίμης Δομάζος, με την ομάδα του Παναθηναϊκού, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ποδοσφαιρικών ομάδων της Ευρώπης, με τον ολλανδικό Αjax, πέθανε, από ανακοπή καρδιάς, στις 24/1/2025.

20/7/1994 Αθήνα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, στα 60α της γενέθλια, με τον τελευταίο έρωτα της ζωής της, τον νεαρό ηθοποιό Κώστα Σπυρόπουλο. Τότε, ήσαν όλα καλά. Ομως, ακριβώς, δύο χρόνια, μετά, η Αλίκη θα πεθάνει, από καρκίνο του παγκρέατος.

2024 Πειραιάς, Άγιος Διονύσιος. Το εγκαταλελειμμένο σιδηροδρομικό πέρασμα, με την “Γέφυρα του Ρεμπέτη”, που ενώνει την πόλη του Πειραιά, με την Δραπετσώνα.

25/3/2024 Παρίσι. Ο Πύργος του Eiffel φωταγωγήθηκε, με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας και το σύνθημα των Ελλήνων επαναστατών της δεκαετίας του 1820 “Ελευθερία ή Θάνατος».

1980 - 2024 Κίνα. Ο ίδιος υπάλληλος, στον κινεζικό σιδηρόδρομο. Η διάφορα είναι κολοσιαία…

2023 Ένα πολύ πραγματιστικό σκίτσο.

2024 Χατζίζ,

 Περσία

. Ένα μοναδικό χωριό, στην πλαγιά ενός βράχου, όπου τα σπίτια του είναι, σε μορφή σκάλας, κτισμένα, από πέτρα. Το χωριό κατοικείται, εδώ και χιλιάδες χρόνια.

2024 Ζαγρού, Περσία. Βουνό, από αλάτι. Είναι το μόνο μέρος του κόσμου, όπου βλέπουμε ένα τέτοιο σύμπλεγμα, από θόλους άλατος.