Προεδρία του “ελληνικού κράτους”. Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να οδηγήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε, περαιτέρω, σε ενίσχυση της φθοράς της ΝΔ, με μια εσφαλμένη επιλογή προσώπου. Θα τα καταφέρει; (Ο φαφλατάς και κενολόγος Κώστας Τασούλας, ίσως να αποτελέσει μια προσωρινή υπέρβαση του προβλήματος, για το κυβερνητικό κόμμα).

Η προεδρία του “ελληνικού κράτους” και η εκλογή, από το κοινοβούλιο, του επόμενου προέδρου του, είναι που με απασχολούν, σήμερα και στο, παραπάνω, χθεσινό (11/1/2025) βίντεο - το οποίο είναι χρήσιμο οι αναγνώστες να το παρακολουθήσουν -, από πολιτειακή άποψη και πολιτικά, αποτελεί μια δευτερεύουσα υπόθεση, εξ!αιτίας του γεγονότος ότι ο θεσμός του προέδρου του κράτους έχει αποψιλωθεί, από κάθε ουσιαστική εξουσία και αποτελεί ένα πολιτειακό όργανο δευτερεύουσα σημασίας. 

Παρά ταύτα, η εκλογή του προέδρου του κράτους έχει πολιτική σημασία και στην παρούσα φάση, αφορά ένα πολύπλοκο πολιτικό ζήτημα, που σχετίζεται, με την επιλογή του προσώπου,  στην θέση αυτή, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την κομματική φθορά, που μπορεί να προκαλέσει, στον ίδιο και στην Νέα Δημοκρατία, αυτή η επιλογή. Η όλη υπόθεση αφορά μια σειρά από πολιτικές καραμπόλες, όπου το κάθε πολιτικό, πολιτικό κόμμα επιδιώκει να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά πολιτικά οφέλη, για το ίδιο και να προξενήσει την μεγαλύτερη δυνατή φθορά, στον αντίπαλό του.

Κάπως έτσι το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη έχει, στον σχεδιασμό του, την απόπειρά του να οδηγήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε μια κομματικά εσφαλμένη, για τον ίδιο και την Νέα Δημοκρατία, επιλογή υποψηφίου προέδρου του κράτους, προκειμένου να καρπωθεί τα οφέλη, έστω κι αν αυτά δεν είναι άμεσα. 

Η αλήθεια είναι ότι, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι, ο πρωθυπουργός, στην δεύτερη κυβερνητική θητεία του, στην θέση αυτή, έχει, από την υπεροψία και τον κομπασμό , που τον διακατέχουν, οδηγήσει το κόμμα του, σε δυσχερή θέση και πάντως, δυσχερέστερη, από αυτήν, στην οποία θα βρισκόταν, εάν δεν εφάρμοζε την πολιτική ατζέντα που εφάρμοσε, με την οποία προκάλεσε την αντίδραση των πολιτικών αντανακλαστικών του κοινωνικού χώρου της δεξιάς, με αποκορύφωμα την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, η οποία προκάλεσε την ενίσχυση της, ούτως, ή άλλως, ραγδαίας φθοράς της Νέας Δημοκρατίας. 

Έτσι, στην παρούσα φάση, όσον αφορά την εκλογή του νέου υποψηφίου προέδρου του κράτους, που πρόκειται, σε λίγες ημέρες, δηλαδή, στις 15, ή στις 16 Ιανουαρίου 2025, να ανακοινώσει, επίσημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αυτή η επιλογή του προσώπου έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός, κατά την γνώμη μου, όχι κομβικού σημείου, αλλά,  πάντως, όχι ασήμαντου γεγονότος, αφού αυτή η επιλογή του πρωθυπουργού, όσον αφορά το πρόσωπο του νέου προέδρου του κράτους, θα σηματοδοτήσει το, κατά πόσον είναι διατεθειμένος να απαλύνει τον τεράστιο θυμό, που επικρατεί, στην δεξιά εκλογική βάση του κόμματός του, η οποία, εδώ και καιρό, έχει αποσκιρτήσει, δημοσκοπικά, από την Νέα Δημοκρατία και έχει οδηγήσει ένα μεγάλο κομμάτι των δεξιών ψηφοφόρων να αντιπαθούν, σφοδρά, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβερνητική του ομάδα, χρεώνοντας τους μια αλήθεια· ότι δηλαδή, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και το στενό κυβερνητικό του επιτελείο δεν είναι δεξιοί.

Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, γνωρίζοντας αυτήν την κατάσταση, που επικρατεί, στο συντηρητικό εκλογικό σώμα, προσπαθεί επιχειρεί, από την δική του πλευρά, να οδηγήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε μια επιλογή, όσον αφορά τον πρόεδρο του κράτους, η οποία θα βλάψει, ακόμη περισσότερο, το προφίλ του ίδιου του πρωθυπουργού και της Νέας Δημοκρατίας, σε αυτήν την μεγάλη γκάμα των ψηφοφόρων της παραδοσιακής δεξιάς. 

Για τον λόγο αυτόν, το ΠΑΣΟΚ έχει καταστρώσει ένα σχέδιο, το οποίο καθιστά ελκυστική επιλογή την επανεκλογή της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου, ως προέδρου του κράτους, ζητώντας και εξήγησε, από τον πρωθυπουργό και τους λόγους, για τους οποίους δεν θα προτείνει - αν δεν την προτείνει - την ανανέωση της πενταετούς θητείας της και ανακοινώνοντας ότι, εάν προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης την επανεκλογή της, το ΠΑΣΟΚ θα την ψηφίσει και εναλλακτικά, αφήνει ανοιχτές τις πόρτες, στον στον πρωθυπουργό, να προτείνει κάποιο άλλο πρόσωπο, πχ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ή την Άννα Διαμαντοπούλου, ή, ακόμη και την Λούκα Κατσέλη, ή τον Τάσο Γιαννίτση ή και τον Γιάννη Στουρνάρα, ή ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο θα προέρχεται, από την λεγόμενη κεντροαριστερά. 

Το ερώτημα είναι, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόκειται να τσιμπήσει το δόλωμα. 

Η τυπική πολιτική λογική και το κομματικό συμφέρον, φυσικά, οδηγεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στο να υποδείξει, ως νέο πρόεδρο του κράτους, ένα πρόσωπο το οποίο θα προέρχεται, από τον χώρο της δεξιάς και μάλιστα, ένα πρόσωπο, το οποίο θα είναι και κομματικό, προκειμένου, εξ ανάγκης, να συσπειρώσει, όσο είναι δυνατόν περισσότερο, την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αιμορραγεί, ακατάσχετα, έχοντας περιπέσει, σε πολύ χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά, που δεν φθάνουν, στα επίπεδα του 30% των ψήφων του εκλογικού σώματος, έτσι όπως απεικονίζονται, επανειλημμένως, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, που έχουν διεξαχθεί, εδώ και πολύν καιρό, μετά τις ευρωεκλογές 9ης Ιουνίου 2024, που υπήρξαν τραυματικές, για την Νέα Δημοκρατία.

Έτσι, η απλή λογική οδηγεί, στο στο συμπέρασμα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιλέξει ένα πρόσωπο, για την θέση του προέδρου του κράτους, το οποίο θα προέρχεται, από τα σπλάχνα της παλαιάς δεξιάς και κατά την γνώμη μου, το καταλληλότερο πρόσωπο θα ήταν ο Κώστας Καραμανλής, αλλά δεν ενδιαφέρεται ο ίδιος και σε κάθε περίπτωση, δεν θα μπορούσε να αποτελεί επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, διότι ο Κώστας Καραμανλής δεν πρόκειται να είναι υπάκουος, στις θελήσεις και τα γούστα του πρωθυπουργού και φυσικά,;έχοντας την δική του ανεξαρτησία γνώμης και την μεγάλη κοινωνική επιρροή μπορεί να δημιουργήσει πολλά και σημαντικά προβλήματα και πολιτικές κρίσεις κρίσης, κατά την διάρκεια της πενταετούς προεδρικής θητείας του. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο τωρινός πρόεδρος της βουλής, ο πειθήνιος Κώστας Τασούλας, που προέρχεται, από τα σπλάχνα της δεξιάς, ως παλαιό πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, φαίνεται ότι είναι η καταλληλότερη επιλογή, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. 

Βέβαια, ο Κώστας Τασούλας, στον οποίον είναι έντονος και εμφανέστατος ο ναρκισσισμός του, που εκδηλώνεται, με μία επιδεικτική, αν και ανούσια και ανύπαρκτη ευρυμάθεια, ενώ, στην πραγματικότητα, πρόκειται, για έναν τυπικό τυπικό φαφλατά και κενολόγο πολιτικό, που χρησιμοποιεί τον μανδύα του δεξιού πολιτικού πολιτικού, ο οποίος, όμως εδώ, και πάρα πολλά χρόνια, έχει πάψει να έχει πραγματικές και ουσιώδεις πολιτικές πεποιθήσεις και περιορίζεται, στην προσωπική πολιτική του εξέλιξη και φυσικά, την άνοδο του στο πολιτικό στερέωμα. 

Αυτές οι ιδιότητες του Κώστα Τασούλα ο οποίος στήριξε και υπήρξε υπάκουος, σε κάθε επιθυμία και θέληση του Κυριάκου Μητσοτάκη, οδηγούν - τουλάχιστον εμένα -, στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ πιθανόν ο πρωθυπουργός να επιλέξει τον τωρινό πρόεδρο της βουλής ως υποψήφιο πρόεδρο του κράτους, για τον πρόσθετο λόγο, πέρα από αυτόν των δεξιών ψηφοφόρων και της όποιας εκλογικής συσπείρωσης της Νέας Δημοκρατίας σταθεί δυνατόν να επιτευχθεί (δεν νομίζω ότι πρόκειται να είναι μεγάλη), για να μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να έχει το κεφάλι του ήσυχο, ως προς το ότι ο νέος πρόεδρος του κράτους δεν πρόκειται να του δημιουργήσει κανένα πολιτικό πρόβλημα, ούτε, καν, στο ελάχιστο, όπως θα μπορεί να συμβεί, με τον Κώστα Καραμανλή, ή τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από εκεί και πέρα, όλα όσα αφορούν την εκλογή του προέδρου του κράτους, είναι άνευ ουσίας και σημασίας. 

Ως εκ τούτου, αυτό που μένει να δούμε είναι, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης τσιμπήσει το δόλωμα. 

Και η αλήθεια είναι ότι ακριβώς, επειδή δεν είναι δεξιός και με δεδομένο το γεγονός ότι έχει τις δικές του πολιτικοϊδεολογικές και προσωπικές εμμονές, είναι - έστω και λίγο - πιθανό να διαπράξει το σφάλμα, που οι αντίπαλοί του επιδιώκουν να διαπράξει και που η κοινή λογική τον οδηγεί, στο να μην το διαπράξει.

Θα δούμε…