Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την εθνοκάθαρση της ανταλλαγής των πληθυσμών της 30-1-1923, στο αντίο, στον “στρατηγό” Μίμη Δομάζο, στις 28-1-2025, στην πυραμίδα, από μαύρη πέτρα, το 2.500 πΧ, στον μινωικό και στον μυκηναϊκό πολιτισμό (16ος-15ος αιώνας πΧ), στην Παρθένο Αθηνά του Φειδία (447 πΧ-438 πΧ), στον ελληνικό πάπυρο της Ιουδαίας, το 136 μΧ, στον “Τοίχο της Μνήμης”, στην Βέροια (4ος πΧ αιώνας - 4ος μΧ αιώνας), στο αρχαιότερο σπίτι, στην Γαλλία (13ος αιώνας μΧ), στο Auschwitz (27-1-1945), στην Αθήνα (1860-2025), στην Θεσσαλονίκη (1900-2025) και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (129).
1924 - 2024. Μικρά Ασία, Λιβίσι. Το ακατοίκητο και ερημωμένο ελληνικό χωριό-φάντασμα, όταν ο πληθυσμός του έφυγε, στα πλαίσια της επισημοποιημένης εθνοκάθαρσης και την εξαφάνιση της τρισχιλιετούς (και περισσότερο) παρουσίας του ελληνισμού, στα μικρασιατικά εδάφη, που υπογράφτηκε, στις 30/1/1923, από τον, παραπάνω, εκ των καταστροφέων του μικρασιατικού ελληνισμού, εικονιζόμενο Ελευθέριο Βενιζέλο. Σύμφωνα, με τα, παραπάνω, στοιχεία της απογραφής του πληθυσμού, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, το 1914, ο συνολικός πληθυσμός των μιλέτ (των εθνών, που, όσον αφορά τον τουρκικό πληθυσμό, δεν είναι ακριβής, διότι, όλοι οι μουσουλμάνοι θεωρήθηκαν, ως Τούρκοι, κάτι, που είναι αναληθές) ανήρχετο, στα 20.975.345, εκ των οποίων 1.792.206 ατόμων καταγράφηκαν, ως Έλληνες (Ρωμιοί). Ο αριθμός δεν είναι ακριβής και απέχει, αρκετά, από την πραγματικότητα, διότι οι Έλληνες προτιμούσαν να καταχωρίζονται, περισσότερο, στα μητρώα των ορθόδοξων χριστιανικών εκκλησιών και λιγότερο, στα μητρώα του οθωμα...