Προς αντικατάσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την πρωθυπουργία; Ίσως ναι· ίσως όχι. Αδιάφορο. Το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας δεν εξαντλείται, στον σημερινό πρωθυπουργό. Αφορά το σύνολο του κατεστημένου συστημικού πολιτικού κόσμου της χώρας, ο οποίος αποτελεί μια οργανωμένη ομάδα μπράβων των ευρωθεσμικών δανειστών και της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας. (Tο ιλιγγιώδες επενδυτικό κενό ξεφούσκωσε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αποδιοργανώνει την ελληνική οικονομία).

 

Η φιλολογία, για την αντικατάσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και την πρωθυπουργία, όπως και το σενάριο, για την διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών, μέσα στο 2025 (τώρα μιλούν και για την άνοιξη του 2026), δίνουν και παίρνουν. Για το θέμα αυτό, έχω ασχοληθεί αρκετές φορές και το κάνω και τώρα, προκειμένου να διευκρινισθούν μερικά πράγματα. (Οι αναγνώστες μπορούν να δουν και το πρόσφατο δημοσίευμα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, με τίτλο : Πού πάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Πού πάει η κυβέρνηση; Πουθενά. Απλώς, καταπίνονται, από την κινούμενη άμμο της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς να έχουν αντίπαλο, παρά, μόνο, τον αναμενόμενο χείριστο εαυτό του πρωθυπουργού, αλλά και τους, πολύ κάτω, από μέτριους, υπουργούς του).

Είναι αλήθεια ότι η εκλογική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, που βρίσκεται σε μία διαδικασία ελεύθερης πτώσης εν εξελίξει, έχει, ως ορατή αιτία, τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, του οποίου η επιρροή, στην κοινωνία, έχει καταρρεύσει και οι αρνητικές γνώμες των πολιτών βρίσκονται, σε πολύ υψηλά επίπεδα, όπως, επίσης, σε υψηλά επίπεδα βρίσκεται και η επιθυμία της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας για την διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Έτσι εμφανίζονται, τώρα, τα δεδομένα.

Αυτά, όμως, είναι, μόνον, το ορατό τμήμα του παγόβουνου το οποίο τμήμα είναι και το μικρότερο, διότι η κατάρρευση της επιρροής, στην κοινωνία, του τωρινού πρωθυπουργού έχει, όπως, επανειλημμένως, έχω γράψει, άλλες αιτίες, οι οποίες αφορούν την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική και την μείωση των πραγματικών διαθέσιμων εισοδημάτων των ελληνικών νοικοκυριών. Αυτή είναι η βασική αιτία της καταβαράθρωσης των ποσοστών αποδοχής της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το παραπάνω αρχικό βίντεο, το οποίο γύρισα, χθες 31 Μαρτίου 2025, περιγράφει αυτό το γεγονός και προσδιορίζει ότι το ουσιαστικό πρόβλημα της κοινωνίας μας δεν αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ως εκ τούτου, αξίζει το αναγνωστικό κοινό αξίζει να το παρακολουθήσει, διότι αυτό, που περιγράφεται, ως πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, είναι διαφορετικό και πολύ βαθύτερο και θεμελιώδες.

 Αυτό το θεμελιώδες πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας εντοπίζεται, στο σύνολο του κατεστημένου και συστημικού ελληνικού πολιτικού κόσμου, καθώς και στην εντόπια ολιγαρχία, την οποία αυτός ο πολιτικός κόσμος υπηρετεί, όπως, επίσης. υπηρετεί τους ευρωθεσμικούς δανειστές λειτουργώντας, ως μια συνεκτική ομάδα μπράβων των ξένων δανειστών, της οποίας σκοπός είναι η λεηλασία της κρατικής περιουσίας και των εισοδημάτων του πληθυσμού, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των ξένων δανειστών, όπως και της εγχώριας ολιγαρχίας.

Ο αρχικός πίνακας, με τον οποίο ξεκινώ το σημερινό δημοσίευμα, είναι ενδεικτικός αυτού του θεμελιώδους προβλήματος, με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη η ελληνική κοινωνία και έχει να κάνει, με την ολέθρια κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας, που προέκυψε, με αφετηρία την ελληνική κρατική χρεωκοπία και συνακόλουθα, της ελληνικής οικονομίας, τον Απρίλιο του 2010 και φυσικά, την εφαρμογή των Μνημονίων, που ακολούθησε, με αποτέλεσμα την καταβαράθρωση των πραγματικών επιπέδων διαβίωσης του ελληνικού πληθυσμού, περίπου, κατά 30%.

Ο πίνακας αυτός προέρχεται από το γραφείο της Βουλής που ασχολείται με τους κρατικούς προϋπολογισμούς και τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας και Αποτελεί βασικό στοιχείο όσον αφορά τον προϋπολογισμό τον κρατικό προϋπολογισμό του 2025.

Σε αυτόν τον πίνακα, είναι σαφέστατη η αιτία της κατάρρευσης των πραγματικών εισοδημάτων του ελληνικού πληθυσμού, η οποία αιτία σχετίζεται άμεσα και είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία, που, κατά την περίοδο 2007 – 2014 υπέστησαν ένα συντριπτικό πλήγμα της τάξεως του 66,4%, και μια καταβαράθρωση, από τα 58,101 δισεκατομμύρια ευρώ (σε τιμές του 2015), στα 19,537 δισεκατομμύρια ευρώ, το 2014.  

Αυτό το επίπεδο των επενδύσεων των 58,101 δισεκατομμυρίων ευρώ, ακόμη και σήμερα και για πολύ καιρό, αργότερα, όπως φαίνεται, από τον ίδιο τον πίνακα, η ελληνική οικονομία και φυσικά η ελληνική παραγωγή είναι πολύ μακριά, διότι χρειάζεται να ανακόψουν αυτήν την διαδικασία και να εισέλθουν σε μία πορεία ουσιαστικής ανάταξης της, ολέθριων διαστάσεων, ζημιάς, που έχει προξενηθεί, στις επενδύσεις, στην ελληνική οικονομία.

Αλλωστε, σε μία οποιαδήποτε οικονομία, το ύψος των συνολικών επενδύσεων πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε όχι μόνο να επαρκεί να καλύψει την απόσβεση του υπάρχοντος κεφαλαίου, αλλά να αποθεματοποιηθεί, για να σταθεί δυνατό να δημιουργηθεί νέο κεφάλαιο, το οποίο είναι αυτό, που θα ωθήσει, σε ικανά και σοβαρά επίπεδα, την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, η οποία έχει βαλτώσει, διότι, κατά την διάρκεια της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης, στην οποία περιδινίζονται η ελληνική οικονομία και κοινωνία, οι συνολικές επενδύσεις κατέρρευσαν, με αποτέλεσμα να μην επαρκούν να δημιουργήσουν νέο κεφάλαιο και να μην μπορούν να καλύψουν, ούτε την απόσβεση του υπάρχοντος κεφαλαίου.

Πάρα το ότι, από το 2017 και μετά η κατάρρευση των επενδύσεων υποτίθεται ότι ανακόπηκε, και ότι, από το 2020, άρχισαν, έστω και ισχνά, να αυξάνονται, ενώ, το 2022, υποτίθεται ότι κατάφεραν να καλύψουν τις αποσβέσεις του υπάρχοντος κεφαλαίου, όλα αυτά είναι, ως μεγέθη, σε σχέση, με την κατακλυσμιαία καταστροφή, που προϋπήρξε, όσον αφορά τις κεφαλαιακές απώλειες της ελληνικής οικονομίας είναι ασθενή, ανεπαρκή και αβέβαια, στον βαθμό, που συμβαίνουν, εξ αιτίας των χρηματικών εισροών, από το ευρωπαϊκό ταμείο ανάκαμψης, το οποίο - ειρήσθω εν παρόδω - λειτουργεί , στην πράξη, ως συμπληρωματικός μηχανισμός δημοσίων επενδύσεων, ο οποίος, όμως, είναι ασταθής και αβέβαιος, ενώ, από μόνος του ο ελληνικός παραγωγικός μηχανισμός εξακολουθεί να αγκομαχεί.

Αυτό είναι και το ουσιαστικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το οποίο φορτώνεται και το κυβερνητικό κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, αφού όλα αυτά συνοδεύονται, από την πτώση των πραγματικών εισοδημάτων της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού πληθυσμού.  

Αλλά όπως προανέφερα και όπως περιγράφω, στο αρχικό βίντεο, το οποίο και πάλι, προτρέπω τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας δεν εντοπίζεται στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη και της παρούσας κυβέρνησης. Το πρόβλημα αφορά το σύνολο του κατεστημένου και συστημικού ελληνικού πολιτικού κόσμου και φυσικά, αφορά την εγχώρια ολιγαρχία και ακόμη περισσότερο, τους ευρωθεσμικούς δανειστές οι οποίοι εξακολουθούν να φορούν έναν ζουρλομανδύα, στην ελληνική οικονομία και φυσικά, στην ελληνική κοινωνία, προκειμένου να εισπράξουν, όσο το δυνατόν περισσότερα, από τα δανεικά με δεδομένο ότι, πάντα, υπάρχει ο φόβος αυτή η διαδικασία κάποια στιγμή να στερέψει και να πάψει να υπάρχει. 

Δεν έχω σκοπό να συνεχίσω, το παρόν κείμενο. Νομίζω ότι όλα όσα αναφέρω, στο αρχικό βίντεο και περιγράφω, στο παρόν δημοσίευμα, είναι σαφή, ξεκάθαρα και απολύτως, κατανοητά, στους αναγνώστες.

Έτσι έχουν τα πράγματα και όσο η ελληνική κοινωνία παραμένει να είναι παθητικός αποδέκτης των ακολουθούμενων οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών, τις οποίες εφαρμόζει ο κατεστημένος πολιτικός κόσμος της χώρας, δεν πρόκειται να υπάρξει οποιαδήποτε βελτίωση, στην ζωή των Ελλήνων πολιτών. Χειροτέρευση, ναι· βελτίωση, όχι. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η μόνη δυνατότητα, για μια ριζική αλλαγή της παρούσας κακής κατάστασης είναι η κοινωνική και πολιτική ανατροπή αυτής της κατάστασης. 

Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, η οποία, για να μπορέσει να αλλάξει να αλλάξει, απαιτείται η ριζοσπαστικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, τώρα, όπως και για το ορατό μέλλον, δεν φαίνεται να προκύπτει. 

Από εκεί και πέρα, θα δούμε τί μπορεί να γίνει, στο μέλλον· αν μπορεί να γίνει κάτι.