2022 - 2025 Ουκρανία : Οι “New York Times” αποκαλύπτουν ότι οι ΗΠΑ μάχονται, άμεσα και ενεργά, στα πεδία των μαχών, κατά της Ρωσίας, οδηγώντας, στον θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει βαρύτατες ευθύνες, διότι δεν κήρυξε πόλεμο, κατά των ΗΠΑ και του NATO και ως εκ τούτου, οφείλει να δώσει εξηγήσεις, στην ρωσική κοινωνία.

Για το γεγονός ότι η Ουάσινγκτων και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες των κρατών του ΝΑΤΟ ενεπλάκησαν, άμεσα και ενεργά, επί του σχεδιασμού και της διεξαγωγής των μαχών, επί του πεδίου τους, στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, για μένα ήταν, πάντοτε, δεδομένο. 

Τώρα, πλέον, χάρη, στις εκτενείς πληροφορίες των “New York Times”, δηλαδή της δημοσιογραφικής ναυαρχίδας του βαθύτατου αμερικανικού κράτους, που στήριξε τις ενέργειες της απελθούσας αμερικανικής κυβέρνησης του Joe Biden, στην πολεμική αντιπαράθεση της Ρωσίας, με την Ουκρανία, από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, έως τις 20 Ιανουαρίου 2025, γνωρίζουμε και επίσημα, πλέον, τον άμεσο και ενεργό βαθμό εμπλοκής, στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ο οποίος άμεσος και ενεργός βαθμός εμπλοκής, όπως αναφέρω και στο, παραπάνω, βίντεο, που τράβηξα, χθες 1 Απριλίου 2025, δεν είναι, απλώς, υποστηρικτικός και ενισχυτικός των πολεμικών προσπαθειών των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. 

Ο βαθμός εμπλοκής των ΗΠΑ είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, αφού οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις και δευτερευόντως, οι νατοϊκές, είχαν και έχουν άμεσο και ενεργό ρόλο, στην διεξαγωγή των επιτόπιων μαχών και στον σχεδιασμό και την εφαρμογή  του, εκάστοτε, σχεδιασμού των ευρύτερων πολεμικών επιχειρήσεων, στα μέτωπα του ρωσοουκρανικού πολέμου, με την άμεση και ενεργό συμμετοχή, στην διεξαγωγή του πολέμου, μέσω των αεροδιαστημικών δορυφορικών μέσων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και στην κατάστρωση των σχεδίων των μαχών, την στοχοθέτηση των θέσεων, των οπλικών συστημάτων και την απόκρουση των πυραυλικών επιθέσεων των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, κατά του ουκρανικού στρατού και κατά των στρατιωτικών και των λοιπών πολιτικών υποδομών της Ουκρανίας.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα των “New York Times”, αυτή η άμεση και ενεργός συμμετοχή  των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στον πόλεμο της Ουκρανίας, ξεκίνησε δύο μήνες, μετά την ρωσική εισβολή, στην χώρα αυτή και είχε, ως έδρα το αρχηγείο του αμερικανικού στρατού, για την Ευρώπη και την Αφρική, στο Wiesbaden της Γερμανίας.

Αν και σήμερα, όπως αναφέρει ο συντάκτης του δημοσιεύματος Adam Entous, η κυβέρνηση του Donald Trump έχει, ήδη, αρχίσει να καταργεί στοιχεία της «εταιρικής σχέσης, που σφραγίστηκε, στο Wiesbaden, εκείνη την ημέρα, την άνοιξη του 2022», γίνεται κατανοητό το σαφέστατο γεγονός ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις κατάφεραν να επιβιώσουν σε τρία χρόνια πολέμου, απέναντι σε έναν πολύ μεγαλύτερο και πολύ ισχυρότερο εχθρό, εξ αιτίας αυτής της άμεσης και ενεργού συμμετοχής των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, στον καθημερινό επιτόπιο σχεδιασμό των διεξαγόμενων μαχών, σε όλα τα μέτωπα και τα πεδία διεξαγωγής αυτού του πολέμου, παρά το αναπόφευκτο γεγονός ότι ο πόλεμος αυτός οδηγείται, στην ήττα του καθεστώτος του Κιέβου.

Οπως αναφέρει ο Adam Entous, στο δημοσίευμα των “New York Times”, έως τώρα, το αμερικανικό Πεντάγωνο έχει παραδώσει, στην Ουκρανία, οπλισμό αξίας 66,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων συμπεριλαμβανομένων, κατά την τελευταία καταμέτρηση, περισσότερων από μισό δισεκατομμύριο σφαίρες και χειροβομβίδες, 10.000 αντιαρματικά όπλα Javelin, 3.000 αντιαεροπορικά συστήματα Stinger, 272 οβιδοβόλα, 76 άρματα μάχης, 40 πυραυλικά συστήματα πυροβολικού υψηλής κινητικότητας, 20 ελικόπτερα Mi-17 και τρεις συστοιχίες αεράμυνας Patriot.

Αλλά όπως περιγράφω, στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, το οποίο πρέπει οι αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, με ιδιαίτερη προσοχή, αυτό, που περιγράφεται, στο αποκαλυπτικό άρθρο των “New York Times”, είναι ότι η Ουάσινγκτων είναι συνδεδεμένη με τον πόλεμο, στην Ουκρανία, άμεσα και ενεργά, πολύ περισσότερο από ό,τι ήταν μέχρι τώρα, γνωστό και που οι μόνες πληροφορίες, που υπήρχαν, για αυτήν την άμεση και ενεργή αμερικανική και δευτερευόντως, νατοϊκή συμμετοχή, στις πολεμικές επιχειρήσεις, καταγγελλόταν, μόνον, από την πλευρά της Μόσχας και ως εκ τούτου, οι πληροφορίες αυτές ήσαν αμφισβητήσιμες. 

Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα των “New York Times” τελικά, έρχεται να να επιβεβαιώσει τις επίμονες καταγγελίες της Μόσχας και παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις ήσαν ενταγμένες, ως μάχιμο μέρος του ρωσοουκρανικού πολέμου και σε κρίσιμες στιγμές, αυτή η ένταξη των ΗΠΑ, στον διεξαγόμενο πόλεμο, αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά των ουκρανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του αμερικανικού Πενταγώνου, σκότωσαν ή τραυμάτισαν εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα  των “New York Times” : «Πλάι-πλάι, στο κέντρο διοίκησης της αποστολής του Wiesbaden, Αμερικανοί και Ουκρανοί αξιωματικοί σχεδίαζαν τις αντεπιθέσεις του Κιέβου. Μια τεράστια αμερικανική προσπάθεια συλλογής πληροφοριών καθοδηγούσε την στρατηγική της μάχης, σε μεγάλη κλίμακα και διοχέτευε ακριβείς πληροφορίες στόχευσης, στους Ουκρανούς στρατιώτες, στο πεδίο. Η κεντρική ιδέα της σύμπραξης ήταν ότι αυτή η στενή συνεργασία θα μπορούσε να επιτρέψει, στους Ουκρανούς, να επιτύχουν το πιο απίθανο κατόρθωμα : να επιφέρουν, στους εισβολείς Ρώσους, ένα συντριπτικό πλήγμα. Και με το ένα επιτυχημένο χτύπημα, μετά το άλλο, στα πρώτα στάδια του πολέμου – που επέτρεψε η ουκρανική γενναιότητα και επιδεξιότητα αλλά και η ρωσική ανικανότητα – αυτή η φιλοδοξία του αουτσάιντερ φαινόταν όλο και περισσότερο εφικτή».

Χαρακτηριστική ήταν η επιχείρηση, εναντίον μιας από τις πιο σκληρές ομάδες μάχης της Ρωσίας, της 58ης Στρατιάς Συνδυασμένων Όπλων, όταν, στα μέσα του 2022, χρησιμοποιώντας αμερικανικές πληροφορίες και πληροφορίες στόχευσης, οι Ουκρανοί εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση, στο αρχηγείο της ρωσικής Στρατιάς, στην περιοχή της Χερσώνας, σκοτώνοντας στρατηγούς και επιτελικούς αξιωματικούς, που βρίσκονταν μέσα, σε αυτό.

Κατόπιν, κτύπησαν το λιμάνι της Σεβαστούπολης, στην Κριμαία, όπου ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας φόρτωνε πυραύλους, που προορίζονταν, για ουκρανικούς στόχους, σε πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Στο αποκορύφωμα της αντεπίθεσης της Ουκρανίας το 2022, ένα σμήνος ναυτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών πριν από την αυγή, με την υποστήριξη της αμερικανικής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, επιτέθηκε στο λιμάνι, προκαλώντας ζημιές σε αρκετά πολεμικά πλοία και ωθώντας τους Ρώσους να αρχίσουν να τα αποσύρουν.

Ωστόσο, τα πράγματα, στην συνέχεια, άλλαξαν, υποτίθεται, κατά την “New York Times”, λόγω «αντιπαλοτήτων, δυσαρέσκειας και αποκλινουσών επιταγών και ατζέντας».

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η μόνη «κόκκινη γραμμή» που είχε η κυβέρνηση του απελθόντος προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden, όσον αφορά τον ρωσοουκρανικό πόλεμο, ήταν το ότι έπρεπε, πάση θυσία, να αποφευχθεί μια αμερικανορωσική ένας αμερικανό ρωσικός πόλεμος.

Το ότι, κατόπιν, ακολούθησε η αποτυχία των αμερικανικών, των νατοϊκών και των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, στα πεδία των μαχών, εξαιτίας του γεγονότος ότι άλλαξε η πολεμική στρατηγική των Ρώσων και από τον αποκεφαλισμό του καθεστώτος του Κιέβου, πέρασε, στον αργό στραγγαλισμό του, είναι ένα δευτερεύον ζήτημα.

Το ουσιώδες ζήτημα, που αφορά την στρατιωτική πολιτική του Κρεμλίνου έχει να κάνει με το γεγονός ότι, ενώ είχε πλήρη γνώση όλων αυτών των γεγονότων, κατά την διάρκεια των τριών ετών του ρωσουκρανικού πολέμου και κυρίως, το γεγονός ότι η άμεση και ενεργός εμπλοκή των αμερικανικών και των νατοϊκών ενόπλων δυνάμεων, στα πεδία των μαχών και στον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων νεαρών Ρώσων στρατιωτών, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν είχε κάποια δική του «κόκκινη γραμμή», ή ότι δεν φάνηκε να διαθέτει μια τέτοια γραμμή.

Υπό αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη την συμμετοχή, στον σχεδιασμό και στην διεξαγωγή των πολεμικών επιχειρήσεων, στα πεδία των μαχών, των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων όπως και των αγγλικών και των λοιπών νατοϊκών που επέφεραν αυτό το το τεράστιο μέγεθος των ανθρωπίνων απωλειών, στην ρωσική πλευρά, το Κρεμλίνο ήταν υποχρεωμένο να κηρύξει πόλεμο, κατά των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και του ΝΑΤΟ. 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι λοιπή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, στην Μόσχα, αποφάσισαν να μην το πράξουν· δηλαδή να μην κηρύξουν τον πόλεμο, στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, προτιμώντας ψυχρά, τις εκατόμβες των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και τραυματιών, των ρωσικών ενόπλων δυνάμεις και φυσικά, οι ευθύνες, για αυτές τις αποφάσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν και της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας της Ρωσίας, είναι απόλυτες, άμεσα, προσωπικές και βαρύτατες. 

Ελπίζω ότι κάποια στιγμή, στο μέλλον, ο σημερινός Ρώσος πρόεδρος, όπως και η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του Κρεμλίνου θα κληθεί, από την ρωσική κοινωνία, να απολογηθεί, για αυτές τις πράξεις, που οδήγησαν, στο να κρατήσει ο πόλεμος, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και παράλληλα, υπάρξουν αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες των νεκρών και των βαρύτατα τραυματισμένων νεαρών Ρώσων στρατιωτών, ενώ όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, με τα κατάλληλα χειρουργικά πυραυλικά χτυπήματα των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, με την χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων, που θα συντομεύαν, κατά πολύ, την διεξαγωγή του πολέμου και το σύνολο των θυμάτων του ρωσοουκρανικού πολέμου, που έχουν ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο νεκρούς και σακατεμένους στρατιώτες και πιθανότατα, να πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια νεκρών και σακατεμένων στρατιωτών και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, δηλαδή και από την πλευρά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και από την πλευρά των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. 

Και φυσικά, αυτή η απολογία, που χρωστούν, στην ρωσική κοινωνία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία της Μόσχας, δεν μπορεί να έχει, απλά, έναν πολιτικό χαρακτήρα και περιεχόμενο. Εκ των πραγμάτων, αυτή η απολογία θα πρέπει να δοθεί, στα δικαστήρια, δηλαδή, στα στρατοδικεία, αφού όλη η ηγεσία του Κρεμλίνου πρέπει να παραπεμφθεί, σε δίκες, για την ποινική αξιολόγηση των πεπραγμένων της, όσον αφορά την διεξαγωγή του πολέμου. 

Δεν χρειάζεται να προχωρήσω περισσότερο το παρόν κείμενο. Τα όσα αναφέρω, εδώ και όσα περιγράφω, στο αρχικό βίντεο, είναι υπεραρκετά.

Απλώς, σημειώνω ότι, στην παρούσα φάση, οι Δυτικοί, που εγκλημάτησαν και εγκληματούν, κατά του ουκρανικού λαού, οδηγούνται, σιγά-σιγά, στην λογική της αντικατάστασης του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, από την προεδρία της παραπαίουσας Ουκρανίας, με τον, αρχικά, εικονιζόμενο Βαλέρι Ζαλούζνι, που υπήρξε αρχηγός του ουκρανικού στρατού, μέχρι, που ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι τον αντικατέστησε, με τον Ολεξάντρ Σίσκι, στέλνοντάς τον, ως πρεσβευτή της Ουκρανίας, στην Βρετανία. Εννοείται ότι αυτό το απονενοημένο διάβημα, στο οποίο σκέπτονται να προχωρήσουν οι Δυτικοί - οι οποίοι, επίσης , πρέπει να δικασθούν, για εγκλήματα πολέμου - είναι χωρίς αντίκρισμα και χωρίς κανένα περιεχόμενο, διότι, απλούστατα, ο Βαλέρι Ζαλούζνι δεν έχει καμία πιθανότητα να γίνει αποδεκτός, από την Μόσχα, ως νόμιμος αντικαταστάτης του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ακριβώς, επειδή είναι το ίδιο και περισσότερο αντιρώσος από τον σημερινό Ουκρανό πρόεδρο και φυσικά, είναι εκφραστής του σκληρού πυρήνα του τωρινού ουκρανικού καθεστώτος. Άλλωστε, όπως φαίνεται, ο πόλεμος θα κρατήσει ακόμα πολύ και η Ουκρανία δεν έχει καμία τύχη. 

Αλλά επαναλαμβάνω ότι, σε κάθε περίπτωση, οι ευθύνες της ηγεσίας του Κρεμλίνου, όσον αφορά την διεξαγωγή του πολέμου, είναι βαρύτατες και καταδικαστέες.

Και προς το παρόν, σταματώ εδώ.