6-10-2025. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το απονενοημένο διάβημα και διέβη τον Ρουβίκωνα, παραιτούμενος, από βουλευτής, επανερχόμενος, στην ενεργό πολιτική και οδεύοντας προς την ίδρυση νέου κόμματος. Όμως, μέτρησε λάθος το μπόι του, αφού το μέτρο σύγκρισης, που η αδυσώπητη πολιτική πραγματικότητα του επιβάλλει, είναι, κατ’ ελάχιστον, το 17,83% και οι 930.013 ψήφοι, που έλαβε, ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, στις βουλευτικές εκλογές της 25-6-2023. Αλλά αυτά τα επίπεδα αποτελούν, για τον ίδιο και το κυοφορούμενο κόμμα του, ένα άπιαστο όνειρο, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμονεύει…

Τελικά, χθες 6 Οκτωβρίου 2025, ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την απόφασή του και πραγματοποιεί μια fast track επιστροφή, στην ενεργό πολιτική δράση, παραιτούμενος, από την θέση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοινώνοντας αυτή την πολιτική του επιστροφή και διαβαίνοντας τον Ρουβίκωνα, μέσα από ένα απονενοημένο διάβημα, το οποίο τόλμησε, θεωρώντας ότι το μπόι του έχει το απαραίτητο μέγεθος, προκειμένου να επιτύχει, με την δημιουργία ενός νέου πολιτικού κόμματος, ότι θα επανέλθει, στην εξουσία, με την διεκδίκηση, στο μέλλον, της πρωθυπουργίας. 

Η χθεσινή του δήλωση μιλάει μόνη της και θεωρώ απαραίτητο να την παρουσιάσω ολόκληρη :

«Μετά από 16 χρόνια στη Βουλή, ως βουλευτής, αρχηγός κόμματος, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργός, έλαβα μια απόφαση συνείδησης: Να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα.

Λίγο πριν την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής Συνόδου, κατέθεσα στον Πρόεδρο της Βουλής την παραίτησή μου. Δεν ήταν μια απόφαση εύκολη, ούτε και αβασάνιστη.

Παραιτούμαι γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να διατηρήσω το αξίωμα του βουλευτή, με όσα προνόμια αυτό συνεπάγεται, όταν αισθάνομαι ότι η συμμετοχή μου, με την ειδική συνθήκη μάλιστα του πρώην πρωθυπουργού, δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό σε όσους με εμπιστεύτηκαν. Γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να συμμετέχω τυπικά σε μια Βουλή, που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν.

Παραιτούμαι όμως από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση.

Εγκαταλείπω την ασφάλεια των ορεινών εδράνων. Και φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης. Οχι για να καθοδηγήσω από τα πάνω, αλλά για να αφουγκραστώ καλύτερα την κοινωνία και τις ανάγκες της. Απελευθερωμένος από αξιώματα, δεσμεύσεις και μηχανισμούς, που δεν μπορούν πια να την εκφράσουν.

Σε μια περίοδο όπου η πατρίδα μας βρίσκεται σε επικίνδυνο αδιέξοδο. Οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό, μα πρωτίστως ηθικό. Ζητείται ελπίς. Μέσα από τις πράξεις και όχι μόνο με λόγια. Τις πράξεις που αποδεικνύουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Τις πράξεις, που μόνο μ’ αυτές μπορούμε να υπερβούμε τα σημερινά αδιέξοδα.

Δεν πιστεύω σε Μεσσίες, ούτε σε κομματικές κατασκευές εργαστηρίου. Πιστεύω όμως στη δύναμη του λαϊκού κινήματος που παλεύει συλλογικά για κοινωνική δικαιοσύνη. Πιστεύω στη βούληση και τις πράξεις των πολλών. Με αυτούς, τις ανάγκες και τις ελπίδες τους, είμαι αποφασισμένος να συναντηθώ.

Θέλω να απευθυνθώ στους συντρόφους μου, σε όλους όσους πορευτήκαμε μαζί ως εδώ και μοιραστήκαμε αγώνες, αγωνίες, ελπίδες και όνειρα. Δεν θα είμαστε αντίπαλοι. Και ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες.

Κυρίως όμως, θέλω να απευθυνθώ στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που ασφυκτιά: Η λεηλασία της πατρίδας μας από ένα καθεστώς γενικευμένης διαφθοράς που γεννά ανισότητες και αδικία, δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Αν δεν μπορούν όσοι έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να προκύψει η αλλαγή, τότε θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε.

Για να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.

Αυτό αξίζει κάθε κόπο και κάθε αγώνα».

Αυτή ήταν η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, με την οποία ανακοίνωσε την επάνοδό του, στην ενεργό πολιτική και φυσικά, εννοείται ότι θα ακολουθήσει και το επόμενο βήμα, που θα είναι η ίδρυση νέου κόμματος, κατά πάσα πιθανότητα, μετά την δημοσίευση του βιβλίου, του οποίου εποπτεύει την συγγραφή και θα παρουσιαστεί, ως δικό του βιβλίο, υποτίθεται, ως τα τέλη του 2025, ή τις αρχές του 2026, γεγονός, που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της λειτουργίας του νέου κόμματος, στο οποίο θα ηγηθεί. 

Στο αρχικό βίντεο, που έχω ανεβάσει, στο παρόν δημοσίευμα, γίνεται μια εκτεταμένη αναφορά, στην εφαρμοσμένη πολιτική του Αλέξη Τσίπρα, στα αποτελέσματά της, όπως και στο πολιτικό του μέλλον, που επικαθορίζεται, από αυτά τα αποτελέσματα, ως ενεργού πολιτικού, όπως, άλλωστε και ο ίδιος εμφανίζει τον εαυτό του. 

Φυσικά, είναι απαραίτητο οι αναγνώστες να παρακολουθήσουν αυτό το βίντεο, διότι είναι, απολύτως, ενδιαφέρον, αφού πατάει, σε δεδομένα και μετρημένα πολιτικά μεγέθη και στην πολιτική πραγματικότητα, την οποία και περιγράφω, σε αυτό το βίντεο.

Ο Αλέξης Τσίπρας, προφανώς, έχει καταλήξει, στο συμπέρασμα ότι το πολιτικό μπόι του είναι ικανοποιητικό, προκειμένου να επανέλθει, στην ενεργό πολιτική ζωή, με αξιώσεις, σε κάποιον χρονικό ορίζοντα, να διεκδικήσει την πρωθυπουργία, εκ νέου. 

Τα δεδομένα, όμως, είναι αδυσώπητα και δεν είναι καθόλου ευνοϊκά, για αυτόν τον σχεδιασμό. Και αυτά τα δεδομένα προκύπτουν, από τα πολιτικά αριθμητικά μεγέθη, ενώπιον των οποίων βρίσκεται αντιμέτωπος ο, τέως, πρωθυπουργός και τα οποία αφορούν το δικό του άμεσο πολιτικό παρελθόν και τον φέρνουν αντιμέτωπο, όχι με οποιονδήποτε αντίπαλο - διότι, στην πραγματικότητα, ο Αλέξης Τσίπρας, από εδώ και πέρα, δεν αναμετράται, ούτε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ούτε με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ή την Ζωή Κωνσταντοπούλου, ή τον Σωκράτη Φάμελλο, ή, ακόμη και τον Γιάννη Βαρουφάκη. 

Ο Αλέξης Τσίπρας αναμετράται, με τον δικό του κακό εαυτό, που έχει, πια, μια συγκεκριμένη πολιτική καταγραφή, στην δική του προσωπική πολιτική πορεία. Και αυτή η καταγραφή είναι, σαφέστατα, αρνητική και επιβαρυντική, για τον ίδιο τον, τέως, πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και τέως, πρωθυπουργό. Και αυτή η αριθμητική καταγραφή αφορά τις εκλογικές του επιδόσεις ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και ως πρωθυπουργού. 

Εδώ, θα θυμίσω τον απολογισμό της αριθμητικής καταγραφής αυτών των εκλογικών επιδόσεων, στις οποίες κεντρικό πρόσωπο είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και οι οποίες είναι απόλυτα μετρήσιμες και έχουν, ως εξής, στις αντίστοιχες βουλευτικές εκλογές :

25/1/2015 : 2.245.878 ψήφοι. Ποσοστό 36,34%.

20/9/2015 : 1.926.526 ψήφοι (απώλεια 319.352 ψήφων). Ποσοστό 35,46%.

7/7/2019 : 1.781.057 ψήφοι (απώλεια 145.469 ψήφων).  Ποσοστό  31,53%. 

Συνολική Απώλεια 2019 : 464.821 ψήφων.

21/5/2023 : 1.184.621 ψήφοι (απώλεια 596.436 ψήφων). Ποσοστό 20,07%.

25/6/2023 : 930.013 ψήφοι (254.608 ψήφων). Ποσοστό 17,83%.

Συνολική απώλεια 2023 : 851.044 ψήφων.

Αυτή είναι η σκληρή πολιτική πραγματικότητα, για τον Αλέξη Τσίπρα και με αυτήν (δηλαδή, τελικά, με τον κακό εαυτό του) αναμετράται, με κατώτερο όριο επιδιωκόμενων ψήφων, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, τους 930.013 ψήφους που έλαβε τον Ιούνιο του 2023 και με ταβάνι το 1.184.621 ψήφους, που έλαβε, στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2023. 

Και φυσικά, δεν πρόκειται να φτάσει, σε αυτά τα επίπεδα και μάλιστα, πρόκειται οι μέλλουσες επιδόσεις του να κινηθούν,  πολύ - μα πολύ - χαμηλότερα. 

Η δική μου προσωπική άποψη είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινάει, με μία πολιτική προίκα της τάξεως του, έως 5%, ως προσωπική πολιτική επιρροή, η οποία, σε ιδανικές συνθήκες, μπορεί να φτάσει και το 10% του εκλογικού σώματος, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να βρεθεί, ενώπιον ιδανικών συνθηκών, δεδομένου ότι θα μπει στο στόχαστρο των πολιτικών του αντιπάλων και φυσικά, οι μνήμες, από την περίοδο της δικής του διακυβέρνησης, ως πρωθυπουργού, δεν έχουν σβήσει, καθόλου. 

Αντίθετα, μάλιστα, οι αρνητικές γνώμες, για τον τέως πρωθυπουργό, συσπειρώνουν ένα ποσοστό του εκλογικού σώματος, που κυμαίνεται, από το 60%, έως το 80%, που είναι, απόλυτα, αρνητικό, απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και αυτό αποτελεί το κεντρικό πολιτικό μειονέκτημα, που βαραίνει και με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπος ο, τέως, πρωθυπουργός και αποτελεί ένα τεράστιο βάρος, για τον ίδιο, το οποίο δεν μπορεί να αποτινάξει, από τους ώμους του.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σημερινή του επάνοδος, στην ενεργό πολιτική, αποτελεί την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης της πολιτικής του αποτυχίας, η οποία πρόκειται να συνεχιστεί, με την τρίτη φάση της πολιτικής αποτυχίας του Αλέξη Τσίπρα, η οποία θα προκύψει από το παρόν παράτολμο εγχείρημα, το οποίο ξεκίνησε, με την χθεσινή ανακοίνωση της παραίτησής του, από την θέση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. 

Και βέβαια, η πρώτη φάση της πολιτικής του αποτυχίας του Αλέξη Τσίπρα, έγινε, εκ των πραγμάτων και με την παραίτησή του, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την ενεργό πολιτική δράση, στις 29 Ιουνίου 2023, μετά την δεύτερη εκλογική συντριβή, την οποία υπέστη, στις βουλευτικές εκλογές της 25/6/2023 και την οποία αποδέχτηκε, λέγοντας ότι φεύγει, από την κεντρική πολιτική, προκειμένου να αφήσει την θέση του, στο νέο, που έρχεται να τον αντικαταστήσει, χωρίς ίδιος να αποτελέσει εμπόδιο, στην έλευση αυτού του νέου κύματος. 

Όμως δεν είναι μόνο η εκλογική συντριβή των διπλών εκλογών του 2023, που περιγράφει την πρώτη φάση της πολιτικής του αποτυχίας, αλλά είναι, ακριβώς, αυτή του η τοποθέτηση, με την οποία συνόδευσε την παραίτησή, από την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ και την ενεργό πολιτική ζωή, επικαλούμενος την έλευση του νέου, που έρχεται και το οποίο δεν θέλησε να παρεμποδίσει. 

Και τούτο, διότι, απλούστατα, δεν υπήρξε κανένα νέο κύμα, που που ήλθε να τον αντικαταστήσει, αλλά, αντιθέτως, αυτό, που προέκυψε, στην πράξη, είναι η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο ηγείτο. 

Τώρα, ομολογεί, πλέον, ότι απέτυχε και σε αυτή του την ενέργεια, δηλαδή την παραίτηση και την προσωπική απόσυρσή του, από την ενεργό πολιτική, αφού, σε λιγότερο από δυόμιση χρόνια, μετά από αυτήν την απόσυρση, τώρα, επανέρχεται, για να καλύψει - υποτίθεται - το κενό, το οποίο άφησε, πίσω του. 

Εν ολίγοις και για να μην κουράσω το αναγνωστικό κοινό, αυτό που θα ακολουθήσει, είναι η τρίτη φάση της αποτυχίας του Αλέξη Τσίπρα, η οποία θα προκύψει, από την εκλογική του αποτυχία, όσον αφορά την επάνοδό του, στην ενεργό πολιτική, με στόχευση την πρωθυπουργία. 

Ένα μικρομεσαίο, πολιτικό κόμμα, μπορεί να το δημιουργήσει και να το επιτύχει, ως στόχο και ως συμμέτοχο  και συναίτερο, σε μια μέλλουσα κυβέρνηση συνασπισμού, με κάποιο άλλο κόμμα, ή κάποια άλλα κόμματα, αλλά δεν είναι αυτό, που επιδιώκει, αν και όπως φαίνεται, θα αρκεστεί, ακόμη και σε αυτό, οπότε θα πρέπει να δούμε, πέρα από το στελεχικό δυναμικό, το οποίο πρόκειται να παρουσιάσει και να τον πλαισιώσει, δηλαδή πρέπει να συγκροτηθεί και το πολιτικό πρόγραμμα - όποιο και αν είναι αυτό -, που επίσης, πρέπει να παρουσιάσει, στους ψηφοφόρους, καθώς και σε ποιόν χώρο πολιτικό χώρο, επιδιώκει να αλιεύσει ψήφους και εν τέλει, να προσδιορίσει την μέλλουσα στάση του, απέναντι, στις κυβερνήσεις συνεργασίας δηλαδή με ποιά πολιτικά κόμματα πρόκειται και επιθυμεί και πρόκειται να συνεργαστεί, στον σχηματισμό αυτής της όποιας κυβέρνησης συνεργασίας. 

Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Αυτά, που, ήδη, έγραψα είναι αρκετά και φυσικά, επαναλαμβάνω ότι οι αναγνώστες είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, στην παρούσα ανάρτηση, προκειμένου να σχηματίσουν μια πλήρη εικόνα, για τα πολιτικά δεδομένα της χώρας, που πρόκειται να προκύψουν, μετά την επίσημη ανακοίνωση της ίδρυσης του νέου πολιτικού κόμματος, από τον Αλέξη Τσίπρα. 

Μέχρι τότε, βλέπουμε. (Έχοντας, υπόψη, το κρίσιμο και σοβαρό ενδεχόμενο, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να εκμεταλλευθεί την περίσταση αυτή και την αναστάτωση, που θα προκαλέσει η δημιουργία του νέου κόμματος, από τον Αλέξη Τσίπρα - αλλά και ενός ενδεχόμενου νέου κόμματος, στο οποίο, ίσως, προχωρήσει και ο Αντώνης Σαμαράς, κινούμενος, στον πολιτικό χώρο της, πέραν του κυβερνητικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, δεξιάς - και να προσφύγει, στην διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών).