“Ανάπτυξη”, στην ελληνική οικονομία; Ναι. Μόνο, που πρόκειται, για ανάπτυξη των … χρεών! Κλασικό παράδειγμα ο e-ΕΦΚΑ, όπου στις 31-12-2023, οι οφειλές των ασφαλιστικών εισφορών, στο 4ο τρίμηνο, έφθασαν, στα 47.554.036.077 ευρώ, από τα 47.168.970.757 ευρώ του 3ου τριμήνου.
31/12/2023 Πλήθος οφειλετών ανά εύρος οφειλής και τρέχον υπόλοιπο.
Είναι πραγματικά να γελάει και να κλαίει η ελληνική κοινωνία, με τα κυβερνητικά αφηγήματα περί “ανάπτυξης” της ελληνικής οικονομίας, όταν έρχονται, στην δημοσιότητα, τα ψυχρά και αμείλικτα στοιχεία, που αφορούν τα δεδομένα, γύρω από τα μεγέθη, που είναι πραγματικά, και αφορούν τα βουνά των χρεών του ιδιωτικού τομέα, προς το Δημόσιο, όπως συμβαίνει, τώρα, με την παρουσίαση της τελευταίας έκθεσης του Κέντρου Εισπράξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) του e-ΕΦΚΑ, όπου η “ανάπτυξη”, η οποία παρουσιάζεται και είναι πραγματική και χειροπιαστή, αφορά την “ανάπτυξη”, δηλαδή την αύξηση, των οφειλών των ασφαλισμένων, που είναι και απολύτως, πραγματική και ταχύρρυθμη, σύμφωνα με τα στοιχεία του, παραπάνω, πίνακα του τελευταίου τριμήνου του 2023.
Αυτό το πραγματικό γεγονός δεν αφορά, απλώς, την αποτυχία του ίδιου του ασφαλιστικού οργανισμού να συλλέξει τα έσοδά του (και να ελέγξει τις δαπάνες του, για τις οποίες, εν τοις πράγμασι, ο διοικητικός μηχανισμός του e-ΕΦΚΑ αδιαφορεί, όπως δείχνει και η πολύχρονη υπόθεση, με τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των βενζινοπωλών, που, επανειλημμένως, με απασχολεί και θα συνεχίσει να με απασχολεί), κάτι που είναι δευτερεύον, όσον αφορά το ευρύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας να εξυπηρετήσει, ομαλές, τα χρέη, που δημιουργούνται, ως αποτέλεσμα της λειτουργίας της.
Αυτό, που έχει σημασία, είναι ότι η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, που επικαλείται το κυβερνητικό το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, δηλαδή ο Κωστής Χατζηδάκης και η παρέα του και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι επίπλαστη και ψευδής, καθώς στηρίζεται, ακριβώς, στην “ανάπτυξη”, δηλαδή την αυξανόμενη διόγκωση των χρεών μέσα στην ελληνική οικονομία.
Και εν πάση περιπτώσει, εάν είχαμε και χρησιμοποιούσαμε, για τις συναλλαγές μας, ένα εθνικό νόμισμα, όπως συνέβαινε, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2001, όταν η ελληνική οικονομία λειτουργούσε με νόμισμα την δραχμή, αυτού του είδους οι οφειλές δεν θα είχαν μεγάλη επίπτωση αφού η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε και με την εκτύπωση χρήματος και με τον εσωτερικό δανεισμό, να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα που δημιουργούν αυτές οι εσωτερικές οφειλές.
Όμως, πλέον, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Με την ένταξη της ελληνικής οικονομίας, στην ευρωζώνη και την κατάργηση της δραχμής, με την αντικατάστασή της, από την 1 Ιανουαρίου 2002 και εφεξής, από το ευρώ, αυτή η δυνατότητα έπαψε να υπάρχει αφού η έκδοση και η κυκλοφορία, στην νομισματική οικονομική ζώνη του ευρώ, η έκδοση/εκτύπωση του κοινού πολυεθνικού αυτού νομίσματος ανήκουν, στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και η όποια ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν λόγο και καμιά εξουσία, στην διαδικασία της έκδοσης και της κυκλοφορίας του ευρώ.
Ως εκ τούτου, οι οφειλές, αυτές, που δημιουργούνται, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων και της λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να χρηματοδοτηθούν, νωρίτερα, ή αργότερα, οπωσδήποτε, από τους οφειλέτες, ή από την φορολογία, ή από τις εξαγωγές (το δυσχερέστατο όλων), ή από δανεισμό, με τον τελευταίο - δηλαδή τον δανεισμό - να είναι, εκ των πραγμάτων, περιορισμένος, παρά το γεγονός ότι και αυτός φουσκώνει και διογκώνεται.
Έτσι, η βασική λύση του προβλήματος στρέφεται, προς την αύξηση των απειλητικών ειδοποιητηρίων, προς τους οφειλέτες, που καλούνται να ρυθμίσουν ή να καταβάλουν τις οφειλές τους, αλλιώς απειλούνται, με μέτρα κατασχέσεων, στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και την των κατασχέσεων της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους. αύξηση ρεκόρ κατά 70% κατέγραψαν τα ειδοποιητήρια για άμεση εξόφληση, ή ρύθμιση των χρεών, εντός 20ημέρου. Σύμφωνα με την έκθεση του ΚΕΑΟ, στο τέλος του Δεκεμβρίου 2023 το συνολικό χρέος των ταμείων ανήρχετο στα 47.554.036.077 ευρώ από 47.168.970.757 ευρώ που ήταν στο τρίμηνο Ιουλίου -Σεπτεμβρίου 2023.
Το χρέος αυξήθηκε κατά 385.065.320 ευρώ κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2023. Η αύξηση προήλθε κατά 403.433.965 ευρώ από τα πρόσθετα τέλη, ενώ οι κύριες οφειλές του τριμήνου μειώθηκαν κατά 18.368.644 ευρώ
Αυτού του είδους τα χρέη, όμως, δεν σταματούν, σε αυτό το σημείο των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά, με δεδομένο το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία, όπως και κάθε οικονομία, είναι μια αλυσίδα συγκοινωνούντων δοχείων, επεκτείνονται και στην φορολογία, όπου με δεδομένη την χρονίζουσα έχει αυξανόμενη αδυναμία των οφειλετών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους η κυβέρνηση στρέφεται αναγκαστικά στους φορολογούμενους στους οποίους μετακυλίει αυτά τα χρέη, τα οποία προστίθενται και στα, επίσης, αυξανόμενα χρέη των φορολογουμένων, προς την Εφορία (ΑΑΔΕ) και έτσι, τα συνολικά βάρη των οφειλών, στις οποίες οι οφειλές, προς τον e-ΕΦΚΑ, είναι ένα μέρος - σημαντικό, μεν, αλλά δεν είναι, μόνον, αυτό -, διότι υπάρχουν και τα χρέη προς το ευρύτερο δημόσιο, δηλαδή, πέραν της ΑΑΔΕ προστίθενται και τα ιδιωτικά χρέη, με τις καταπτώσεις των εγγυήσεων του ελληνικού Δημοσίου, που έχει εγγυηθεί την εξόφληση αυτών των χρεών.
Όλα αυτά - μαζί με το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος υπερβαίνει τα 406 δισεκατομμύρια ευρώ και το ελληνικό ιδιωτικό χρέος βρίσκεται, κάπου στα 381 δισεκατομμύρια ευρώ - μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε ότι το ελληνικό ελληνικό συνολικό χρέος φθανει και ξεπερνάει τα 786 δισεκατομμύρια € και οδεύει, στο να σπάσει το φράγμα των 800 δισεκατομμυρίων € και μας οδηγούν, στο συμπέρασμα ότι το μέλλον της ελληνικής οικονομίας παραμένει να είναι ζοφερό, ακριβώς επειδή, η οικονομία της χώρας μας δεν έχει ξεπεράσει την χρεωκοπία του Απριλίου του 2010, στην οποία εξακολουθεί να είναι βυθισμένη και να βαλτώνει ό,τι και να λέει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία, απλώς, μπορεί να τα λέει όσα λέει, δεν έχει αντίπαλο και επειδή η ελληνική κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί, ακόμη, το ακριβές μέγεθος της υφιστάμενης καταστροφής, όπως και των κακών, που πρόκειται να ακολουθήσουν.
Απλώς θα τα υποστεί και τότε, θα καταλάβει.
Και το τελευταίο, ίσως και να μην μπορέσει να το πράξει. Ή και αν καταλάβει, περί τίνος πρόκειται, απλώς, να το αποδεχθεί και να το υπομείνει.
Όπως, άλλωστε, πράττει, από το φθινόπωρο του 2015, μέχρι σήμερα.
Θα δούμε.
Σχόλια