8/2025. Ουκρανία : Ο Donald Trump προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί, αλλά, απλώς, ουδέν μπορεί να σωθεί. Η Ουάσινγκτων και η Δύση θέλουν να αποφύγουν την συζήτηση, για ένα νέο σύστημα ασφαλείας, στην Ευρώπη. (Η πολιτική είναι πολύ σημαντική υπόθεση, για να αφήνεται η διαχείρισή της, στους πολιτικούς).
Με τον πόλεμο, στην Ουκρανία, ασχολείται, το σημερινό δημοσίευμα, εν όψει του γεγονότος ότι υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει, ολόκληρη η εκτεταμένη γραμμή άμυνας του ουκρανικού στρατού, στα μέτωπα του πολέμου και ως εκ τούτου, καθίσταται απαραίτητο να παρακολουθήσει το αναγνωστικό κοινό, το, παραπάνω, βίντεο, επειδή είναι αναλυτικό, επεξηγηματικό και κινείται, εντός του ευρύτατου πλαισίου, που αφορά τις αιτίες του ουκρανικού πολέμου και φθάνουν στο βασικό ζήτημα που θέτει το Κρεμλίνο και το οποίο είναι η αποκατάσταση της ισορροπίας, στα επίπεδα ασφαλείας, στον ευρωπαϊκό χώρο, τα οποία ανατράπηκαν, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, από την εποχή της αυτοδιάλυσης της “Σοβιετικής Ένωσης”, με την ένταξη των χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, στο δυτικό στρατόπεδο και ιδιαίτερα, στο ΝΑΤΟ.
Στην ουσία, ο πόλεμος έχει κριθεί. Ο Donald Trump, απλώς, προσπαθεί να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί, αλλά, στην πραγματικότητα, η οποία είναι σκληρή και αμείλικτη δεν μπορεί να σώσει τίποτε.
Η Ρωσία έχει κερδίσει τον πόλεμο, ο οποίος συνεχίζει να διεξάγεται, απλώς και μόνο, επειδή η Δύση δεν θέλει να παραδεχτεί την ήττα της διότι κάτι τέτοιο θα την θέσει, ενώπιον του πραγματικού προβλήματος, που προανέφερα όσον αφορά το ζήτημα που θέτει η Μόσχα, για την ανατάραξη, όσον αφορά τα επίπεδα ασφαλείας, στον ευρωπαϊκό χώρο.
Τα περίφημα “τελεσίγραφα”, που απευθύνει ο Donald Trump, στην ρωσική ηγεσία, ακριβώς, σε σε αυτή την κατάσταση ανταποκρίνονται και αυτήν την δραματική κατάσταση προσπαθούν να εξυπηρετήσουν, επιδιώκοντας την παταγώδη πτώση του ουκρανικού καθεστώτος, μέσα από την επικείμενη κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου, με το σπάσιμο των εκτεταμένων γραμμών αμύνης του ουκρανικού στρατού
Όλα αυτά δεν έχουν ουσία, διότι, απλούστατα, δεν ενδιαφέρουν την Μόσχα, που, όμως, επιδιώκει να μην ευτελίσει τον τωρινό Αμερικανό πρόεδρο, με τον οποίο θέλει να έχει ανοικτό έναν δίαυλο επικοινωνίας.
Αλλά μέχρι εκεί. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει κανένα σκοπό να ξεφύγει, από τους στόχους, που έχει θέσει και ως εκ τούτου, η σημερινή επίσκεψη, για συνομιλίες, του απεσταλμένου του Donald Trump, στην Μόσχα Steve Wittkoff δεν πρόκειται να έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού, απλώς, θα του δοθούν, για μία ακόμη φορά, οι απαιτήσεις της Μόσχας, προκειμένου να επιτευχθεί όχι μια εκεχειρία, όπως επιδιώκει ο Αμερικανός πρόεδρος, αλλά μια σαφής Συνθήκη Ειρήνης, η οποία θα περιλαμβάνει την ρύθμιση όλων των θεμάτων, που προανέφερα και τα οποία η Δύση δεν επιθυμεί να δεχθεί.
Είναι δυνατόν η όλη υπόθεση να εξελιχθεί άσχημα και να επικρατήσει το χείριστο δυνατό σενάριο;
Ναι είναι.
Μην ξεχνάμε ότι, σήμερα, 6 Αυγούστου 2025 κλείνουν 80 χρόνια, από την 6η Αυγούστου 1945 και την ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας, στην Χιροσίμα, που ακολουθήθηκε και από μία δεύτερη ρίψη ατομικής βόμβας, στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο, που μπορεί να ακολουθήσει. Δηλαδή, μια πυρηνική αναμέτρηση, ανάμεσα στην Δύση και την Ρωσία Ρωσία.
Όμως δεν είναι ο Donald Trump αυτός, που πρόκειται να επιχειρήσει κάτι τέτοιο. Και αυτό είναι το καλό σενάριο, στην όλη υπόθεση.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι η πολιτική είναι πολύ σημαντικό πράγμα, για να αφεθεί, στα χέρια των πολιτικών, οι οποίοι, ως εκφραστές συμφερόντων, που δεν ταυτίζονται, με τα συμφέροντα των κοινωνιών, συνήθως, οι αποφάσεις, που λαμβάνουν, είναι, εξ ορισμού, εσφαλμένες, όσον αφορά τα συμφέροντα των κοινωνιών, στις οποίες ηγούνται, τα οποία, ουδόλως, ταυτίζονται, με τα συμφέροντα των ολιγαρχιών, που καθορίζουν τις τύχες των σύγχρονων, αλλά και των παλαιότερων, κοινωνιών, ακόμη και όταν οι ληφθείσες αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών είναι ορθές.
Σε αυτό, ακριβώς, το σημείο, σε αυτή την θεμελιακή αδυναμία, όσον αφορά τους μηχανισμούς και τους τρόπους λήψεως των αποφάσεων, στις εξουσιαστικές κοινωνίες, είναι που εντοπίζονται τα εγγενή προβλήματα, που προσδιορίζουν τις αποφάσεις, που λαμβάνονται από το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των σύγχρονων ολιγαρχιών, στα διάφορα κράτη.
Ως εκ τούτου και με δεδομένο ότι οι αποφάσεις αυτές, που λαμβάνονται, στερούνται ορθολογισμού, πολλές φορές, ο κίνδυνος μιας πολύ άσχημης τροπής του ουκρανικού πολέμου είναι, πάντοτε, παρών, αν και η αλήθεια είναι είναι ότι αυτό δεν είναι το επικρατέστερο σενάριο.
Αλλά αυτή η διαπίστωση, όμως, δεν επιτρέπει εφησυχασμό, διότι ο κίνδυνος μπορεί να είναι μικρός, έως αμελητέος, αλλά υπάρχει.
Αυτά, προς το παρόν.
Δεν χρειάζεται να επεκτείνω άλλο το σημερινό κείμενο. Απλώς, υπενθυμίζω, στους αναγνώστες, ότι είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν, με προσοχή, το αρχικό βίντεο, στο οποίο προβαίνω σε μία εκτεταμένη ανάλυση των δεδομένων του ουκρανικού πολέμου και ευρύτερα των ισορροπιών, στον ευρωπαϊκό και στον παγκόσμιο χώρο, με δεδομένο το γεγονός ότι όλη αυτή η κατάσταση ανταποκρίνεται, πλήρως, στα συμφέροντα του Πεκίνου.
Σχόλια