18-8-2025 Ουκρανία : Ο πόλεμος συνεχίζεται, κανονικά και μετά τις συνομιλίες Donald Trump - Βολοντιμίρ Ζελένσκι - ηγετών ευρωπαϊκού ΝΑΤΟ, στο Oval Office του Λευκού Οίκου. Ο τερματισμός του απέχει, ακόμη, πολύ...

 

Αυτό που είναι σαφές, από όσα ειπώθηκαν, στις 15 Αυγούστου 202,5 στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, ανάμεσα Donald Trump και τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι, όπως και με ευρωπαϊκή κουστωδία, που τον συνόδευσε, στην Ουάσινγκτων, δεν προέκυψε καμμιά αποδοχή του πλαισίου συμφωνίας, που έχει αποδεχθεί, η Μόσχα, στις συνομιλίες του Ρώσου προέδρου, με τον Αμερικανό πρόεδρο, στην Αλάσκα. 

Ως εκ τούτου, ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί, κανονικά, έως ότου το καθεστώς του Κιέβου και οι Ευρωπαίοι εταίροι του, αποφασίσουν να αποδεχθούν το πλαίσιο αυτό, ή, στην χειρότερη περίπτωση, για το ουκρανικό καθεστώς, μέχρι να καταρρεύσει η ουκρανική άμυνα, στα μέτωπα του ρωσοουκρανικού πολέμου. 

Στην ουσία, οι απαιτήσεις της Μόσχας  δεν έχουν αλλάξει, αν και όπως περιγράφω, στο παραπάνω, βίντεο, που έχω προσαρτήσει, στο παρόν δημοσίευμα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν επέδειξε, στην Αλάσκα, μια βιασύνη, η οποία, εφόσον, δεν είναι διπλωματική κίνηση τακτικής, δεν ήταν απαραίτητη. 

Έτσι, η ένταξη της Ουκρανίας, στο ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει, στον ορίζοντα και όπως φαίνεται, ούτε η ένταξη της όποιας μεταπολεμικής Ουκρανιασ, στην λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, το εδαφικό ζήτημα είναι λυμένο, στα πεδία των μαχών και όσο συνεχίζεται ο πόλεμος, τα κατεχόμενα ουκρανικά εδάφη πρόκειται να διευρύνονται.

Οι Ευρωπαίοι του ΝΑΤΟ σχεδιάζουν, επί χάρτου, την αποστολή νατοϊκών στρατευμάτων ως ευρωπαϊκών, στην μεταπολεμική Ουκρανία, ως υποτιθέμενη “ειρηνευτική δύναμη”, αλλά αυτού του είδους οι σχεδιασμοί είναι, άνευ περιεχομένου, για τον απλούστατο λόγο ότι η παρουσία οποιουδήποτε νατοϊκού στρατού δεν είναι αποδεκτή, από το Κρεμλίνο και όπως έχει ξεκαθαρίσει η ρωσική ηγεσία, μια τέτοια απόπειρα παρουσίας νατοϊκών στρατευμάτων θα αποτελέσει, εφόσον υπάρξει - που δεν πρόκειται να υπάρξει -, νόμιμο πολεμικό στόχο, για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.

Ούτε και το θέμα της παροχής σοβαρών εγγυήσεων ασφαλείας, για την Ουκρανία, αποτελεί ένα ζήτημα, που απασχολεί, σοβαρά, την Μόσχα. Άλλωστε, εγγυήσεις ασφαλείας είχαν δοθεί, στην Ουκρανία και στα πλαίσια της της Συνθήκης της Βουδαπέστης, το 1995, από τις ΗΠΑ, την Ρωσία και την Βρετανία, αλλά τον Φεβρουάριο του 2022, η κυβέρνηση του Αμερικανού  προέδρου Jo Biden, όταν η ουκρανική ηγεσία έθεσε το θέμα αυτών των εγγυήσεων ασφαλείας, λόγω της εισβολής της Ρωσίας, στην ανατολική Ουκρανία, ξεκαθάρισε ότι οι λεγόμενες εγγυήσεις, που αναφέρονταν, στην Συνθήκη της Βουδαπέστης δεν ήσαν στρατιωτικού περιεχομένου εγγυήσεις, αλλά απλές πολιτικές διαβεβαιώσεις, οι οποίες ήσαν άνευ αντικρίσματος, πέραν της ή στρατιωτικής βοήθειας, που χορηγούν η Ουάσινγκτων και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, όπως και της Δύσης, στο ουκρανικό καθεστώς.

Ο μόνος πραγματικός εγγυητής της στρατιωτικής ασφάλειες της Ουκρανίας είναι η Ρωσία. Ουδείς άλλος. Ούτε, καν, οι ΗΠΑ.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα  διότι όποιο χαρτί και αν υπογραφεί και όποιος και αν το υπογράψει, δεν πρόκειται να αναμειχθεί, σε κάποια πολεμική σύγκρουση, με την Ρωσία, εάν η Μόσχα αποφασίσει να πραγματοποιήσει έναν νέο πόλεμο, κατά της Ουκρανίας, στο μέλλον· κάτι, που δεν πρόκειται να χρειασθεί.

Ούτε, φυσικά, αυτά τα αναμασωμένα σχέδια των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών νατοϊκών κρατών, για την ενίσχυση του ουκρανικού στρατού, με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, που θα δαπανήσουν τα ευρωπαϊκά κράτη και με τα οποία θα αγοράσει η ουκρανική κυβέρνηση αμερικανικά οπλικά συστήματα, έχουν κάποια βάση, όταν μιλάμε, για την μεταπολεμική Ουκρανία. 

Όσο ο πόλεμος συνεχίζεται, ναι, αυτά τα σχέδια έχουν βάση. Οχι, όμως, μετά την λήξη του πολέμου.

 

Όπως απαιτεί η Μόσχα, ο ουκρανικός στρατός θα μειωθεί, δραστικά και δεν πρόκειται να αποτελέσει μια αξιόμαχη δύναμη. Δυτικά οπλικά συστήματα δεν πρόκειται να εγκατασταθούν, στην χώρα αυτή, μετά τον πόλεμο και φυσικά, όποιος οπλισμός, στην μεταπολεμική Ουκρανία υπάρξει θα ελέγχεται, από την Ρωσία.

Όλα τα άλλα είναι, απλώς, λόγια, που λέγονται, για να λέγονται, έως ότου σπάσει η ουκρανική άμυνα, στα μέτωπα του πολέμου.

Έτσι έχουν τα πράγματα. Ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί πιθανότατα, μέχρι τελικής πτώσεως του ουκρανικού καθεστώτος, όσο αυτό δεν συμμορφώνεται, προς τις υποδείξεις...