6-7-2015. Στην σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων, ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι “δεν θα μετατρέψει το OXI, σε NAI”. Τελικά, ως παραμυθάς βαρώνος Münchausen, μετέτρεψε το OXI, σε NAI. (Μετάνοιωσε, που διεξήγαγε το δημοψήφισμα, αλλά)…
Δεν είχα καμμία διάθεση να γράψω, για το παρασυνταγματικό ψευδοσυμβούλιο της 6ης Ιουλίου 2015, των πολιτικών αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, στο οποίο δεν κλήθηκε, ετσιθελικά, η Χρυσή Αυγή, που τότε, είχε κοινοβουλευτική ομάδα.
Για το παρασυνταγματικό Συμβούλιο αυτό, μετά την παραίτηση του Γιάννη Βαρουφάκη, από το υπουργείο Οικονομικών, πριν αυτό συνεδριάσει, η πορεία των πραγμάτων ήταν προδιαγεγραμμένη. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού εκλογικού σώματος, αγνοήθηκε, παρά τα καραγκιοζιλίκια του, τότε, πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, που είπε ότι : «θεωρώ ότι εάν στόχος αυτής της συζήτησης, εδώ, είναι όχι να βρούμε έναν κοινό τόπο, αλλά να λαθροχειρίσουμε και να μετατρέψουμε το ‘Όχι’, σε ‘Ναι’, δεν θα με βρείτε σύμφωνο. Το ‘όχι’ είναι ‘όχι’, που αφορά μια μη βιώσιμη συμφωνία. Προφανώς, δεν είναι εντολή ρήξης, αλλά δεν είναι και εντολή ‘πάση θυσία, ό,τι και να γίνει, θα συμφωνήσουμε’. Αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω».
Τελικά, ο παραμυθάς βαρώνος Münchausen, αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μετέτρεψε το ΟΧΙ, σε ΝΑΙ, σκορπώντας την πλήρη απογοήτευση, στις τάξεις της ελληνικής κοινωνίας, που ψήφισε «ΟΧΙ, στα μέτρα λιτότητας, ΟΧΙ, σε 3ο Μνημόνιο», για να οδηγηθεί, χωρίς να ρωτηθεί και στα δύο :
Και σε νέα μέτρα λιτότητας και σε ένα 3ο Μνημόνιο, που ψηφίστηκαν, άρον-άρον, τον Αύγουστο του 2015, λίγο πριν κλείσει η βουλή και προκηρυχθούν νέες βουλευτικές εκλογές, ώστε το ελληνικό εκλογικό σώμα να βρεθεί, προ τετελεσμένων γεγονότων.
Έτσι, διαδικασία κονιορτοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε (αρχικά, με αργούς ρυθμούς), αλλά, από το 2019, εως το 2023 και, με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, σήμερα, επήλθε, ως δίκαιη τιμωρία, από μια κοινωνία, που εξαπατήθηκε, με τον ωμότερο, χυδαιότερο και χειρότερο τρόπο.
Για την συζήτηση και την δημοσιοποίηση των πρακτικών του ψευδοσυμβουλίου των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε ότι “Θα ήμασταν όλοι κερδισμένοι, γιατί στο τέλος της ημέρας ομονοήσαμε”,
Μπούρδες. Ο τελευταίος ισχυρισμός του Σταύρου Θεοδωράκη είναι μια σκέτη βλακεία. Ένα πλήρες ψεύδος. Δεν “ομονοήσαν”. Κάθε άλλο.
Το ΚΚΕ (αρεστόν, ή μη), δια του Δημήτρη Κουτσούμπα, τήρησε ορθότατη στάση, αρνούμενο να υπογράψει το τελικό καιμενο, που διαμόρφωσαν και συμφώνησαν, τα άλλα κόμματα του αστικού χώρου (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες), ενώ, παράλληλα, η Χρυσή Αυγή δεν κλήθηκε, καν, σε αυτό το παρασυνταγματικό ψευδοσυμβούλιο.
Η προδοσία του Αλέξη Τσίπρα και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν έτοιμη, από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5/7/2025 (για αυτόν το λόγο, άλλωστε, ο, τότε, πρόεδρος του κράτους Προκόπης Παυλόπουλος συμφώνησε και υπέγραψε την διεξαγωγή του) εκκίνησε, επίσημα, το βράδυ του δημοψηφίσματος της 5/7/2015 και ενώ ο κόσμος πανηγύριζε, για την μέγιστη επικράτηση του «ΟΧΙ, στα μέτρα λιτότητας και στο 3ο Μνημόνιο».
Αυτό έγινε, με την επικοινωνία του Αλέξη Τσίπρα, με τον Πρόεδρο του κράτους, Προκόπη Παυλόπουλο, για την σύγκληση του παρασυνταγματικού ψευδουμβουλίου, που ανακοινώθηκε το βράδυ, μετά την γνωστοποίηση της μεγίστης επικράτησης του «ΟΧΙ», με 61,3%, έναντι 38,7% του «ΝΑΙ», από τον Αλέξη Τσίπρα, με σκοπό, όπως είπε, να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς, για τις άμεσες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και να ακούσει τις δικές τους προτάσεις.
Το παρασυνταγματικό ψευδοσυμβούλιο κράτησε, περίπου, 7 ώρες, με δεδομένη την κρισιμότητα και την δυσκολία των ωρών, αφού δεν μπορούσαν, καν, να υποψιασθούν την αντίδραση της κοινωνίας και ενώ, στα καθεστωτικά αστικά της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς, καταγραφόταν διάθεση συναίνεσης και συμπόρευσης, με κοινό μέτωπο, απέναντι, στους δανειστές, πρωτίστως, ως προς το τί σημαίνει η επικράτηση του «ΟΧΙ», στο δημοψήφισμα, το οποίο μετέτρεψαν, σε «ΝΑΙ», αφού, στα πρακτικά είναι, απολύτως σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να εξασφαλίσει την συναίνεση των αστών πολιτικών αρχηγών, ενόψει της νέας συνάντησης, με τους δανειστές, στην Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης, την επόμενη ημέρα.
Με την εξαίρεση του ΚΚΕ, που δεν υπέγραψε το ανακοινωθέν, και παρά τις κριτικές, που ασκούν, στην τότε κυβέρνηση, για σημεία της διαπραγμάτευσης, η Νέα Δημοκρατία (Βαγγέλης Μειμαρακης, το ΠΑΣΟΚ (Φώφη Γεννηματά), οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (Πάνος Καμμένος), ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, υποστήριξαν το αίτημα και την διαπραγματευτική στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα.
Η καταγραφή των πρακτικών εκείνης της ημέρας διακόπτεται μόνο, για, κατ’ ιδίαν, τηλεφωνικές συνομιλίες του Προκόπη Παυλόπουλου, με τον, τότε, Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολλάντ και του Αλέξη Τσίπρα, με την Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ και τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου η βοήθεια, απορρίφθηκε, όπως και της Κίνας.
Κάπως έτσι, όλα θα τελειώσουν και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα υπογράψει, μόνο, το 3ο Μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας, που το συνόδευαν.
Τρια χρόνια, αργότερα, τον Αύγουστο του 2018, θα υπογράψει και το “ντροπαλό” 4ο Mνημόνιο, το οποίο (βαφτίζοντας το κρέας, ψάρι) οι ευρωθεσμικοί δανειστές (ECB, Commission και European Stability Mechanism) και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου, βάπτισαν τις μνημονιακές δεσμεύσεις, που αναλάμβανε η χώρα, με το “ντροπαλό” 4ο Μνημόνιο “μεταμνημονιακές υποχρεώσεις” της Ελλάδας, έως το 2070 και βλέπουμε και το οποίο 4ο “ντροπαλό” Μνημόνιο υποκρύπτει την δημιουργία μιας πιστοληπτικής γραμμής περί τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ, για τις όποιες τρέχουσες ανάγκες του ελληνικού Δημοσίου και ως προς την διαχείριση αυτού του ποσού (οι όποιες εκταμιεύσεις, από το ελληνικό Δημόσιο, απαιτούν την συνυπογραφή των ευρωθεσμικών δανειστών.
Αυτή την πραγματικότητα ζούμε, σήμερα και μέσα, στον ζόφο αυτής της πραγματικότητας υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε, όσο ο ελληνικός πληθυσμός μένει απογοητευμένος και χωρίς πολιτική προοπτική ανατροπής των δυσμενέστατων καταστάσεων, που είναι παρούσες και οι οποίες πρόκειται, φυσικά, να χειροτερεύουν.
Σχόλια