2008 - 2025 : Η φυγή των 1.300.000 (και άνω), κυρίως, νέων Ελλήνων, στο εξωτερικό, μπλοκάρει την αύξηση της παραγωγικότητας, διότι δεν απομακρύνεται, απλώς, ανενεργό απόθεμα ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού (όπως στις περιόδους των δεκαετιών 1890 - 1910 και 1950 - 1960), αλλά χάνεται κεφάλαιο διότι, τώρα, έχουμε να κάνουμε, με απώλειες εξειδικευμένης εργασίας, που αποτελεί χαμένο επενδυτικό κεφάλαιο, που λείπει, από την ελληνική παραγωγική μηχανή και την οικονομία της χώρας.

 

Η ελληνική οικονομία έχει μπλοκάρει και μία από τις βασικές αιτίες αυτής της κατάστασης σχετίζεται με το γεγονός ότι οι άνω των 1.300.000 Έλληνες, που έφυγαν στο εξωτερικό, από το 2008, μέχρι σήμερα (εκ των οποίων οι μισοί ήσαν ηλικίας, κάτω των 35 ετών) δεν αποτελεί μια απομάκρυνση απλού ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού, όπως συνέβη, στις δεκαετίες  1890 - 1910 και 1950 - 1960, διότι, αυτό τον καιρό, φεύγει επενδυμένο κεφάλαιο, αφού, τώρα έχουμε να κάνουμε, με απώλεια κεφαλαιακού αποθέματος, που επηρεάζει αρνητικά, την ελληνική οικονομία.

Με αυτό το κρίσιμο ζήτημα,  ασχολείται το παρόν δημοσίευμα και το αρχικό βίντεο, συνεχίζοντας το χθεσινό (27/72025) δημοσίευμα, σε αυτό, εδώ το μπλογκ, με τίτλο :  2017 - 2024 - 1ο πεντάμηνο 2025 : Η παρατεταμένη άτυπη - πλην όμως, πραγματική - παύση πληρωμών, υπό το καθεστώς ελεγχόμενης χρεωκοπίας της ελληνικής οικονομίας, με ένα δημόσιο χρέος, στα 403.800.000.000,00 ευρώ, το 1ο τρίμηνο του 2025. (Έως ότου, κάποιος βγάλει  την πρίζα, από τα καλώδια της εντατικής), τα οποία οι αναγνώστες, είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν και να διαβάσουν.

Έτσι, ενώ, στις χρονικές περιόδους των δεκαετιών 1890 -  1910 και 1950 -1960, η μαζική μετανάστευση, στο εξωτερικό, βοήθησε, σημαντικά, στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, τώρα, η μαζική μετανάστευση, από το 2010, μέχρι τώρα, δεν λειτουργεί, ως αναπτυξιακός μοχλός της ελληνικής οικονομίας, αλλά, αντίθετα, αποτελεί βασική τροχοπέδη, στην οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, διότι η φυγή, στο εξωτερικό, του εξειδικευμένου πληθυσμού, σε αυτό το επίπεδο  του 1.300.000 (και άνω) ανθρώπων - πρόκειται για ποσοστό μεγαλύτερο από το 10% του πληθυσμού και συνδυάζεται, με την υπογεννητικότητα και την δημογραφική γήρανση - αποτελεί, κατά κύριο λόγο, απώλεια επενδυμένου κεφαλαίου. 

Άλλωστε, οι ισχνές αυξήσεις των πραγματικών μισθών, δεν αντιστάθμισαν τις προηγούμενες απώλειες, ενώ η, δραματικά, χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας περιορίζει την αύξηση των μισθών, στο μέλλον και αποτελεί βασικό κίνητρο της φυγής των Ελλήνων, στο εξωτερικό και αυτό, φυσικά, οδηγεί, στην παρατεταμένη ελληνική παραγωγική καχεξία.

Έτσι, η αύξηση των ονομαστικών μισθών αναμένεται να ανέλθει, στο 3,2 %, το 2025, από 6,0 %, που ήταν το 2024 και από 3,7 %, που ήταν το 2023. Αλλά αυτοί οι πληθωρισμένοι μισθοί είναι, άνευ αξίας, αφού οι πραγματικοί μισθοί, μετά την σημαντική τους πτώση, το 2022, κατά 6,3 % και την ελαφρά αύξηση, το 2023, κατά 0,3 %, και την αύξησή τους, κατά 2,9 %, το 2024 και με την αναμενόμενη αύξηση 1,1 % των πραγματικών μισθών, το 2025, δεν αντισταθμίζουν τις σημαντικές απώλειες, ούτε, καν, του 2022 και φυσικά, εξακολουθούν να είναι  ανεπαρκείς, για να αποκατασταθούν οι απώλειες αγοραστικής δύναμης, που πραγματοποιήθηκαν, το 2022.

Αυτή η κατάσταση, οδήγησε το κόστος εργασίας, ανά μονάδα προϊόντος, στην Ελλάδα, να αυξηθεί λιγότερο από ό,τι, στα περισσότερα κράτη μέλη της ευρωζώνης και την “Ευρωπαϊκής Ένωσης” και συγχρόνως, η επίμονη χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας, στην ελληνική οικονομία, εκμηδενίζει τα περιθώρια, για περαιτέρω αύξηση των μισθών και επηρεάζει, αρνητικά, την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής, διαχρονικά, μαζί με την υιοθέτηση του ευρώ, ως νομίσματος της χώρας, αφού αυτό το πολυεθνικό νόμισμα, λειτουργεί, στην ελληνική οικονομία, ως ένα ξένο και ακριβό νόμισμα.

Δεν χρειάζεται να παρατείνω, περισσότερο το παρόν κείμενο. Νομίζω ότι οι αναφορές, που περιέχει, είναι επαρκείς, αν και βέβαια, επαναλαμβάνω ότι είναι απαραίτητο το αναγνωστικό κοινό να παρακολουθήσει το αρχικό βίντεο, που περιέχεται, στην παρούσα ανάρτηση.

Άλλωστε, στα οικονομικά θέματα, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.