3/2025 Η οδεύουσα, προς παράδοση, Ουκρανία και η απύθμενη ανοησία και η απίστευτη αφέλεια των δυτικοευρωπαϊκών ελίτ, που αρνούνται, πεισματικά, να αποδεχτούν το απλούστατο γεγονός ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να διαλυθεί και θα παραμείνει να είναι ο γείτονας, με τον οποίο είναι υποχρεωμένες, από την γεωγραφία, να έχουν καλές και συνεργατικές σχέσεις. Ας πρόσεχαν.
Όπως αναλύω και στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, αποτελεί, πραγματικά, ένα μυστήριο η βλακώδης μεταστροφή του Βερολίνου και του Παρισιού, στο ουκρανικό ζήτημα, μετά το 2008, που στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, είχαν να αντιταχθεί στην προοπτική της εισόδου της Ουκρανίας της Γεωργίας και της Μολδαβίας, στην Ατλαντική Συμμαχία, κάτι που ανατράπηκε, το 2014, με το πραξικόπημα, στο Κίεβο και την ανατροπή του Ουκρανού προέδρου Βίκτωρ Γιανουκόβιτς, από την ουκρανική σκληρή δεξιά η οποία είχε, πάντοτε, αντιρωσικό προσανατολισμό.
Αυτό το βίντεο, για την στάση το δυτικοευρωπαϊκών πρωτευουσών, στον ουκρανικό πόλεμο, θεωρώ ότι πρέπει να το παρακολουθήσουν οι αναγνώστες και τους προτρέπω να το πράξουν, διότι λέγονται πολλά πράγματα, τα οποία είναι διαφωτιστικά, για την αρνητική και καταστροφική πορεία των εξελίξεων, που οδήγησαν, στην παρούσα δραματική κατάσταση, στην Ουκρανία.
Η ουσία είναι ότι οι δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δηλαδή το Λονδίνο, το Παρίσι και το Βερολίνο ακολούθησαν, πιστά, το βαθύ κράτος της Ουάσινγκτων, αποδεικνύοντας ότι διακατέχονται από μια πελώρια στρατηγική αφέλεια από μια απύθμενη στρατηγική ανοησία, διότι θεώρησαν, ως δεδομένο, πως τα αμερικανικά συμφέροντα θα ήσαν, πάντα, προσανατολισμένα, στην κατοχύρωση της αμυντικής ομπρέλας, την οποία απολάμβανε ο δυτικοευρωπαϊκός χώρος, από την εποχή του τέλους του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, μέχρι τώρα.
Δυστυχώς, για τις δυτικοευρωπαϊκές ελίτ, οι ισορροπίες, που αφορούν τα τεκταινόμενα, στον ευρωπαϊκό χώρο, έχουν ανατραπεί, άρδην, με την αναθεώρηση όλων των ισχυόντων, γύρω από τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, έτσι όπως αυτά εκτιμώνται, από την κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Donald Trump.
Σε αυτές τις συνθήκες, αυτό, που καθίσταται ολοένα και περισσότερο σαφές, είναι ότι το Κίεβο πρόκειται να υποχρεωθεί να συνθηκολογήσει, με την Μόσχα, με πολύ δυσβάσταχτους όρους, αφού οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει συνέχεια, στο καθεστώς και στον ίδιο τον τωρινό πρόεδρο της Ουκρανίας και η ουκρανική κυβέρνηση, που θα προκύψει, στο τέλος της διαδικασίας, θα είναι, υπό τον πλήρη έλεγχο της Ρωσίας, ενώ θα πρέπει να αλλάξει και το Σύνταγμα του ουκρανικού κράτους, το οποίο θα είναι φιλορωσικό, ή, έστω, ουδέτερο και θα απαγορεύει κάθε αντιρωσική αναφορά. Είναι, ακόμη, σαφές ότι θα απαγορευθούν όλες οι ακραίες οργανώσεις, όπως οι Αζοφιστές και ο Δεξιός Τομέας και θα ασκηθούν ποινικές διώξεις, κατά όλων αυτών των οργανώσεων, καθώς η δράση τους θα θεωρείται τρομοκρατική και αναδρομικά.
Ανάμεσα, στα άλλα, η Μόσχα πρόκειται να απαιτήσει τον αφοπλισμό και την διάλυση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, όπως επίσης και την απαγόρευση της δημιουργίας νέων ενόπλων δυνάμεων, οι οποίες θα αντικατασταθούν, από ένα σώμα, το οποίο θα ασκεί αστυνομικά καθήκοντα.
Στην παρούσα φάση, το Κρεμλίνο ζητεί την απαγόρευση ορισμένων τύπων όπλων και την μείωση του αριθμού των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων που θα περιοριστούν σε αστυνομικά καθήκοντα, αλλά, όσο κυλάει ο χρόνος, οι απαιτήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν πρόκειται να αυξηθούν., καθώς οι απαιτήσεις, για την συνθηκολόγηση του καθεστώτος του Κιέβου, το Κρεμλίνου φθάνουν στην δημιουργία ρωσικών στρατιωτικών βάσεων, στην επικράτεια της Ουκρανίας, όπως συνέβαινε, στην εποχή της “Ε.Σ.Σ.Δ.”, ενώ η συνθηκολόγηση της Ουκρανίας πρόκειται να περιλαμβάνει την ανάπτυξη ρωσικού στρατού στο Κίεβο και σε άλλα στρατηγικά σημεία στην χώρα αυτή.
Ένα άλλο κεφάλαιο, στην υπόθεση αυτή, αφορά την νομική αναγνώριση, από το Κίεβο, όλων των εδαφών της ουκρανικής επικράτειας, που έχει και που πρόκειται να κατακτήσει ο ρωσικός στρατός, ενώ η Ουκρανία θα κληθεί αποζημιώσεις, στην Ρωσία και το Κίεβο θα υποχρεωθεί να παύσει να αποδέχεται όλες τις δυτικές επιχορηγήσεις και θα απαιτηθεί, από την Μόσχα, να ενσωματωθεί η Ουκρανία, στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.
Η συνθηκολόγηση θα οδηγήσει, σε γεωπολιτικές ανατροπές, στην ευρύτερη ευρασιατική περιοχή, αφού η εγγύηση της ουκρανικής ασφάλειας θα είναι η υπογραφή συμφωνίας συμμαχίας της Ουκρανίας, με την Ρωσία, γεγονός, το οποίο θα οδηγήσει την Μία τέτοια συμφωνία θα περιλαμβάνει και ένταξη του ουκρανικού κράτους, στο ρωσικό “ΝΑΤΟ”, το λεγόμενο CSTO.
Αυτούς τους όρους, η Μόσχα δεν τους θέτει, επί του παρόντος, στο τραπέζι, αλλά είναι δεδομένο ότι το σύνολο τους, ή ένα μείγμα, από αυτούς, θα γίνουν πραγματικότητα, εάν το καθεστώς του Κιέβου δεν αντιληφθεί την αμείλικτη πραγματικότητα, που διαμορφώνεται, στο πεδίο των μαχών, αλλά, πλέον και στο πεδίο της διπλωματίας.
α) Πλήρη αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Ντονιέτσκ, το Λουγκάνσκ , την Χερσώνα και την Ζαπορίζια.
(β) Μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και αποστρατιωτικοποιημένο και ουδέτερο καθεστώς.
3. Άρση κυρώσεων, στην Ρωσία.
Από αυτή την άποψη, οι ημέρες του Βολοντιμίρ Ζελένσκι και του καθεστώτος του Κιέβου, στην εξουσία, είναι μετρημένες, ενώ, σύμφωνα με τους New York Times, η κυβέρνηση του Donald Trump , απαιτεί από τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι να απομακρύνει όσους Ουκρανούς αξιωματούχους δεν αποδέχονται την συμφωνίες, με το Κρεμλίνο, για το τέλος του πολέμου.
Οι δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν πρόσεξαν και συμπεριφέρθηκαν ασυλλόγιστα και ανόητα, παραγνωρίζοντας το απλό γεγονός ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να διαλυθεί, παρά τις φρούδες ελπίδες των δυτικοευρωπαϊκών ελίτ, που δεν αποδέχονται το αυτονόητο ότι δηλαδή η Ρωσία είναι ο γείτονας τους, είτε τους αρέσει, είτε δεν τους αρέσει και ότι με αυτόν τον γείτονα, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του ευρύτερου Δυτικού Κόσμου είναι υποχρεωμένες οι λοιπές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να έχουν καλές και επωφελείς, συνεργατικές και ειρηνικές σχέσεις.
Γι’ αυτό και η ήττα τους, στον ουκρανικό πόλεμο, είναι μια βαριά στρατηγική ήττα, την οποία πρόκειται να πληρώσουν, πολύ ακριβά και για πολύ χρόνο.
Δεν τους φταίει κανένας άλλος. Τοὺς φταίει , μόνον, ο κακός εαυτός τους.
Ας πρόσεχαν…
Σχόλια