11-13/3/2025 Η συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για “προσωρινή εκεχειρία” 30 ημέρων, που οδεύει, προς απόρριψη. (Αν και το Κρεμλίνο δεν βιάζεται, διότι δεν έχει κανέναν λόγο, για να βιαστεί, αφού δεν είναι η επισπεύδουσα πλευρά, σε αυτήν την διαδικασία, που πρόκειται να είναι χρονοβόρα).

 

Με την αμερικανοουκρανική πρόταση, για μια “προσωρινή εκεχειρία” 30 ημερών, που ανακοινώθηκε, προχθές (11/3/2025), στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας χωρίς αναφορά, σε λεπτομέρειες, ασχολούμαι, στο παρόν δημοσίευμα και αναλύω, λεπτομερώς, στο, παραπάνω βίντεο, που γύρισα, χθες Τέταρτη 12/3/2025, ενώ παραθέτω και ένα άλλο σημαντικό βίντεο, με τον πρώην πράκτορα της CIA, τον Ελληνοαμερικανό John Kiriakou, o οποίος περιγράφει, χαρακτηριστικά και με, σαφώς, πολύτιμες πληροφορίες, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των παρασκηνίων του παρελθόντος, που οδήγησαν, στην τωρινή πολεμική σύγκρουση, στην Ουκρανία.

Εννοείται ότι οι αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος είναι, εξαιρετικά, χρήσιμο να παρακολουθήσουν και τα δύο παραπάνω βίντεο, προκειμένου να πληροφορηθούν και τα σκοτεινά παρασκήνια, πολύ πριν την έναρξη του πολέμου, στην Ουκρανία, αλλά και τις παρούσες δύσκολες εκκρεμότητες, που έχει δημιουργήσει η διεξαγωγή του πολέμου αυτού.

Ας περάσω, τώρα, στην ουσία, των όσων προκύπτουν, από την προχθεσινή συμφωνία της αμερικανικής και της ουκρανικής αντιπροσωπείας, στην Τζέντα, που, φυσικά, αφορά πολύ ευρύτερα θέματα, από την “προσωρινή εκεχειρία” των 30 ημερών, που ανακοινώθηκε, ως πρόταση, προς την ρωσική πλευρά και για την βούληση του Βολοντιμίρ Ζελένσκι να υπογράψει, με την αμερικανική πλευρά, αυτή την συμφωνία, για την εκμετάλλευση του ουκρανικού ορυκτού πλούτου, στην επικράτεια της Ουκρανίας, δηλαδή, σε ό,τι απομείνει, στο ουκρανικό κράτος (αν απομείνει κάτι, σε αυτό· αν δηλαδή καταφέρει, τελικά, να επιβιώσει).

Το ουσιώδες πρόβλημα, που αφορά τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι, έχει να κάνει, με το γεγονός ότι, όπως γράφουν αξιόπιστες αμερικανικές εφημερίδες, η κυβέρνηση του Donald Τrump έχει υποδείξει, στον παρόντα Ουκρανό πρόεδρο να εγκαταλείψει την εξουσία και να καταφύγει, στο Παρίσι ενώ, παράλληλα, η αμερικανική πλευρά ψάχνει να βρει, μέσα από την λεγόμενη εσωτερική αντιπολίτευση του καθεστώτος του Κιέβου, τον αντικαταστάτη του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, στην ουκρανική προεδρία. 

Ένας από αυτούς, είναι ο ανωτέρω εικονιζόμενος πρώην αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, ο Βαλέρι Ζαλούζνι, τον οποίο, πέρυσι, ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι τον απομάκρυνε, από την αρχηγία των ενόπλων δυνάμεων και τον έστειλε “εξορία”, ως πρεσβευτή της Ουκρανίας, στην Βρετανία, αντικαθιστώντας το με τον στρατηγό Ολεξάντρ Σίρσκι. Του χρέωσε δηλαδή την αρνητική πορεία, που είχαν ακολουθήσει οι εξελίξεις, στα μέτωπα του πολέμου. Αυτός ο τύπος απεικονίζεται, στην παραπάνω φωτογραφία, στα αριστερά όπως τον βλέπουμε, παρέα, με τον διοικητή των μονάδων της φασιστικής οργάνωσης του “Δεξιού Τομέα” Αντρέι Στεμπίτσκυ, κατά την διάρκεια των τελευταίων ημερών της στρατιωτικής του υπηρεσίας, ως αρχηγού των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, έχοντας, πίσω τους, το πορτραίτο του Στεπάν Μπαντέρα (Степан Андрійович Бандера)· του γνωστού Ουκρανού ναζιστή ηγέτη, που πολέμησε, στο πλευρό των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής, την εποχή που η Γερμανία του Adolf Hitler εισέβαλε, στην “Σοβιετική Ένωση” και είχε καταλάβει την Ουκρανία. Το άγαλμα αυτού του συνεργάτη των Γερμανών βρίσκεται, σε περίοπτη θέση. Εννοείται, φυσικά, ότι κάτι τέτοιοι τύποι δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτοί, ως συνομιλητές, από την ηγεσία του Κρεμλίνου.

Εννοείται, βέβαια, ότι αυτή η απλή ανακοίνωση της πρότασης για μια “προσωρινή εκεχειρία” 30 ημερών, στα ουκρανικά μέτωπα του πολέμου, δεν είναι δυνατό, έτσι απλά, να γίνει δεκτή, από το Κρεμλίνο, εάν η εκεχειρία δεν συμπληρωθεί, με τους όρους, που έχει θέσει η Μόσχα. 

Δηλαδή :

 Α) Την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων, από τα εδάφη, που η Ρωσία προσάρτησε, στην επικράτεια της.

Β) Την αποδοχή της απόρριψης της ένταξη της Ουκρανίας, στο ΝΑΤΟ.

 

Γ) Την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας (η ρωσική πλευρά  έχει κάνει λόγο, για τον περιορισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, maximum, έως τους 85.000) και την απομάκρυνση των στρατιωτικών βάσεων, από το ουκρανικό έδαφος.

Δ) Την άρση των κυρώσεων, κατά της Ρωσίας, έστω και αν αυτή η άρση πραγματοποιείται, σταδιακά.

Ε) Την άρση όλου του πλέγματος της αντιρωσικής συνταγματικής και κοινής νομοθεσίας, στην Ουκρανία.

Η Ρωσία, που, ουδόλως, βιάζεται, για τον τερματισμό των εχθροπραξιών (αντιθέτως, η επισπεύδουσα πλευρά, σε αυτή την υπόθεση, είναι η αμερικανική· όχι, όμως, αρχικά, η ουκρανική), χωρίς τις, παραπάνω, προϋποθέσεις δεν έχει κανέναν λόγο να εγκρίνει την κατάπαυση του πυρός.

Ότι οι εννιάωρες συνομιλίες της αμερικανικής και της ουκρανικής αντιπροσωπείας στην Τζέντα σης Σαουδικής Αραβίας, αφορούσαν, απλά και μόνο, αυτήν την λεγόμενη “προσωρινή εκεχειρία” των 30 ημερών και την συμφωνία για τα ορυκτά και αυτό γίνεται σαφές, από το γεγονός ότι η ίδια η ουκρανική πλευρά, που επέστρεψε, στο Κίεβο, από την Σαουδική Αραβία, παραδέχθηκε ότι η συμφωνία περιλαμβάνει επώδυνους συμβιβασμούς, ενώ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio μίλησε, για ουκρανικές εδαφικές παραχωρήσεις.

Πάντως, στην παρούσα φάση, η Μόσχα έχει την πρωτοβουλία, στα μέτωπα του πολέμου και ως εκ τούτου, η εκεχειρία ευνοεί, μόνο, την Ουκρανία, στο πεδίο της πολεμικής τακτικής, αφού τα ρωσικά στρατεύματα προχωρούν και από τον Νοέμβριο του 2024, μέχρι τώρα, έχουν καταλάβει, περίπου, 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ, παράλληλα, εκδιώκει τον ουκρανικό στρατό, από το Kουρσκ. (Το φωτογραφικό υλικό, που παρουσιάζω, προέρχεται, από τις μάχες, στην Σούτζα του Κουρσκ και καταγράφουν την παράδοση και τα πτώματα των Ουκρανών στρατιωτών). Η Ουκρανία αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα αναπλήρωσης των ανθρώπινων και των υλικών απωλειών, αφού έχει πολύ μεγάλες εξοπλιστικές ελλείψεις. 

Είναι προφανές ότι η εκεχειρία θα αποτελέσει ανάπαυλα, για την Ουκρανία, για να συγκεντρώσει δυνάμεις και αυτό μπορεί να συμβεί, με την εμπλοκή και των ΗΠΑ  και των δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Αυτό το σενάριο είναι πολύ ρεαλιστικό, αφού η ουκρανική πλευρά πέτυχε, στις συνομιλίες της, με την αμερικανική αντιπροσωπεία, την άρση της παύσης της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας, στην Ουκρανία και την επανάληψη της παροχής των απαραίτητων στρατιωτικών πληροφοριών, από τα αεροδιαστημικά δίκτυα των ΗΠΑ, όπως, επίσης και την συνέχιση της οικονομικής βοήθειας των ΗΠΑ, ως αντάλλαγμα, για αυτά, που έχει αποδεχθεί η ουκρανική πλευρά. 

Άλλωστε, ακόμη και αν υπάρξει συμφωνία, για την εκεχειρία, αυτό δεν σημαίνει ότι οι μάχες θα σταματήσουν, ούτε ότι αυτή η εκεχειρία πρόκειται να κρατήσει, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και προφανώς, σε οποιοδήποτε βάθος χρόνου (μικρότερο, ή μεγαλύτερο) η συνέχιση του πολέμου είναι, κατά την γνώμη μου, δεδομένη.

Υπ´ αυτές τις συνθήκες, έχουμε, ακόμη, πολλά να δούμε, στο ουκρανικό μέτωπο. Ως εκ τούτου, κλείνω, εδώ, το κείμενο του παρόντος δημοσιεύματος και για μία ακόμη φορά, παραπέμπω τους αναγνώστες, στην παρακολούθηση των δύο παραπάνω αρχικών βίντεο, προκειμένου να έχουν μία εικόνα και του παρελθόντος της ρωσουκρανικής σύγκρουσης, αλλά και του παρόντος, όσον αφορά τον πόλεμο, στην Ουκρανία και το μέλλον, που πρόκειται να ακολουθήσει.