Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ΓΣ του OHE : Προς χάριν του σκοπού της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», τα εθνικά συμφέροντα των κρατών, πρέπει να οπισθοχωρήσουν, μπροστά στο «παγκόσμιο συμφέρον». (Προφανώς, αυτά, που λέει, αποτελούν μπούρδες, επειδή, ούτε η «παγκόσμια διακυβέρνηση», ως στόχος, ούτε το «παγκόσμιο συμφέρον», ως ύπαρξη, έχουν πραγματική κοινωνική και θεσμική βάση. Όμως, παράλληλα, στοιχειοθετούν, για τους λόγους αυτούς και το έγκλημα του άρθρου 134 ΠΚ, περί έσχατης προδοσίας).

Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ασχολείται το παρόν δημοσίευμα, όπως και το παραπάνω βίντεο, το οποίο γύρισα, χθες 12 Οκτωβρίου 2024 και καλώ τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, προκειμένου να ακούσουν την εξαντλητική επιχειρηματολογία, που αναπτύσσω, κάτι, που είναι χρήσιμο, κρίσιμο, ενημερωτικό και απολύτως, επωφελές.

Η ενασχόλησή μου αυτή οφείλεται, στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός, από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, προέβη στην, πραγματικά, αποκρουστική και άκρως, επικίνδυνη δήλωση ότι, προς χάριν του σκοπού της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που πρέπει να είναι ο στόχος όλων, τα εθνικά συμφέροντα των κρατών, θα οπισθοχωρήσουν, μπροστά στο παγκόσμιο συμφέρον. 

Βέβαια η δήλωση αυτή αποτελεί μια σκέτη ανοησία, αλλά δεν είναι μόνον η ανοησία, που οδήγησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να την εκστομίσει, δημοσίως. Η αιτία, για την οποία προέβη, σε αυτήν, βρίσκεται στο γεγονός ότι ο ίδιος, ως εκφραστής του ελιτίστικου παγκοσμιοποιητικού κοσμοπολιτισμού, προφανέστατα, έχει καταστήσει αυτήν την τοποθέτηση, ως ακρογωνιαίο λίθο της εφαρμοζόμενης πολιτικής της κυβέρνησής του και στα εσωτερικά θέματα, αλλά, κυρίως, στα εξωτερικά θέματα, γεγονός το οποίο τον καθιστά αυτόν και την παρούσα κυβέρνηση, στην οποία ηγείται, άκρως επικίνδυνους, για την χώρα και την κοινωνία μας. 

Και φυσικά, αυτή η εφαρμοζόμενη και διακηρυσσόμενη πολιτική αποτελεί μια επαρκή νομική και πραγματική βάση, για την εκδίωξη και την ανατροπή της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αλλά τα πραγματικά δεδομένα είναι πολύ περισσότερο σύνθετα. Και είναι πολύ περισσότερο σύνθετα αυτά τα δεδομένα, που αφορούν την σύγχρονη πραγματικότητα, επειδή αυτό, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όλοι οι άλλοι κοσμοπολίτες παγκοσμιοποιητές εκφράζουν, απλούστατα, δεν στηρίζεται, σε μια πραγματική υλική βάση, αφού, ούτε η παγκόσμια διακυβέρνηση, ως πραγματικός, επιδιωκόμενος και εφικτός στόχος, υφίσταται, αλλά, ούτε και έχει εγκαθιδρυθεί, θεσμικά και δεν υπάρχει, ούτε, καν, ως κοινός στόχος των κυρίαρχων ελίτ, στην υφήλιο, αυτό, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όλοι οι κοσμοπολίτες ελιτιστές επικαλούνται. 

Με λίγα λόγια, λοιπόν, το λεγόμενο «παγκόσμιο συμφέρον», το οποίο αποτελεί μια μυθοπλασία· έναν μύθο, που δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα και απλούστατα, δεν υπάρχει.

Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η εντόπιοι κοσμοπολίτες ελιτιστές δεν είναι αφελείς. Γνωρίζουν, πάρα πολύ καλά, το τί συμβαίνει, στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και ως εκ τούτου, αυτό, που κάνουν, δεν είναι τίποτε άλλο, από το να εκφράζουν το ωμό και ψυχρό γεγονός ότι, ως πρόταγμα της Δύσης, δηλαδή του ευρύτερου Δυτικού Κόσμου, που έχει επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η επίκληση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ως στόχου και της συνακόλουθης διακηρυκτικής εγκαθίδρυσης του «παγκόσμιου συμφέροντος», που αν και ανύπαρκτο, παρουσιάζεται, ψευδώς και παραμυθολογικώς, ως υπαρκτό και πραγματικό μέγεθος, ενώ, όπως προανέφερα, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, καν, ούτε και μέσα, στα πλαίσια του Δυτικού Κόσμου, γίνεται, προς χάρη της δικαιολόγησης της εφαρμοζόμενης πολιτικής, από την κυβέρνηση του - όντως - “αντινατιβιστή” Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία αποσκοπεί να καθυποτάξει και να προωθήσει την υποχώρηση των υπαρκτών “εθνικών συμφερόντων” της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, όμως, όντως, υφίσταται, ως λειτουργικό μέγεθος και ερείδεται, επαρκέστατα και στερεώς, στην ζώσα πραγματικότητα, στα πραγματικά υλικά συμφέροντα ξένων δυνάμεων, ήτοι των ΗΠΑ, ως ηγέτιδας δύναμης, στον λεγόμενο Δυτικό Κόσμο, αλλά και της ψευδο”Ευρωπαϊκής Ενωσης”.

Αυτή είναι η ουσία των λεγομένων και πραττομένων, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση, στην οποία ηγείται, ως πρωθυπουργός και την οποία, φυσικά, ο ίδιος έχει σχηματίσει, επιλέγοντας τα μέλη της, τα οποία, στο σύνολο τους, συμμερίζονται τους ίδιους στόχους και υπηρετούν τα ίδια ξένα συμφέροντα.

Κάποιοι φίλοι μου, όταν, προ τριών ημερών έγραψα ότι η παρούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αντιπατριωτική, χαρακτήρισαν αυτόν τον συγκεκριμένο προσδιορισμό, στον οποίο προέβην, ως υπερβολικό. 

Όπως προκύπτει και από το παρόν κείμενο και πολύ περισσότερο, από το περιεχόμενο του αρχικού βίντεο, το οποίο καλώ και πάλι, το αναγνωστικό κοινό να το παρακολουθήσει, προσεκτικά και φυσικά, να σημειώσει και να μου υποδείξει τα οποία τυχόντα σφάλματα υπάρχουν στην, κατ’ εμέ, εμπεριστατωμένη ανάλυση, στην οποία προβαίνω, μέσω αυτού του βίντεο. 

Δεν υπάρχει καμία υπερβολή, στον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό της παρούσας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ως αντιπατριωτικής.

Αντιθέτως ο όρος, που χρησιμοποιώ, είναι, απολύτως, μετριοπαθής και δεν περιγράφει, ακριβώς, την πραγματική κατάσταση, όσον αφορά τα λεγόμενα και τα πεπραγμένα της παρούσας κυβέρνησης. Και τούτο, διότι, όπως προκύπτει και όπως περιγράφω, στο αρχικό βίντεο, εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε, απλώς, με μια αντιπατριωτική στάση. 

Έχουμε να κάνουμε, με μια στάση, η οποία αγγίζει και ξεπερνά τα όρια της εσχάτης προδοσίας, το οποίο είναι έγκλημα, που διαπράττεται, κατά της πατρίδας, έστω και υπό την μορφή των προπαρασκευαστικών πράξεων, έτσι όπως η εσχάτη προδοσία ορίζεται, στο άρθρο 134 (παράγραφοι 1 και 2) του Ποινικού Κώδικα.

Και εδώ, κλείνω το παρόν δημοσίευμα, διότι δεν χρειάζεται να απασχολήσω περισσότερο τους αναγνώστες, αναφέροντας το κείμενο του άρθρου 134 (παράγραφοι 1 και 2) και τους προτρέπω, για μία ακόμη φορά, να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, σε συνδυασμό, με τις διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου, που ορίζει το περιεχόμενο του ποινικού εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας και σε σχέση, με αυτά, που διακηρύσσουν και πράττουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα μέλη τα μέλη της κυβέρνησης, στην οποία είναι πρωθυπουργός. 

Το άρθρο 134 (παράγραφοι 1 και 2) του Ποινικού Κώδικα έχει, ως εξής:

1. Τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης:

Α) όποιος αποπειράται να αποστερήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή αυτόν που ασκεί την προεδρική εξουσία από την εξουσία που έχουν κατά το Σύνταγμα·

Β) όποιος αποπειράται με σωματική βία ή με απειλές σωματικής βίας: α) να παρεμποδίσει κάποιoν απ' αυτούς από την άσκηση της συνταγματικής εξουσίας του ή να τον εξαναγκάσει να επιχειρήσει πράξη που απορρέει από αυτή την εξουσία και β) να μεταβάλλει το πολίτευμα του Κράτους.

2. Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου: α) επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού· β) επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή· γ) ασκεί ή άσκησε την εξουσία που ο ίδιος ή άλλος κατέβαλε με τους τρόπους και με τα μέσα που προβλέπει το άρθρο αυτό.