10/2024 Η αντιπατριωτική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δια του ΥΠΕΞ Γιώργου Γεραπετρίτη, ο οποίος δηλώνει, ξεδιάντροπα, ότι δεν τον ενδιαφέρει αν τον αποκαλέσουν εθνικό μειοδότη, ετοιμάζεται να παραδώσει την χώρα, στην ελίτ της Άγκυρας. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να ανατραπεί. (Διεθνισμός, κοσμοπολιτισμός και πατριωτισμός. Το να είμαστε διεθνιστές, δεν σημαίνει, σε καμμία περίπτωση, ότι δεν είμαστε πατριώτες).

 

Όπως αναφέρω, στο παραπάνω βίντεο, πάντοτε, μου προξενούσε άφθονα γέλια - κάτι, που το έχω ξαναγράψει - η αντίληψη ότι, όταν είναι κάποιος διεθνιστής, δεν μπορεί να είναι και πατριώτης. Κάτι τέτοιες ανοησίες κυκλοφορούν, ακόμη, στον χώρο της κομμουνιστικής και της ευρύτερης αριστεράς, αλλά αυτές οι δογματικές πεποιθήσεις είναι δεδομένο ότι βρίσκονται, εκτός πραγματικότητας.

Εννοείται, βέβαια, ότι το να είναι κάποιος διεθνιστής, ουδόλως, τον εμποδίζει να είναι και πατριώτης. 

Αυτή ήταν η δική μου στάση, εδώ και 45 - 50 χρόνια και αυτή η ανοικτή αντίληψη και τοποθέτηση, γύρω από αυτό το ανούσιο ζήτημα, παραμένει στέρεη, όλα αυτά τα χρόνια και όλες αυτές τις δεκαετίες, που πέρασαν. 

Αλλά αφήνοντας την θεωρία, στην άκρη και καλώντας τους αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος να ακούσουν, προσεκτικά και να δουν το περιεχόμενο του αρχικού βίντεο, που παρουσιάζω, στο παρόν κείμενο, προκειμένου να έχουν μια σφαιρική εικόνα, όσων περιγράφω, για το θέμα αυτό, που αφορά τον πατριωτισμό, τον διεθνισμό, τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό, αλλά, κυρίως, επειδή το πρόβλημα δεν αφορά την θεωρία, αλλά την πράξη, την καθημερινή πρακτική, που αφορά τα ζητήματα, που έχουν σχέση, με την ζώσα πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας και στα όποια προβλήματα - και ειδικά, σε αυτά τα προβλήματα όσον αφορούν τα λεγόμενα “εθνικά θέματα”, τα οποία, κατά βάση, είναι θέματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής - δεν χρειάζεται να μυθοποιούνται, με τον προσδιορισμό τους, ως εθνικών θεμάτων. 

Ο όρος χρησιμοποιείται, καταχρηστικά και είναι αδόκιμος, αλλά, εν πάσει περιπτώσει, δεν μένω, στην ονοματολογία του προβλήματος· αυτό δεν έχει σημασία, αφού μεγίστη σημασία έχει το περιεχόμενο του προβλήματος. 

Και στην παρούσα φάση, το πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, είναι βαρύτατο, έτσι όπως το περιγράφω, στο αρχικό βίντεο όσον αφορά την στάση της παρούσας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία στάση έχει ένα, σαφές και καθαρά, αντιπατριωτικό περιεχόμενο και αυτό είναι, που περιγράφεται, αναλυτικά, στο αρχικό βίντεο, το οποίο, για αυτόν τον λόγο, αξίζει να παρακολουθηθεί, από τους αναγνώστες. 

Ο λόγος, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσδιορίζεται, από εμένα, ως αντιπατριωτική κυβέρνηση, είναι το απλούστατο γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ο στενός κύκλος ανθρώπων, στους οποίους στηρίζεται και μα τους οποίους λαμβάνει αποφάσεις, έχουν αντιλήψεις, οι οποίες προσιδιάζουν, απολύτως, με την ατζέντα των παγκοσμιοποιητών των ευρύτερων δυτικών ελίτ, οι οποίοι και οι οποίες προωθούν έναν, προφανώς, ελιτιστικό κοσπολιτισμό, ο οποίος αποσκοπεί, στην αποδόμηση του πατριωτισμού και των ίδιων των πατρίδων των ανθρώπων, ξεπερνώντας και αφήνοντας, στην άκρη, τον πατριωτισμό και την πατρίδα, ως έννοιες σοβαρές και προσδιοριστικές της συμπεριφοράς των ανθρώπων, αφού θεωρούνται παλαιομοδίτικες και πρέπει, κατά τους παγκοσμιοποιητές της Δύσης να παραγκωνιστούν, προς χάρη των ελιτιστικών κοσμοπολίτικων ιδεών, πεποιθήσεων και αντιλήψεων, όπως και την στάση ζωής του καθενός, εκ των ανθρώπων, που συνδέονται, βέβαια, οι όποιες ιδέες πεποιθήσεις και αντιλήψεις, με την πλήρη επικράτηση της ευρύτερης Δύσης, στο παγκόσμιο στερέωμα. 

Αυτή την αντίληψη εξυπηρετεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος δηλώνει ότι είναι αντινατιβιστής, όπως και συνεργάτες του και στο όνομα αυτών των επιλογών, η κυβέρνηση αυτή είναι έτοιμη να ξεπουλήσει τα πάντα, στον τουρκικό εθνικισμό των ελίτ και του κράτους, διοικούν την γείτονα χώρα και την τουρκική κοινωνία, στο επίπεδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται, εδώ και πολλές δεκαετίες, από ακανθώδη προβλήματα, που ξεκινούν, από την Κύπρο και καταλήγουν, βέβαια κυρίως, στο Αιγαίο, το οποίο, στην παρούσα φάση, βρίσκεται, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ελίτ της Άγκυρας, με την “περίφημη” θεωρία και πολιτική της «γαλάζιας πατρίδας», διά της οποίας η τουρκική κυβέρνηση, ουσιαστικά, ζητεί, από την Ελλάδα, να μοιραστεί, μαζί της, το Αιγαίο, με έναν τρόπο, ο οποίος θα καθιστά το τουρκικό κράτος συγκυρίαρχο, στον αιγαιακό χώρο, όσον αφορά τα ζητήματα της υφαλοκρηπίδας των δύο χωρών και της ΑΟΖ, δηλαδή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, οι οποίες απαιτήσεις, εάν εφαρμοστεί αυτό, που αποκαλείται, ως διεθνές δίκαιο, έστω κι αν αυτό αντιμετωπίζεται σαν κουρελόχαρτο, περιορίζονται, σημαντικά, τα προσδιοριζόμενα, ως νόμιμα δικαιώματα της Άγκυρας, στο Αιγαίο και στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο. 

Η δημόσια δήλωση, την περασμένη Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2024, την ημέρα της διεξαγωγής του “street party”, για τα 50 χρόνια, από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, του υπουργού εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, περί του ότι, προκειμένου να επιτύχει μια μακρά και διαρκή ειρήνη, με την Άγκυρα, δεν τον ενδιαφέρει, εάν τον αποκαλέσει η ελληνική κοινωνία, ως εθνικό μειοδότη, είναι σαφής και εκφράζει τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η δήλωση αυτή, βεβαίως, είναι πρωτοφανής, πρωτάκουστη και κατάπτυστη, φυσικά, ως δήλωση ενός σημαντικού κυβερνητικού οργάνου, που είναι επιφορτισμένο και αρμόδιο, για τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας. Προφανέστατα, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης εκφράζει και τον πρωθυπουργό του «ελληνικού κράτους», δηλαδή τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει διορίσει τον Γεραπετρίτη, στην θέση του υπουργού εξωτερικών και προφανώς, έχει συνεννοηθεί μαζί του, όσον αφορά την διατύπωση και την έκφραση αυτής της συγκεκριμένης, όχι, απλώς αντιπατριωτικής, αλλά και σαφέστατα, προδοτικής αυτής δημόσιας δήλωσης, την οποία, μέχρι την περασμένη Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2024, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, από την εποχή που ξεκίνησε, στα σοβαρά, η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, στο Αιγαίο, για τα δικαιώματα των δύο χωρών, σε αυτόν τον θαλάσσιο χώρο, ουδείς άλλος υπουργός εξωτερικών, ή οποιοσδήποτε άλλος κυβερνητικός, κρατικός, ή πολιτειακός παράγοντας έχει τολμήσει να ξεστομίσει. 

Το δέλεαρ, το οποίο πετάει, στην ευρύτερη ελληνική κοινή γνώμη, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, ο πρωθυπουργός και συνολικά, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη - όποιο κυβερνητικό στέλεχος διαφωνεί έπρεπε, ήδη, να έχει υποβάλει την παραίτησή του - είναι το δόλωμα της απόσπασης, από την Άγκυρα, μίας δηλώσεις σε ένα επίσημο έγγραφο, το οποίο θα έχει τον χαρακτήρα διεθνούς συμφωνίας, ανάμεσα, στο ελληνικό κράτος και στο τουρκικό κράτος, όπου θα καταγράφεται ότι η Άγκυρα δεν έχει άλλες αξιώσεις, απέναντι στην χώρα μας και ότι θα κατοχυρωθεί μια μακρά και διαρκής ειρήνη, ανάμεσα στις δύο χώρες.

Αυτό είναι το δέλεαρ, που θέτει ο Γιώργος Γεραπετρίτης και μέσω αυτού, ο πρωθυπουργός η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προκειμένου να παραχωρήσουν τα πάντα, στην Άγκυρα, με στόχο να επιτύχουν αυτή την επίσημη δήλωση, υπό μορφή γραπτής συμφωνίας, που όμως, είναι, άνευ αντικειμένου, διότι, στην πράξη, πέρα από την διάσπαση της ενότητας του ελληνικού θαλάσσιου χώρου, ανάμεσα στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου και στην ελληνική ηπειρωτική χώρα και των καθημερινών προβλημάτων, που θα προκύψουν, ουδείς εξασφαλίζει ότι η Άγκυρα δεν πρόκειται να επανέλθει με νέες αξιώσεις, έχοντας ως δεδομένη την αδυναμία αντίστασης της ελληνικής πλευράς. 

Αυτό είναι, που πρέπει να γίνει κατανοητό, από τους αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος και από εκεί και πέρα, δεν σκοπεύω να συνεχίσω και να παρατείνω και να επεκτείνω το παρόν κείμενο, παραπέμποντας και πάλι, τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, όπου, παραστατικά, με απλά λόγια, που είναι, ευθέως, κατανοητά, περιγράφονται και οι προσωπικές μου θέσεις, για το ζήτημα αυτό, αλλά, κυρίως, για τα προβλήματα, που υπάρχουν ανάμεσα, στην Άγκυρα και στην Αθήνα, όπως και οι διαδικασίες, που απαιτούνται, προκειμένου να προκύψουν βιώσιμες λύσεις, στα προβλήματα αυτά και κυρίως, να καταγραφεί το γιατί η παρούσα κυβέρνηση, ως μία αντιπατριωτική/αντεθνική κυβέρνηση, πρέπει να ανατραπεί και να αντικατασταθεί, κατεπειγόντως. 

Ως εκ τούτου, σταματώ εδώ και αφήνω τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο. Αυτό είναι κάτι, το οποίο είναι απαραίτητο και φυσικά, θα βοηθήσει πολύ, αφού, σε αυτό, ξεκαθαρίζονται, σε ικανοποιητικό πιστεύω βαθμό, οι όροι του παιχνιδιού, στο Αιγαίο και το έγκλημα, το οποίο οδηγείται, εκ πεποιθήσεως, αλλά, κυρίως, λόγω του τρόμου, απέναντι, στην τουρκική ισχύ, να διαπράξει, αυτοβούλως και με δική της επιθυμία, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.