Από την εβραϊκή σοσιαλιστική συνδικαλιστική οργάνωση “Federacion” και τον Αβραάμ Μπεναρόγια, στις 24-7-1909, στην Θεσσαλονίκη (1880-1961), στην Αθήνα (1837-1970), στην εκλογική νικη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 18-10-1981, στο Ηράκλειο, σε 40 photos του 1927 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (100).





24/7/1909. Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Ιδρύεται η “Federacion”, από τον σοσιαλιστή Αβραάμ Μπεναρόγια.

Ο Μπεναρόγια συσπειρώνει, γύρω του, ομάδες, με μέλη, από την προοδευτική αντισιωνιστική εβραϊκή κοινότητα της πόλης και αρκετούς διανοούμενους. Η οργάνωση ονομάζεται, αρχικά, «Εργατικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης» (Ασσοσισασιόν Ομπραντέρα ντε Σαλόνικα) και μετά την συμμετοχή της, στην εργατική διαδήλωση, την Πρωτομαγιά του 1909, αυξάνει, σημαντικά, την επιρροή της, στην πόλη. Αργότερα, συνενώνεται, με την βουλγαρική Σοσιαλδημοκρατική ομάδα και μετονομάζεται, σε «Σοσιαλιστική Εργατική Συνομοσπονδία Θεσσαλονίκης» (Φεδερασιόν Σοσιαλίστα Οβραδέρα δε Σαλονίκι). Οι οθωμανικές αρχές αποδέχονται την οργάνωση, κυρίως, γιατί έχει νομιμόφρονα δράση και πολυεθνική ταυτότητα. Η οργάνωση συνεργάζεται, με το κίνημα των Νεότουρκων, καθώς πιστεύει ότι μπορεί να λύσει το ζήτημα των διαφορετικών εθνοτήτων. Για, σχεδόν, μια δεκαετία, η οργάνωση αναπτύσσει, εξαιρετικά, σημαντική δράση, στα εργατικά κινήματα της πόλης. Μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης, στην ελληνική επικράτεια, το 1912, η οργάνωση συνεχίζει να υποστηρίζει την ανεξαρτησία της περιοχής, μέχρι, που επανέρχεται, στον έλεγχο του Μπεναρόγια και όσων υποστηρίζουν την νέα κατάσταση. Τα μέλη της θα αντιμετωπίσουν, συχνά, συλλήψεις και εξορίες. Το 1918, η οργάνωση προσχωρεί, στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (ΣΕΚΕ), το, μετέπειτα, Κ.Κ.Ε.


1880. Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Η αψίδα του Γαλέριου (Καμάρα).


1903 Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Ποτίστρα ζώων, στην σημερινή συμβολή των οδών Λαγκάδα και Ειρήνης.




1926 (κτίσμα). Θεσσαλονίκη. Μέγαρο Βαρβιτσιώτη, Εγνατία και Πρασακάκη γωνία.




1930 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη. Οδός Ερμού, στο ύψος της πλατείας Αγίας Σοφίας.



1957 Θεσσαλονίκη. Οδός Βενιζέλου.




1961. Θεσσαλονίκη. Η διαμόρφωση της Νέας Παραλίας.


1837. Αθήνα. Ερέχθειο. Άγγλοι και άλλοι επισκέπτες, μπροστά και δίπλα, στις Καρυάτιδες.


1883. Αθήνα. Άποψη Προπυλαίων.


1880 (δεκαετία). Η Πύλη της Αρχηγέτιδος Αθήνας, στην Ρωμαϊκή Αγορά.



1905 Αθήνα, Ακρόπολη. Η Πύλη Beule βρίσκεται δυτικά της Ακρόπολης, πριν από τα Προπύλαια και σήμερα είναι η κυρία είσοδος, στον αρχαιολογικό χώρο.

Για την κατασκευή της, χρησιμοποιήθηκε υλικό, από το χορηγικό μνημείο του Νικία. Οικοδομήθηκε, στα μέσα του 3ου αιώνα μΧ.


1898 - 1900 Αθήνα. Πλατεία Ομονοίας.

Μία καθημερινή ημέρα, στην πλατεία, με κόσμο, λούστρους, κουλουράδες, και εμπόρους, κάθε λογής.
Από την πλατεία, ο δρόμος, που βλέπουμε, στο μέσο (χωματόδρομος), που συνεχίζει, δεξιά, είναι η οδός Πανεπιστημίου, στην οποία διακρίνεται και ένα ιππήλατο τραμ, (υπήρχαν, από το 1882, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1900).
Αριστερά, στην γωνία της οδού Πανεπιστημίου, επί της πλατείας, θα κτιστεί, το 1910-1914, με σχέδια του Ερνέστο Τσίλλερ, το σημερινό κτήριο, αρχικά, ως ξενοδοχείο "Βικτώρια", (έως το 1926), και μετέπειτα, το γνωστό ξενοδοχείο, ως «Εξέλσιορ», (από το 1929, έως την δεκαετία του 1950).
Το κτήριο υπάρχει και σήμερα, από το 1981, έως και πρόσφατα, στέγαζε την Εθνική τράπεζα, σήμερα, στο ισόγειο του, φιλοξενεί διάφορα καταστήματα (Κινέζικα), με καλλυντικά και εποχιακά είδη.
Δεξιά, είναι η αρχή της οδού Πατησίων.
Δεξιά, είναι το “Μέγαρο Πούλου”, του 1895 (αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ), στέγασε τα ξενοδοχεία "Μυκήναι" και "Πλάζα" και υπήρχε έως το 1957.


1906 Αθήνα. Βόλτα, στο Ζάππειο.


18/10/1912 Έδεσσα. Η απαλλαγή της πόλης, από την Κατοχή των Οθωμανών Τούρκων.


1922 Κωνσταντινούπολη· Μεσοχώρι. Ο Ρωμιός φούρναρης στέκεται μπροστά, από το πολύγλωσσο αρτοποιείο του.

Τα ψωμιά πωλούνται, σε έξι γλώσσες. Αρμενικά, Λαντίνο (με εβραϊκούς χαρακτήρες), Αγγλικά, Τουρκικά (στην οθωμανική αραβική γραφή), Ελληνικά και Ρωσικά.




1890 Χαλκίδα. Η δημοτική αγορά.



1909 Ρόδος. Η κόκκινη πόρτα.


1930 Ρόδος, Παλιά Πόλη. 

Στα αριστερά, η πλατεία του Ωρολογίου και το τζαμί Σουλεϊμάν και στα δεξιά, ο βυζαντινός ναός του Αγίου Μάρκου.


1914-1918. Κέρκυρα.


1916 Σύμη. Άποψη του Γιαλού.




1918. Ανδρίτσαινα.


1920. Λέρος.


1920 Βάρκιζα. Μεταφορά νερού, με γάιδαρο.




1925 Αθήνα. Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας.






1930 (κτίσμα). Αθήνα. Πραξιτέλους και Ευριπίδου γωνία.

Εκλεκτικιστική πολυκατοικία Μουσούρη, από τον αρχιτέκτονα Κ. Κυριακίδη.




1950 (δεκαετία). Από Πασαλιμάνι, με την βάρκα, για Αίγινα.





1933 Αθήνα. Ο Δημήτρης Χορν, με τον Αλέξη Μινωτή.



1934. Κουκουβάουνες. Η σημερινή Μεταμόρφωση.


1934 Μέγαρα. Εναερίτης υπάλληλος της Εταιρείας Ηλεκτρικού, εν ώρα υπηρεσίας.


1938 Αθήνα. Η οδός Πανεπιστημίου (στο Πανεπιστήμιο).



1953 Αθήνα. Αρχή Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στην καρότσα, για μπάνιο στην Λούτσα.

Σκηνή (που, όμως, είναι πραγματική), από την ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα».


1954 Αθήνα. Θέα, στην Ακρόπολη και την Ανατολή του ηλίου.


1931 Αθήνα. Άποψη του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού και του Φιλοπάππου.




1937 Αθήνα. Οδός Σίνα. Λεωφορείο, για Φάληρο - Βούλα.



1953-1956 Αθήνα. Η αναστήλωση της Στοάς του Αττάλου, από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, με την στέγαση του Μουσείου της Αγοράς.


1950 (δεκαετία). Επίδαυρος. Η Μαίρη Χρονοπούλου, όταν εμφανιζόταν, στον χορό των αρχαίων τραγωδιών.


1950 Αθήνα. Πλατεία Ομονοίας. Οδός Πανεπιστημίου.

Η Πανεπιστημίου, με ράγες των τραμ (έως το 1953).
Δεξιά, είναι η αρχή της οδού Πατησίων, αριστερά, η οδός Αιόλου, τα «Χαφτεία».
Στην αριστερή γωνία της Πατησίων και επί της πλατείας, είναι το ξενοδοχείο «Εξέλσιορ», «Excelsior, (του 1910-1914 του Ernst Ziller).
Το κτήριο υπάρχει και σήμερα, από το 1981, έως και πρόσφατα, στέγαζε, την Εθνική τράπεζα, σήμερα, στο ισόγειό του, φιλοξενεί διάφορα καταστήματα (Κινέζικα), με καλλυντικά και εποχιακά είδη.
Δεξιά, είναι η αρχή της οδού Πατησίων.
Ακριβώς απέναντι, είναι η οδός Αγίου Κωνσταντίνου, στην αριστερή γωνία, είναι το φαρμακείο του Μπακάκου, το πολυώροφο του 1939, «μέγαρο Αντρικίδη», το κλασικό σημείο συνάντησης, στην γωνία της Αγίου Κωνσταντίνου, στην Ομόνοια.
Το φαρμακείο υπάρχει και σήμερα και βρίσκεται, ακριβώς δίπλα, από το γνωστό γωνιακό κτήριο, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, αριθμός 3.
Δεξιά, το ξενοδοχείο «Πάνθεων».




1960 (δεκαετία). Αθήνα. Περίπτερο, στο Σύνταγμα.




1970 (δεκαετία). Αθήνα. Οδός Ερμού. Στο βάθος, η Καπνικαρέα.



Οκτώβριος 1944 Λαμία. Ο Άρης Βελουχιώτης, ο Γεώργιος Σημίτης και μια ηγετική ομάδα των ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, στην πόλη, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής.




1944 Τούζλα, Γιουγκοσλαβία. Βόσνιες μουσουλμάνες κομμουνίστριες διαδηλώνουν, υπέρ του Γιόζιπ Τίτο και του Ιωσήφ Στάλιν.

«Ζήτω ο αγαπημένος μας σύντροφος Τίτο», «Σοφός ο μεγάλος Στάλιν», «Γυναικείο Αντιφασιστικό Μέτωπο».




1958 Πάρος, το νησί των ψαράδων. 

Στο βάθος, δεξιά, το ξενοδοχείο «Πάνδροσος», οι Μύλοι και η παραλία, δίπλα, από το σημερινό λιμάνι, όπου η αποβίβαση, παλιά, γινόταν, με βάρκες.



1960 (δεκαετία). Λιμανάκι Θάσου. 

Παιδιά παίζουν, με τον βαρκάρη.




1968. Τασκένδη (“Ε.Σ.Σ.Δ.”).




18/10/1981. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές, με 48,7% και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.




1927. Η παραλία του Ηρακλείου, σε φωτογραφία, από την περιοχή της Αλικαρνασσού – Πόρου. Φυσικά, η έκταση είναι σήμερα αγνώριστη. Διακρίνεται ο Κούλες, ενώ μπορούμε να διακρίνουμε και το Μέγαρο Φυτάκη, περίπου, νεόχτιστο, την εποχή εκείνη. Λιμάνι δεν υπάρχει, ακόμη, Ολόκληρη η περιοχή, στο κάτω μέρος της φωτογραφίας, που είναι αμμουδιά, είναι η παραλία του Πόρου, που, σήμερα, είναι, πλέον, το λιμάνι, ο παραλιακός και… ιδιοκτησίες!




1927. Με τον μικρό και τον μεγαλο Κουλέ.




 


1927. Ηρακλειώτης.


 

1927. Ηρακλειώτισσα.


1927.


1927. Το αρχαιολογικό μουσείο, στη στροφή προς την Ικάρου, που φυσικά είναι χωματόδρομος και κυκλοφορεί ένα κάρο!



1927. Ηράκλειο. Το πρώτο αρχαιολογικό Μουσείο.



1927.


1927.


1927.


1927. Εικόνες από το Μαρτινένγκο



1927.


1927.


1927.


ΣΤΗΝ ΚΝΩΣΟ.


1927.



1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927.


1927. Στην σημερινή τουριστική περιοχή των Γουβών.


1927.


1927. Χερσόνησος.



1927.



1927. Μάλια.



1927.


1927.


1927. Στις αρχαιότητες των Μαλίων.


1927.


1927. Στην Φαιστό.


1927.


1927.


1927.


1927. Η Βασιλική του Αγίου Τίτου.


1927.
 
1927. Σαράντα φωτογραφίες, από το Ηράκλειο, την Κνωσό, την Φαιστό, τα Μάλια.



1957 Ηράκλειο. Λούστροι γυαλίζουν τα παπούτσια των περαστικών πελατών.




1/2019 - 8/2024 Ελλάδα. Παραμονές και απελάσεις των ξένων μεταναστών.

Το σημαντικότερο όλων είναι ότι το 1/4 των λεγόμενων, ως απελάσεων, πραγματοποιούνται…



13/6/2000 Η Σάρα, η Μάρα και το κακό συναπάντημα. 

Η Βάσω Παπανδρέου (που πέθανε, από επιπλοκές της άνοιας, στις 17/10/2024), ο Άκης Τσοχατζόπουλος, η Μαρία Δαμανάκη, ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Απόστολος Κακλαμάνος, σε εκδήλωση, για την - καταστροφική για την χώρα -, στην ΟΝΕ.
  


10/2024 Προεδρικές εκλογές ΗΠΑ. Η Kamala Harris, μετά τους εκλέκτορες, καταρρέει και ως προς την λαϊκή ψήφο, έναντι του Donald Trump.



1961 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Βασίλη  Χριστοδούλου.



1961 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Μ. Αναστόπουλου.












Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσιάζοντας, τμηματικά, το περιεχόμενο του σχεδιάσματος της μήνυσης, για τις παρανομίες, σχετικά, με την “ληστεία” των, υπερβαλλόντως, των ασφαλιστικών κατηγοριών ποσών, που κατέβαλαν οι “νέοι ασφαλισμένοι” και οι ασφαλισμένοι των λεγόμενων “νέων περιοχών” βενζινοπώλες και τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του e-ΕΦΚΑ, λόγω μη συμπλήρωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (1).

Οκτώβριος/Νοέμβριος 1917 : Η Οκτωβριανή εξέγερση, στην Ρωσία 106 χρόνια μετά. Έπρεπε να γίνει η αποφασισμένη, από τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους, εξέγερση των συμβουλίων εργατών και στρατιωτών, στην επαναστατημένη χώρα; Ανεπιφύλακτα, ναι. Το μειοψηφικό, κοινωνικά, κίνημα της πλειοψηφίας της αριθμητικά, ισχνής, αλλά ισχυρής ρωσικής εργατικής τάξης, έστω και υπό γραφειοκρατική καθοδήγηση, είναι, ιστορικά, ένα γεγονός πολύτιμο και προωθητικό, που άλλαξε, αλλάζει και θα αλλάζει τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας.

Η σκοτεινή πλευρά της Οκτωβριανής εξέγερσης του 1917, στην Ρωσία : Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς “Λένιν”, ο “Alexander Parvus”, ο Kaiser Wilhelm II’ και οι επωφελείς συμβιβασμοί, καθώς και οι, αμείλικτα, ωμές συνεργασίες, που απέδωσαν, μονόπλευρα, καρπούς, υπέρ του ψυχρού και ψύχραιμου ρεαλιστή ηγέτη των Μπολσεβίκων. (Και τους τα πήρε - των Γερμανών - και έκανε την δουλειά του και την πάτησαν)…