Συζητείται, παρασκηνιακά, η εκπαραθύρωση, «εν κινήσει», του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την αρχηγία της ΝΔ και από την πρωθυπουργία, με πρώτο crash test, την εκλογή του προέδρου του κράτους, το 2025. (Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις).

 

Όπως αναλύω, στο παραπάνω βίντεο, έχει αρχίσει, στα σοβαρά, μια συζήτηση, στα παρασκήνια, μέσα στο συντηρητικό χώρο, ιδιαίτερα, στους κύκλους της συντηρητικής πτέρυγας της εντόπιας ολιγαρχίας, για μια “εν κινήσει”, απομάκρυνση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και της πρωθυπουργίας. 

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις .

Δεν είναι, χωρίς περιεχόμενο και χωρίς αντίκρισμα, αυτή η συζήτηση. Υπάρχει βάση, η οποία έχει, ως πυλώνες της, τους δύο πρώην αρχηγούς της κομματικής ναυαρχίδας της συντηρητικής παράταξης, δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργούς, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά, που ελέγχουν ένα σημαντικό κομμάτι της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. 

Ως εκ τούτου, μπορούν, μέσα στην πορεία του χρόνου, και με δεδομένη την διόγκωση της δυσαρέσκειας, στην ελληνική κοινωνία, που προξενούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την παρέα του, στην κυβέρνηση, ανά πάσα στιγμή, στο όχι μακρινό μέλλον, να πυροδοτήσουν εκρηκτικές καταστάσεις, μέσα στο κομματικό κατεστημένο και στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνητικού κόμματος.

Με δεδομένο ότι η λαϊκή βάση της δεξιάς, έχει πλέον, σε πολύ μεγάλο βαθμό, απομακρυνθεί, από την εκλογική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτή η λαϊκή βάση απεχθάνεται, ολοένα και περισσότερο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τις πολιτικές, που εφαρμόζει η κυβέρνησή του, με κύρια θέματα, την οικονομική πολιτική, δηλαδή την επίμονη και συνεχή ακρίβεια των τιμών, στην αγορά και την, επίσης, επίμονη και αυξανόμενη οικονομική στενότητα των εισοδημάτων και του επιπέδου διαβίωσης των λαϊκών νοικοκυριών, σε συνδυασμό, βέβαια και με την αντινατιβιστική και αντιπατριωτική πολιτική του, που, επιμόνως, ασκεί, μαζί με τους κυβερνητικούς συνεργάτες του, έχουν σχηματίσει ένα, πολύ αρνητικό κλίμα, στην λαϊκή βάση της δεξιάς, απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίον, λίγο-πολύ, πλέον, οι δεξιοί ψηφοφόροι αντιμετωπίζουν, ως εχθρικό και αντεθνικό, στοιχείο, κόβοντας τις γέφυρες, με το κυβερνητικό κόμμα και κατευθυνόμενοι, σε άλλους συγγενείς και νεοφανείς πολιτικούς χώρους, όπως είναι η “Ελληνική Λύση” του Κυριάκου Βελόπουλου και εσχάτως, έναν νέο κομήτη της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που είναι «Η Φωνή της Λογικής» της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Και φυσικά, στο μέλλον, θα προκύψουν, πιθανότατα, και άλλοι πολιτικοί χώροι, οι οποίοι, σε βάθος χρόνου, δεν αποκλείεται να δοκιμάσουν την εκλογική τύχη τους, αν και ο χρονικός ορίζοντας των εκλογών φαίνεται να είναι, ακόμη, μακριά, με όριο το καλοκαίρι του 2027, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επιλέξει, κάποια στιγμή, μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Η πρόωρη προσφυγή, στις κάλπες, δεν είναι απίθανη, διότι η ανταρσία, που είναι πολύ πιθανό να προκληθεί, στις τάξεις του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, εξαιτίας του γεγονότος ότι η παρούσα κυβέρνηση σχεδιάζει να παραχωρήσει εκτεταμένα δικαιώματα, στο τουρκικό κράτος, όσον αφορά τα ζητήματα των ελληνικών χωρικών υδάτων, κυρίως, των νήσων του Αιγαίου και βασικά, στα ζητήματα της χάραξης της υφαλοκρηπίδας και των ανεξάρτητων οικονομικών ζωνών, στο Αιγαίο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, δίνοντας, όπως αναφέρεται - πιθανώς, να είναι ψευδές αυτό, που αναφέρεται, αλλά αυτή η αναφορά έχει τις επιπτώσεις της - δικαιώματα στην Άγκυρα, στο κεντροδυτικό Αιγαίο και μάλιστα, χωρίς την σύνταξη συνυποσχετικού, για προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με εναλλακτική λύση  (υποστηρικτής της λύσης αυτής είναι ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, που εκστόμισε, στις 4/10/2024, το ανήκουστο και πρωτοφανές ότι «δεν με ενδιαφέρει, εάν με αποκαλέσουν μειοδότη»), την προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου, προκειμένου να αποφευχθεί η υποχρέωση κατάθεσης του αναγκαίου νομοσχεδίου, στο “ελληνικό” κοινοβούλιο, για την σύνταξη ενός συνυποσχετικού, αφού, στο Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου που αφορά τις διεθνείς διάφορες, στην θάλασσα, θα κατατεθούν, από τις δυο αντίδικες πλευρές, μόνο δικόγραφα, που θα περιέχουν τις προτάσεις και τις απόψεις των πλευρών αυτών, δηλαδή της Αθήνας και της Άγκυρας, χωρίς το κοινοβούλιο να έχει κάποια συμμετοχή, στην όλη διαδικασία.

Αυτή είναι η κριτική, που ασκείται, στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και για αυτούς τους λόγους, οργιάζει η φημολογία ότι θα επιχειρηθεί, με αιχμή τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και διάφορους άλλους, οι οποίοι ανήκουν, στην συντηρητική οικονομική ολιγαρχία, η αποκαθήλωση τον Μητσοτάκη, από την διπλή θέση, που κατέχει· δηλαδή αυτή του πρωθυπουργού και του αρχηγού του κυβερνητικού κόμματος. 

Η εκλογή του προέδρου του κράτους μπορεί να αποτελέσει μια έναρξη της πορείας, προς αυτή την κατεύθυνση και φυσικά, η επανεκλογή της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου, στην προεδρία του κράτους, δεν έχει, πλέον, καμία πιθανότητα, διότι το πρόσωπο αυτό είναι, απολύτως, απεχθές, στον χώρο της λαϊκής δεξιάς και όχι, μόνο, σε αυτήν. 

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διάφορες επιλογές, στις οποίες θα μπορούσε να καταφύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά όλες αυτές οι επιλογές, που παρουσιάζονται, έχουν σοβαρά προβλήματα, στον χώρο της λαϊκής δεξιάς και δεν φαίνεται να γίνουν αποδεκτές, από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, με δεδομένο ότι ο Κώστας Καραμαλής και ο Αντώνης Σαμαράς δεν πρόκειται να στηρίξουν αυτά τα πρόσωπα, γεγονός, που σημαίνει ότι αυτά είναι πολύ δύσκολο να προταθούν και τα εκλεγούν, ως αντικαταστάτες της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου. 

Πρόκειται, για τον τωρινό πρόεδρο της Βουλής, τον φαιδρό Κώστα Τασούλα, για τον σταλινογενή Διοικητή της, ψευδώς, ονομαζόμενης, ως «Τράπεζας  της Ελλάδος», Γιάννη Στουρνάρα και για τον “ιδιωτεύοντα” Ευάγγελο Βενιζέλο. Όλοι αυτοί δεν φαίνεται ότι μπορούν να συσπειρώσουν την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία κινείται, σε μια, τελείως, διαφορετική κατεύθυνση, από αυτήν, που θα επιθυμούσε να προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το κομματικό του επιτελείο.

Πολλά λέγονται και ακούγονται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να στηρίξει, στην προεδρία του κράτους, την εκλογή ενός, εκ των δύο, πρώην αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά (ακόμη και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στον οποίο, λέγεται ότι έχει κάνει πρόταση), τους οποίους, όμως, δεν επιθυμεί να προτείνει και να εκλέξει ο σημερινός πρωθυπουργός, διότι θα τους βρει μπροστά του και από την, έστω, αδύναμη θεσμική θέση, που θα κατέχουν, θα μπορούν και θα έχουν την δυνατότητα να του δημιουργήσουν, περαιτέρω, προβλήματα, απαιτώντας την συγχάραξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, στον χώρο των κομματικών συνεργασιών, των νομοσχεδίων, που θα έρχονται, για υπογραφή, στο προεδρικό μέγαρο και βέβαια, το κυριότερο όλων, - που δεν θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης - ο νέος πρόεδρος του κράτους, που θα εκλεγεί, να έχει ρόλο και αποφασιστικό λόγο, στα τεκταινόμενα, στην εσωτερική κυβερνητική πολιτική και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα, στα ζητήματα, που αφορούν τον προσδιορισμό της κυβερνητικής πολιτικής στον χώρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δηλαδή, ουσιαστικά, όσον αφορά το ζήτημα του Αιγαίου, όπως και στο ζήτημα της Κύπρου. 

Με έναν από αυτούς τους δύο (Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμάρα), στην προεδρία του κράτους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μπορεί να ασκήσει την επιθυμούμενη, από τον ίδιο, πολιτική, απέναντι, στο τουρκικό κράτος και στην ελίτ που κάνει κουμάντο, στην Άγκυρα.

Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας προβλέπεται να είναι να είναι σκοτεινό. 

Μπορεί τα χάλια των άλλων (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) να κουκουλώνουν την δυσχερή θέση, στην οποία βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά η εκλογή του προέδρου του κράτους, τον ερχόμενο χρόνο, πρόκειται να αποτελέσει μια θρυαλλίδα, που θα επιταχύνει τις εξελίξεις, μέσα στον κομματικό και κοινοβουλευτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας. 

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν προτρέχω να προβλέψω την διάσπαση του κυβερνητικού κόμματος. Έχουμε καιρό μπροστά μας και είναι οι εξελίξεις, στην κοινωνία, που θα προσδιορίσουν και θα φέρουν, στην επιφάνεια, με προφανή οξύ τρόπο, τις ενδοκομματικές αντιπαραθέσεις, σε επίπεδο κορυφής, όσον αφορά την Νέα Δημοκρατία. 

Δεν χρειάζεται να συνεχίσω, περισσότερο το κείμενο αυτό, διότι, στο αρχικό βίντεο, που έχω αναρτήσει, στο σημερινό δημοσίευμα, περιγράφω, πλήρως και με χαρακτηριστικό τρόπο, το τί συμβαίνει και το τί πρόκειται να συμβεί, στο κυβερνητικό κόμμα. Και φυσικά, προτρέπω τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το περιεχόμενο και την ανάλυση, στην οποία προβαίνω, σε αυτό το αρχικό βίντεο. 

Αυτή η παρακολούθηση είναι πολύ χρήσιμη, για να δουν οι αναγνώστες την κατεύθυνση και την φορά, προς την οποία κινείται ο ευρύτερος ελληνικός πολιτικός κόσμος, με αιχμή την Νέα Δημοκρατία.

Αυτή, άλλωστε, το κόμμα, που κυβερνά…