Από τα 20 ρωσικά καπίκια του 1915, στο μισοδόλαρο του 1964, στην Αθήνα (1900-1977), στην Θεσσαλονίκη (1905-1990), στον «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ» της 12-10-1944, στα 66α γενέθλιά μου, στα ερείπια της Κολωνίας, το 1945, στα αστικά λεωφορεία και στα φορτηγά (δεκαετίες 1950-1960), στην “άγουρη” Αλίκη Βουγιουκλάκη (1950-1956), στις αυξήσεις των τιμών, στην Ελλάδα (2019-2024) και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (99).

Οκτωβρίου 14, 2024

1915. Ρωσικό νόμισμα της τσαρικής εποχής των 20 καπικίων.

1964. Νόμισμα του μισού δολαρίου ΗΠΑ.

13/10/2024. Τα 66α γενέθλιά μου, με συγγενείς και πολλούς φίλους, στην πιτσαρία “GOLOSO”, στο Ιλιον.

1900 Αθήνα, Κολωνάκι. Η μονή Πετράκη, με τα περιβόλια της και στο βάθος, ο Υμηττός. Αριστερά, επί της Λεωφόρου (μετέπειτα) Βασιλίσσης Σοφίας, το «Αρεταίειον» - στην αρχική του μορφή -, το οποίο ολοκληρώθηκε, το 1898.

1905 (κτίσμα). Θεσσαλονίκη. Βασιλίσσης Όλγας 162. Η βίλα Μορντώχ. Διώροφη, με υπόγειο και σοφίτα. Αρχιτέκτονας ο Ξενοφών Παιονίδης.

1980. Το σπίτι της παλαιάς γειτονιάς.

1938. Η Θεσσαλονίκη ήταν, εντελώς, διαφορετική.

1962. Αντέχει, ακόμη.

1974. Τα πράγματα έχουν αλλάξει.

1982. Η πόλη έχει αλλάξει. Το σπίτι δεν υπάρχει.

1990. Η πόλη, πλέον, έχει πάρει και διατηρεί

τον τωρινό απαίσιο αστικό χαρακτήρα της· 34 χρόνια μετά…

1938 - 1992 Θεσσαλονίκη.

Η χρονική εξέλιξη, στο τμήμα της παλαιάς γειτονιάς, όπου βρισκόταν το συγκεκριμένο εικονιζόμενο σπίτι, στην οδό Νέας Εγνατίας (σήμερα Κωνσταντίνου Καραμανλή). Οι διάφορες είναι εμφανέστατες και χαώδεις.

9/4/1906 Αθήνα. Παναθηναϊκό Στάδιο Λίγο πριν την επίσημη έναρξη των αγώνων της Μεσολυμπιάδας.

1920 Αθήνα. Καφενείο, στου Ψυρρή.

1928 Ρόδος. Μανδράκι. Banca d’ Italia. Σήμερα “Τράπεζα της Ελλάδος”.

1930 Ρόδος. Μανδράκι. Πανόραμα του Λουτρικού Συγκροτήματος (LA RONDA), από το Ξενοδοχείο των Ρόδων.

1939 Ρόδος. Παλιά πόλη. Η πλατεία Ιπποκράτους.

1930 (δεκαετία). Τουρκία. Γυναίκες, με παραδοσιακές ενδυμασίες.

7/7/1940 Μοσχάτο. Το πρώτο ταξί.

Τα πρόσωπα των εικονιζομένων είναι σβησμένα.

8/10/1940 Λονδίνο. Διαβάζοντας βιβλία, σε ένα βομβαρδισμένο βιβλιοπωλείο.

12/10/1944 Αθήνα. Τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής έφυγαν. Την σημαία κρατάει ο Μίκης Θεοδωράκης.

12/10/1944 «Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ» Εφημερίδα, όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ.

1945 Αθήνα. Έξω από το Αρσάκειο (;).

1945. Κολωνία, Γερμανία. Μια γυναίκα, με τα υπάρχοντά της, μέσα, στην πόλη, όπου στοιβάζονται τα ερείπιά της, από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων.

1948 Αθήνα. Λούστρος.

1949. Αεροδρόμιο Ελληνικού. Η Σοφία Βέμπο επιστρέφει, μετά από δυο χρόνια παραμονής, στις ΗΠΑ.

1950-1955 Πρίνος Θάσου. Καμαρώνοντας, στο φορτηγό.

1950 (δεκαετία). Λεωφορείο Αιτωλοακαρνανίας, για Ναύπακτο - Ελευθέριανη - Αμπελακιώτισσα.

1950 (δεκαετία). ΚΤΕΛ νόμου Μαγνησίας.

1950-1960 (δεκαετίες). Τα αστικά λεωφορεία, στην ευρύτερη περιοχή των Αθηνών.

1950 (δεκαετία). Η Μίτση Κωνσταντάρα και ο Νικήτας Πλατής.

1950-1956. Η “άγουρη” Αλίκη Βουγιουκλάκη.

1959 Πόρος. Ταξί περιμένουν, στην πιάτσα.

1959 Αθήνα. Θησείο Οδός Αγίων Ασώματων.

1960 (δεκαετία). Εκδρομή, προς την Θάσο.

1960 (δεκαετία). Ο Θάνος Λειβαδίτης και η Μέμα Σταθόπουλου.

Από τις ωραιότερες γυναίκες του ελληνικού κινηματογράφου, που, συνάμα, είχε και ταλέντο, στην ηθοποιία.

1968-1970 Αθήνα. Πλάκα. Οδός Μνησικλέους.

1977. Η Λίλη Παπαγιάννη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και Μάρω Κοντού, στην τηλεοπτική σειρά «Οι ένοχοι».

1977 (χειμώνας). Αθήνα, Λεωφόρος Συγγρού, στη διασταύρωση, με την οδο Αθανασίου Διάκου. Βροχερή ημέρα, με παλιά, ελληνικής κατασκευής, αστικά λεωφορεία.

1982 Λίβανος, κοιλάδα Μπεκάα. Η Φουσάκο Σιγκενόμπου του Ιαπωνικού Κόκκινου Στρατού (ΙΚΣ) εκπαιδεύεται.

2017 Punkaharju, Φιλανδία. Μια γέφυρα της φύσης. Η Ridge Road επιλέχθηκε, ως η πιο όμορφη και γραφική διαδρομή, στην χώρα αυτή.

2019 - 2024 Ελλάδα. Οι αυξήσεις των τιμών, σύμφωνα, με την Eurostat.

1/2022 - 9/2024 Αργεντινή : Η εξέλιξη του υπερπληθωρισμού.

Μεσαίωνας - 2024 Castellfollit, Ισπανία. Ένα καταπληκτικό χωριό, κτισμένο, σε βράχους, στην μέση δυο ποταμών! Το χωριό έχει έκταση, 1 τ.χ. και κατοικείται, από 956 χωρικούς.

Το χωριό είναι γεμάτο, από στενά δρομάκια και σκοτεινές γωνιές. Τα σπίτια φαίνονται, σαν να κρέμονται, στην άκρη ενός γκρεμού.