25-6-2024 Περιγράφοντας μια άθλια και αξιοδάκρυτη περιπέτεια, που είχα, επικοινωνώντας, τηλεφωνικώς, με το υπουργικό γραφείο της Νίκης Κεραμέως και τους συνεργάτες της. Οι άνθρωποι αυτοί και ως κυβέρνηση, είναι αδιάφοροι και έχουν γράψει τον κόσμο, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Δυστυχώς…

 

Τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Κεραμέα, που, εδώ είναι, με την κόρη του, την Νίκη Κεραμέως, τον έχω, σε εκτίμηση, ως διαπρεπή νομικό. Σε εκτίμηση, είχα - και εξακολουθώ να έχω - και την Νίκη Κεραμέως, για την νομική της κατάρτιση. 

Όμως η Nίκη Κεραμέως εισερχόμενη, στην πολιτική σκηνή του τόπου, διαδραματίζοντας, μάλιστα, έναν πρωταγωνιστικό κυβερνητικό ρόλο, δεν κρίνεται, πλέον, μόνον, με καθαρά νομικά κριτήρια. Κρίνεται, με βάση την πολιτική της ιδιότητα, τις πολιτικές επιλογές της και κυρίως, από την πρακτική, την καθημερινή της δραστηριότητα, η οποία αρχίζει, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο,  από την επιλογή των συνεργατών της, οι οποίοι την περιστοιχίζουν. 

Και ως προς αυτό το κριτήριο, οφείλει να κρίνεται η πολιτικός Νίκη Κεραμέως, όσον αφορά την ικανότητά της να διοικεί και αυτό αφορά, πρωταρχικά, την επιλογή των συνεργατών της, οι οποίοι, εν τέλει, τρέχουν και υλοποιούν τις αποφάσεις της και το  καθημερινό κυβερνητικό της έργο.

Δυστυχώς, για την ικανότητα της, ως πολιτικού, η, μόλις, αποκτηθείσα κακή εμπειρία μου, με οδηγεί, στην πεποίθηση ότι η Νίκη Κεραμέως παρουσιάζει πολλά κενά και ανεπάρκειες, εξαιτίας της, σαφέστατα, προβληματικής επιλογής των προσώπων, που την περιστοιχίζουν και τα οποία, προφανώς, η ίδια επέλεξε.

Το αναγνωστικό κοινό μπορεί να διαβάσει, στην χθεσινή (25/6/2024) ηλεκτρονική αναφορά, που υπέβαλα, στην ίδια την υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Νίκη Κεραμέως, για ένα δυσάρεστο και άθλιο περιστατικό, που προέκυψε, την ίδια ημέρα, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία μου, με συνεργάτη του υπουργικού της γραφείου, ο οποίος έχει «καβαλήσει το καλάμι» και συμπεριφέρεται, όπως οι παλαιοί αυλάρχες των ανακτόρων, απέναντι, στους υπηκόους του βασιλιά.

«Πειθαρχική αναφορά κατά υπαλλήλου σας

Κυρία Υπουργέ

Δεν ξεκινάμε καθόλου καλά.

Είχα μιλήσει, στις 18/6/2024 και ώρα 14:52, με μια κυρία, που υπηρετεί, στο γραφειο σας (τηλ. 2103368361), για μια αναφορά μου, προς σας και μια γνωστοποίηση, επίσης προς σας, με e-mail, που σας έχω υποβάλει, στις 16 και στις 17 Ιουνίου 2024.

Η κυρία είδε, στον υπολογιστή της, ότι τα έγγραφα ελήφθησαν και με παρακάλεσε, επειδή το προσωπικο σας είναι νέο στο υπουργείο, να πάρω τηλέφωνο, μετά από μερικές ημέρες, προκειμένου να τακτοποιηθούν, στις θέσεις τους και «να βρουν τα πατήματά τους», όπως μου είπε.

Θεώρησα ότι η παράκληση αυτή έχει λογική βάση και την αποδέχτηκα, για να τηλεφωνήσω, μετά από μερικές ημέρες.

Προσπάθησα, σήμερα 25/6/2024, να επικοινωνήσω τηλεφωνικά, με το γραφειο σας στα 2103368361 και 2103368384 πλην όμως, ουδείς το τηλέφωνο. 

Τελικά, πήρα το τηλέφωνο 2103368283, το οποίο το σήκωσε ένας περίεργος τύπος, ο οποίος κατ' αρχήν, όταν άκουσε ότι είχα μιλήσει με μια κυρία, με ρώτησε με ποιά και του ανέφερα το τηλέφωνο με το οποίο είχα μιλήσει. Ο τύπος αυτός μου είπε να του πω τον αριθμό πρωτοκόλλου, του απάντησα ότι δεν τον έχω και θέλησε να με παραπέμψει να πάρω στο πρωτόκολλο, διότι όπως μου είπε, δεν μπορεί να ξέρει τι έχει γίνει με τα πολλά έγγραφα, οου εισέρχονται, κάθε ημέρα. 

Του είπα ότι με βάση τα ονοματεπωνυμικά μου στοιχεία και τις ημερομηνίες των e-mails μπορούσε να βρει τα ηλεκτρονικά έγγραφα, ως προς την πορεία τους, για να μου απαντήσει το απίθανο και απίστευτο ότι δεν είναι συνδεμενοι ηλεκτρονικά με το πρωτόκολλο.

Του είπα ότι αυτό, μετά από τόσα χρόνια, είναι απαράδεκτο να λέγεται, στους πολίτες, ως δικαιολογία και προσπάθησα να του πω να ρωτήσει τον προϊστάμενο του να του πει και να με ενημερώσουν, για τους λόγους για τους οποίους, τόσα χρόνια, δεν έχουν προβεί, στις απαιτούμενες ενέργειες, ούτως ώστε να βλέπουν το πρωτόκολλο και αφού έχουν το τηλέφωνο μου, να με ενημερώσουν για το τι έχει γίνει, εν τέλει, με τα έγγραφα, που σας έστειλα.

Αυτός ο "λεβέντης" που έχετε εκεί, δεν ήθελε, καν, να ακούσει αυτά που του έλεγα και εκτός από ακατάλληλος για την επικοινωνία με το κοινό, επικαλέστηκε εντολή σας να επικοινωνούν οι πολίτες με το πρωτόκολλο και όχι με το γραφειο σας, για να μου κλείσει, κατάμουτρα, το τηλέφωνο, επειδή τον απασχολώ ασκόπως.

Δεν έχω κανέναν λόγο, για να μην τον πιστέψω. Και εφόσον είναι έτσι τα πράγματα, λυπάμαι πολύ για το επίπεδο των διαδικασιών του υπουργείου σας και πολύ περισσότερο, για τους ανθρώπους, που διαθέτετε, για να επικοινωνήσουν, με το κοινό.

Λυπάμαι, επίσης, διότι, ως κυβέρνηση, μυαλό δεν βάζετε και επιμένετε να περιστοιχίζεστε από αλαζονικούς τύπους, τους οποίους ενθαρρύνετε να συμπεριφέρονται, τοιουτοτρόπως.

Αίσχος...

Αναστάσιος Αναστασόπουλος».

Έτσι, τόσο χάλια έχουν τα πράγματα. 

Ο “λεβέντης” αυτός  δεν ήθελε, όχι μόνο να με ακούσει, αλλά αυτό, που ήθελε να αποφύγει, είναι να ερευνήσει, για το τί έχει συμβεί, με τα έγγραφα,  που υπέβαλα, εδώ και καιρό και συγκεκριμένα, επτά ημέρες πριν, στην υπουργό. 

Η επίκληση του πρωτοκόλλου υπήρξε προσχηματική, πολύ περισσότερο, διότι του εξήγησα ότι η υπόθεση αυτή έχει, παραπάνω από μία βδομάδα, από τότε, που υποβλήθηκαν τα ηλεκτρονικά έγγραφα, μέσω e-mail και προφανώς, θα έπρεπε να έχουν διακινηθεί και να βρίσκονται, στο γραφείο της υπουργού. 

Ούτε καν αυτό θέλησε να εξετάσει αυτός ο “λεβέντης”, που τον έχουν βάλει να κάνει κουμάντο και να συμπεριφέρεται, στους πολίτες, σαν να είναι υπήκοοι του.

Μάλιστα, υπήρξε, εντελώς, αρνητικός, στο να ερευνήσουν και να με ενημερώσουν τηλεφωνικώς, ή άλλως, για αυτά τα αυτονόητα, που ρωτούσα και η απάντηση, στα οποία, είναι δική του αρμοδιότητα. 

Όπως τα λέει και τα θέλει αυτός ο “λεβέντης”, αυτός, δεν έπρεπε να κουραστεί και να έλθει, σε επαφή, με το πρωτόκολλο και στην συνέχεια, να με ενημερώσει, τηλεφωνικώς, ή άλλως, αλλά έπρεπε εγώ, σε κάθε περίπτωση, να ψάχνω να βρω, πού βρίσκονται τα έγγραφα, που υπέβαλα και όχι αυτός ο υπερφίαλος συγκεκριμένος καλαμοκαβαλάρης υπάλληλος, που άλλωστε, για αυτόν τον λόγο, βρίσκεται, στην θέση, που βρίσκεται και πληρώνεται, δηλαδή, για να ερευνά και να απαντά, στους πολίτες, αμέσως, ή, εν ευθέτω χρόνω. 

Έτσι είναι και τόσο χάλια έχουν τα πράγματα.

Δυστυχώς…