Αγριεύουν οι εξελίξεις, στην Ουκρανία; Ναι, ούτως, ή άλλως. Η κατάρρευση του ουκρανικού στρατού, στο πολεμικό μέτωπο, μπορεί να είναι αργή, αλλά αποκτά μια επιτάχυνση, η οποία πανικοβάλλει την Δύση, που πρέπει να σταθμίσει, τα αποτελέσματα της επιβαλλόμενης προοπτικής της ευθείας εμπλοκής της, στον διεξαγόμενο πόλεμο, “anyway”, αφού το καθεστώς του Κιέβου εξαντλεί τα ανθρώπινα αποθέματα, που διαθέτει. (Προσοχή, σε Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκιο, Σούδα κλπ).
Κρατώντας τις απαιτούμενες επιφυλάξεις, η υποτιθέμενη σιωπηρή αποδοχή της χρήσης αμερικανικών όπλων μεγάλου βεληνεκούς, για την υπεράσπιση του Χαρκόβου, από την προέλαση του ρωσικού εκστρατευτικού στρατιωτικού σώματος, που λέγεται, ανεπισήμως, ότι επέτρεψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Jo Biden, εφόσον υλοποιηθεί, θα προξενήσει τεράστια προβλήματα, εφόσον, επίσης η Μόσχα τηρήσει τα “υπεσχημένα”, για μια τέτοια περίπτωση.
Αλλά, ανεξαρτήτως, όλων αυτών, μια τέτοια πράξη, δείχνει ότι οι εξελίξεις, στο ουκρανικό μέτωπο, προσδιορίζονται, ως, άμεσα, επικίνδυνες, για το καθεστώς του Κιέβου, η άμυνα του οποίου οδηγείται, σε μια αργή, μεν, αλλά ολοένα και επιταχυνόμενη, δε, κατάρρευση, λαμβάνοντας υπόψη ότι, από την αρχή του 2024, ο ρωσικός στρατός, σε ένα εκτεταμένο μέτωπο 1.000 χλμ, έχει καταλάβει ένα έδαφος 800 χλμ, με τις απώλειες του προσωπικού του ουκρανικού στρατού να ξεπερνούν τις 800.000 νέων ανθρώπων, από την αρχή του πολέμου, στις 24/2/2022.
Όπως αναφέρει το περιοδικό «Politico», η Ουκρανία ζήτησε, από τις ΗΠΑ, να αλλάξουν την πολιτική τους, μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης, εναντίον του Χαρκόβου τον Μάιο και όπως διευκρίνισε ανώνυμος Αμερικανός αξιωματούχος «ο πρόεδρος, πρόσφατα, έδωσε εντολή, στην ομάδα του, να διασφαλίσει ότι η Ουκρανία είναι, σε θέση, να χρησιμοποιεί αμερικανικά όπλα, για τον σκοπό της αντεπίθεσης, στο Χάρκοβο, ώστε η Ουκρανία να μπορεί να απαντήσει στις ρωσικές δυνάμεις, που την πλήττουν, ή που προετοιμάζονται να την πλήξουν», αν και ο ίδιος ανώνυμος Αμερικανός αξιωματούχος τόνισε, γριφωδώς, ότι δεν έχει αλλάξει η πολιτική των ΗΠΑ, βάσει της οποίας δεν επιτρέπεται, στο Κίεβο, να χρησιμοποιεί πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, για πλήγματα, εντός της Ρωσίας.
Με λίγα λόγια, όπως, στο αρχαίο Μαντείο των Δελφών, ο χρησμός λέει ότι «ήξεις αφήξεις ου εν τω πολέμω θνήξεις», με αδιευκρίνιστη την τοποθέτηση της απαραίτητης στίξης (του κόμματος), στην πρόταση.
Ως εκ τούτου, αυτό, που συμβαίνει, είναι ότι υπάρχει ένας διάλογος, μέσω του οποίου γίνεται μια, εκατέρωθεν, διαχείριση απειλών.
Η Ρωσία, λοιπόν, θα δώσει «ασύμμετρη» απάντηση, στις ουκρανικές επιθέσεις, εναντίον του εδάφους της, με όπλα που έχουν προσφέρει και θα προσφέρουν, στο Κίεβο, οι ΗΠΑ, ενώ η απόφαση του Αμερικανού προέδρου δεν θα επηρεάσει την ρωσική στρατιωτική επιχείρηση, όπως είπε ο Αντρέι Καρταπόλωφ, που είναι επικεφαλής της επιτροπής Άμυνας της ρωσικής κάτω βουλής.
Ο, συνήθως, μεταχειριζόμενος μεγαλοστομίες, που δεν αντιστοιχούν, σε όσα πράττει το Κρεμλίνο, πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε, χθες, ότι «η Ρωσία δεν μπλοφάρει, όταν μιλάει, για την πιθανότητα χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων, εναντίον της Ουκρανίας και ότι η σύγκρουσή της, με την Δύση μπορεί να εξελιχθεί σε γενικευμένο πόλεμο». Σε ανάρτησή του, στο Telegram, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ εγραψε ότι «η σύγκρουση της Ρωσίας, με την Δύση, εξελίσσεται, σύμφωνα με το χειρότερο δυνατό σενάριο και «κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει κλιμάκωσή της, στο τελικό στάδιο».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg απέρριψε, χθες, τις ρωσικές απειλές, για κλιμάκωση. «Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο. Αποτελεί μέρος των προσπαθειών του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν να εμποδίσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να στηρίξουν την Ουκρανία. Η Βρετανία, για παράδειγμα, προσφέρει, ήδη, εδώ και καιρό, πυραύλους Storm Shadow, χωρίς κανέναν περιορισμό. Και σε ό,τι αφορά την κλιμάκωση, η Ρωσία είναι αυτή, που ξεκίνησε την κλιμάκωση, εισβάλλοντας, σε άλλη χώρα και την συνέχισε τις τελευταίες εβδομάδες, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο : πλήττοντας την Ουκρανία, από θέσεις, που βρίσκονται, βαθιά, στην Ρωσία» δήλωσε ο Jens Stoltenberg, πριν από την έναρξη συνεδρίασης των υπουργών Εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, στην Πράγα.
Το σημαντικό, σε όλον αυτόν τον «διάλογο» είναι ότι ο Jens Stoltenberg δεν λέει ψέμματα, τουλάχιστον, ως προς την Βρετανία, η οποία, όντως, δεν έχει αντιμετωπίσει οποιαδήποτε έμπρακτα αντίποινα, για την χρήση των βρετανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, από τον ουκρανικό στρατό.
Ως εκ τούτου, το μόνο σοβαρό, που υπάρχει, από ρωσικής πλευράς, περιορίζεται, στην ρήση του Αντρέι Καρταπόλωφ ότι η αναφερόμενη, ως απόφαση του Αμερικάνου προέδρου Jo Biden, δεν θα επηρεάσει την ρωσική στρατιωτική επιχείρηση, στην Ουκρανία.
Αυτό, που εγώ αντιλαμβάνομαι, από όλα αυτά, είναι ότι η Μόσχα αφήνει να διαφαίνεται ότι, τουλάχιστον, αδιαφορεί, για την χρήση των αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, από τον ουκρανικό στρατό και ότι σταδιοποιεί, τις μέλλουσες εξελίξεις, όσον αφορά, τα γεγονότα και την ποιότητά τους, ως μέτρο, για την έκταση της δράσης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, ανάλογα, με τις πράξεις της Δύσης, μέσω της ηγεσίας του Κιέβου και κατ’ επέκτασιν, των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, αφού η ρωσική ηγεσία γνωρίζει, πολύ καλά, ότι το ανθρώπινο δυναμικό της Ουκρανίας - της πρώην Ουκρανίας, όπως την ονομάζει ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ - εξαντλείται και οι Δυτικοί δεν μπορούν να στείλουν ολόκληρα στρατιωτικά σώματα, για να αναπληρώσουν το ουκρανικό κενό, στην στρατολόγηση εφέδρων.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει μιλήσει. Δεν έχει πει τίποτε. Και αυτό σημαίνει πολλά. Αφήνει άλλους να μιλούν, αντ’ αυτού, αφού ο Jo Biden μένει σιωπηλός, έχοντας και εκείνος αφήσει άλλους να μιλούν, ανεπισήμως, για όσα υποτίθεται ότι, υπό σαφείς προϋποθέσεις, έχει επιτρέψει, στους Ουκρανούς, να πράξουν.
Προφανώς, ο Ρώσος πρόεδρος περιμένει τα έργα των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, για να πράξει, αναλόγως και τότε, πιθανότατα και πάλι, να μην μιλήσει, όσο ο Αμερικανός πρόεδρος μένει και αυτός σιωπηλός.
Σχόλια