1960 - 2025. Το τεράστιο χάσμα, στο ισοζύγιο ισχύος, ανάμεσα, στην Άγκυρα και στην Αθήνα και η άμεση αναγκαιότητα για την μακρά και δύσκολη ανατροπή του. (Η κατάρρευση των ακαθάριστων επενδύσεων παγίων κεφαλαίων, στην ελληνική οικονομία και η εκτίναξή τους, προς τα άνω, στην τουρκική οικονομία, έφερε αυτήν την παρούσα ανισορροπία ισχύος, εις βάρος της Ελλάδας. Και φυσικά, η πλήρης αντιστροφή αυτής της εξέλιξης είναι η πρωταρχική βάση, για την απαιτούμενη ανατροπή).
Έτσι, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, στην σύγχρονη εποχή, είναι, που με απασχολούν, στο σημερινό δημοσίευμα, όπως επίσης και στο, παραπάνω, βίντεο, που ανέβασα, χθες, Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025, στο κανάλι μου, στο YouTube, το οποίο είναι πολύ χρήσιμο οι αναγνώστες να το παρακολουθήσουν.
Αυτό, το οποίο περιγράφεται, είναι το δραματικό ανισοζύγιο ισχύος, ανάμεσα, στην Άγκυρα και στην Αθήνα, που έχει διαμορφωθεί, μέσα, στην τελευταία τριακονταπενταετία και έχει μετατρέψει την Ελλάδα, σε έναν παρία, σε σχέση, με την σύγχρονη Τουρκία, με δεδομένη την τεράστια οικονομική ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας και την ουσιαστική υπανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Τα παρουσιαζόμενα στοιχεία είναι συντριπτικά, με δεδομένο ότι, το 2024, το συνολικό τουρκικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν έφτασε στα 3.018.000.000.000 δολάρια, ενώ το ελληνικό συνολικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, μόλις, αγγίζει τα 392.205.000. 000 δολάρια.
Υπό αυτές τις συνθήκες και το τεραστίων διαστάσεων χάσμα, ανάμεσα, στις δύο χώρες, αυτό, που καθίσταται απαραίτητο, είναι η, όσο το δυνατόν, γρηγορότερη προσπάθεια, για την πλήρη αναστροφή πορείας και την ανατροπή αυτής της δεδομένης καταστάσεως, που έχει διαμορφωθεί, εις βάρος της χώρας μας, μια διαδικασία, η οποία πρέπει να ξεκινήσει, όσο το δυνατόν το ταχύτερο, με δεδομένο ότι, για να προκύψει αυτή η ανατροπή, στο ισοζύγιο ισχύος, στο οικονομικό και συνακόλουθα, στο στρατιωτικό και στο γεωπολιτικό πεδίο, είναι προφανές ότι θα παρέλθουν δεκαετίες, όπως ακριβώς χρειάστηκαν και περίπου, τέσσερις δεκαετίες, μέσα, στις οποίες η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία της Άγκυρας κατάφερε να φέρει, εις πέρας, αυτό το τεράστιο εγχείρημα της πλήρους ανατροπής, στα δεδομένα των ισορροπιών ανάμεσα στα δύο κράτη.
Αυτό είναι απαραίτητο και φυσικά, περνάει μέσα από την ολοκληρωτική αλλαγή παραδείγματος, όσον αφορά τα κυρίαρχα δόγματα, τα οποία ακολούθησε η ελληνική ολιγαρχία, στις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Τι σημαίνει αυτό;
Απλούστατα, σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται να σπάσει τα δεσμά, που έχουν δημιουργηθεί και τα οποία την έχουν καθηλώσει, στην υπανάπτυξη και τα οποία εντοπίζονται στην ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, το 1981 και πολύ περισσότερο, στην ευρωζώνη, το 2002.
Αυτές είναι οι αιτίες της ελληνικής οικονομικής καταστροφής, που ακολούθησε αυτές τις δύο κεντρικές και κρίσιμες επιλογές που οδήγησαν, στην διαδικασία της αποβιομηχάνισης της χώρας και την πλήρη υπονόμευση της ελληνικής παραγωγής.
Έτσι στα πλαίσια αυτά και για όσο χρονικό διάστημα χρειασθεί, για την εφαρμογή ενός συνεκτικού σχεδιασμού, για την πλήρη ανατροπή της παρούσας τεράστιας οικονομικής ανισορροπίας, σε βάρος της Ελλάδας, είναι απαραίτητο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις να μείνουν, σε ένα ομαλό επίπεδο, το οποίο θα διατηρεί μια μακρά ειρηνική περίοδο των σχέσεων των δύο κρατών, με την αποφυγή μιας ευρείας πολεμικής σύγκρουσης, η οποία, προφανώς, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, στην χώρα μας και θα την οδηγήσει, σε εκβιαστικές λύσεις, οι οποίες θα βλάπτουν τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και πιθανώς, να αναδιαμορφώσουν τον χάρτη της περιοχής. Αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα, στο οποίο αναφέρομαι, εκτενώς, στο αρχικό βίντεο, το οποίο επαναλαμβάνω ότι είναι απαραίτητο οι αναγνώστες να παρακολουθήσουν.
Βέβαια, όλα αυτά καθίστανται δύσκολα. καθώς η εντόπια ολιγαρχία είναι προσκολλημένη, στα ευρωπαϊστικά της δόγματα, τα οποία με έναν, εντελώς, συμφεροντολογικό τρόπο, έχει επιβάλει στην ελληνική κοινωνία, η οποία, δυστυχώς, έχει περιέλθει, σε ένα τέλμα και σε μία αβουλία, η οποία είναι αποτέλεσμα των, έντονα, αρνητικών γεγονότων, που προέκυψαν, κατά την τελευταία δεκαπενταετία, μετά την ελληνική κρατική χρεοκοπία του Απριλίου του 2010, η οποία, συνάμα, είναι και χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Απαιτεί δεκαετίες στοχοπροσήλωσης, για την ανατροπή των υπαρχουσών δυσμενέστατων ισορροπιών, ανάμεσα, στην Ελλάδα και στην Τουρκία και το χειρότερο είναι ότι δεν έχει, καν, αρχίσει και δεν γνωρίζουμε , εάν θα αρχίσει, κάποια στιγμή, αυτή η μακρά και δύσκολη διαδρομή των δεκαετιών, που απαιτούνται, για να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, γεγονός, που όσο καθυστερεί, οδηγεί την χώρα μας, σε ολοένα και δυσμενέστερη θέση, απέναντι στην τουρκική ολιγαρχία, γεγονός, το οποίο, μακροπρόθεσμα, εάν δεν ξεκινήσει αυτή η σχεδιασμένη διαδικασία, για την ανατροπή των, εις βάρος της Ελλάδας, δυσμενέστατων ανισορροπιών ισχύος, τότε καθίσταται σαφής ο άμεσος κίνδυνος της αλλαγής, ακόμη και του πολιτικού χάρτη, στην περιοχή.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, που περιγράφω, στο αρχικό βίντεο και την οποία παρουσιάζω και με το παρόν δημοσίευμα.
Νομίζω ότι όλα όσα χρειάζεται να περιγράψω, τα έχω, επαρκώς, περιγράψει και στο χθεσινό βίντεο και με το παρόν κείμενο και ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται να το επεκτείνω περισσότερο.
Οι αναγνώστες έχουν όλο το πληροφοριακό υλικό, το οποίο μπορούν να αξιοποιήσουν και να σταθμίσουν την πραγματική κατάσταση και τα δεδομένα, που υφίστανται, όπως, επίσης και τις λύσεις, που απαιτούνται.
Σχόλια