2024 : Η ελληνική οικονομία πηγαίνει, από το κακό, στο χειρότερο, ενώ η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, της οποίας οι προβλεψεις πιάνουν πάτο, αδιαφορεί, για όλα αυτά.
Ότι η ελληνική οικονομία έχει, διαχρονικά, τα χάλια της και οι αιτίες, που εξηγούν αυτήν την μακρόχρονη κατάσταση, είναι αυτά, που αναπτύσσονται, με απλό κατανοητό λόγο, στο παρόν βίντεο. Χρήσιμο είναι οι αναγνώστες να το δουν και να το ακούσουν.
Στην τρέχουσα περίοδο, δηλαδή, το 2024, η ελληνική οικονομία έχει “κάτσει”, χάνοντας, πλέον, την όποια ασθενή δυναμική της και αυτό είναι ένα ορατό φαινόμενο, όπου ο καθένας διαπιστώνει ότι «κάτι δεν πάει καλά» και ενώ οι επιχειρηματίες, στους θερινούς τουριστικούς προορισμούς, βλέπουν ότι ο τζίρος τους, το 2024, βρίσκεται, κατά μέσον όρο, να έχει μειωθεί, κατά 30% κατά μέσο όρο.
Η εικόνα είναι πολύ χειρότερη, από πέρυσι και ο στόχος της αύξησης του ελληνικού ΑΕΠ «πάει περίπατο», αφού τα δεδομένα δείχνουν ότι η αύξηση του 2,9%, που έχει θέσει, σαν στόχο, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι εξωπραγματικός στόχος, ενώ και ο εναλλακτικός στόχος μιας οικονομικής ανάπτυξης, στα επίπεδα του 2,5%, είναι και αυτός μακριά, από την πραγματικότητα.
Έτσι, στο πεντάμηνο Ιανουαρίου - Μαΐου του τρέχοντος έτους, τα στοιχεία επιβεβαιωνουν την εικόνα που μεταδίδουν οι επαγγελματίες του τουρισμού, όπως και οι δραστηριοποιούμενοι στην ευρύτερη οικονομία και δείχνουν ότι η εισερχόμενη τουριστική κίνηση ναι, μεν, αυξήθηκε, κατά 20,6%, αλλά η μέση δαπάνη, ανά ταξίδι, μειώθηκε, κατά 3,6%. Βέβαια, στο πεντάμηνο, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις αυξήθηκαν, κατά 16,2% (531.000.000 ευρώ), αλλά η μείωση της, κατά κεφαλήν, δαπάνης, που σταθεροποιείται, διαχρονικά, δείχνει ότι το ελληνικό τουριστικό μοντέλο διολισθαίνει σε εκείνο ενός φθηνού τουριστικού προορισμού, με επισκέπτες, που αφήνουν λίγα χρήματα, στην ελληνική οικονομία.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, χωρίς την ύπαρξη ποιοτικού τουρισμού, δεν υπάρχει και αυξανόμενο οικονομικό όφελος, που να διαχέεται, στην ελληνική οικονομία, η ελληνική τουριστική βιομηχανία, πρόκειται να οδηγηθεί, σε παρακμή, διότι θα εξαρτάται, από την εισροή μεγάλου αριθμού επισκεπτών, που, εν τέλει, καταστρέφει το τουριστικό προϊόν.
Η τουριστική βιομηχανία υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύει, περίπου, το 20% του ελληνικού ΑΕΠ και το τετράμηνο Ιουνίου - Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους είναι κρίσιμο, διότι, γενικώς, το καλοκαίρι παράγεται το μεγαλύτερο μέρος του ετήσιου εγχώριου εισοδήματος, λόγω του τουρισμού και εκεί, προσανατολίζονται και οι προσδοκίες, της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και του οικονομικού επιτελείου του Κωστή Χατζηδάκη, να παραμείνει, έστω, ο ρυθμός της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, όχι πια, στο άφθαστο όνειρο του 2 9%, αλλά κάτι, παραπάνω, από το 2%.
Οι επίσημες προβλέψεις όλων των διεθνών οργανισμών έχουν αναθεωρηθεί και ενώ, προηγουμένως, σύγκλιναν, σε ένα ποσοστό της μεγέθυνσης του ελληνικού ΑΕΠ, γύρω, στο 2,5%, τώρα, έχουν συγκλίνει, στο ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα πέσει. Το ΚΕΠΕ μιλάει, για ανάπτυξη 1,9% το 2024, ενω ο ΟΟΣΑ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπουν 2% και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Τράπεζα της Ελλάδος προβλέπουν 2,2%.
Καθοριστικό ρόλο, πέραν των εσόδων, από τον τουρισμό, θα παίξουν οι εξαγωγές και οι επενδύσεις, όμως και σε αυτά τα μακροοικονομική εξέλιξη δεν προκύπτει ότι θα είναι θετική, αφού, για να καλυφθεί ο στόχος του ΑΕΠ, θα πρέπει να καταγραφεί αύξηση των εξαγωγών και των επενδύσεων.
Όμως, στο πρώτο εξάμηνο του 2024 οι εξαγωγές μειώθηκαν, κατά 3,2%, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν, κατά 1,9%. Έτσι, το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε, κατά 10,5%. Ως εκ τούτων, και αφού οι εξαγωγές προστίθενται, στο ΑΕΠ, ενώ οι εισαγωγές αφαιρούνται από αυτό, το εμπόριο των αγαθών και των υπηρεσιών πρόκειται να να παίξει αρνητικό ρόλο, στην μεγέθυνση του ελληνικού ΑΕΠ, το 2024.
Ειναι προφανές ότι η στασιμότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών, οι οποίες είναι οι κύριοι πελάτες των ελληνικών εξαγωγών και δεδομένου ότι οι προβλέψεις, για το μέλλον, στις χώρες αυτές, δεν είναι και καλές, δεν προκύπτει να υπάρξει θετική αλλαγή, ως προς στις εξαγωγές. Το αντίθετο, μάλιστα.
Όπως αναφέρω και στο αρχικό βίντεο, το διαχρονικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι οι εξαγωγές βρίσκονται χαμηλά, σε ποσοστό του ΑΕΠ, κάπου, στο 49% μαζί με τον τουρισμό, διότι ο τουρισμός, από το εξωτερικό, αποτελεί εξαγωγή προϊόντος, που καταναλώνεται - υποτίθεται -, εντός της ελληνικής οικονομιας, ενώ, χωρίς τον τουρισμό, οι εξαγωγές αγαθών αντιστοιχούν, περίπου, στο 27% του ΑΕΠ.
Όλα αυτά συμβαίνουν, εξ αιτίας της χαμηλής παραγωγικής δυναμικότητας της ελληνικής οικονομίας, η οποία όπως προανέφερα, καταγράφεται και στις μεγάλες εισαγωγές, οι οποίες, διαχρονικά και μέσα στην θανάσιμη εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας, από το ευρώ, το οποίο λειτουργεί, ως συνάλλαγμα, ήτοι, ως ξένο νόμισμα, είναι μεγαλύτερες, από τις εξαγωγές.
Στο αρχικό βίντεο, οι απαραίτητες εξηγήσεις είναι λεπτομερείς, στο σημείο αυτό.
Τοιουτοτρόπως, παρατηρείται και το όχι παράξενο φαινόμενο, οι εξαγωγές να συμβάλλουν, στην αύξηση των εισαγωγών, εξ αιτίας του γεγονότος ότι, για την παραγωγή των εξαγόμενων προϊόντων, χρησιμοποιούνται ενδιάμεσα αγαθά και πρώτες ύλες, που εισάγονται από το εξωτερικό. Σε αυτό το φαινόμενο, προστίθεται και το γεγονός ότι οι δαπάνες των νοικοκυριών αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας και η κατανάλωση αποτελεί το 70% του ελληνικού ΑΕΠ, κάθε αύξηση του εθνικού εισοδήματος φέρνει και αύξηση των εισαγωγών. Έτσι, όπως αναφέρω και στο αρχικό βίντεο, η ελληνική οικονομία ενισχύει τα εισοδήματα, τα κέρδη και τις θέσεις απασχόλησης, στο εξωτερικό.
Το εμπορικό έλλειμμα μεγαλώνει το έλλειμμα στις συναλλαγές με το εξωτερικό, δηλαδή ισοζύγιο πληρωμών και ενισχύεται ο φαύλος κύκλος που, κρατάει ζωντανό το σενάριο της κρίσης του 2008-2010, ενω η πορεία των επενδύσεων είναι η άλλη κρίσιμη παράμετρος, για το 2024, καθώς το οικονομικό επιτελείο του Κωστή Χατζηδάκη έχει προβλέψει, στον προϋπολογισμό του 2024, αύξηση των επενδύσεων, στο 15% του ΑΕΠ που είναι μια χαμηλή, επίδοση, η οποία πρόκειται να πέσει, σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, όπως συνέβη και το 2023, στο οποίο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε προβλέψει το ίδιο ποσοστό.
Την ίδια πρόβλεψη είχε κάνει και για το 2023, αλλά οι επενδύσεις έφθασαν, μόλις, στο 7,1%, κάτι που θα συμβεί και το 2024.
Αυτό, που είναι σαφές, είναι ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις, στην Ελλάδα, μειώνονται, αν και βρίσκονται, σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ΑΕΠ αφού, δύσκολα, φθάνουν, στο 2,5% του ΑΕΠ και περίπου τα μισά χρήματα πάνε σε επενδύσεις ακινήτων, κυρίως, από Κινέζους επενδυτές.
Οι ξένες επενδύσεις εμφάνισαν μια ανοδική τάση, μετά το 2015, λόγω της υποτίμησης των ακινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα, η οποία κίνησε το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών, που αγόρασαν σε χαμηλές τιμές ακίνητα, εταιρείες κλπ., αλλά έχουμε να κάνουμε, με εξαγορές υφιστάμενων μονάδων, εταιρειών, ή ακινήτων και όχι, για επενδύσεις, σε νέες παραγωγικές υποδομές, που θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας και θα είχαν λειτουργούσαν, πολλαπλασιαστικά, στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
Έτσι, οι ξένες επενδύσεις μειώθηκαν σε 5 δισ. ευρώ, το 2023 ενώ φέτος, στο πρώτο τρίμηνο του 2024, δεν αναμένεται, κάτι καλύτερο. Χειρότερο ναι. Καλύτερο όχι.
Αυτό είναι το τρέχον περίγραμμα της καταβύθισης στην κινούμενη άμμο της οικονομικής κρίσης, της ελληνικής οικονομίας. Και βέβαια, τα πράγματα πρόκειται να εξελιχθούν χειρότερα, από ό,τι αναμένεται.
Δυστυχώς, η παρούσα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αδιαφορεί για όλα αυτά, διότι λειτουργεί, ως εντολοδόχος των ευρωθεσμικών δανειστών της χώρας, που καθορίζουν και την παραμικρή λεπτομέρεια της ασκούμενης ελληνικής οικονομικής πολιτικής και αυτών τα συμφέροντα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί του εξυπηρετούν.
Και θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, αδιαφορώντας, για το τί συμβαίνει, στην ελληνική κοινωνία, που και αυτήν, την καταπίνει, αργά - πολύ αργά - και βασανιστικά, η κινούμενη άμμος της οικονομικής κρίσης, στην οποία έχει εγκλωβιστεί.
Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη εναλλακτική λύση και αυτό το φαινόμενο θα συνεχίσει να υφίσταται, για πολύν καιρό, ακόμη.
Δυστυχώς.
Σχόλια