2023 - 2024 : Φοροκαταιγίδα, εν όψει, από τον … φιλελεύθερο (και γνωστό, ως 5046c) υπουργό Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, υπό το άγρυπνο βλέμμα των ευρωθεσμικών δανειστών και της γερμανικής κυβέρνησης.

 

Με δεδομένες τις τεράστιες απαιτήσεις των ευρωθεσμικών δανειστών και της γερμανικής κυβέρνησης, για μια θηριώδη αύξηση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού και για τον περιορισμό, μέχρι εξαφανίσεως, του ελληνικού εξωτερικού δανεισμού, με αποτέλεσμα την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας μέσα από την αυτοχρηματοδότηση των δανείων, που έχει να αποπληρώσει το ελληνικό Δημόσιο λ, από τα μη δανειακά κρατικά έσοδα, αντιλαμβανόμαστε ότι η φοροκαταιγίδα, που έρχεται, από την ψευδοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και ειδικά, του … φιλελεύθερου υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη (του γνωστού 5046c, που παρακολουθούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσω της ΕΥΠ και τον οποίο, προφανώς, τον έχει στο χέρι, διότι η παρακολούθησή του, από τον πρωθυπουργό, δεν έγινε τυχαία, αφού κράτησε πολύ καιρό και θα έχει να κάνει, με, τουλάχιστον, ύποπτες “δουλειές” του παρακολουθούμενου υπουργού), πρόκειται κι αυτή να είναι θηριώδης. 

Ήδη η ΑΑΔΕ και το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζουν μια φοροεπέλαση, στον χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών, με αφορμή το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες δηλώνουν πολύ χαμηλά καθαρά κέρδη, με αποτέλεσμα ο καθαρός φόρος, που πληρώνουν, είτε να είναι μηδενικός, είτε αρνητικός, ή πάρα πολύ μικρός, σε σχέση, με τους δηλούμενους τζίρους, όπως φαίνεται αια από το παραπάνω σχεδίασμα, που έχω παρουσιάσει και στο παρελθόν, αφού, για το θέμα αυτό, έχω κάνει λόγο, σε αυτό εδώ το μπλογκ και προεκλογικά και μετεκλογικά [δείτε, ενδεικτικά, τα δημοσιεύματα, που έχω κάνει τον Μάρτιο και τον Ιούλιο του 2023, με τίτλους : Από την ευημερία του 2008, στην δυστυχία του σήμερα : Το 60,05%, των 6.471.100 φορολογουμένων δηλώνει εισοδήματα, έως 10.000 €, για το 2021. Τελικά, φοροδιαφυγή και η παραοικονομία κρατούν όρθια την ελληνική οικονομία, παρά και εναντίον της τεράστιας συμπίεσης, που υφίσταται η ελληνική κοινωνία, στην παρατεινόμενη μνημονιακή εποχή  και Η φορολογική επιβάρυνση, κατά την περίοδο 2010 - 2022 : Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ 5,2% του ΑΕΠ. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 1,6% του ΑΕΠ. Κυβέρνηση Μητσοτάκη 1,5% του ΑΕΠ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Όλοι επιβάρυναν την φορολόγηση, ως ποσοστό του κατακρημνιζόμενου ελληνικού ΑΕΠ, αλλά την “νύφη” την πλήρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή οι αιτίες της εκλογικής καταστροφής του είναι, κατά βάση, εξωοικονομικές, αφού, ψηφίστηκε, ως αντισυστημικό κόμμα, αλλά, ως συστημικό κόμμα, κρίθηκε άχρηστο. (“Διμερή” πρόσθετα Μνημόνια, εν όψει)…].

Ο Κωστής Χατζηδάκης και το οικονομικό επιτελείο, προφανώς, βρίσκονται, σε πολύ δύσκολη θέση, η οποία μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως απελπιστική, διότι το πρόγραμμα, που σχεδιάζουν και το οποίο βασίζεται, σε εκτεταμένες διασταυρώσεις, σε εισοδήματα, δηλώσεις ΦΠΑ, εγγραφές εξόδων στο myDATA, περιουσιακά στοιχεία και τεκμαρτές δαπάνες, σε εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες που δηλώνουν χαμηλά καθαρά κέρδη με αποτέλεσμα ο φόρος που πληρώνουν να είναι αναλογικά μικρότερος, δεν φαίνεται ότι θα αποδώσει τα επιθυμητά επίπεδα των αναγκαίων δημοσίων εσόδων. 

Με δεδομένο το γεγονός ότι τα στοιχεία με τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2021 και δηλώθηκαν το 2022 δείχνουν, όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, ότι επτά στους δέκα ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους εμφανίζονται, στην εφορία, με εισοδήματα που δεν υπερβαίνουν τα 10.000 € και με χαρακτηριστικό το ότι το συνολικό φορολογητέο εισόδημα, που δήλωσαν, πέρυσι, ανήλθε, στα 4,3 δισεκ. €, με έναν συνολικό τζίρο, κοντά στο δεκαπλάσιο, οι δυνατότητες της απαιτούμενης πολύ μεγάλης αύξησης των δημοσίων εσόδων, από την μεγαλύτερη φορολόγησή τους, είναι ένα έργο, άκρως, δυσχερές.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που το οικονομικό επιτελείο πρόκειται να υποχρεωθεί, πέραν απο τον όποιον περιορισμό της φοροδιαφυγής επιτύχει, να προβεί και σε παρεμβάσεις που θα κατευθύνονται στην διεύρυνση της φορολογικής βάσης, με πρώτο και εύκολο μέτρο τον, έως και δραστικό περιορισμό των δαπανών των ελεύθερων επαγγελματιών, που εκπίπτουν, από τα ακαθάριστα έσοδά τους, περιορίζοντας τα φορολογητέα κέρδη και την αντίστοιχη φορολογική τους επιβάρυνση. 

Ο σχεδιασμός του επιτελείου του Κωστή Χατζηδάκη, σε σχέση, με τις δαπάνες των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αναγκαστικά, θα γίνει πιο συστηματικός και ουσιαστικά, σχεδιάζεται να αναγνωρίζονται, μόνον, οι δαπάνες, που περνούν μέσα από τα ηλεκτρονικά βιβλία MyDATA, ενώ εξετάζεται να γίνει υποχρεωτική και η χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, τα ψηφιακά πελατολόγια, με κάθε κλάδο να ελέγχεται, ξεχωριστά, από ειδική ομάδα ελεγκτών με βάση τις φορολογικές δηλώσεις, τις δηλώσεις ΦΠΑ, τις επιστροφές φόρου, τα δηλωθέντα στοιχεία, για τα έσοδα και τις δαπάνες, στο myDATA, τις ενισχύσεις από τους κύκλους της επιστρεπτέας προκαταβολής, κ.α. 

Ο στόχος είναι να χρησιμοποιηθούν οι έμμεσες τεχνικές ελέγχων, που οδηγούν, στον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος, μέσω ανάλυσης της οικονομικής κατάστασης, κάθε ελεγχόμενου, με την χρήση πληροφοριών, από μια σειρά, από πηγές, πέραν από τη δήλωση και τα επίσημα βιβλία και στοιχεία του και όσοι βρεθούν να παρουσιάζουν αδικαιολόγητη αύξηση περιουσιακών στοιχείων και δαπάνες, που δεν δικαιολογούνται, από τα εισοδήματα που έχουν δηλώσει, θα κληθούν από την ΑΑΕΔΕ να δώσουν εξηγήσεις, να υποβάλλουν τροποποιητικές δηλώσεις και να καταβάλουν φόρους και πρόστιμα. 

Οι έμμεσες τεχνικές ελέγχων υποτίθεται οι κινούνται, σε δυο, ταυτόχρονα επίπεδα. σε δύο στάδια ταυτόχρονα. Τον τακτικό έλεγχο φορολογίας εισοδήματος, που διεξάγεται συνήθως, δηλαδή ελέγχονται οι πηγές προέλευσης των εισοδημάτων, η ορθή απεικόνισή τους, στις φορολογικές δηλώσεις και στα λογιστικά βιβλία, η ορθή έκπτωση δαπανών και τον ταυτόχρονο δεύτερο έλεγχο, με βάση τις τεκμαρτές δαπάνες και με έμφαση, στην ρευστότητα του επαγγελματία, στο ύψος των τραπεζικών του καταθέσεων και των δαπανών, σε μετρητά και στην λεγόμενη καθαρή θέση.

Αυτό που προσπαθεί κυβέρνηση Μητσοτάκη, στην παρούσα φάση και ενόψει των εντολών, που πρόκειται να δοθούν, μέχρι το τέλος του έτους, το αργότερο, από τους ευρωθεσμικούς δανειστές και την γερμανική κυβέρνηση, είναι να καταφέρει να αποφύγει την προσφυγή, στην άμεση φορολογία. 

Δεν είναι εύκολο να το αποφύγει, αλλά καθώς περιμένουμε τις τελικές αποφάσεις, σε επίπεδο ευρωζώνης, γύρω από την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και τους ασφυκτικούς περιορισμούς του, πρέπει να δούμε, αν αυτές οι επαφές της γερμανικής κυβέρνησης, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, αποδώσουν καρπούς και αν υπάρξει μια αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας - και το προς ποιά κατεύθυνση θα κινείται αυτή, εάν επιτευχθεί -, ή όχι. 

Οι Γερμανοί είναι σκληροί και όπως φαίνεται, δεν πρόκειται να κάνουν πίσω, στα προγράμματα λιτότητας, που πρέπει να επιβληθούν κατά την γνώμη τους, στις χώρες, που έχουν υπερβολικά δημόσια χρέη, όπως η Ελλάδα, οι οποίες, όχι μόνο πρόκειται να παρακολουθούνται, στενά και με χειροπιαστούς μετρήσιμους στόχους, αλλά και θα κατευθύνονται και θα διευθύνονται, άμεσα, από τους ευρωθεσμούς και πιθανότατα, την ίδια την γερμανική κυβέρνηση, η οποία θέλει, ατύπως, να αναλάβει την αρμοδιότητα της οικονομικής υπέρ κυβέρνησης, στην ευρωζώνη.

Σε αυτή την γερμανική επιδίωξη, προς το παρόν - και θα δούμε, μέχρι ποιό σημείο - αντιδρά η γαλλική κυβέρνηση και οι χώρες του νότου. Όμως, η αλήθεια είναι ότι όποια συμφωνία και αν, τελικά, επιτευχθεί, θα έχει ισχυρές δόσεις της γνωστής συνταγής της λιτότητας, προς χάρη της διατήρησης της αξίας του ευρώ, που θέλουν οι Γερμανοί.

Και ακόμη, χειρότερα, εάν δεν επιτευχθεί κάποια συμφωνία, τότε θα ισχύσει, ως έχει, το παρόν Σύμφωνο Σταθερότητας, το οποίο τα τελευταία τρία χρόνια έχει παραγκωνισθεί και με την εφαρμογή του, πρόκειται να επανέλθει ο στενός κορσές, στην ελληνική οικονομία, που τα προηγούμενα χρόνια είχε εγκαταλειφθεί.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες και η προσφυγή, στην άμεση φορολογία είναι στα υπόψιν της κυβέρνησης, αλλά και το σκέλος των δαπανών, οι οποίες, πιθανότατα, θα ανακατευθυνθούν, για την αυτοχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους, αλλά και θα υποστούν σημαντικούς περιορισμούς, προκειμένου να επιτευχθούν τα απαιτούμενα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα.

Αυτό, που θεωρώ βέβαιο, είναι ότι, σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα του 2024 και κατόπιν, πρόκειται να είναι μια, τελείως, διαφορετική και πολύ χειρότερη, οικονομικά και κοινωνικά, χώρα, από την Ελλάδα του σήμερα.

Δυστυχώς.