4/7/2023 “Ρεπατζούδες” και “λεκανατζούδες” της ΝΔ οι Συριζαίοι; Ο ΣΥΡΙΖΑ συντρίφτηκε, στις εκλογές, αλλά μυαλό δεν έβαλε. Ψήφισε, για πρόεδρο της βουλής τον Κωνσταντίνο Τασούλα, το “εξημερωμένο” ακροδεξιό πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ. Ως εκ τούτου, οι Συριζαίοι είναι άξιοι της ολέθριας τύχης, που τους περιμένει. (Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ψήφισε παρών - μπορούσε και να τον καταψηφίσει -, μαζί με το KKE, την Νίκη και τους Σπαρτιάτες).

 

Καθώς συμπληρώνονται, σήμερα, 8 χρόνια, από το δημοψήφισμα της 5/7/2015 του μεγαλειώδους ΟΧΙ, στο Μνημόνιο της συντριπτικής πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, αλλά και η προδοσία του, από τον, ανωτέρω, εικονιζόμενο Αλέξη Τσίπρα και χθες Τρίτη 4/7/2023, άρχισε η καινούργια θητεία της βουλής, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε, στραβά και βλακωδώς, ωσεί τελών εν βαρεία κατάσταση μέθης, την κοινοβουλευτική του παρουσία (ως “ρεπατζού” και “λεκανατζού” της Νέας Δημοκρατίας;) και τούτου δοθέντος, ψήφισε, κοπαδηδόν και συσσώμως, ως πρόεδρο της βουλής τον γνωστό και παλαιό νεοδημοκράτη Κωνσταντίνο Τασούλα, ενώ είναι δεδομένο ότι δεν έχει κανέναν σοβαρό και εμφανή - αφανή, πιθανότατα, έχει, μόνο, που τον αποκρύπτει - λόγο, για την πράξη του αυτή.

Πραγματικά, οι Συριζαίοι εξακολουθούν να ζουν, μέσα στην εικονική τους πραγματικότητα και να γλύφουν την δεξιά, μέχρι τις σόλες των παπουτσιών της. 

Τον Ιούλιο του 2019, μετά την υποφερτή εκλογική ήττα τους, ως συστημικο κόμμα, που είναι, ψήφισαν τον Κωνσταντίνο Τασούλα, ως πρόεδρο της βουλής, ύστερα, από πρόταση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ούτε, καν, πέρασε, από το μυαλό του Αλέξη Τσίπρα και της τσιπροπαρέας, στην Κουμουνδούρου ότι θα μπορούσαν να αντιπροτείνουν δικό τους υποψήφιο πρόεδρο της βουλής, διότι, εάν το έκαναν θα καταργούσαν ένα “κοινοβουλευτικό έθιμο” των τελευταίων θητειών της βουλής. Κοινώς, θα χάλαγαν την πιάτσα.

Τέσσερα χρόνια, μετά, οι Συριζαίοι μυαλά δεν άλλαξαν. 

Παρά την διπλή εκλογική συντριβή τους, τον Μάιο και τον Ιούνιο, ουδέν διδάχθηκαν και επιμένουν να λειτουργούν, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν, με έναν χυδαίο και ακραίο συστημικό τρόπο, προκειμένου να αποσπάσουν την επιδοκιμασία, για την δουλική υπακοή τους, ως “ρεπατζούδες” και “λεκανατζούδες” της Νέας Δημοκρατίας, στις καθεστωτικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τον παραδοσιακό συστημικό αστικό πολιτικό κόσμο, έχοντας την παράλογη πεποίθηση ότι αυτού του είδους οι συμπεριφορές και οι πράξεις, που τους εντάσσουν, μέσα στο ελεεινό κοπάδι της παραδοσιακής αστικής πολιτικής συστημικότητας δεν παρατηρούνται, από την κοινωνία, η οποία υποτίθεται ότι, συμπεριφέρεται, ως αγέλη πιθήκων, παραμένουσα απαθής και αδιάφορη.

Ο Σωκράτης Φάμελλος, ο Αλέξης Τσίπρας και το θλιβερό και απίστευτα, ανίκανο παρεάκι της Κουμουνδούρου, που εξακολουθούν να ζουν, στον κόσμο τους, δεν είναι, μόνο, ότι δεν έβγαλαν τα δέοντα συμπεράσματα, δεν έμαθαν τα μαθήματα που έπρεπε, μετά την διπλή εκλογική συντριβή τους και φυσικά, δεν είναι το γεγονός ότι τα έχουν χαμένα, από την, άκρως, θλιβερή κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει, ύστερα από τα καταστροφικά ποσοστά του 20,07% και εν συνέχεια, του 17,83%, που εισέπραξαν, ως μούντζες και ως φτύσιμο, τον Μάιο και τον Ιούνιο, από την κοινωνία, για τα υπαρκτά και τα ανύπαρκτα πεπραγμένα τους.

1980 : Κωνσταντίνος Τασούλας - Ευάγγελος Αβέρωφ. Τότε, ο Τασούλας ήταν γραμματέας του. Από, τότε, έφαγε πολλά ψωμιά και έφθασε να γίνει (και με τις ψήφους των Συριζαίων, βεβαίως-βεβαίως, αν και δεν ήσαν απαραίτητες), εκ του μηδενός, πρόεδρος της βουλής.

Αυτή η γραφειοκρατική κομματική γλίτσα, που κυριαρχεί, στο, άγρια, αποδοκιμασμένο μετεκλογικό αποστηματικό και πτωματικό απόκομμα του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζει, πολύ καλά, το τί πράττει, όταν ψηφίζει το “εξημερωμένο” ακροδεξιό πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, τον Κωνσταντίνο Τασούλα, για πρόεδρο της βουλής. 

Δεν υπάρχει, τίποτε, το τυχαίο, στην πράξη αυτή, η οποία δεν είναι, απλώς (και δεν είναι, μόνον), η υποβολή διαπιστευτηρίων υποταγής, στις θελήσεις της πολιτικής ολιγαρχίας και στην κυβέρνηση· δηλαδή, στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτοπροσώπως.

Πρώτα και πάνω, από όλα, αυτή η κομβική πράξη και η επίδειξη υποτέλειας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαφέστατο δείγμα της βαθιάς περιφρόνησης της κομματικής γραφειοκρατίας του, άγρια και βαθύτατα, κουτσουρεμένου κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ο θεός, που δεν υπάρχει, να την κάνει αντιπολίτευση και μάλιστα αξιωματική μια θέση, την οποία είναι, απολύτως, αβέβαιο, αν θα μπορέσει, σε βάθος χρόνου, να την διατηρήσει), προς το δικό του εκλογικό κοινό, αλλά και στο ευρύτερο ελληνικό εκλογικό σώμα. 

Όμως, τώρα πια, η περιφρόνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προς τους ψηφοφόρους, όσο και αν οι Συριζαίοι επιθυμούν να μην καθίσταται ορατή, η ανοικτή ξεδιαντροπιά τους, γίνεται, εύκολα, αντιληπτή και κατανοητή και η κοινωνία δεν την ξεπερνά, χωρίς να καταγράφει και να χρεώνει το, εν λόγω, θλιβερό θραύσμα κόμματος (έτσι όπως κατάντησε, μετά το απίστευτο κάζο των δυο εκλογικών αναμετρήσεων), για τις πράξεις του αυτές, που, απλώς, οξύνουν την δυσμενή εικόνα και από την, άκρως, δυσάρεστη και οχληρή κριτική του εκλογικού σώματος.

Το αστείο, αυτό, που έχει μεγάλη πλάκα, είναι η δήλωση του κωμικοτραγικού νέου προέδρου της συρρικνωμένης, πλέον, σε 47 βουλευτές, κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ας τον απολαύσουμε :

«Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη στήριξή τους σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Δεσμευόμαστε ότι όλη η Κ.Ο. θα τιμήσει την ψήφο των πολιτών στο Κοινοβούλιο εκπροσωπώντας τα συμφέροντα όλης της κοινωνίας, πέρα από κομματικές ταμπέλες.Θα συνεισφέρουμε παράλληλα, στην ταχεία ανασυγκρότηση και ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που είναι αναγκαία, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της κοινωνίας που βάλλονται από την πολιτική που εφάρμοσε την προηγούμενη τετραετία και θα συνεχίσει να εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αλλά και για να διαμορφώσει την προοδευτική διέξοδο που χρειάζεται και αξίζει η Ελλάδα. Όπως έκανε διαχρονικά, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για όλους και όλες, για μία κοινωνία προόδου με αξιοπρέπεια και αξιοκρατία, αλλά και τους νέους και τις νέες που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο».

Πού απευθύνονται οι άνθρωποι αυτοί;

Απλώς, είναι, βαθιά, νυχτωμένοι.

Ας τους αφήσουμε, και ας μην ταράξουμε τον ύπνο τους αυτόν…