Γιατί τα αναπτυσσόμενα σενάρια, για πυρηνικό πόλεμο, ανάμεσα, σε Ρωσία και NATO, στερούνται λογικής· αν και η λογική δεν είναι, πάντοτε, αυτή, που πρυτανεύει, όταν λαμβάνονται οι διάφορες πολιτικές αποφάσεις, σε όλα τα επίπεδα. (1945 - 1946 : “Επιχείρηση Downfall”. H εισβολή των Αμερικανών, στην Ιαπωνία, που δεν έγινε, ποτέ, με υπολογιζόμενες απώλειες, άνω των 30.000.000 ανθρώπων, ήτοι, περίπου, 28.000.000 Ιαπώνων και πάνω, από 2.000.000 Αμερικανών και Συμμάχων).

 

Στο σημερινό δημοσίευμα, το οποίο έχει και μια ιστορική αναδρομή, καθώς αυτή συνδυάζεται, με την τωρινή εποχή μας και την διεξαγωγή του ρωσπουκρανικού πολέμου, καθώς και με την επαπειλούμενη επέκτασή του, σε έναν ρωσοευρωπαϊκό πόλεμο, παρουσιάζω, παραπάνω, αρχικά, το βίντεο, που τράβηξα χθες, Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2025, το οποίο αφορά τις προειδοποιήσεις των νατοϊκών ευρωπαϊκών ηγεσιών, για την επικείμενη διεξαγωγή αυτού του ρωσοευρωπαϊκού πολέμου, που αποτελούν εύκολες προπαγανδιστικές ανοησίες.

Επίσης, το σημερινό δημοσίευμα περιέχει και ένα δεύτερο βίντεο, το οποίο έχει, ως αποκλειστικό περιεχόμενο, τον σχεδιασμό και τις απώλειες, που θα προέκυπταν, από την εφαρμογή του σχεδίου της αμερικανικής και της συμμαχικής αποβατικής επιχείρησης, στα ιαπωνικά νησιά, στο τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, με την ονομασία “Επιχείρηση Downfall”, η οποία, τελικά, ουδέποτε, πραγματοποιήθηκε, λόγω της κατασκευής και της χρήσης των ατομικών βομβών, στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, που οδήγησαν, στην παράδοση της Ιαπωνίας.

Αυτή η αεροναυτική επιχείρηση, που παρουσιάζω, εδώ, ως μια ιστορική αναφορά και η οποία σχεδιάστηκε, για την κατάληψη των ιαπωνικών νησιών, κατά την χρονική περίοδο 1945 - 1946 και την οποία παρουσιάζω, με αυτά τα δύο βίντεο, το αναγνωστικό κοινό πρέπει να τα παρακολουθήσει, με προσοχή, προκειμένου να μπορέσει να έχει μια σαφή εικόνα, όχι, μόνο, για την όποια χρησιμότητα είχε η ρίψη των ατομικών βομβών, σε αυτές τις δύο πόλεις της Ιαπωνίας, αλλά και για να αντιληφθεί το μέγεθος των απωλειών, σε έναν σύγχρονο ρωσοευρωπαϊκό πόλεμο, καθώς επίσης, και το μέγεθος των απωλειών, στον, ήδη, διεξαγόμενο ρωσοουκρανικό πόλεμο και φυσικά και τις ανοησίες, που προπαγανδίζουν οι νατοϊκές ευρωπαϊκές ηγεσίες, όπως, επίσης και τα τεράστια σφάλματα, που έχουν διαπράξει ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ηγεσία του Κρεμλίνου, κατά την πολυαίμακτη εισβολή της Ρωσίας, στην Ουκρανία, η οποία εισβολή συνεχίζεται.

Καθώς οι ηγεσίες των νατοϊκών ευρωπαϊκών κρατών βρυχώνται, για τον ερχομό ενός πολέμου, με την Ρωσία, στον ευρωπαϊκό χώρο, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τον αστείο Boris Pistorius - τον υπουργό άμυνας της Γερμανίας -, o οποίος μας είπε ότι το φετινό καλοκαίρι, ήταν το τελευταίο ήσυχο καλοκαίρι, στην Ευρώπη, αφού επίκειται πόλεμος, με την Ρωσία, καθώς και με την πολωνική ηγεσία, η οποία λέει, περίπου, τα ίδια αν και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες ομιλούν, για έναν πόλεμο, με την Ρωσία, σε χρονικό βάθος, εως το 2030, καλό είναι να δούμε το πόσο ανόητες είναι αυτές οι “αποκαλυπτικές” (θεολογικού περιεχομένου) προφητείες των ευρωπαϊκών νατοϊκών ηγεσιών, με μια ιστορική αναδρομή, στην διαβόητη “Επιχείρηση Downfall”, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε, ποτέ και αφορούσε την προχωρημένη, στην πράξη, σχεδίαση της αμερικανικής απόβασης, στα ιαπωνικά νησιά, κατά την χρονική περίοδο 1945 - 1946, όπως προβλεπόταν, να διεξαχθεί, με την σαφή εντολή της Ουάσιγκτων, στα ερωτήματα, που έθετε η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ και αφορούσαν το πόσα νησιά της Ιαπωνίας πρέπει να καταληφθούν, προκειμένου να λήξει αυτή η μαζική και εκτεταμένη στρατιωτική επιχείρηση, για την οποία η απάντηση, που δόθηκε, από την Ουάσινγκτων, ήταν σαφής και συγκεκριμένη :  “Αν χρειαστεί, όλα τα ιαπωνικά νησιά”. 

Η κατασκευή, η ολοκλήρωση και η δοκιμαστική εφαρμογή, στο Νέο Μεξικό, της ατομικής βόμβας κατέστησε αχρείαστη την στρατιωτική επιχείρηση, για την κατάληψη των ιαπωνικών νησιών και έτσι, η “Επιχείρηση Downfall” δεν πραγματοποιήθηκε, ποτέ, παρά τοv προχωρημένο σχεδιασμό της και η οποία υπολογιζόταν ότι θα απαιτούσε ένα υποτιθέμενο χρονικό διάστημα ολοκλήρωσης, γύρω, στους εννέα μήνες, επεκτείνοντας την διάρκεια του πολέμου, μέσα, στο 1946 και με έναν υπολογισμό, γύρω από τις ανθρώπινες απώλειες, ο οποίος έφθανε, στα επίπεδα ενός ανθρώπινου σφαγείου, το οποίο δεν είχε πραγματοποιηθεί, ποτέ, στην Ιστορία της ανθρωπότητας πλησιάζοντας, συνολικά, σε ένα επίπεδο αριθμών της τάξεως, άνω των 30.000.000 ανθρώπων, ήτοι, άνω των 28.000.000 Ιαπώνων και άνω των 2.000.000 Αμερικάνων και των συμμάχων τους, κάτι που ήταν πρωτοφανές, με αποτέλεσμα η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία να διαπιστώνει ότι “ναι, στο τέλος, θα νικήσουμε, αλλά η διαχείριση αυτής της νίκης είναι πιθανόν να μην είναι δυνατόν να καταστεί επιτυχής”. 

Και πραγματικά, η έκταση των, εκατέρωθεν, ανθρωπίνων απωλειών, που προβλεπόταν, καθώς ήταν πρωτοφανής και θα εξαφανιζόταν μια ολόκληρη γενιά νέων Αμερικανών, ως απώλεια των πολεμικών επιχειρήσεων, για την κατάληψη των ιαπωνικών νησιών, είναι άγνωστο το πώς, ως εξελισσόμενο γεγονός, θα ήταν αποδεκτό, από την αμερικανική κοινωνία, κατά την διάρκεια της “Επιχείρησης Downfall”, μέσα στους εννέα μήνες, που αναμενόταν - χωρίς να είναι βέβαιο - ότι επρόκειτο να διαρκέσει, δηλαδή ένα χρονικό διάστημα, το οποίο θα μπορούσε να διαρκέσει, πολύ περισσότερο, από όσο υπολογιζόταν, ενώ και ο υπολογισμός των ανθρωπίνων απωλειών ήταν και αυτός αβέβαιος, καθώς ήταν, επίσης, πιθανόν το μέγεθος των απωλειών να ήταν πολύ μεγαλύτερο, από τα 30.000.000 ανθρώπων, με δεδομένη την στράτευση όλου του ιαπωνικού πληθυσμού, στην διεξαγωγή του πολέμου, για την υπεράσπιση των πατρώων εδαφών.

Ως εκ τούτου, οι σύγχρονες νατοϊκές ευρωπαϊκές ηγεσίες και οι προφητείες της, για την διεξαγωγή ενός ευρωπαϊκού πολέμου, με την Ρωσία, αποτελούν, πέραν, από προπαγάνδα και δεδομένες ανοησίες, αφού το ευρωπαϊκό σκέλος του ΝΑΤΟ, δεν έχει, ούτε την συμβατική στρατιωτική υποδομή, προκειμένου να διεξαγάγει έναν συμβατικό πόλεμο, κατά κατά της Ρωσίας, αλλά και έχοντας, ως δεδομένο, ότι ο πόλεμος αυτός θα μετατραπεί, αργά, ή γρήγορα, σε έναν πόλεμο, με την χρήση πυρηνικών όπλων, η νατοϊκή Ευρώπη δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, σε έναν τέτοιο πόλεμο, αφού, άλλωστε και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν είναι, καθόλου, διατεθειμένες να αποδεχθούν αυτόν τον πόλεμο, με την Ρωσία, σε καμία περίπτωση, γεγονός, το οποίο καθιστά, ακόμη, περισσότερο γελοίες τις ευρωπαϊκές προπαγανδιστικές ανοησίες αυτού του περιεχομένου, δεδομένου ότι όλοι αντιλαμβάνονται, σε επίπεδο ευρωπαϊκών κοινωνιών ότι το μέγεθος, των ανθρωπίνων απωλειών θα ξεπεράσει, κατά πολύ, τα δεκάδες εκατομμύρια και θα αγγίξει και θα φτάσει. στα εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς, τραυματίες και λοιπές ανθρώπινες απώλειες.

Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητη η αναφορά, που κάνω, σήμερα, στην “Eπιχείρηση Downfall”, που δεν διεξήχθη, ευτυχώς, ποτέ, εξαιτίας της χρήσης των ατομικών βομβών, στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945. 

Ως εκ τούτου, αφήνω τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το παρόν ανάγνωσμα και το κυριότερο όλων να παρακολουθήσει τα δύο βίντεο, που έχω αναρτήσει, στο παρόν άρθρο.

 

Από εκεί και πέρα, κάθε, περαιτέρω, συζήτηση δεν μπορεί να έχει ένα πραγματικό και ουσιαστικό περιεχόμενο, πέρα από την επισήμανση ότι η λογική αποκλείει έναν ρωσοευρωπαϊκό πόλεμο, στον οποίο είναι αμφίβολο, εάν θα συμμετάσχει η Ουάσινγκτων. Αλλά και να συμμετάσχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αυτό δεν πρόκειται να διαφοροποιήσει, προς το καλύτερο την παρουσιαζόμενη κατάσταση, αλλά θα την καταστήσει, απείρως, χειρότερη.

Ως εκ τούτου, η λογική αποκλείει αυτούς τους παραλογισμούς, στους οποίους επιδίδονται οι νατοϊκές ευρωπαϊκές ηγεσίες. 

Αλλά θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι, όσον αφορά τις τελικές πολιτικές αποφάσεις, σε όλα τα επίπεδα, δεν πρυτανεύει, πάντα, η λογική. 

Δυστυχώς.