25-10-1917 π.η. (7-11-1917 ν.η.) : Η προλεταριακή Οκτωβριανή επανάσταση, στην Ρωσία, που άλλαξε τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας, τότε και 108 χρόνια, μετά.

Καθώς, σήμερα, συμπληρώνονται 108 χρόνια, από την Οκτωβριανή επανάσταση το τωρινό δημοσίευμα προσπαθεί να δει, μέσα σε ένα γενικότερο ιστορικό πλαίσιο, αυτό το προλεταριακό εγχείρημα κατάληψης και άσκησης της εξουσίας, το οποίο πέτυχε να ανατρέψει το παλιό τσαρικό καθεστώς, στην επαναστατημένη αυτοκρατορική Ρωσία, αλλά το ρωσικό προλεταριάτο δεν μπόρεσε να ασκήσει την εξουσία αυτή και υποκαταστάθηκε, από μια νέα άρχουσα τάξη, αυτήν της κομματικής και κρατικής γραφειοκρατίας, την βάση της οποίας αποτέλεσε το κόμμα των Μπολσεβίκων, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ, του επονομαζόμενου Λένιν και του στρώματος των επαγγελματιών επαναστατών του κόμματος, που οργάνωσε και στελέχωσε το νέο καθεστώς, υπό την δική της εξουσία. 

Στο, παραπάνω, βίντεο που γύρισα, χθες, 6 Νοεμβρίου 2025, αναφέρομαι, ευρύτερα, σε αυτά τα συμβάντα, που άλλαξαν, κυριολεκτικά, τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας και ως εκ τούτου, είναι, απολύτως, χρήσιμο το αναγνωστικό κοινό να το παρακολουθήσει.

Η ρωσική προλεταριακή επανάσταση, που ξεκίνησε το Φεβρουάριο – Μάρτιο του 1917, με την εργατική εξέγερση, στην Μόσχα, ανέτρεψε το τσαρικό καθεστώς, με την παραίτηση του τσάρου Νικολάου Β’ και εγκαθίδρυσε την εξουσία των εργατικών και αγροτοστρατιωτικών συμβουλίων ( σοβιέτ), πλην, όμως, στην αρχική φάση των πρώτων εννέα μηνών, μοιράστηκε αυτή την εξουσία, με την αστική Προσωρινή Κυβέρνηση (αρχικά του πρίγκιπα Λβωφ και, στην συνέχεια του μενσεβίκου Αλεκσάντρ Κερένσκυ, δημιουργώντας ένα δυαδικό καθεστώς κοινωνικής εξουσίας, το οποίο ήταν θνησιγενές και δεν είχε προοπτικές επιβίωσης, διότι, στο τέλος αυτής της σύντομης μεταβατικής χρονικής περιόδου, εκ των πραγμάτων, μία, από τις δύο αντίπαλες κοινωνικές τάξεις θα επικρατούσε, ούτως, ή άλλως.

Μόνο, που, στην περίπτωση της ρωσικής επανάστασης, καθώς οι κοινωνικές τάξεις των εργατών και των αγροτών/στρατιωτών, που ανέτρεψαν (μαζί με το σύνολο του παλαιού καθεστώτος) και την Προσωρινή Κυβέρνηση, τον Οκτώβριο του 1917, δεν στάθηκαν ικανές να ασκήσουν την δική τους εξουσία, με αποτέλεσμα την κυριαρχία ενός νέου γραφειοκρατικού κοινωνικού στρώματος οργανωμένου μέσα, στο μπολσεβίκικο κόμμα, το οποίο αντικατέστησε το προκύψαν κενό εξουσίας, που δημιούργησε η επανάσταση του Οκτωβρίου του 1917, η οποία πραγματοποιήθηκε, με την ώθηση, από την άμεση βολονταριστική πολιτική του ηγέτη του μπολσεβικικού κόμματος Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ Λένιν, που οργάνωσε και συστηματικοποίησε την νέα γραφειοκρατική εξουσία, μέσα, στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, που ξέσπασε, στην μετεπαναστατική Ρωσία, για να ολοκληρωθεί αυτός ο εμφύλιος πόλεμος, μέχρι, το 1921, όταν κι οριστικοποιήθηκε η άλλη μονοκομματική εξουσία του κόμματος των μπολσεβίκων το οποίο μετετράπη, σε μία μονολιθική ολοκληρωτική εξουσιαστική οργάνωση, που κατάργησε, κάθε δημοκρατικό διάλογο, εκτός και εντός των πλαισίων του κόμματος, το οποίο υπετάγη, στην εξουσία των γραφειοκρατών επαγγελματιών κομματικών στελεχών και υποκατέστησε τα προλεταριακά στρώματα της μετεπαναστατικής Ρωσίας, στην άσκηση της κοινωνικής εξουσίας. 

Αυτή είναι η απλή πραγματικότητα, που προέκυψε; μέσα, από την εξέλιξη της ρωσικής επανάστασης του 1917, που οδήγησε, στην συγκρότηση της λεγόμενης “Σοβιετικής Ένωσης”, αφού βέβαια, τα εργατικά και αγροτικά συμβούλια, μετατράπηκαν, σε γραφειοκρατικά όργανα, που χρησίμευσαν, μέσα από την μονοκρατορία του Μπολσεβίκικου Κομμουνιστικού Κόμματος, στην επέκταση, τον πολλαπλασιασμό και την, περαιτέρω, ενίσχυση της κοινωνικής βάσης της άρχουσας νέας γραφειοκρατικής καπιταλιστικής εξουσίας, στο κρατικό καπιταλιστικό κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, που εγκαθίδρυσε το μπολσεβίκικο κόμμα, στην “Σοβιετική Ένωση”,

Το νέο καθεστώς επιβίωσε, επί 74 έτη, για να καταλήξει, στην ύστερη “σοβιετική” εποχή, με απόφαση της μεγάλης πλειοψηφίας της κομματικής και της κρατικής γραφειοκρατικής τάξης, στον μετασχηματισμό της, σε ένα δυτικού τύπου γραφειοκρατικό καπιταλιστικό σύστημα· κάτι, που πραγματοποιήθηκε, με την αυτοδιάλυση της “Σοβιετικής Ένωσης”, τον Δεκέμβριο του 1991.

Αυτό που έχει μέγιστη ιστορική σημασία, πέρα από την τύχη και την εξέλιξη της” Σοβιετικής Ένωσης”, είναι το γεγονός ότι η Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 υπήρξε το εμβρυουλκό εξουσιαστικό εργαστήριο, που άλλαξε, κυριολεκτικά, τον ρου της Ιστορίας της παγκόσμιας ιστορίας και την πραγματικότητα, στον πλανήτη, με την αναδιάταξη του καπιταλιστικού συστήματος, επιβιώνοντας, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας το συγκεντρωτικό μοντέλο της λενινιστικής εκδοχής του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού, στον πλανήτη (και μετά το άδοξο τέλος του “Σοβιετικής Ένωσης”), με κλασικό παράδειγμα το κομμουνιστικό γραφειοκρατικό καπιταλιστικό καθεστώς στην σύγχρονη Κίνα και σε άλλες χώρες του πλανήτη. 

Ως εκ τούτου, τα παραγωγικά αποτελέσματα της Οκτωβριανής επανάστασης εξακολουθούν να είναι παρόντα και να διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία και την ηγεσία, στην ανθρώπινη παγκόσμια κοινότητα, μέσα από μια ιστορική διαστροφή, η οποία, όμως, εν τέλει, υπήρξε απόλυτα φυσιολογική, με δεδομένο το γεγονός ότι δεν στάθηκε δυνατό να υπάρξει και να διατηρηθεί μια διάχυση και μια σταδιακή απονέκρωση της κοινωνικής και οικονομικής εξουσίας εντός των ευρύτερων στρωμάτων της εργατικής τάξης και εντός του συνόλου της κοινωνίας της μετεπαναστατικής Ρωσίας, όπως και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτό είναι το ιστορικό δίδαγμα της ρωσικής επανάστασης το οποίο επιβεβαίωσαν οι μετεπαναστατικές παγκόσμιες εξελίξεις, από τότε, μέχρι τις ημέρες μας και αυτό το δίδαγμα δεν μπορεί να αγνοηθεί, από κανέναν. 

Δεν χρειάζεται να προχωρήσω περισσότερο, στην επέκταση του παρόντος κειμένου, αφού η ιστορική καταγραφή, στις γενικές γραμμές, που παρουσίασα, είναι δεδομένη. 

Απλώς, για περισσότερες λεπτομέρειες, παραπέμπω και πάλι, το αναγνωστικό κοινό στο αρχικό βίντεο όπως και στο επόμενο, παραπάνω, παλαιό “αγιογραφικό”, αμερικανικής προέλευσης βίντεο, στην παρούσα ανάρτηση. το οποίο εκθειάζει τον Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ Λένιν και τους μπολσεβίκους. 

Όλα αυτά, μαζί με το παρόν κείμενο, είναι, άκρως, επεξηγηματικά, για όσα συνέβησαν, τότε, αλλά και για όσα συμβαίνουν σήμερα και για όσα μέλλονται να συμβούν.